статистика аудитории کانال رسمی «زهرا سادات رضوی»

Since the beginning of the war, more than 2000 civilians have been killed by Russian missiles, according to official data. Help us protect Ukrainians from missiles - provide max military assisstance to Ukraine #Ukraine. #StandWithUkraine

رمان در ‌vip تموم شده👆

-زنه حامله ای که سرخود میره دوچرخه سواری رو باید کشت! با صدای اروند رنگ از رخم پرید و شوکه و سریع زانوهامو بستم. لعنتی کی بهش گفته بود سوار دوچرخه شدم؟! -ا..اروند جونم. درو پشت سرش بست و با قدم های اروم نزدیکم شد و نرمی دستشو روی شکمم کشید. -جون اروند؟ اروند بمیره برای موش کوچولوش؟ درد داری عمرم؟! بخاطر لحن مهربون همیشگی اش بغض گلومو گرفت و نالان سر تکون دادم. -اره اما بهم دارو دادن، نگران نباش خوب میشم. سر خم کرد و عمیق و طولانی شکممو بوسید. صدای قلبم روی هزار رفته بود و خوب میدونستم این ارامش... ارامشه قبل از طوفانه! -اروند ج..جونم ببین بخدا ا..اتفاقی نبود هیچ ربطی به دوچرخه سواری نداشت من داشتم میرفتم بعد یهو... سر خم کرد و گوشه ی لبم رو محکم بوسید و دستشو دور کمرم پیچید. -هیش نترس عمرم آروم باش. بذار جوابه ازمایشات بیاد خیالم راحت شه، اونوقت چنان پوستی ازت بِکَنم که دیگه حتی نتونی اسم دوخترچه رو هم بیاری... باشه جیگرطلا؟! مضطرب هق زدم و اشکام چکید. -جون؟ دور اشکاش بگردم من؟ همه کس من... خانومه قشنگ من. هر چقدر بیشتر نازم میداد شدت گریه هام بیشتر میشد و تا دکتر تو اومد، سریع صورتمو پاک کرد و شقیقه مو بوسید. -اروم شو ببینم دکترت چی میگه چوب خط هاتو بیشتر از این پر نکن موشم! -خب افرا خانوم خداروشکر مشکلی وجود نداره. تا خواستم نفس راحتی بکشم ادامه داد: -اما همونطوری که قبلا گفتم جنین شما خیلی وضعیت نرمالی نداره. باید بیشتر از اینا مراقبش باشین. راه رفتنه زیاد هم براتون خوب نیست چه برسه به دوچرخه سواری! خدا لعنتش کنه پس این دکتر دهن لق همه چیز را به اروند گفته بود! از ترس نمیتونستم حرف بزنم و بقیه مکالمه رو هیچ نفهمیدم و وقتی اروند خم شد تا کفاشمو بهم بپوشونه، تازه به خودم اومدم. -شما نگران نباشید خانوم دکتر من از این به بعد خودم شخصا رسیدگی میکنم. با استرس نالیدم: -ا..اروند! -بپوش افرا بپوش قربونه این پاهای پف کردت برم زود بپوش بریم هنوز ناهارتم نخوردی. ناراحت از روی تخت پایین اومدم. به سمت ماشین راه افتادیم و قلبم داشت وایمستاد و اخرسر تا نشستیم هق زدم: -توروخدا دوچرخه رو نگیر ازم اروند... قول میدم تا موقع زایمان دیگه سوارش نمیشم بخدا قسم قول میدم بهت. سر چرخوند و عمیق و طولانی نگاهم کرد با همون چشم های خوشرنگ و وحشی که دلمو برده بود و نگاهی که میگفت گور خودمو خیلی وقته کَندم. -دوچرخه هان دوچرخه اون دوچرخه رو من میکنم تو... صدای گریه م که بلند شد حرصی نفس عمیقی کشید و خشمگین گفت: -مردم زناشون بدون شوهرشون نمیتونن ماله ما بدون دوچرخه ش. -اروند جونم... اینبار طاقت نیاورد و سریع به سمتم خم شد. محکم بغلم کرد و لبامو بوسید. -همه کس اروند بمیرم من برای شما و اشکات؟ بدتو که نمیخوام موش کوچولو... انقدر کولی بازی درنیار سگ تر از اینی که هستم بشم هیچ برات خوب نیست میدونی دیگه مگه نه؟! با فهمیدن منظورش سریع اشکامو پاک کردم و سرتکون دادم که افرینی زیرلب گفت و تلفنشو برداشت. -الو اره همونی که گفتم خانومم بارداره دوتا پرستاره ۲۴ ساعته میخوام برای وقت هایی که نیستم... اره نه همیشگی باشن. گریون و ناراحت لب گزیدم. باور کردنی نبود ولی اسارت خونگیم شروع شده بود! https://t.me/+tZCd9pBGyo83MmU8 https://t.me/+tZCd9pBGyo83MmU8 https://t.me/+tZCd9pBGyo83MmU8

- چه خبره اونجا؟ کی افتاده توو استخر؟ با صدای ترسیده‌ی یکی از دخترها، کیامهر چوب بیلیارد را در دست چرخاند و به سمت پنجره‌های سراسری خانه باغ رفت. - توی این یخ‌بندون آدم مگه احمقه بره سمت استخر آخه؟ این را گفت اما با دیدن مرجان که لبه‌ی استخر ایستاده و بلند بلند به کسی که داخل آب دست و پا می‌زند می‌خندد، تنش لرزید. کیامهر چوب بیلیارد را همان‌جا رها کرد و به بیرون دوید. شک نداشت که تن ظریف هیلا در آب سرد استخر دارد می‌لرزد. از چشمان خشمگینش معلوم بود امشب بلایی سر دلبرکش می‌آورد. -  گمشو بیا این‌طرف تا سر خودت رو نکردم زیر همین آب! چند قدم به استخر مانده، داد و بیدادش را شروع کرد و مخاطب کسی نبود جز مزاحم همیشگی زندگی‌اش مرجان! شانه‌های دختر از صدای دورگه‌ و ترسناکش بالا پرید و هول زده قدمی فاصله گرفت. - من کاری نکردم... اما کیامهر نه چیزی می‌شنید، نه جز هیلا کسی را می‌دید. لبه‌ی استخر خم شد و دست زیر شانه‌ی او انداخت تا از استخر خارجش کند. هیلا ترسیده هق زد و به یقه‌ی لباس کیامهر چنگ انداخت. لب‌هایش از شدت سرما سر شده بود و قدمی تا بیهوشی فاصله نداشت. - کیا...سر...سردمه! کیامهر دست زیر زانوی او انداخت و به بغلش کشیدش. - هیش...تموم شد...الان گرم می‌شی. برایش مهم نبود که لباس‌های خودش هم خیس می‌شود و قطعا با این سوز هوا سرما می‌خورد. تا خانه دوید و هیلا را به اتاقش برد. بچه‌ها نگران پشتشان راه افتادند اما کیامهر عصبی در را بست و اجازه ی ورود نداد. - هیلا...بیدار بمون...هیلا عزیزم... برای اولین بار کیامهر هول شده بود و نمی‌دانست چکار کند. انگار با هر لرزشی که تن ظریف هیلا را می‌لرزاند، تکه‌ای از وجود او هم فرو می‌ریخت‌‌. - باید ببرمت حموم...اینجوری نمی‌شه، گرم نمی‌شی. سریع به حمام رفت و وان را از آب گرم پر کرد. دوباره جسم مچاله‌ شده‌ی هیلا را بلند کرد و به حمام برد. - نمی‌خوام...آب سرده نمی‌خوام! هیلا انگار درکی از اطرافش نداشت و به تن کیامهر چسبیده بود و از ترس جدا نمی‌شد. مرد کلافه لب روی هم فشرد و در حرکتی ناگهانی خودش هم همراه هیلا داخل وان رفت تا ترس هیلا بریزد و بفهمد آب گرم است. - الان گرم میشی عزیزکم... تموم شد... هیلا همچنان در آغوش کیامهر مچاله بود. آرام سر بالا آورد و مظلومانه به او چشم دوخت. - مرجان گفت من لیاقتت رو ندارم... گفتم عاشق کیامهرم...گفت تو بهم نگاه نمی‌کنی! انتظار هر حرفی را داشت جز اعتراف به عشق. ان هم وقتی با لباس هر دو داخل وان نشسته بودند! هیلایش دوستش داشت! - هیس...بعدا در موردش حرف می‌زنیم. هیلا هق زد و به سینه‌ی او کوبید‌. - توام حرف مرجان رو قبول داری نه؟ قبول داری آره...من لیاقتت رو... کیامهر بی طاقت و عصبی از شرایط موجود و لباس‌های نازک هیلا که به تنش چسبیده بودند، سر جلو برد و لب‌هایش را شکار کرد. - کافیه برای قانع شدن یا بازم ببوسمت؟ https://t.me/+tpwQ7Xp9bV01MzZk https://t.me/+tpwQ7Xp9bV01MzZk هیلا دختری مهماندار که قبول میکند تنها یک روز، به‌جای دوستش مهماندار پرواز خصوصی تاجری اقازاده شود...کیامهر معید! مردی جذاب و باصلابت...و به همان‌اندازه بی‌رحم! چی میشه اگر توی اون پرواز مدارک مهمی ازش به سرقت بره و هیلا تنها مظنون ماجرا باشه؟🔥 و اگر هیلا برای رد کردن اتهام مجبور به همکاری به کیامهر و شنیدن پیشنهاد عجیب و غریبش بشه چی؟🥲🙂 https://t.me/+tpwQ7Xp9bV01MzZk

