audience statistics سهند ایرانمهر

Since the beginning of the war, more than 2000 civilians have been killed by Russian missiles, according to official data. Help us protect Ukrainians from missiles - provide max military assisstance to Ukraine #Ukraine. #StandWithUkraine

«خورخه لوئیس بورخس» (زادهٔ ۱۸۹۹) شاعر، روزنامه‌نگار و نویسنده‌ پرآوازه‌ آرژانتینی و از برجسته‌ترین نویسندگان آمریکای لاتین در قرن بیستم است. او را از پیشگامان داستان پست‌مدرن می‌دانند. بورخس مهارت ویژه‌ای در به هم آمیزی واقعیت و فانتزی داشت و به نگارش داستان‌های کوتاه نامور بود. از میان بهترین آثار بورخس می‌توان به «تاریخچه‌ای عمومی از بی‌عدالتی و شر» و «کتابخانه‌ بابل» اشاره کرد. داستانگرد @sahandiranmehr

رفتار گله‌ای یا توده‌ای (Herd behavior) رفتاریست که افراد در یک گروه بدون تفکر و بدون برنامه‌ریزی قبلی انجام می‌دهند و از عملکرد گروه تبعیت می‌کنند، ریشهٔ این اصطلاح مربوط است به رفتاری که حیوانات در گله‌ها، رمه‌ها از خود بروز می‌دهند. جان مینارد کینز در کتاب نظریهٔ عمومی در سال ۱۹۳۶ می‌گوید: خرد دنیوی به شما می‌آموزد که به خاطر حفظ آبرویتان همرنگ جماعت شوید و شکست بخورید تا اینکه بر خلاف جریان آب شنا کنید و موفق شوید. این نقل قول نشان‌دهندهٔ این مشاهدهٔ کینز است که شکست خوردن به همراه جماعت شما را از انتقادات دور می‌کند. اگر همه یک اشتباه یکسان را مرتکب شوند، برای ارتکاب این اشتباه سرزنش‌تان نمی‌کنند؛ بنابراین، پیروی از جمع شما را در زمین بازی یکسانی با دیگران قرار می‌دهد. Clean.minded @sahandiranmehr

صدای دکتر محمد معین خواندن بیت‌های آغازین دفتر دوم مثنوی معنوی دکتر محمد معین (۹ اردی‌بهشت ۱۲۹۷ رشت – ۱۳ تیر ۱۳۵۰ تهران) از صفحه اینستاگرام مصطفی کاظمی @sahandiranmehr

