всі пости نگاه متفاوت (احمد زیدآبادی)

موجودیت طالبان طالبان یک موجودیت پیش‌مدرن است، بنابراین نمی‌توان از آن درکِ و فهم مؤلفه‌های مدرن مربوط به پدیدۀ ملت-دولت و احترام به آنها را داشت همانگونه که از همتایان داخلی آن نمی‌توان داشت! خلاصه بلایی است که در عصر پسامدرن بر کشور همسایۀ ما نازل شده است. راه رفع این بلا، درگیر شدن با آن نیست، اجتناب از آن است! از این رو، آنان که جنگ و ستیز را با آن توصیه می‌کنند به همان اندازۀ کسانی که آنان را "جنبش اصیل" می‌دانند، به راه خطا می‌روند. زمان مهار طالبان همان دوران ریاست جمهوری حامد کرزای بود و آن هم به همکاری نزدیک آمریکا و ایران در این زمینه بستگی داشت. آن فرصت از دست رفته است و تا ظهور فرصتی از نوعی دیگر، راهی جز صبر و شکیبایی وجود ندارد. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidanad

خون جگر! من به اندازه و سهم خود شناختی از ماهیت دولت اسرائیل و نقاط قوت و ضعف آن دارم. در طول سالیانی دراز بسیار کوشیدم تا این شناختم را در رسانه‌ها مطرح کنم و راه مؤثر خنثی‌سازی خطرات و تهدیدهای آن را با روشی منطق با قواعد بین‌المللی نشان دهم! واکنش‌ها از هر جهت فاجعه‌آمیز بود تا آنجا که در نهایت امر با چنان زبانی تهدید شدم که از خیرش گذشتم! باری که من در طول نزدیک به چهل سال بر سر مسئلۀ فلسطین بر پشت کشیدم، "لوک مست سرقطار" هم نکشیده است! حالا هم که فکر می‌کنم بهترین فرصت‌ها از دست رفته است پس بهتر است حتی‌المقدور دم فرو بندم! شرح این هجران و این خون جگر این زمان بگذار تا وقت دگر #احمد_زیدآبادی #ahmadzeidabad

حالا پیامدار! نخستین ترانه را پس از انقلاب زنده‌یاد فرهاد مهراد در بارۀ پیامبر خواند. از آن تاریخ تاکنون حدود نیم قرن گذشته است. از کجا به کجا رسیدیم! از صدای فرهاد و شعر کسرایی و آهنگ منفرزاده به روضه‌های سطحی و آلوده به خرافه و مداحی‌های بی‌اصالت و بی‌محتوا و صداهای غوغاپسند و بعضاً نتراشیده و نخراشیده که رونق مسلمانی را پاک برده است. بر میراث معنوی و اخلاقی‌مان چوب حراج زده شد! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

رئالیسم‌جادویی است؟ با حوداثی که در لبنان در جریان است انگار دنیا وارد دوره‌ای از رئالیسم‌جادویی و حتی سوررئالیسم شده است. انفجار ناگهانی هزاران دستگاه الکترونیکی و قتل و جرح ناشی از آن، هولناک و غیرقابل هضم است. این پدیدۀ نوظهور جنگ‌ها را بیش از توان تحمل آدمیزاد، بی‌رحمانه و غیرمنطقی و نامفهوم می‌کند. آیا قرار است پیشرفت تکنولوژی و به کارگیری آن در تسلیحات جنگی، زندگی نوع بشر را به کلی ناامن و نهایتاً این گونۀ دوپا را منقرض کند یا اینکه غریزۀ بقا موجود انسانی را به پذیرش محدودیت‌هایی در حوزۀ تقابل با یکدیگر و یا اساساً منسوخ کردن جنگ، مقید و منضبط می‌کند؟ ظاهراً مهار پیشرفت تکنولوژی و سطح و عمق قدرت ویرانگری آن در جنگ‌ها، پاره شده است، اما موجود بشری متناسب با آن، عاقل و اخلاقی و منصف نشده است! ما در چه دورۀ عجیبی به دنیا آمده‌ایم! در تاریخ انسان در واقع این فقط نسل ماست که پیشرفت تکنولوژیک را در این گسترۀ عظیم تجربه می‌کند. با این حال، به روشنی نمی‌دانیم که این خوب است یا بد؟ آیا در آینده‌ای نزدیک آرزو خواهیم کرد که ای کاش در عصر غارنشینان پا به دنیا می‌گذاشتیم و یا اینکه آنچه خداوند می‌داند و ما نمی‌دانیم، جلوه و ظهور تازه‌ای از حیات بهتر پیش روی‌مان قرار خواهد داد؟ #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