_نجات مادرت یا قبول شرطم...... انتخاب با خودته اشکام همین جور روی صورتم میریخت  _محمد طاها این چه پیشنهادیه به من میدی من دختر عموتم سرشو تکون داد و با خونسردی و بی رحمیه تمام گفت _پس قبول نکردی......وقت منو بیشتر از این نگیر به سلامت هر چی التماس بود تو صدام ریختم و اسمشو صدا زدم چون میدونستم متنفره از درموندگیه من _محمد طاها دیوونه و کلافه شد چندان عربده ای زد که شونه هامو جمع کردم و هق زدم _اسممو اینطوری صدا نکن _آخه......من......من چطور میتونم با تو .....با تو _نمیتونی؟؟چراااا؟؟چون ازم متنفری؟؟چون حالت ازم به هم میخوره؟؟ جوابشو ندادم و سرمو انداختم پایین تا دیروز فکر میکردم مهربونترین پسر عموی دنیاس ولی با این کاراش که میخواست به زور همه چی رو برای خودش کنه ازش متنفر شدم _ برای چی یک ساعته نشستی روبه روم زار میزنی......گمشو بیرون _من ناموستم نامرد......چطور دلت میاد به من بگی یه بچه برات بیارم و خودم برم پی زندگیم قهقه زد و تحقیرم کرد _دختری که از تو خیابونا جمعش کردم و تا دیروز جواب سلاممو نمیداد حالا به من میگه ناموسمه نگاه پر از حرصشو داد بهم _دنیا بدجور گرده ریحانه خانوم _من....من....کِی تحقیرت کردم.....من که ..... دوباره داد و فریاد _همیشه.....همیشه منو نادیده گرفتی و با کارات به همه ثابت کردی بی ارزشم الانم به خاطره نجات مادرت از قصاص که اینجایی نفسشو با حرص بیرون داد _من فقط یه وارث میخوام از خون شمس...... ولی حالا که انقدر از من بدت میاد پس قید مادرتم بزن....... با حرفش لبمو محکم به دندون گرفتم و شدت اشکام بیشتر شد دید تکون نمیخورم بلند شد و بازوم گرفت و کشید سمت در _نمیشنوی نه.....بهت میگم برو...... _اگه قبول کنم مامانم چی میشه؟ متوقف شد و برگشت سمتم چشماش قرمز بود ولی صورتش یه خنده ی محوی داشت _از زندان میارمش بیرون و میفرستم پیش خواهر و برادرت _من....من....چی؟ _تو؟؟؟!!!!با من میای خونه ام https://t.me/+MLCH8279rshhNDJk https://t.me/+MLCH8279rshhNDJk

-دختره فیلمتون‌و داره می خواد پخش کنه شهریار جلوی خبرنگارا وایستاده فقط چرت و پرت می‌گه! شهریار سریع از اتاقش بیرون می زند: -جلوشو بگیر یه کاری کن تا من برسم، فقط دهنش بسته بمونه! تماس را قطع می کند و همینکه از هتل خارج می شود خبرنگارها را می بیند! -یه کاری کن شهریار وگرنه دختره دودمانمون‌و به باد می ده! شهریار سری تکان می دهد و همین که به یارا می رسد دست دور کمرش می اندازد: -عزیزم؟ اگه خسته شدی می‌تونیم بریم داخل هتل! -آقای درویش شما چه نسبتی با خانم یارا دارید؟ شهریار یارا را به خود می‌چسباند و جلوی دوربین‌ها گوشه‌ی پیشانی‌اش را می‌بوسد: -عشقمه... به زودی قراره با هم ازدواج کنیم! صدای چیلیک چیلیک دوربین‌ها بلند می‌شود و.......😱 https://t.me/+S5fUuHYeytTe5a8A https://t.me/+S5fUuHYeytTe5a8A #بزرگسال❌ شهریار دوریش صاحب هتل های بین المللی پریسان مردی مرموز و چکمه پوش که نگاه سرد و یخیش خوف به دل همه می‌ندازه فیلم رابطه ی ممنوعه‌ش توی اتاق ویژه ی هتل به دست یارای تخس می افته! یارایی که رویای خارج رفتن تو ذهنش داره و در ازای پاک کردن اون فیلم درخواستی از شهریار می کنه که زندگی جفتشون رو زیر و رو می کنه و... https://t.me/+S5fUuHYeytTe5a8A

عضویت vip👆

-دختره فیلمتون‌و داره می خواد پخش کنه شهریار جلوی خبرنگارا وایستاده فقط چرت و پرت می‌گه! شهریار سریع از اتاقش بیرون می زند: -جلوشو بگیر یه کاری کن تا من برسم، فقط دهنش بسته بمونه! تماس را قطع می کند و همینکه از هتل خارج می شود خبرنگارها را می بیند! -یه کاری کن شهریار وگرنه دختره دودمانمون‌و به باد می ده! شهریار سری تکان می دهد و همین که به یارا می رسد دست دور کمرش می اندازد: -عزیزم؟ اگه خسته شدی می‌تونیم بریم داخل هتل! -آقای درویش شما چه نسبتی با خانم یارا دارید؟ شهریار یارا را به خود می‌چسباند و جلوی دوربین‌ها گوشه‌ی پیشانی‌اش را می‌بوسد: -عشقمه... به زودی قراره با هم ازدواج کنیم! صدای چیلیک چیلیک دوربین‌ها بلند می‌شود و.......😱 https://t.me/+S5fUuHYeytTe5a8A https://t.me/+S5fUuHYeytTe5a8A #بزرگسال❌ شهریار دوریش صاحب هتل های بین المللی پریسان مردی مرموز و چکمه پوش که نگاه سرد و یخیش خوف به دل همه می‌ندازه فیلم رابطه ی ممنوعه‌ش توی اتاق ویژه ی هتل به دست یارای تخس می افته! یارایی که رویای خارج رفتن تو ذهنش داره و در ازای پاک کردن اون فیلم درخواستی از شهریار می کنه که زندگی جفتشون رو زیر و رو می کنه و... https://t.me/+S5fUuHYeytTe5a8A