‍ سال ۱۳۴۱ آل‌احمد در سفر به هلند با زنی فرنگی آشنا می‌شود. این آشنایی به آنجا می‌انجامد که آل‌احمد برای خانم در یک هتل اتاقی کرایه می‌کند. اتاقی مشترک. خبر به گوش دانشور می‌رسد. نامه‌ای به جلال می‌نویسد پر از ناز و نیاز و خشم و عتاب و رنجش. نامه‌ای خواندنی و مفصل ‌است (نامه‌های سیمین دانشور و جلال آل‌احمد، به کوشش مسعود جعفری، کتاب سوم، صص۳۴۴- ۳۵۱). دانشور نوشته که ماجرا را اول به خلیل ملکی و همسرش که از دوستان نزدیک او و جلال بودند، اطلاع داده. خانم ملکی با جیغ و گریه گفته: تو که حق طلاق داری برو طلاقت را بگیر. خلیل ملکی هم «تبسمی کرد و گفت پس جلال از شما هم انشعاب کرد. بعد گفت جلال غربزدگی نوشته، اما در غرب به یک زن غربی پناه برده. آقای ملکی هم زد به گریه». سخن ملکی مهم است. خانم دانشور در پایان نوشته: «من از تو جدا می‌شوم. من ممکن است آدم کوچکی باشم، اما آنقدر حقیر نیستم که به حقارت تن بدهم. چقدر روی من سرمایه‌گذاری شده تا به این مرحله رسیده‌ام؟ چندهزار صفحه کتاب خوانده‌ام؟ چند هزار ورق یادداشت برداشته‌ام؟ چند صد ساعت کلاس را تحمل کرده‌ام؟ و ادعاها و غرورم هم يقينا از تو کمتر نیست. من ادعا می کنم که طرفدار اعتلای زن ایرانی و احقاق حقوق او هستم. هر کس هر حرفی می‌زند اول خودش باید عمل بکند. من می‌توانم و باید الگوی زن ایرانی باشم و اگر الگو هم نباشم، این الگو را در برابر چشمان زن ایرانی قرار می‌دهم. نشانشان می‌دهم که آن زندگی که به شما تحمیل شده غلط است. این تن دادن‌ها به ستم، این زجرها که شما می‌کشید، این وابستگی‌ها همه‌اش غلط‌‌اندرغلط است. شاید سیلی از سر من گذشته باشد. از این سیل شسته‌ورفته بیرون می‌آیم و در این مرز تازه آدم نوی، زن نوی می‌شوم و به زن ایرانی هم تفهیم خواهم کرد که بایستی زن نوی بشود». اما سیمین دانشور با همۀ رنجیدگی و خشم و خروش از همسرش جدا نشد. راه توجیه و اعتذار و بازگشت را برایش باز گذاشت. درنهایت هم او را بخشید.با طلاق نگرفتن آنچه را که در این نامه موجب اعتلای زن ایرانی و احقاق حقوق زنان نامیده بود، البته محقق نکرد. شاید سخن ملکی را پذیرفت که:«حالا موقع دادن شعار زنان پیشرو نیست». دانشور به خانم ملکی گفته بود:« درست است که من هر آن می‌توانم طلاق بگیرم، اما غلبه عقل بر عشق زمان می‌خواهد. بایستی با دقت و بررسی همه جانبه فصل آخر این کتاب را بنویسم». اگر مبنا نوشته‌ها و گفته‌های سیمین دانشور باشد او تا آخر عاشق آل‌احمد ماند. ✍️میلاد عظیمی امروز زادروز سیمین دانشور است @sahandiranmehr

https://tinyurl.com/5n7769tv

https://tinyurl.com/3yzykcpu

‍ روش‌های کثیف برای پیروزی در مناظره (و شیوه‌هایی برای خنثی‌کردن آن‌ها) هدف مجادله یا مناظره، نه کشف حقیقت، بلکه اقناع مخاطب است. همچنین، مناظره و جدل، بخشی جدایی‌ناپذیر از کارکرد اصلی دموکراسی و حکومت پارلمانی است. اما گاهی اوقات، تلاش یک یا چند طرف دعوا، برای پیروزی در مجادله‌ها، با استفاده از فنون و شیوه‌های ناخوشایندی انجام می‌شود که با دشوار یا حتی ناممکن‌کردن امکان تداوم گفت‌وگو، رسیدن به هرگونه اجماع و توافق موقت یا دائمی را که کارکرد اصلی دولت مدرن است، به‌مخاطره می‌افکند. بو سئو، قهرمان دو دوره مسابقات جهانی مناظره و یکی از اعضای برجسته در جامعه این حرفه است. او با تأیید این نکته که قالب و ساختار مناظره امکان سوءاستفاده دارد، معتقد است، این ظرفیت درون همه هست که با یکدیگر خوب یا بد مخالفت کنیم. سئو مجادله‌کنندگان بد را به چهار دسته تقسیم می‌کند: اولی، طفره‌زن، کسی که از موضوعی به موضوع دیگر می‌پرد؛ دوم، دغل‌کار، کسی که نکته اصلی استدلال مطرح شده را بد بازنمایی می‌کند؛ سوم، مشاجره‌گر، کسی که هرگز راضی نمی‌شود و هرگز گزینه بدیلی ارائه نمی‌کند؛ و چهارم، دروغ‌گو، کسی که گزاره‌های اشتباه یا گمراه‌کننده‌ای بیان می‌کند. از نظر سئو، برای رسیدن به مجادله‌ای مفید و مثبت، ضروری است که انگیزه‌های منفی این‌چنینی را مدیریت و هدایت کرد. ترجمه و زیرنویس: شهاب غدیری @hamporseh @shahab.ghadiri ‏@sahandiranmehr