علامت بلوغ سیدحسن نصرالله رهبر حزب‌الله لبنان اذعان کرد که در نتیجۀ انفجار دستگاه‌های الکترونیکی مورد استفادۀ اعضای این گروه، ضربۀ بی‌سابقه‌ای به حزب‌الله وارد شده است. راستش من از همان ابتدای وقوع این انفجارها، قصد داشتم یادداشتی با همین مضمون بنویسم اما نگران بودم که از طرف نیروهای افراطی داخلی به "حمایت از رژیم خبیث صهیونیستی" متهم شوم، بنابراین سکوت کردم! اذعان به ضربه خوردن از دشمن، علامتی از واقع‌نگری و بلوغ سیاسی است. فقط نابالغان همواره خود را برندۀ هر منازعه‌ای اعلام می کنند،حال چه ضربه زده باشند و چه ضربه خورده باشند. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

این وضعیت کار دست‌مان می‌دهد! دکتر پزشکیان و کابینه‌اش مجبورند در ده جبهه بجنگند و گویا یاور درست و درمانی هم برای‌شان نیست! پزشکیان با اختیارات محدود و محدودیت‌های فراوان، از هر سو تحت فشار است. در حالی که فقط یک نمایندۀ مجلس برای تحمیل افراد مورد علاقۀ خود در سمت‌های ملی و استانی، می‌تواند با تهدید و احضار روزانۀ هر وزیری، کل کابینه را به تنهایی مختل کند، از آن طرف، مطالبات متناقض افراد و گروه‌ها و جناح‌ها ونهادها حد و تمامی نمی‌شناسد! باز جای شکرش باقی است که آدم صبور و پرحوصله‌ و مداراجویی است و از کوره در نمی‌رود. فردی دیگری جای او بود، با مشاهدۀ این بلبشوی پرفشار و نفرت‌انگیز، در همین ابتدای کار گوش‌های خود را می‌گرفت و به غاری به پناه می‌برد! به خدا که این وضعیتِ سبکسرانه و هرج و مرج گونه کار دست ما می‌دهد، کاری بسیار پرهزینه‌تر وخیم‌تر از آنچه به ذهن بدبین‌ترین آدم‌ها خطور می‌کند! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

https://youtu.be/7YtTgdaDM1g @ahmadzeidabad

از توصیه به حفظ میدری تا اصرار مرحوم دعایی وقتی از دفتر مرحوم سیدابراهیم رئیسی نظر مرا هم برای عملکرد بهتر دولت جویا شدند، در میان پیشنهادهای اصلی، به حفظ احمد میدری در معاونت وزارت رفاه نیز تأکید کردم به گمان اینکه این توصیۀ کوچک احتمالاً نادیده گرفته نمی‌شود، اما نادیده گرفته شد. مرحوم سیدمحمود دعایی با اصرار و الحاح از آقای رئیسی درخواست کرد که سیدعباس صالحی را به عنوان وزیر ارشاد در مقام خود ابقا کند زیرا علاوه بر اینکه مورد وثوق رهبری است، اهل فرهنگ و هنر را هم از سیاست‌های دولت او نگران نخواهد کرد. این اصرار و الحاح تأثیری نداشت و محمدمهدی اسماعیلی به عنوان وزیر ارشاد معرفی شد. با این حال، مرحوم دعایی کینه‌ای به دل نگرفت و با وجود سن و سابقۀ دیرینه‌اش در جریان انقلاب و نزدیکی به بنیانگذار جمهوری، در یک مراسم عمومی خم شد و دست مرحوم رئیسی را بوسید! حالا با آنکه تعداد مشخصی از وزیران از نزدیکان جناح اصولگرا انتخاب شده‍اند، با این همه، تندروهای آنان در مقابل انتصاب‌های دولتی چنان رفتار می‌کنند که گویی باید تمام کابینه و دستگاه دیوانسالاری کشور دربست در اختیار دوستان آنان قرار گیرد. از خودم مال خودم از مردمم مال خودم!