- من گوشت تو رو بخورم استخونتو دور نمی اندازم عشقم. چشمانم را به زور باز میکنم. بالای سرم ایستاده. مثل عجل معلق. - تاوان خیانت همینه. باید میکشتمت اما دلم نیومد. بدون آب و غذا ماندن زیادی سخت است. چانه ام می لرزد و با صدای تحلیل رفته پچ میزنم: - من بهت خیانت نکردم. نمی شنود. کنارم روی تخت می نشیند و من توی خودم جمع میشوم از ترس. - آدم چقدر میتونه بی وجود باشه که عشق خودشو دور بزنه؟ هان؟ دوباره تکرار میکنم: - من بهت خیانت نکردم. یکهو چانه ام را میگیرد و مرا جوری روی تخت می خواباند که از ته دل جیغ میکشم. روی تن زارم خیمه میزند و میغرد: - بی شرف. دارم از این میسوزم که عین سگ می خوامت. تو به من نارو میزنی و با دشمنم دست دوستی میدی ولی من هنوز می خوامت. هق میزنم. چانه ام را پرت میکند و با خشم سیگاری آتش می زند. - باید می کشتمت هیلا. باید می کشتمت تا خیانت کردن یادت بره. دوباره دیوانه می شود. بازویم را می گیرد و روی زمین پرتم میکند. به سختی جیغ میکشم: - نامرد بی وجدان. من خیانت نکردم. من فقط تو اون شرکت کوفتی دارم کار میکنم. من بهت نارو نزدم بفهم. توجه نمیکند. عربده میزند خفه شو و چنان لگدی به پهلویم میکوبد که جانم می رود. - خفه شو... خفه شو... خفه شو. با چشمای خودم دیدم، با گوشای خودم شنیدم داشتی باهاش برا من نقشه می کشیدی. درد زیادی دارم.دوباره لگد میزند و من زار میزنم. - نزن... نزن نامرد. پشیمون میشی، بخدا اون موقع دیگه به دست و پامم بیفتی نمی بخشمت. دوباره نعره میکشد: خفه شوووو! مچاله میشوم. درد امانم را بریده. پشت به من میکند و با صدایی بغض آلود میگوید: - گذشت دوره‌ی خر بودنم. عشق به پات ریختم، خیانت کردی. چالت میکنم، هیلا. به خدا قسم. سرازیر شدن مایعی گرم از میان پاهایم ترسناک است. شکمم را می چسبم. طفل دو ماهه ام. نکند بمیرد؟ - هیلا... این... این خون چی میگه؟ رنگش با گچ دیوار مو نمی زند. پشت پلکم میسوزد. هق بی جانی میزنم و او کنارم زانو می زند. - من که محکم نزدم. حرف بزن، بنال هیلا. خون از کجاته؟ خون چرا میاد؟ هق میزنم و مینالم: - منو کشتی. ما رو کشتی. نامرد. وحشت زده است. تا میخواهد چیزی بگوید در انباری بی هوا باز میشود. رفیقش است. نفس نفس زنان میگوید: - کیا دروغ بود. مدرک پیدا کردیم، واگذاری مدارک کار زنت نیست. پوزخند میزنم. کیامهر محکم تر مرا بغل میگیرد، با رنج میگویم: - خوش باش... زن و بچه اتو کشتی نامرد. هیچ وقت نمی بخشمت. چشمانم روی هم می افتد و در لحظه ی آخر صدایش را میشنوم که با بغض و عاجزانه عربده میکشد: - گوه خوردم... هیلا چشاتو نبند. حامله بودی مگه؟ گوه خوردم... غلط کردم... https://t.me/+PWY5iB5nQMBkZDZk https://t.me/+PWY5iB5nQMBkZDZk هیلا دختری مهماندار که قبول میکند تنها یک روز، به‌جای دوستش مهماندار پرواز خصوصی تاجری اقازاده شود...کیامهر معید! مردی جذاب و باصلابت...و به همان‌اندازه بی‌رحم! اونا عاشق هم میشن اما... چی میشه اگه توی یکی از پروازا مدارک مهمی از کیامهر معید به سرقت بره و هیلا تنها مظنون ماجرا باشه؟🔥 ❌🔥❌🔥❌🔥❌🔥❌🔥❌🔥❌🔥❌

- میدونی چقدر دلم میخواد ببوسمت؟ پشت دستش را خیلی با احساس روی صورتم میکشد. قبض روح میشوم. - یه جوری ببوسمت که رُس لبات کشیده بشه و بی حال بیفتی تو بغلم. چشمانم می سوزد. با حالی پریشان و وحشت زده میپرسم: - چطو... چطوری اومدی؟ خونسرد است. و من از این آرامش وحشت دارم. دوباره صورتم را نوازش میکند. - من میام و میرم. هیچ در بسته ای برای شهراد ماجد وجود نداره دختر فراموش که نکردی؟ زبانم قفل شده است. منتظرم هر آن یکی در اتاقم را باز کند و آبرویم پیش مامان عصما برود. - من و تو بهم زدیم، شهراد. چرا اومدی؟ چه صنمی با هم داریم که نصف شب عین دزدا اومدی تو خونه ام و اتاقم؟ دستش را نوازش گونه تا گردنم میکشد و یکهو دیوانه وار گلویم را اسیر میکند. با وحشت و خفگی دو دستی دستش را میگیرم و مینالم: - جون دنیز ولم کن! با لحن ترسناکی می گوید: -دنیز کوچولوی من؟ چطور میشه یه آهو کوچولو یه دفعه انقدر دل و جرات پیدا کنه که شوهرشو دور بزنه... هووم؟! ملتمسانه پا میکوبم و با بهت میگویم: - شوهر کدومه؟ شهراد تو رو جون عزیزت برو از اینجا. من آبرو دارم... بی توجه به من با خشونت از گردنی که اسیرش است تکانم میدهد. جیغم را خفه میکنم و میگوید: - آدم جرأتو از کجا پیدا میکنه که به شوهرش خیانت میکنه و به مرد غریبه رو میده؟ با حال بدی میگویم: - شوهر چیه؟ شوهر کدومه؟ من یه زمانی فقط پرستار دخترت بودم و بعدشم بعدشم مثله یه احمق ساده لو دل به دادتو عاشقت شدم اما خداروشکر که زود اشتباهمو فهمیدم! گردنم را فشار میدهد. بغضم بالاخره می ترکد و بی فکر لب باز میکنم: - این کارا رو کردی که زنت ولت کرد و رفت... پشت لبم می سوزد. ضرب دستش خشن و محکم است. با نفرت نگاهش میکنم و او میغرد: - زر نزن دنیز، زر نزن که بیش از حدت تحملت کردم. احمق... حقت بود لباتو بهم میدوختم. مشتی به دیوار میکوبد. آرامشش تبدیل شده است به طوفان. - یارو کی بود تا تو حلقت اومده بود هووم؟ دنیز به سرت قسم که اگه بشنوم ناموسمو لکه دار کنی زنده ات نمیذارم. با حال خرابی هق میزنم و میگویم: - ناموس بخوره تو سرت. به تو چه دیوونه؟ چه کاره حسنی؟ نامزدم... دوباره مشت به دیوار میکوید و با جنون توی صورتم براق میشود... - دهنتو گل بگیر... گــل بهت هشدار داده بودم جدی نگرفتی نه؟ مرا ول میکند. میچسبم به دیوار و نفس نفس زنان نگاهش میکنم. راهش را پیش گرفته به سمت در اتاق که با رنج و وحشت میپرسم: - کجا داری میری؟ خود شیطان توی اتاقم است. با آن نگاه سرخ و خون آلود میگوید: - پیش مامان عصاجونت. حقشه بدونه مریم مقصدش قبل از این چه گوههایی خورده و شباشو تو بغل شهراد ماجد صبح کرده. چانه ام می لرزد. هق میزنم و خودم به جهنم، پدرم مرد غریبه توی خانه می دید سکته می کرد. بازویش را چسبیدم: - مرگ دنیز... شهراد. آبروم میره. چرا نمی فهمی من و تو جدا شدیم؟ می خواهد باز برود که ضجه میزنم: - باشه باشه اصلا هر چی تو بگی. نامزدی رو بهم میزنم، به جون دنیز راست میگم. تو فقط بگو بعدش چیکار کنم؟ هان؟ بگو؟ سر می چرخاند و با نگاهی خسته و آشفته پچ میزند: - منو ببوس... ببوس تا یادم بره چی دیدم و چه غلطی کردی. ببوس تا یادم بیاد، چه جایگاهی تو زندگیم داشتی بی لیاقت.  با هق هق روی پنجه ی پا بلند میشوم که در اتاق بی هوا باز میشود و چشمهای مامان عصما... https://t.me/+g0Ep5zn4aAhiZTU0 https://t.me/+g0Ep5zn4aAhiZTU0 https://t.me/+g0Ep5zn4aAhiZTU0