‍ ✔️برای چیزی بجنگ که بیارزه! شهریار گفت: شنیدم که رایِ هند( صاحب‌منصب و‌امیر هند) را ندیمی بود هنرپرور و دانش‌پرست…روزی در میانِ حکایات از نوادر و اعاجیب بر زبانِ او گذشت ( چیز عجیبی گفت)که من مرغی دیده‌ام آتش‌خوار که سنگ تافته و آهن گداخته فرو خوردی ( سنگ و‌ آهن داغ می‌خورد). ندماءِ مجلس و جلساءِ حضرت( حاضران در مجلس) جمله برین حدیث انکار کردند( ادعایش را رد کردند)و همه به تکذیب او زبان بگشودند و هر چند به براهین عقل و دلایلِ علم جوازِ این معنی می‌نمود، سود نمی‌داشت( هرچه دلیل می‌آورد کسی باور نمی‌کرد)... با خود اندیشه کرد که حجابِ این شبهت از پیشِ دیدهٔ افهامِ این قوم جز بمشاهدهٔ حسّ بر نتوان گرفت،( به خودش گفت استدلال بی‌فایده است و تا آن مرغ را نیاورم باور نمی‌کنند). همان زمان از مجلسِ شاه بیرون آمد و روی به بغداد نهاد و مدّتی دراز منازل و مراحل می‌نوشت و مخاوف و مهالک می‌سپرد تا آن جایگه رسید که شترمرغی چند بدست آورد( مدت زمان طولانی سختی‌ها و‌خطرات مرگبار را به جان خرید و مرغ آتشخوار را پیدا کرد) … و سویِ کشور هندوستان …آمد تا در ضمانِ سلامت به نزدیک درگاه شاه آمد. شاه از آمدنِ او خبر یافت، فرمود تا حاضر آمد. چون به خدمت پیوست، رسمِ دعا و ثنا را اقامت کرد. رای پرسید که چندین گاه سببِ غیبت چه بودست؟ گفت: فلان روز در حضرت حکایتی بگفتم ( فلان روز در حضور شما گفتم)که مرغی آتش‌خوار دیده‌ام، مصدّق نداشتند( باور نکردند)… نخواستم که من گزاف‌گوی باشم( دوست نداشتم فکر کنید من چرت‌وپرت می‌گویم) …برخاستم و به بغداد رفتم …و با مقصود باز آمدم و اینک مرغی چند آتش‌خوار آوردم تا آنچ از من بخبر شنیدند، به عیان بینند( رفتم مرغ آتشخوار را آوردم تا ببینید راست گفتم) … رای گفت: مرد که به پیرایه خرد و سرمایهٔ دانش آراسته بود، جز راست نگوید، لیکن سخنی که در اثباتِ آن عمرِ یک‌ساله صرف باید کرد، ناگفته اولی‌تر( نگفتنش بهتر). ✍️مرزبان‌نامه( باب پنجم)، سعدالدین وراوینی 🔸جمله آغاز ویدیو: «امیدوارم چیزی که براش می‌جنگی، ارزشش رو داشته باشه!» @sahandiranmehr

https://tinyurl.com/43d37pcm

https://tinyurl.com/y8h74vkh

🔸ریچارد فاینمن، فیزیکدان برنده جایزه نوبل، ندانستن پاسخ سوال‌های مهم زندگی و حیرت درباره آنها را بسیار جذاب‌تر از داشتن پاسخ‌هایی می‌داند که احتمالا اشتباه هستند گفت حافظ آشنایان در مقام حیرت‌اند از صفحه: aramyazdizad @sahandiranmehr