رئیس دیوان عالی یا طلبه؟ شیخ محمدجعفر منتظری رئیس دیوان عالی کشور در بارۀ نوع مواجهۀ مسعود پزشکیان با مریم شبانی در جریان کنفرانس خبری خود، اظهارنظری کرده است که با جایگاه قضایی او در تضاد و تناقض است. آقای منتظری البته تأکید کرده است که از موضع یک "طلبه" این "وظیفه" را انجام داده است. طلبه کسی است که در حجرۀ مدرسه درس می‌خواند. آنکه بر کرسی رباست دیوان عالی کشور تکیه می‌زند، طلبه نیست، بالاترین مقام قضایی کشور را به عهده دارد. هر پست و موقعیتی در این عالم بخصوص موقعیت قضایی، اختیارات و محدودیت‌های خود را دارد. محدودیت مقام قضایی، عدم ورود به چالش‌های سیاسی و احتیاط کامل در اظهارنظر و تقید تمام به زبان حقوقی و قانونی است. یک کلام فراتر از این محدوده، خروج از حیطۀ قضایی و ورود به عرصۀ سیاست است که عواقب بسیار مهلکی برای جامعه دارد. پاره‌ای از عواقب ورود به سیاست توسط برخی مسئولان قضایی از سال‌ها پیش خود را نمایان کرده و به اعتبار کل دستگاه قضا آسیب جدی زده است. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-21069 @ahmadzeidabad

انفجار پیجرها در لبنان رسانه‌های لبنانی از انفجار پیجرهای اعضای حزب الله لبنان در جنوب بیروت و سایر نقاط آن کشور خبر داده‌اند. تعداد مجروحان بین دهها تا صدها نفر اعلام شده است. گفته می شود حال پنج نفر از زخمی ها وخیم است. در این حوادث کسی جان خود را از دست نداده است. انگشت اتهام به طور طبیعی به سوی اسرائیل نشانه رفته است، هر چند که دولت نتانیاهو در تلاش است سیاست سکوت و عدم پذیرش مسئولیت این اتفاق را در پیش گیرد. در چند روز اخیر، تنش بین حزب‌الله و ارتش اسرائیل به طرز کم سابقه‌ای بالا گرفته است به طوری که برخی رسانه‌ها از احتمال حملۀ زمینی اسرائیل به جنوب لبنان سخن گفته‌اند. انفجار پیجرها می‌تواند مقدمه‌ای برای حملۀ زمینی اسرائیل به لبنان باشد، اما از آنجا که این پدیده امری بی‌سابقه و هضم و تحلیل اصل و تبعات آن زمانبر است، چه بسا زمینه‌ساز تحرک دیپلماتیک تازه‌ای برای توقف جنگ و یا جلوگیری از گسترش آن شود. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

🔹اگر قرار به تبدیل سیاست «وفاق» به گفتمان دولت چهاردهم و رویکرد عملی آن باشد، لاجرم باید در این باره مفهوم‏سازی کرد 🔹اگر بخواهیم سنگ‌بنای اولیۀ سیاست وفاق را تعریف کنیم، بدون شک چیزی کمتر یا زیادتر از «حق برابر» نیست 🔹حقوق برابر شهروندی برای همۀ اتباع، تنها مصداق اجماعیِ عدالت و انصاف در بین متفکران عصر کنونی است 🔹 بدون عدالت و انصاف، نه ملت – دولت و یا جامعه‏ای باثبات می‏ماند و نه وفاق و سازش و همدلی بین افراد شکل می‏گیرد @hammihanonline hammihanonline.ir