چشمام پرشد و گوشی رو گذاشتم _چته باز جواب نداد تو افتادی به گریه زاری _نگرانشم زیبا........الان سه هفته شده درگوشم پچ زد _ از بس خری....چیزی که میخواست و بهش دادی معلومه دیگه پای تو واینمیسه عصبانی شدم و تو صورتش داد زدم _حق نداری اونو با بقیه مقایسه کنی اون فرق _آره خب به خاطره همین بعد از ملاقات شرعی ولت کرد.....چون با بقیه فرق میکنه ،بقیه عروسی میگیرن اتاق درست میکنن ولی تو زندان بند و آب دادی کلافه از نیش زبون همیشگیش کنارش زدم و رفتم سمت بَند _صبر کن بابا تا یه چیزی ام به اون بی غیرت میگیم به تیریج قبای خانم برمیخوره _اون بی غیرت نیست _آخه خر خدا اگه بی غیرت نبود که اینجا برات شب حجله راه نمینداخت و خرش که از پل گذشت گورشو گم کنه _اگه بی غیرت نبود که ۸ ماهه به زمین و زمان چنگ میزد تو رو از این خراب شده بکشه بیرون نه اینکه در گوشت وزوز کنه و دختریتو بگیره ازت _من عاشقش شدم پشیمونم نیستم اونم عاشق منه _آره خب خریت که شاخ و دم نداره .....یارو بیرون اینجا انقدر موس موس میکنه دنبال دختره اخر کارشو میکشه به تخت و ولش میکنه اون وقت تو با کدوم عقلی وقتی اینجا گیری گول حرفای مفتشو خوردی فقط اون بالایی میدونه اگه برگه ی طلاق برات نیاورد تف کن تو صورت من  _مهسا معینی ملاقاتی داری انگار منو برق گرفت .بالاخره میعادم اومد صورت زیبا رو گرفتم و محکم بوسیدمش _تف چرا بوست میکنم زیبا جونم _حالا تو برو ببین شازده چی شده افتخار داده بهت اومده بعد کیفول شو https://t.me/+b2ZA3PrhSlM3MDlk https://t.me/+b2ZA3PrhSlM3MDlk برگه ی طلاق و داشتم ناباور بالا و پایین میکردم و با بهت بهش گفتم _این چیه میعاد؟ _فکر میکردم حداقل خوندن نوشتن بلد باشی _چون زندانم میخوای ولم کنی من که به خاطره تو و فربد اینجام نیشخندی زد و سرشو طرفم خم کرد _من جنسای داداشتو به باد دادم....من همه ی چک های تو رو خریدم.....من......نه اون داداش احمقت _دروغ میگی مگه نه؟ _نه......چرا باید دروغ بگم اومدم دستاشو بگیرم که عقب کشید و دست به سینه شد و من همین طور اشک میریختم _مگه عاشق من نیستی _من فقط انتقام عشقمو ازت گرفتم همین _ع...عشقت.....م....مگه من نبودم اینبار قهقه زد _تو؟؟!!تو فقط قاتل عشقم بودی یهو برزخ شد و اخم غلیظی کرد _اگه الهه ام زنده بود تو باید الان کلفتیشو میکردی نه اینکه جاشو تو قلبم بگیری دختره ی ساده این چی داشت میگفت الهه عشقش بود و من.....کلفتش؟اصلا من چیکار کردم مگه؟ بلند شد و همین طور که داشت میرفت سمت در تیر آخر و زد _الان دیگه آرومم و مطمئنم الهه هم آرومه حالا تو بمون و داداش بی عرضه ات که تا صد سال دیگه نمیتونه تو از اینجا بیرون ببره نمیدونم چطوری خودمو بهش رسوندم و بازوشو کشیدم اونم برگشت باید هر طور شده نگهش میداشتم _من..........من حامله ام نیشخندی به سر تا پام زد .چرا اصلا تعجب نکرد. سرشونزدیک گوشم آورد و آروم و پر از تحقیر زمزمه کرد _میدونم........ دیگه داشتم میلرزیدم .....و اون ادامه داد _ از دیدن ذره ذره ی بیچارگیت کیف میکنم فاصله گرفت و من شوک شده از این همه بیرحمی باورم نمیشد خودمو با عشق در اختیار این هیولا گذاشته بودم دستم شل شد و افتاد و اون با دستش انگار که داشت کثیفی لمس دست منو از روی بازوش پاک میکرد گفتم _من......من کاری نکردم _خیلی...... خیلی دیره برای انکار عزیزم دوباره رفت و یه آن برگشت _راستی...... از من به تو نصیحت وقتی بچت دنیا اومد زیاد بهش وابسته نشو یه چشمک چندش زد و رفت و من داد زدم _ی.....یعنی چی؟ _یعنی میام دنبالش.......میخوام بدمش دست بهزیستی اونا یه مامان خوب براش میکنن بازوشو چنگ زدم _به خدا من کاری نکردم......چرا این کارو با من میکنی با حرص یه نگاه به دستم و بازوش کرد محکم خودشو عقب کشید و چونمو گرفت _تو...... باید تا آخر عمرت تقاص گناهی که کردی رو پس بدی.....حالا مونده.......برنامه ها برات دارم ولم کرد و رفت....منُ با ترس و حیرت از شنیدن حرفایی که هیچی ازشون نفهمیدم تنها گذاشت پارت واقعی رمان♥️ https://t.me/+b2ZA3PrhSlM3MDlk https://t.me/+b2ZA3PrhSlM3MDlk

پارت جدید رو خوندید؟😍 پارسا خانمون😌

شرایط عضویت vip👆

پارت جدید رو خوندید؟😍

#پارت589 امشب عروسی شوهرم بود و من بیقرارترین بودم. -خانم رسیدیم پیاده نمی‌شید؟ بدون توجه به راننده تموم اسکانس‌های توی کیفم رو بهش دادم و پیاده شدم. نگاهم از سر در دفترخونه با بغض و غم کنده شد و به پله‌هاش رسید. پاهام جون نداشتن وقتی صدای عاقد رو شنیدم. -می‌دونید که اجازه‌ی همسر اولتون لازمه؟ دیدمش... داشت به ساعتش نگاه می‌کرد. بهش قول داده بودم که میام... میام و شاهد عقدش میشم... شاهد خوشبختیش. -الاناست ‌که برسه حاج‌آقا‌. چقدر لباس دامادی توی تنش می‌درخشید و از همیشه جذابتر شده بود. عروس هم کنارش نشسته بود. یعنی دیگه منو دوست نداشت؟ نفسم رو حبس کردم و محکم سلام کردم. نگاه همگیشون سمتم برگشت. -من همسر اولشون هستم حاج‌آقا. شهریار ایستاد. انگار باورش نمی‌شد که اونجا باشم. -اومدم رضایت بدم که شوهرم ازدواج کنه... ولی...؟ شنیدم که درمونده صدام زد: -یارا! -شرط دارم حاج‌آقا. -بیا تو دخترم... بیا ببینم چی می‌گی؟ جلو رفتم. بغض داشتم. برای من تاج و تور نخرید و حالا چقدر عشقش کنارش می‌درخشید. -می‌خوای چکار کنی یارا!؟ ترسیده بود. همیشه می‌ترسید که آویزون زندگیش بمونم. -نترس عروسیتو بهم نمیزنم... فقط؟ سرم از کنارش سمت عروسش برگشت. داشت با غضب تماشامون می‌کرد. -یه چیزی بپرسم راستشو میگی بهم؟ دیدم که رگ گردنش باد کرد و به زیر گردنم نگاه کرد. حتماً چشمش به کبودیش افتاده بود. شاهکاری که دیشب به عنوان آخرین شب باهم بودنمون برام خلق کرده بود. -بیشتر از من دوستش داری... اصلاً مگه منو دوست داشتی هیچ وقت؟ دست چپش توی جیب شلوارش بود و صورتش کبود شده بود. -تمومش کن یارا... بسه دیگه... زجر نده خودتو. -باشه اومدم که تمومش کنم... چون خودت خواستی. شناسنامه‌ام رو بیرون آوردم روی میز عاقد گذاشتم. -اول صیغه‌ی طلاق ما رو بخونید حاج آقا. صدای پچ پچ مهمونا بلند شد و شهریار بازوم رو فشرد. -داری چه غلطی می‌کنی! -تو جسارتشو نداری شهریار... میخوام هر دومون رو نجات بدم... هر مردی آرزوی پدر شدن داره. من این حقو بهت میدم. ندیدم که عروسش کی بلند شد و سمتم یورش آورد. -دختره‌ی دهاتی آشغال معرکه راه انداختی؟ کف دستش کوبیده شد به تخت سینه‌ام. محکم و پرقدرت. قلبم درد گرفت. شهریار زورش به نگه داشتنم نرسید و از پشت پرت شدم روی پله‌ها. شمرده بودمشون سی‌وهفت‌تا پله بود و تهش فقط صدای فریادهای شهریار بود و سیاهی مطلق -یاخدا... یارا چت شد؟ -نبض نداره... سرش غرق خونه. https://t.me/+S5fUuHYeytTe5a8A https://t.me/+S5fUuHYeytTe5a8A #شــهــربــی‌یــــار