ایران [که در نوشته‌هایم] از آن حرف زیاد به میان می‌آید نباید موردِ سوء تعبیر قرار گیرد، به هیچ وجه معنی‌اَش وطن‌خواهیِ ابلهانه، رمانتیک، تعصّب‌آمیز یا تو‌خالی نیست. اگر بخواهم در یک کلمه‌ی ساده بگویم که منظور از آن چیست، خواهم گفت: «شهرِ یادگار»، «خزانه‌ی اُنس و دلبستگی‌ها». ایران به ظاهر همين هامون و بیابان و کوهسار و خرابه‌ها و کوچه باغ‌ها و بناهاست (از ویرانه‌های شوش تا مسجد سپهسالار)، ولی از سوی دیگر یک عمقِ طولی در آن است که می‌رود به دورِ دور؛ بیابانی که لشکرِ سَلْم و تور در آن گم شد، و کوهی که ضحّاک در آن به بند کشیده گشت. آری «شهرِ یادگار»، ولی باروَرترین یادگارها، یعنی آنچه از صافیِ قرون گذشته و دست ما را می‌گیرد و به گردشِ روزگارها می‌برد، که بعضی جاهایش به قول مولوی «باغِ سبزِ عشق» است و جاهای دیگر به گفته‌ی حافظ: «دشتِ مُشوّش»، ولی در هر حال وجودِ ما را می‌آکَند و عمری به درازیِ عمرِ تاریخ می‌بخشد. ✍️ دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن سالگرد درگذشت @sahandiranmehr

خرید آنلاین رمان «گزارش آخرین تابستان» #نشر_ثالث https://salesspublication.com/گزارش-آخرین-تابستان