بایکوت! این پست‌های درجه چهارم و پنجمی که به برخی از اهالی رسانه و مطبوعات در نهاد ریاست جمهوری و برخی دیگر از وزارت‌خانه‌ها واگذار شده است واقعاً اینقدر اهمیت دارد که کیهان و اعوان و انصارش بر سر آن تحت عنوان "به کارگیری فتنه‌گران در دولت" قشقرق راه انداخته‌اند؟ این حرکات غوغاسالارانه و خودخواهانه و انحصارطلبانه مرا به یاد خاطرات زندانیان سیاسی دوران پهلوی از رفتار مسعود رجوی در زندان می‌اندازد که وقتی سازمان تحت کنترلش مثلاً فردی مانند مرحوم محمدعلی رجایی را بایکوت می‌کرد، حتی اجازه نمی‌دادند که مسئول سماور بند شود! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

حاشیه ها! در همه جای دنیا سیاست امری حاشیه‌دار است اما در کشور ما بیشتر همان حاشیه است! حاشیه‌های مربوط به کنفرانس خبری دکتر پزشکیان کم نبود. عده‌ای اشارۀ او به مهندس میرحسین موسوی را تحت الفاظ "اون یکی" حمل بر خیلی چیزها کرده‌اند که به نظرم موجه نیست. گمان نمی‌کنم آقای پزشکیان از نام بردن از میرحسین بیمی داشته باشد. اگر این قدر ترسو بود، خود را وسط میدان مین پرتاب نمی‌کرد! در شجاعت او تردیدی نیست. همینطور گمان نمی‌کنم مهندس موسوی در چشم آقای پزشکیان فردی بی قدر و ارج باشد. قاعدتاً با استراتژی سیاسی او مخالف است، اما اینقدر بی‌انصاف نیست که بخواهد کل زحمات و کارنامه و شخصیت او را نادیده بگیرد. اگر قرار بود بی‌انصاف باشد در همان جریانات سال 88 آن را نشان می‌داد. با این حساب، برای چه به جای نام بردن از او از لفظ "اون یکی" استفاده کرد؟ این را قاعدتاً باید خودش توضیح دهد اما در عالم بشری گاهی حتی اسامی بسیار مشهور نیز برای یک لحظه از ذهن آدمی می‌پرند. برای من که اینطور است. رو در رو قرار دادن مهندس موسوی و دکتر پزشکیان که برخی از حامیان مهندس آن را در پیش گرفته‌اند، به نظرم کمکی به حل مشکلات کشور نمی‌کند که جای خود، بلکه در نهایت امر برای این جامعه و مردم آن، بسیار خسارت‌بار خواهد شد. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