- خانم محترم مگه اینجا مهدکودکه که انقدر دیر سر جلسه میاید؟ پاهای هیلا در آستانه‌ی ورود به اتاق کنفرانس خشک شد. باور نمی‌کرد! این کیامهر بود که این‌گونه روبه‌روی کارمندان دیگر سرش فریاد کشید؟ نگاه همگان را که روی خود دید، لب‌های وا رفته‌اش را جمع کرد و به سختی پاسخ داد. - ببخشید رئیس دیگه تکرار نمی‌شه! الان اگر اجازه بدید... دست کیا روی میز نشست و با لحن بدتری باز او را راند. - خیر اجازه نمی‌دم! بیرون تشریف داشته باشید تا بیام برای تسویه حساب صحبت کنیم! پوزخند مرجان که درست چسبیده به کیامهرش نشسته بود، قلبش را می‌سوزاند. کیامهر برای او بود... بعد از آن هم‌آغوشی دیشب...چطور می‌توانست او را اخراج کند. - چشم. بغض مانند غده‌ی بدخیمی به گلویش چسبیده و صدایش را مرتعش کرده بود. در را بست و به سمت آبدارخانه پا تند کرد. چه ذلتی کشید! در صندلی کوچک ابدار خانه نشست و بی‌توجه به موقعیتش گریه کرد. نمی‌دانست چقدر گذشت که با صدای مرجان از جا پرید. - هوی دختره...برو ببین رئیس چیکارت داره! بالاخره ذات واقعی تو رو شناخت انگار! می‌خواد با یه اردنگی پرتت کنه بیرون! زبانش حتی پیش این مار زهردار هم بسته بود دیگر. چه کردی با غرورش کیامهر؟ در اتاقش را کوبید  و با سری پایین وارد شد. - در خدمتم رئیس! باید برم حسابداری؟ کیامهر خشمگین و مضطرب خودکارش را روی میز می‌کوبید و به هیلا نگاه نمی‌کرد. - بیا بشین! هیلا امتناع کرد و جلو نرفت. باید عادت می‌کرد به دوری! همچنان لحنش را رسمی نگه داشت و مخالفت کرد. - وقتتون رو نمی‌گیرم...فقط بگید... با فریاد کیامهر از جا پرید و حرفش نصفه ماند. - می‌گم بیا بشین! چشمه‌ی اشکش دوباره جوشید و بی حرف روی دور ترین مبل نشست‌. - چرا دیر اومدی؟ چشم‌های اشکی هیلا از تعجب گرد شد. مگر وضعیت صبحش را ندید؟ - خودت که دیدی... حال جسمیم خوب نبود.‌.. درد داشتم. پوزخند کیامهر را نمی‌شد نادیده گرفت. - درد داشتی و استراحت کردی یا رفتی با اون نامزد سابقت دور دور؟ قلب هیلا از این شک هزار تکه شد. - چی می‌گی؟ کدوم نامزد کدوم دور دور؟ کیامهر با چهره‌ی برزخی از جا بلند شد و به سمتش رفت. - دروغ نگو... صبح خودم دیدم برات پیامک زده که می‌خواد ببینتت! هیلا دست داخل کیفش کرد و چند برگه در آورد. - می‌خوای بدونی کجا بودم که دیر اومدم؟ بیا...خوب نگاه کن! کسی که تا صبح لالایی عاشقانه برام خوند، کارش رو که تموم کرد ولم کرد و اومد به جلسه ش برسه! کاغذ ها را به سینه ی کیامهر کوبید و جیغ زد. - بیا...ببین! بعد از اولین تجربه با اون درد خودم تنها رفتم دکتر زنان... چون کسی که دوسش دارم فقط کار و شرکتش رو دوست داره! کیامهر بهت زده و پشیمان خواست به هیلا نزدیک شود اما او نگذاشت. پس تمام گفته‌های مرجان غلط بود. دروغ گفت که هیلا را با مرد دیگری دیده! - نزدیکم نیا! دیگه نمی‌خوام ببینمت... کیامهر اما مگر می‌گذاشت او برود، علارغم مخالفت هایش، در آغوشش گرفت. - هیس... آروم باش...آروم باش من غلط کردم! مدام موهای هیلا را بوسید و حصار بازوانش را تنگ تر کرد. - نمی‌ری مگه نه؟ ولم نکنی هیلا...ببخشید، فقط نرو! https://t.me/+tpwQ7Xp9bV01MzZk https://t.me/+tpwQ7Xp9bV01MzZk هیلا دختری مهماندار که قبول میکند تنها یک روز، به‌جای دوستش مهماندار پرواز خصوصی تاجری اقازاده شود...کیامهر معید! مردی جذاب و باصلابت...و به همان‌اندازه بی‌رحم! چی میشه اگر توی اون پرواز مدارک مهمی ازش به سرقت بره و هیلا تنها مظنون ماجرا باشه؟🔥 و اگر هیلا برای رد کردن اتهام مجبور به همکاری به کیامهر و شنیدن پیشنهاد عجیب و غریبش بشه چی؟🥲🙂 https://t.me/+tpwQ7Xp9bV01MzZk

_نجات مادرت یا قبول شرطم...... انتخاب با خودته اشکام همین جور روی صورتم میریخت  _محمد طاها این چه پیشنهادیه به من میدی من دختر عموتم سرشو تکون داد و با خونسردی و بی رحمیه تمام گفت _پس قبول نکردی......وقت منو بیشتر از این نگیر به سلامت هر چی التماس بود تو صدام ریختم و اسمشو صدا زدم چون میدونستم متنفره از درموندگیه من _محمد طاها دیوونه و کلافه شد چندان عربده ای زد که شونه هامو جمع کردم و هق زدم _اسممو اینطوری صدا نکن _آخه......من......من چطور میتونم با تو .....با تو _نمیتونی؟؟چراااا؟؟چون ازم متنفری؟؟چون حالت ازم به هم میخوره؟؟ جوابشو ندادم و سرمو انداختم پایین تا دیروز فکر میکردم مهربونترین پسر عموی دنیاس ولی با این کاراش که میخواست به زور همه چی رو برای خودش کنه ازش متنفر شدم _ برای چی یک ساعته نشستی روبه روم زار میزنی......گمشو بیرون _من ناموستم نامرد......چطور دلت میاد به من بگی یه بچه برات بیارم و خودم برم پی زندگیم قهقه زد و تحقیرم کرد _دختری که از تو خیابونا جمعش کردم و تا دیروز جواب سلاممو نمیداد حالا به من میگه ناموسمه نگاه پر از حرصشو داد بهم _دنیا بدجور گرده ریحانه خانوم _من....من....کِی تحقیرت کردم.....من که ..... دوباره داد و فریاد _همیشه.....همیشه منو نادیده گرفتی و با کارات به همه ثابت کردی بی ارزشم الانم به خاطره نجات مادرت از قصاص که اینجایی نفسشو با حرص بیرون داد _من فقط یه وارث میخوام از خون شمس...... ولی حالا که انقدر از من بدت میاد پس قید مادرتم بزن....... با حرفش لبمو محکم به دندون گرفتم و شدت اشکام بیشتر شد دید تکون نمیخورم بلند شد و بازوم گرفت و کشید سمت در _نمیشنوی نه.....بهت میگم برو...... _اگه قبول کنم مامانم چی میشه؟ متوقف شد و برگشت سمتم چشماش قرمز بود ولی صورتش یه خنده ی محوی داشت _از زندان میارمش بیرون و میفرستم پیش خواهر و برادرت _من....من....چی؟ _تو؟؟؟!!!!با من میای خونه ام https://t.me/+MLCH8279rshhNDJk https://t.me/+MLCH8279rshhNDJk

