صبحی تازه در هوایی اردیبهشتی فرا رسید و کتاب زندگی گشوده شد، اینک ماییم و رخدادهایی نامکشوف که شاید از کنارشان به آسانی بگذریم اما خوب است:
ساده عبور نکنیم
اگر به نگاهی رسیدیم مملو از درد
اگر دلی را دیدیم شکسته از غم
اگر لبخندی که از گریه تلخترست
اگر رسیدیم به سکوتی که پراز حرفست
کمی صبر کنیم
شاید فقط همین کمی بودن
مرهمِ خوبی باشد
و یک هوای تازه
برای ادامه دادن
آدم به آدمی بندست
حتی اگر غریبه باشد...
...تا می توانید، بودنتان را دریغ نکنید، گاهی همین بودن، کسی را نجات میدهد از تمام شدن...
#1402/02/04
#Mادامه مطلب ...