پرسه‌زني و تجربه متروي تهران از زنده‌ياد ميگل اونامونو دو چيز به من ارث رسيده است! يكي همان نگاه تراژيكش به زندگي آدميزاد و ديگري علاقه به پرسه‌زني در نقاط دنج شهر. معمولا آدم‌ها از پدر و مادرشان چيزي را به ارث مي‌برند اما چون پدر و مادر من هيچكدام نه نگاهي تراژيك به زندگي داشتند و نه اهل پرسه‌زدني در شهر بودند، بنابراين جز اونامونو كس ديگري به يادم نيامد تا اين عادات را به ارث بردن از او نسبت دهم! دانشجو كه بودم به خصوص در فصل پاييز، كوچه‌باغ‌هاي شمرون و نياورون و كاشونك و دارآباد و گلابدره، ميعادگاه هفتگي‌ام بود. با تأني از سربالايي‌ها بالا مي‌رفتم و در افكارم غرق مي‌شدم. امروزه ديگر آن فرصت و موقعيت و حلاوت نه فقط كم پيش مي‌آيد كه كلا از بين رفته است. حالا اينكه آدمي در آستانه ورود به 60 سالگي حسرت پرسه‌زني در جواني خود را بخورد، نوعي پيشرفت است يا عقب ماندن، خدا مي‌داند. باري چهارشنبه هفته قبل فرصتي براي پرسه‌زني پيش آمد. ابتدا به پل رومي رفتم و از آنجا براي شركت در مجلس ترحيم مرحوم زنده‌ياد شيخ محمد باصري واعظِ‌گنابادي، راهي مسجد نور در ميدان فاطمي شدم. شهرت مرحوم باصري را محدود به گناباد و خراسان مي‌پنداشتم اما در مجلس ترحيمش از سردار رادان گرفته تا اسماعيل خطيب و ده‌ها صاحب منصب و آدم نامدار حضور يافته بودند كه سبب تعجبم شد. بعد از مراسم جمعي از روحانيون حاضر در مجلس به سمتم آمدند. همگي دنبال كننده كانالم بودند و نوشته‌هايم را تحسين مي‌كردند. اين بيشتر سبب تعجبم شد و حتي احساس كردم كه شايد نوعي رنسانس زيرپوستي در جريان باشد! از مسجد نور تا ميدان وليعصر را به اين اميد گز كردم كه در آنجا سوار خطي‌هاي ميدان پونك شوم. ايستگاه خلوت و خالي بود و اثري از تاكسي يا ون هم ديده نمي‌شد. بايد منتظر مي‌ماندم و ماندم، اما نه از مسافر و نه از تاكسي خبري نشد. در آن ميان يكي پيدا شد و گفت كه چرا با مترو نمي‌روم؟ از خود پرسيدم، چرا با مترو نمي‌روم؟ بعد يادم آمد كه از هنگامي كه مترو در تهران به راه افتاده است من فقط يك بار همان اوايلش، از آرياشهر تا كرج رفته و برگشته‌ام و بعد از آن پايم را به متر نگذاشته‌ام. بعد با خود گفتم لابد دليلش اين است كه مترو هنوز به سمت ميدان پونك كشيده نشده است. شايد هم بحث شلوغي بيش از اندازه مترو كه از افراد شنيده‌ام، در اين تصميم بي‌اثر نبوده است. به هر حال، زمان را براي تجربه سفر با مترو مناسب ديدم و بي‌درنگ وارد ايستگاه شدم و از پله برقي پايين رفتم. مي‌پنداشتم تهيه بليت دنگ و فنگي داشته باشد، اما نداشت. به راحتي با استفاده از دستگاه نصب شده روي ديوار آن را تهيه كردم. به قيمتش كه نگاه كردم به نظرم 40 هزار تومان آمد اما وقتي دقت كردم 4 هزار تومان بود. از روي نقشه ديوار پي بردم كه خط شش مترو از شاه عبدالعظيم مي‌آيد و تا كوهسار در شمال غربي تهران ادامه مي‌يابد. ايستگاه اشرفي‌اصفهاني ابتداي خيابان پيامبر به ميدان پونك نزديك‌تر از ديگر ايستگاه‌ها بود. تابلوي‌هاي راهنمايي خط شش را دنبال كردم و مرحله به مرحله آنقدر از پله برقي پايين رفتم كه انگار به قعر زمين نزديك شده‌ام. با خود انديشيدم كه اگر ايستگاه وليعصر تا اين اندازه به سمت پايين پله مي‌خورد پس ايستگاه تجريش چه خبر است؟ چيزي كه بيش از اين موجب تعجبم شد، رفتار آدم‌ها در مترو بود. گويي همه خود را به سكوت محض محكوم كرده بودند. اين سكوت به قدري سنگين بود كه حتي پرسش از افراد هم به نظر كاري ناصواب مي‌آمد. اما من نياز به كمي راهنمايي داشتم و بنابراين از جواني كه كنارم در ايستگاه نشسته بود و كتاب مرشد و مارگريتا را مي‌خواند با كلي عذرخواهي نام تك تك ايستگاه‌هاي مشرف به كوهسار و چيزهاي ديگر را پرسيدم. با احترام و ادب جواب داد و سپس مشغول مطالعه كتابش شد. سكوت سنگين دوباره بر ايستگاه مترو خيمه زد....بقيه‌اش براي هفته بعد! https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/page/2773/12/ #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

https://youtu.be/9jtyj9mSbEU @ahmadzeidabad

نمره به کنفرانس خبری پزشکیان اگر بخواهم به کنفرانس خبری دکتر پزشکیان نمره‌ای بدهم، از 20 می‌توان 15 را برای او در نظر گرفت. اگر تک این حرف‌ها عملیاتی شود، شانسی برای عبور ایران از مخاطراتِ هولناک کمین‌کرده در مسیر آن خواهد بود. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

