Negativ she'r:
Avvallari...
Avvallari qishloqlarda hovli uylar keng edi,
Har tugʻilgan farzand bitta farishtaga teng edi ,
Hozirdachi? Kim koʻchaga, kim soylarga otibdi,
Dilbandlari kalamushday ahlatlarda yotibdi!
Temir otlar kam boʻlardi, tabiiyki chang yoʻq edi,
Odamlari och boʻlsa ham, koʻngillari toʻq edi.
Shifokorni- najotkor deb boshimizdan qoʻymasdik,
Pichoq olib, quvib, urib, dillarini oʻymasdik.
Non yopardik tandirlarda, issiq kulcha yer edik,
Taom pishsa kattalarga boshlab bering der edik.
Ayolmiz-mi? Ayol boʻlib erkakka gap otmasdik,
Zorimizni, orimizni, borimizni sotmasdik!
Oʻchoq boshi fayzli edi, qaynar edi qumgʻonlar,
"Tayyor ovqat halolmi?" deb qilar edik gumonlar!
Hayvonlar ham ochlik sabab bazoʻr ovga chiqadi,
Insonlarni illatlari bir kun goʻrga tiqadi.
"Oʻtgan kunlar" oʻtdi ketdi, biz nima ham qilardik,
Tilsak faqat oʻzganimas oʻz qalbimiz tilardik,
Men Kumushman deyishganda, Tillomasmi? demasdik,
Zaynab ismin takrorlasak, hech soʻkingan emasdik!
Hofizlari dutor chalib, laganda kuy aytardi,
Bir aqli yoʻq gitara deb toʻgʻri yoʻldan qaytardi.
Shaxsiy hayot- shaxsiy edi, hech kim aytib sochmasdi,
Oldin zamon erkaklari, qarz olib qochmasdi.
Bu shundayin davr boʻldi, pul toʻplagan quturar,
Pora berib qoʻlga tushib, pora berib qutular,
Boy bolasin madrasaga dirham berib tiqmasdi,
Ilgar zamon olimlari shkaflardan chiqmasdi!
Asl dinni: aslin bilsak toza oʻyin qilmasdik,
Zam-zam suvin ichib turib, Cola soʻrab yurmasdik.
Ey hullasi zoʻr emasdik, dil-dillarga zor edi,
Avvallari insonlarda insoniylik bor edi
✍ Mumtozbegim
Telegram.me/Sherlari_Sevgi
ادامه مطلب ...