«جان استوارت» در دیلی شو و باقی ماجرا… @sahandiranmehr

🔸به مناسبت سالگرد تاجگذاری رضاشاه. تهیه ویدیو: علی ملیحی @sahandiranmehr

‍ 🔸فغانها نمودم. حضرت سردار اسعد فرمایش می‌فرمود: خواهر عزیزم، چرا اوقات خود را تلخ می‌کنی؟ شما باید حوصله داشته باشید، باید حرکات مردانه بکنید، اما من تقصیر نداشتم، عزیزترین برادرهایم را بچشم خود می دیدم که برای مرگ می روند. جوان های رشید بختیاری و سواران ایل برای مقابله با اردوی نظامی با صاحب منصب‌های خارجه با توپ‌های بی‌پیر چون شیر در حرکت بودند واقعا تمام جوان‌های رشید بختیاری برای مردن می رفتند، بعد از داد و فریاد، گریه و شیون نمودن با صدای بلند جواب فرمایش‌های حضرت سردار اسعد را عرض نمودم، که البته هیچ قوه نمی تواند محبت و حقیقت زوال ناپذیر خواهری را نسبت به برادر عزیزش پاره کند به علاوه که خواهر بچشم خودش ملاحظه بکند که عموم فامیلش در خطر جانی و مالی گرفتارند، بلکه تمام ایل بختیاری در این خطر شرکت دارند. اما چونکه این مردن تمامی برای آزادی ملت می باشد، من با كمال قوت قلب عقيده حضرت را تبریک می گویم و تقدیر میکنم و افسوس دارم که چرا من یکنفر زنی هستم که نمی توانم برای آزادی ملت جانفشانی بکنم و چرا نمی‌توانستم مثل زن‌های اروپایی با اردو جهت پرستاری جوان های رشید بختیاری حرکت کنم، وجود من امروز به چه درد می خورد، حالا که تصمیم دارید در این کار متعهد و مردانه باشید. اگر تمام مردهای رشید بختیاری شهید شدند، تمام زن‌های بختیاری را جمع نموده کفن بگردن، تفنگ بدست برای شکست دادن دشمن رو بطرف اردوی استبداد حرکت می کنیم قبل از آن که گرفتار دست دشمن شویم، خود را به کشتن می دهیم، اما برادر عزیزم خداوند با نیکان همراه می باشد عقیده تو مقدس می‌باشد، نیت شما قابل تقدیر می‌باشد. امیدوارم رحم خداوند و کرم مرتضی علی که ریشه استبداد پوسیده را به عقل سرشار و فکر عمیق خودتان و به زور شمشیر آتش بار جوان‌های رشید ایرانی از بیخ و بن بکنید، امروز روزیست که خون ناحق ایلخانی پدرم بجوش آمده و باید تلافی کرد با بردن اسم ایلخانی اشک در چشم حضرت سردار اسعد آمد و تمام این جوان‌های رشید بختیاری که حاضر بودند، چه فامیل چه از سرکردگان بختیاری به هیجان آمدند صدا را به زنده باد، سردار اسعد زنده باد، نام نیک او را بلند نمودند، حضرت سردار اسعد فرمودند زنده باد خواهر عزیزم که بعد از گریه و زاری این نطق آتشین را نمودید، هم محبت خواهر را بروز دادید، هم نجابت ایرانیت خود را. بعد حرکت برای رفتن نمودن، روی مرا بوسیدند، دست مبارک‌شان را بوسیدم، اما مثل بید جلو باد می‌لرزیدم. خیلی خود داری نمودم، جمعیت درب قلعه خیلی بود، خواستم تا درب قلعه مشایعت کنم، فرمودن خیلی شلوغ است، من که دیدم حال ندارم، چند نفر زن فرستادم سر پیج قلعه برسم ایل کل بزنند، سواران که صدای کل می‌شنیدند خوشحال می‌شدند و به وجد می‌آمدند اما خود رفتم میان اطاق سرم را پائین نمودم، قرآن به سر گرفتم، توفیق و موفقیت فامیلم را از خداوند خواستم، هزارها بار با خدای خود راز و نیاز نمودم، برادر عزیزم را با همراهان به خداوند سپردم. ✔️خاطرات سردار مریم بختیاری بی‌بی مریم. بی بی مریم زنی آزادیخواه بود که از ویلهلم دوم (امپراتور آلمان)نشان کمان تمثال میناکاری و الماس‌نشان و نیز صلیب آهنین را دریافت کرد./ویدیو: ورود مشروطه خواهان به تهران/۲ اردیبهشت زادروز بی‌بی‌مریم بود/ @sahandiranmehr

سه‌تار: علی میسمیان #نوای_واپسین_شب @sahandiranmehr

✔️خرید آنلاین رمان « گزارش آخرین تابستان» #نشر_ثالث https://salesspublication.com/گزارش-آخرین-تابستان

‍ ✔️تنهایی یک چنین چیز نامربوطی است… ✍️سهند ایرانمهر همیشه این چشم‌ها نیستند که می‌گریند، تن‌های تنها نیز می‌گریند بی‌آنکه کسی اشکی ببیند. تنهایی وقتی انگشت خودش را در چشم آدمیزاد فرو‌ می‌کند که بفهمی تن‌های دیگر عاشق معرکه حضور تن‌اند بی‌آنکه چیزی از تنهایی دیگران درک کنند. زندگی، تقلای آدمی است در گریختن از تن و‌ تن‌هایی که جز رنگ و بو و بُعد و مقیاسی که به اسارت لامسه یا چشم دربیاید، در نمی‌یابند. تنهایی، انزوا نیست. تنهایی سکوت و رخوت نیست. تنهایی درک ناشنوایی دیگران در شنیدن چیزهایی است که چشم و گوش تو را به خود مشغول کرده است. تنهایی پر از صداست نه غوغا، پر از مضمون نه واژه، پر از تماشا نه منظره. تنهایی مطبوع و گوشنواز است چون گوشِ تن‌های دیگر هیچگاه لذت اصوات را نشنیده‌اند. تنهایی تبسم بر چیزهای گریه‌دار است. واگذاشتن دیگران با احساس محق بودن است. کسی که تنها خود را دیده است، خود را هم ندیده است، تنهایی، رجوع به خود پس از دیدن دیگران است، سر درگریبانی نیست و اسیر خویشتن خود بودن هم نیست، چشیدن همه دنیاها، همه نگاه‌ها و برگزیدن خلوت خویش است. تنها، چیزی برای دیگران به تماشا نمی‌گذارد و هلهله تماشاگران برای چیزی که برای تماشا نیست، برایش همیشه مضحک است. تنهایی یک چنین چیز نامربوطی است، چیزی فراری از ربط دادن، البته اگر بخواهد خود را تعریف کند، اگر بخواهد چیزی را از لامکان به مکان ربط بدهد، اگر بخواهد از تنی به تن دیگر بخزد… که البته ربط نخواهد داد، که البته تعریف نخواهد کرد که البته نخواهد خزید. #یک‌آن_یک‌نوشته @sahandiranmehr