_وارد خونه‌م شدی که به بقیه ثابت کنی شهراد ماجد یه روانی بالفطره‌س ولی فکر اینجاشو نکرده بودی که من عوضی تر از اون چیزی هستم که تو کله ی پوکت میگذره ؟! سر می دزدد. معلوم بود که حق با مرد خشمگین رو به رویش است پاسخی برای نگاه پرسشی اش ندارد. استرس وار انگشتان دستش را به بازی می‌گیرد شهراد که نزدیکش می‌شود ،قلبش در سینه می کوبد: _نگام کن! همچنان سرش پایین چرخ می خورد که چانه اش اسیر چنگال مرد می‌شود : _وقتی باهات حرف میزنم تو چشمام نگاه کن و جوابمو بده… نگاه که به چشمانش می دوزد، ناخودآگاه استرسش کمتر می‌شود. شهراد به سختی روزهای اولش نیست،این را خوب از نگاهش میخواند،جرات پیدا میکند و با چانه ای لرزان لب می زند: _م…من…شاید اولش … اجازه ی ادامه صحبتش را نمی دهد که با پوزخند می گوید: _چیه؟!اولش میخواستی بعدش پشیمون شدی!!!!!نکنه مثل همه زنایی که چشمشون دنبالمن توام عاشقم شدی؟!!! تمسخر لحنش،قلبش را می فشارد…شهراد را اشتباه به او شناسانده بودند،دوباره با لبی لرزان ادامه می‌دهد: _من اشتباه…کر…دم…ببخش… آرام آرام قدم جلو می گذارد که باعث می‌شود دنیز متقابلا عقب برود و در آخر بدنش با دیوار پشت سر بر خورد کند،شهراد اما نمی ایستد و هم چنان جلو می آید و کف دستانش را دو طرف صورت دنیز به دیوار می چسباند. صورتش را نزدیک میبرد تا جایی که نوک بینی اش تیغه ی بینی دنیز را لمس میکند، نفس هایشان به شماره می افتد که شهراد آرام لب می‌زند: _منم اشتباه کردم تو خونه‌م رات دادم،که الان به جای تنبیه دلم بخواد ببوسمت! بدن دنیز یخ می بندد،ولی گرمای لب های شهراد،دوباره داغش میکند. به چشمانش خیره می شود که از عطش خواستن قرمز شده اند. دلش میخواهد او را براند ولی شهراد ماهرانه با  لبانش روی گردن و ترقوه اش مهروار بوسه می نشاند. لباسهایی که هرکدام به گوشه ای می افتند با نگاهی خواستنی تر به تنش چشم می دوزد. _شهراد _هیش اروم باید بذاری اروم شم جز خودت کسی نمیتونه خرابکاریتو درست کنه بچه! در یک حرکت او را از زمین جدا میکند و لاله ی گوشش را میبوسد. صدای دنیز، بیش از پیش امیال مردانه اش را تحت تاثیر قرار میدهد. دخترک لمس شده روی تخت دراز میکشد و شهرادی که رویش خیمه میزند با دستش،دستان دنیز را بالای سرش قفل میکند و با عطش در گوشش نجوا می کند: _میدونی چقد منتظر امشب بودم لامصب؟ قول میدم که به یادموندنی ترین شب زندگیت بشه! سر در گردنش فرو میبرد و پچ میزند: _دستاتو دور گردنم حلقه کن… خیره در چشمانش ،دست دور گردن شهراد می‌اندازد و با سکوتش به مردی که دلش را شکسته بود بله میگوید. و رابطه ای که برای اولین بار با خشن ترین مردی که در زندگی اش دیده بود،برقرار شد! شهراد کنارش دراز کشید و خیره اش شد. پوزخند گوشه ی لبش ترس بدی در دل دنیز می ‌انداخت که با باز شدن لبانش نفس زد: _این به اون در دنیز خانوم،حالا میتونی گورتو گم کنی، بی حساب شدیم! و شبی که واقعا به یادماندنی ترین شب زندگی اش شد… https://t.me/+g0Ep5zn4aAhiZTU0 https://t.me/+g0Ep5zn4aAhiZTU0 https://t.me/+g0Ep5zn4aAhiZTU0 https://t.me/+g0Ep5zn4aAhiZTU0

🦋 #زهرا_سادات_رضوی 🦋 #مرواریدی_در_صدف 🦋 #پارت_325 -خوابید؟ آرام پرسیده بود و همان طور هم پاسخش را دادم: -آره فکر کنم. دو زانو پایین تخت و رو به روی من و محمدطاها روی زمین نشست و نگاهش را به چهرهِ پسرش دوخت: -خیلی ترسیده بود. -آره خیلی‌. لحظه‌ای سکوت و در نهایت دو دل پرسیدم: -به نظرتون اتفاقی بوده یا ... اخم بر چهره اش چیره انداخت: -نمی دونم، اما می فهمم. نگران شده نگاهم را در صورتش چرخاندم: -مواظب خودتون هستید دیگه نه؟ نگاهش را به چشمان نگرانم داد و با لبخندی که برای اطمینان بخشیدن به حرفش بود را زمزمه کرد: -نترس، هیچ اتفاقی برای من نمی افته. خجالت کشیدم و نگاهم را به صورت محمدطاها دادم: -من منظورم ... -می دونم، در واقع نمیذارم اتفاقی خانوادم رو تهدید کنه. از اینکه اینگونه با اطمینان حرف می زد، حس خوبی می گرفتم، اما نگران هم بودم. نگران اینکه زبانم لال اتفاق ناخوشایندی رخ دهد و پارسا خودش را به خاطر آن به نابودی کشاند. سوالات در سرم چرخ می خوردند اما فعلا نیاز به آرامش نسبی داشتیم. کمی بعد هم می توانستم سوالاتم را از پارسا بپرسم. بالا سر محمد طاهایی که غرق در خواب بود، مکان مناسبی برای سوال پرسیدن نبود. نوازش دستانم تا روی گونه های لطیف محمدطاها ادامه دادم که سؤال پارسا باعث شد نگاه بدهم به چشمان ناخوانایش: -ترانه قشنگی بود که می خوندی. خجالت زده چشم گرفتم: -کاملشو بلد نیستم، وقتی بچه بودم مامانم برام می خوند. چیزای محوی از متن اصلیش یادمه. -خدا رحمتش کنه. -ممنون دوباره سکوت برقرار شد و من جرأت اینکه نگاه به چهره پارسا بدهم را نداشتم. چرا که می ترسیدم نگاهم ادامه دار شود. همینکه قصد کردم برخیزم گفت: -یه سوال ذهنمو درگیر خودش کرده. بالاجبار نگاه دادم به چشمانش: -چه سوالی؟ صورتش حالت استفهام به خود گرفت و با همان صدایی که در پایین ترین حد نگه داشته بود تا محمدطاها بیدار نشود پرسید: -منم یه صحنه های محوی از امروز یادمه، نمی دونم حدسم دقیقا درسته یا نه. گفتم از تو بپرسم اون دختری که وسط درگیر شدنم با هومن منو مفرد خطاب کرد کی بود؟ 🌸رمان در vip به اتمام رسیده و پارت ها تا پایان آپ شده⭕️ ⭕️در vip بیش از 250 پارت جلوتر از کانال اصلی هستیم. ❌تنها با خریدن vip، بنده رضایت به خوندن کل رمان از سوی شما دارم و لاغیر❌ 🌸می تونید با پرداخت مبلغ 35 هزار تومان به این شماره کارت👇 ۶۰۳۷ ۹۹۸۲ ۴۴۸۶ ۲۰۲۴ زهرا سادات رضوی و فرستادن فیش واریزی به آیدی ادمین بنده👇 @paeezsozan عضو کانال vip بشید. میانبر پارت ها👇 https://t.me/c/1449256770/9337