‍ 🔸از منظر کانت برای استقرار قانون اخلاقی نباید از هیچ کس دیگری به جز انسان اطاعت کرد؛ این خود انسان است که واضع و مجری قانون اخلاقی است که از خرد ناب عملی او نشأت گرفته است، حال اگر برای اخلاقی عمل کردن به چیز دیگری به جز انسان متوسل شویم ولو این چیز دیگر خدا باشد، بدین ترتیب ما تحت فرمان دیگری قرار گرفته‌ایم و بنابراین عمل ما اخلاقی نیست و ما دیگر به معنای اخلاقی آزاد نیستیم. ✔️برلین، آیزایا، چهار مقاله درباره آزادی، ۱۳۸۰، محمد‌علی موحد، تهران، خورارزمی. 🔸(از نظر کانت) آزادی وقتی تحقق پیدا می‌کند که انسان از خرد و وجدان خود اطاعت کند. یعنی انسان در عین اینکه می‌تواند عمل اخلاقی را انجام ندهد، با این حال به ندای وجدان خود گوش می‌کند و عمل اخلاقی را که چیزی به جز انجام تکلیف نیست، به جا می‌آورد. بنابراین همه کسانی که قانون اخلاقی را در چیزی غیر از انسان می جویند، نه تنها آزادی انسان را از بین می‌برند بلکه ارج اخلاقی را نیز زایل می‌کنند. ✔️فولاد‌وند، عزت الله، خرد در سیاست، ۱۳۷۷،تهران، طرح نو. امروز زادروز امانوئل #کانت است. @sahandiranmehr

یکی دوستی را که زمانها ندیده بود گفت: کجایی که مشتاق بوده‌ام؟ گفت: مشتاقی به که ملولی. دیر آمدى اى نگار سرمست زودت ندهیم دامن از دست معشوقه که دیر دیر بینند آخر کم از آن که سیر بینند متن: گلستان سعدی ، باب پنجم «در عشق و جوانی» آواز: استاد محمدرضا شجریان کنسرت بزرگداشت سعدی سال ۱۳۸۶ #نوای_واپسین_شب @sahandiranmehr

زادروز برگرفته از صفحه دوماهنامه «وزن دنیا» #شعر_واپسین_شب @sahandiranmehr

🔸تنهائی من از چیزهای هماهنگ پر بود. چیزی نمیخواستم، و دست من همواره پر می شد. مهربانی هستی از همه جا میتراوید، نوازشی پنهان همه چیز را دربر گرفته بود. ✔️از نامه های سهراب سپهری برهنه با زمین- ناگفته های سهراب سپهری؛ گردآوری: ایلیا دیانوش؛ نشر مروارید سالگرد درگذشت سهراب @Sahandiranmehr

در روزگاری که گویی ایران در ابری از فراموشی پیچیده شده است، اگر کار دیگری از دست ما برنیاید، لااقل خوب است بکوشیم تا فکر او و غم او را در دل خود زنده نگاهداریم و اعتقاد به زایندگی دوران را در سینه نپژمرانیم. ما از این حیث چون بیماران تریاک‌خورده‌ای هستیم که به هر افسونی است باید بیدار نگاهشان داشت؛ زیرا اگر چشم برهم نهند، بیم آن است که دیگر آن را نگشایند. دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن ایران را از یاد نبریم، ص ۱۶ از ص اینستاگرام بردیا‌ محقق @sahandiranmehr

‍ ✔️ سعدی و‌دریافت‌های سهل و ممتنع ✍️سهند ایرانمهر 🔸تاریخ را می‌خوانیم و بنا به آن قول مشهور:« از تاریخ می‌آموزیم که از تاریخ نیاموخته‌ایم». «ویل دورانت» در مقدمه « تاریخ تمدن» می‌گوید:« در طبیعت، تنها انسان است که آن چیزی که باید باشد، نیست». جماد ‌و نبات و حیوان در طبیعت همه همانند که باید باشند.حیوان که در حد و‌اندازه درک خود، عاقبت کار را می‌بیند، از تکرار کاری که به زیانش باشد، رویگردان است. حیوان اگر حس کند، کاری به تباهی‌اش می‌انجامد، از آن اجتناب می‌کند اما انسان است که با محاسبات غلط، حد و توان خود را نمی‌شناسد و بجای افزایش عقلانی توان خویش و پایبندی به ملزومات یک هدف، پنجه در پنجه چالش‌هایی می‌اندازد که خود را برای آن آماده نکرده است: ای روبهک چرا ننشینی به جای خویش با شیر پنجه کردی و دیدی سزای خویش 🔸حواله کردن دلیل شکست و ناکامی به دشمن و بدخواه، ویژگی چنین انسانهایی است اما آنچه خودِ رفتار و افکار اینان بر سرشان می‌آورد، دیگری نمی‌آورد و آنکه سیلی بر گردن‌شان می‌نوازد، ستمکاری خودشان است نه دیگران چنانکه گردن دزد، پیش از شحنه؛ به دست خود، زده خواهد شد: دشمن به دشمن آن نپسندد که بی خرد با نفس خود کند به مراد و هوای خویش از دست دیگران چه شکایت کند کسی؟ سیلی به دست خویش زند بر قفای خویش دزد از جفای شحنه چه فریاد می‌کند گو گردنت نمی‌زند الا جفای خویش 🔸برای آدمیان یا قدرتمندان یا جامعه‌ای که چنین رفتار می‌کند نه تاریخ، نه علم، نه عبرت -که آفتاب و روشنایی‌های طی طریق زندگی هستند- هیچکدام راهگشا نیست . کوری اینان با بینایی‌شان تفاوتی ندارد و عاقبت چنان بی‌اعتنا به شواهد و دلایل و استدلال‌ها می‌شوند که جز تماشای افتادنشان در چاهی که خود کنده‌اند، چاره‌ای نیست، روایت تاریخ از اینان برای نسل‌های دیگر این است: بی‌خردان به چاهی افتادند که خود حفر کردند، مراقب باشید که خود، چاه خویش را حفر نکنید: گر هر دو دیده هیچ نبیند به اتفاق بهتر ز دیده‌ای که نبیند خطای خویش چاه است و راه و دیدهٔ بینا و آفتاب تا آدمی نگاه کند پیش پای خویش چندین چراغ دارد و بیراه می‌رود بگذار تا بیفتد و بیند سزای خویش با دیگران بگوی که ظالم به چَه فتاد تا چاه دیگران نکنند از برای خویش « سعدی» 🔸روز بزرگداشت سعدی شیرین سخن @sahandiranmehr

@sahandiranmehr

@sahandiranmehr

🔸آمریکا در جلسه بامداد جمعه شورای امنیت سازمان ملل، قطعنامه پیشنهادی الجزایر که خواستار عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل می‌شد را وتو کرد. در این رأی‌گیری، ۱۲ عضو شورای امنیت به قطعنامه رأی مثبت دادند و آرای انگلیس و سوئیس نیز ممتنع بود. نماینده عربستان گفت: ملت‌های عرب فراموش نخواهند کرد که چه کسی ضد عضویت کامل فلسطین رای داد. @sahandiranmehr

@sahandiranmehr