مریم خوش بر و رو بود، درسته ژنده پوش بود ولی زیباییش به چشم یه محله می‌اومد! از بخت بدش سرنوشتش گره خورده بود با یه محله‌ی شر و پدر معتاد... خونه‌ش تو بن بست "شادی" بود ولی چشم‌هاش رو همیشه پر از غم می‌دیدی!‌ به چشم‌هاش که نگاه می‌کردی مرگ هزارتا آرزو رو می‌تونستی ببینی... قبل از اینکه پای اون مَرد تو زندگی مریم باز بشه، شهرام کله‌خر بد خاطرخواهش بود، همه می‌دونستن اون دست گذاشته روی مریم و کسی تو محله جرئت نداشت چپ به انتخاب شهرام نگاه کنه، آخه حرف یه محله بود و ترسش از شهرام کله‌خر که عجیب سر نترسی داشت! اما مریم دلش با اون کله‌خر نبود، حق هم داشت آخه وصله‌ی ناجور بودن و به هم نمی‌اومدن... اون همه زیبایی و معصومیت فقط بغل دست یکی مثل اون مَرد خوش قد و قامت به چشم می‌اومد که یهو از ناکجاآباد سر و کله‌ش وسط آشفته بازار زندگی مریم پیدا شده بود! https://t.me/+DjOzGfDFpmliNjVk https://t.me/+DjOzGfDFpmliNjVk جدیدترین اثر ص.مـرادی ❤️‍🔥 رمانی که تو همین مدت کم حسابی خودش رو تو دل مخاطب‌هاش جا کرده🥰 #توصیه_ویژه

قبل از اینکه پای اون مَرد تو زندگی مریم باز بشه، شهرام کله‌خر بد خاطرخواهش بود، همه می‌دونستن اون دست گذاشته روی مریم و کسی تو محله جرئت نداشت چپ به انتخاب شهرام نگاه کنه، آخه حرف یه محله بود و ترسش از شهرام کله‌خر که عجیب سر نترسی داشت! اما مریم دلش با اون کله‌خر نبود، حق هم داشت آخه وصله‌ی ناجور بودن و به هم نمی‌اومدن... اون همه زیبایی و معصومیت فقط بغل دست یکی مثل اون مَرد خوش قد و قامت به چشم می‌اومد که یهو از ناکجاآباد سر و کله‌ش وسط آشفته بازار زندگی مریم پیدا شده بود! https://t.me/+DjOzGfDFpmliNjVk https://t.me/+DjOzGfDFpmliNjVk جدیدترین اثر ص.مـرادی ❤️‍🔥 رمانی که تو همین مدت کم حسابی خودش رو تو دل مخاطب‌هاش جا کرده🥰 #توصیه_ویژه

اولدوز دختریه پر از زندگی، پر از شور، پر از هیجان... دختری که کسی تو رقص و موسیقی نمی‌تونه رو دستش بلند شه! دختری توانمند که دوست داره ملکه‌ی سرزمینش باشه و مردها از نظرش ابزاری هستن برای بالا رفتن و همه مردها رو نوک انگشتش می‌چرخونه و نیم نظری هم به ازدواج و عشق نداره. اما امروز روز انتخابه... یاشار که کل اهالی زادگاهش ازش متنفرن و از ایل و تبار بیرونش کردن، امروز همون کسیه که می‌تونه فرشته‌ی نجات همه بشه، ولی یاشار برای کمک یه شرط داره... ازدواج با زیباترین دختر اونجا... اولدوز😎😎😎 چشم در چشم دخترک با پیشانی مرطوب و در حال نفس‌نفس زدن و با گونه‌هایی سرخ گفت: - خانم خوشگله وقتی داری یکی رو دعوت به رقص می‌کنی اول از توانایی خودت مطمئن شو. نفس رفته‌اش را فوت کرد. - جر زدی آقاهه، رقص آذری با اون تن سریع در حد یکی دو دقیقه قابل اجراست. فشار انگشتانش را روی کمر اولدوز بیشتر کرد. - اعتراف کن کم آوردی. https://t.me/+IOcDuJvXGZY3MmY8 https://t.me/+IOcDuJvXGZY3MmY8 عاشقانه‌ای ناب و پر کشش توصیه ویژه نویسنده❤️❤️

#پارت_759 - داداشم نمیخواد که تو باهامون بیای! با شنیدن صدای صنم ، دوست صمیمی اش که چندین سال میشد با هم در یک محله زندگی میکردند دست از زیر و رو کردن وسایلش در چمدانی که بسته بود میکشد و با تعجب رو به او میپرسد - یعنی چی؟ صنم است که با کلافگی توضیح‌ میدهد - نمیدونم چی بگم پناه...من از خیلی وقت پیش به داداش مهراب گفته بودم که قراره دوستمم باهامون بیاد مسافرت ، اونم تا همین امروز موافق بود...هیچی نمیگفت نفسی میگیرد و خیره در چشمان مات مانده پناه ادامه میدهد - ولی امروز که تو رو دید گفت نه نمیشه ، انگار فکر میکرده من منظورم از دوستی که میگم ترانه  هم دانشگاهیمه... - ترانه؟ گیج میپرسد و صنم با ذوق جواب میدهد - اره، اینجور که فهمیدم داداشم بدجور عاشقشه... دستان یخ زده اش را درهم می پیچد ، مردمک های لرزانش را از چشمان صنم میگیرد و به چمدانی که با خوش خیالی جمع کرده بود میدهد چقدر احمق بود که فکر میکرد مهراب هم به او حسی دارد... مهراب دوست بچگی‌اش بود... حامی اش بود انتظار نداشت... انتظار آنکه بشنود به شخص دیگری علاقه دارد را نداشت ... میخواست آن دختر ، ترانه را با خودشان ببرد؟ - ببخشید که اینجوری شد .. با حرف صنم .. لبخند تلخی میزند...خود را جمع و جور میکند و در حالی که سعی میکرد بغض صدایش مشخص نباشد میگوید - اشکالی نداره ...تو خودتو ناراحت نکن ... زیپ چمدانش را می بندد ، از جا برمیخیزد که صنم با تعجب نگاهش میکند - کجا پناه؟ ناهار رو بمون ...ما که الان نمیخوایم بریم..! - نه دیگه من برم خونمون صنم ...کلی کار دارم .. می گوید و بی آنکه مهلت مخالفتی به صنم دهد از اتاق خارج میشود.! به محض بیرون آمدنش از اتاق با مهراب که در حال بردن چمدان ها به داخل ماشین بود روبرو میشود سلام زیرلبی میکند و مهراب اما با لحن تندی رو به او می توپد - شما خونه زندگی ندارین که همیشه اینجا پلاسی دختر؟ به چمدان در دستش اشاره میکند و طعنه میزند - بار سفرتم که زودتر از ما بستی ... تنش یخ بود و مهراب قصد تمام کردنش را نداشت - حالا آبجی من روش نمیشه ردت کنه بری ، تو خودت خجالت نمیکشی هر روز اینجایی؟ لال شده بود .. نفسی در سینه نداشت و از زهر کلام مرد تمام وجودش گر گرفته بود باورش نمیشد مرد پیش رویش تا این حد بی رحم شده باشد - داداش صنم وامانده مهراب را صدا میزند و اما این پناه است که خیره در چشمان سرد و بی روح مرد با بغض لب میزند - ببخشید ...ببخشید که این مدت مزاحمتون شدم ، خداحافظ می گوید و اما این نگاه مهراب است که لحظه ای به آن دو تیله سیاه و پر شده از اشک می افتد و چیزی در وجودش تکان میخورد... دخترک می رود و او نمی داند روزی میرسد که عاشق و دلباخته همین دخترکی شود که امروز این چنین بی رحمانه قلبش را شکسته است ... https://t.me/+MGGcit0A-CU3YzM8 https://t.me/+MGGcit0A-CU3YzM8 https://t.me/+MGGcit0A-CU3YzM8 https://t.me/+MGGcit0A-CU3YzM8

⁠ ⁠ -شماره ی خونه رو زنت داره؟! کوروش بی خیال به آزاده خیره شد: -چی شده؟... -انگار زنت تو آرایشگاه از حال رفته... از اینکه دخترک حرف او را نمی خواند خونش به جوش آمد. هزاربار به او گفته بود حق کار کردن ندارد. باید ادبش می کرد. انگار کتک هایی که هر شب می زد کارساز نبود. آزاده کنارش نشست: -با اون کاری که باهات کرد حق داری هر رفتاری باهاش داشته باشی حتی بهت حق میدم کتکش بزنی ولی الان حامله اس کوروش... گناه داره... پوزخندی به حرف خواهرش زد. زنش چه وضعیت رقت انگیزی پیدا کرده بود که خواهر سنگ دلش برایش دل می سوزاند. انکار کرد: -کی گفته من میزنمش؟... با خودش فکر کرد اگر دخترک لب باز کرده باشد خونش را در شیشه می کند. -اون روز داشت لباس عوض می‌کرد خودم دیدم تنش کبود بود... پوفی کلافه کشید و لعنتی به خودش فرستاد که برای اذیت کردن دخترک او را به خانه ی پدری اش آورده بود. فکر می کرد اگر شب ها از ترس او و رابطه های وحشیانه اش ساکت می ماند دیگر خانواده اش از چند و چون رابطه ی بینشان باخبر نمی شوند. آزاده گوشی را به سمتش گرفت. بی حوصله گوشی را پس زد و غر زد: -بهش بگو تا هوا تاریک نشده خونه باشه وگرنه من میدونم و اون... -کوروش آخه... می‌دانست دخترک با جیب خالی و اتوبوس بخواهد از آن سر شهر خودش را به این سر شهر برساند چند ساعت طول می کشد اما دست خودش نبود با یادآوری چند ماه گذشته و سیلی که پدرش به ناحق به او زده بود و آبرویی که در فامیل ریخته بود، دلش می خواست تمام بلاهایی که سرش آورده بود را تلافی کند. *** چند ساعت بعد: تن بی رمقش را هل داد و در بالکن را بست. باران به شدت می بارید و او دخترک را با لباسی نازک برای تنبیه به بالکن فرستاده بود. -کوروش توروخدا... سیگاری گیراند و زیر لب فحش رکیکی نثارش کرد. خدا کجا بود وقتی او خودش را به ريشش بست و جلوی تمام فامیل سکه ی یک پولش کرد. ضربه های آرامش به در بالکن را می شنید اما سعی کرد بی تفاوت باشد. می دانست از ترس بیدار شدن پدر و مادرش حتی جرات بلند حرف زدن هم ندارد. -کوروش سردمه... من به درک بچه ات سردشه نامرد... کام عمیقی از سیگارش گرفت و پوزخندی زد. اهرم فشارش همین بچه بود. اگر این لعنتی بند این زندگی نشده بود که الان او این وضعیت را نداشت. -کوروش غلط کردم... دیگه سرکار نمیرم... لامصب تو که قدقن کردی از پایین چیزی بخورم من با جیب خالی چیکار کنم آخه؟... سیگارش را با سیگار دیگری روشن کرد و به زمزمه هایش که کم کم رو به خاموشی می رفت گوش داد: -زن حامله دلش هزارتا چیز میخواد... هیچی تو یخچال نبود... مجبور شدم میفهمی؟... مجبوررر... کف دستش را به در بالکن کوبید. -مجبور شدم لعنتی... دو روز بود هیچی نخورده بودم.... دندان قروچه ای کرد و پشتش را به او کرد. خودش هم می دانست بی رحم شده است اما تصمیم نداشت کوتاه بیاید. صدای رعد و برق بلندی باعث شد شانه هایش بالا بپرند. نیم ساعتی بود که ساکت شده بود. از پشت شیشه بالکن را نگاه کرد. شدت باران بیشتر شده بود و دخترک سر در گریبان گوشه ای بدون حرکت افتاده بود. طوری بی حرکت بود که برای یک لحظه ترسید. چشم هایش را ریز کرد اما حرکتی ندید. در بالکن را به سرعت باز کرد و بیرون دوید. دستش را روی شانه اش گذاشت و تکانش داد. وقتی با تکان دستش روی زمین پخش شد وحشت زده در آغوشش کشید و خدا را از ته دل صدا زد. https://t.me/+TsVQxApAohv5olC7 https://t.me/+TsVQxApAohv5olC7 https://t.me/+TsVQxApAohv5olC7

🔥🔥یه دایی غیرتی و شر که فقط دو سه سال از خواهر‌زاده‌ش بزرگتره و هر روز به خاطر لیلا، این خواهر زاده‌ی شیطون و لوند یه شری تو محل به پا می‌کنه. غافل از اینکه لیلا خانم قصه با رفیق فابریک این دایی عصبی سَر و سِر داره و از بچگی همه‌ی کادوهای گرون و قشنگش رو همین رفیق جینگ دایی می‌داده😁🔥 https://t.me/+ibDZxT_4wi9hNzk0 _ میگم برو تو. برای چی میای تو کوچه اینجوری؟ دعواست دیگه. چیز جدیدیه؟ اومدی وسط این همه مرد؟ #رمان_جدید_منیر_کاظمی🔥🔥🔥 #به_تماشای_دود https://t.me/+ibDZxT_4wi9hNzk0 لیلا به صورت عصبی پیمان چشم دوخت که پا برهنه جلوی در خانه ایستاده و به جمعیت سر کوچه نگاه می کرد: _ چی شده؟ _ برو‌ تو. _ دعوا شده باز؟ پیمان نگاهی به لباس لیلا انداخت: _با این ریخت... _ وا. لختم‌مگه؟ پیمان غرید: _هیس. صدات رو بیار پایین. _چی میگی ؟ دعوا سر چیه؟ صورت پیمان جدی شد. سرش را آرام پایین برد زیر گوش لیلا: _میگم برو توی خونه. این پدرسگا دارن نگات می کنن. لیلا که شانه اش را بالا داده بود تا قلقلکش نشود با ابروهای بالا رفته نگاهش کرد: _وسط دعوا کی به من نگاه می کنه؟ _ من ! چرا مانتو نپوشیدی؟ _برای دعوا باید مانتو بپوشم؟ _نه دکلره بپوش بیا ! لیلا با صدای بلند خندید و بعد سریع جلوی دهانش را گرفت: _دکلته نه دکلره ! پیمان آستینش را گرفت و‌ کشید: _ بیا برو تو خونه. با بلوز شلوار اومده دم در ! ببند اون گاراژ رو. لیلا دستش را کشید: _وا ولم کن. یه چیز بهت میگما. پیمان دست به موهایش کشید: _ می زنم شل و پرت می کنما. _دعوا سر چیه؟ _ناموسیه. _سر کی؟ _سر عمه ی من. سر شما دخترا که نمی تمرگید تو خونه. https://t.me/+ibDZxT_4wi9hNzk0 https://t.me/+ibDZxT_4wi9hNzk0

رمانمون در vip تموم شده و ده ماه جلوتر از کانال اصلی هست👆