حقوق شهروندی و معنای وفاق گر قرار به تبدیل سیاست «وفاق» به گفتمان دولت چهاردهم و رویکرد عملی آن باشد، لاجرم باید در این باره مفهوم‌سازی کرد و پاره‌ای از مفاهیم مرتبط با آن را در نظام یا مجموعه‌ای به هم مرتبط و منسجم در اختیار عموم گذاشت تا بار دیگر منازعه بر سر الفاظ و واژه‌های چندپهلو یا توخالی، کار دست حکومت و مردم ندهد. وفاق در مقابل تفرّق و اختلاف، به معنای همبستگی و همدلی و سازش و سازگاری است. تاریخ ادبیات و شعر ما ایرانیان سرشار از مذمت اختلاف و تفرقه و مدحت وفاق و همدلی و سازش است. ادبا و شعرای ما عمدتاً از نگاه اخلاق فردی و اجتماعی مبلغ و مروج وفاق بوده‌اند، اما صاحبان اندرزنامه‌ها و سیاست‌نامه‌ها و حتی شریعت‌نامه‌ها عمدتاً از زاویۀ مصلحت جامعه و حکومت، به پرهیز از نفاق و توسل به وفاق توصیه کرده‌اند. وفاق و همدلی مانند هر کنش اخلاقی یا اجتماعی یا سیاسی دیگر، بر بنیاد و اصول مشخصی استوار است. بدون اشتراک نظرِ طرف‌های ذیربط در مورد آن بنیادها و اصول، حرف از وفاق، صرفاً نوعی سوءتفاهم یا لقلقۀ لسان است که نه‌فقط به همگرایی و همراهی منجر نمی‌شود، بلکه زمینۀ تفرقه و تشتت و درگیری‌های تازه را فراهم می‌کند. اگر بخواهیم سنگ‌بنای اولیۀ سیاست وفاق را تعریف کنیم، بدون شک چیزی کمتر یا زیادتر از «حق برابر» نیست. «حق برابر» مثل دیگر مفاهیم مربوط به حقوق انسان، امری تاریخی و تکاملی است و گرچه صورت‌های خاص یا محدود و ناقصی از آن در طول تاریخ مورد اجماع یا نزاع افراد بشر بوده اما پس از تشکیل دولت‌های ملی در دنیا، معنای صریح و روشن و غیرقابل تردیدی پیدا کرده است. دولت ملی یا ملت – دولت، دایرۀ اقتدارش در محدوده و مرزهای جغرافیایی و سیاسی شناخته‌شده‌ای، تعریف شده است؛ مردمی که تحت حاکمیت یک دولت ملی یا در چارچوب یک ملت - دولت زیست می‌کنند، اتباع یا شهروندان آن به شمار می‌روند. شهروند به لحاظ حقوق و وظایفش هویت پیدا می‌کند. هر فرد دارای تابعیت یک کشور، اگر از حقوق و وظایف مشخصی برخوردار نباشد، عملاً شهروند به حساب نمی‌آید و بیگانه یا فردی مورد تبعیض تعریف می‌شود. شهروند علاوه بر اینکه صاحب حق و وظیفه است بلکه مهمتر از آن، حقی کاملاً برابر با تک تک دیگر شهروندان دارد. از این رو، شهروند را بنا به سرشت حقوقی آن، نمی‌توان به درجات مختلف تقسیم کرد. همین که پای تقسیم‌بندی اتباع بنا به جنسیت یا قومیت یا عقیده یا گرایش سیاسی آنان پیش آید، شهروندی و حقوق مترتب بر آن رنگ می‌بازد و مراتبی از تبعیض جانشین آن می‌شود. اگر در روزگاران کهن، افراد یک جامعه تحت حکومت‌های قبیله‌ای یا محلی یا امپراتوری، به سلسله مراتب برخورداری از حقوق و مزایا عملاً تن می‌داده‌اند و یا سطحی از تبعیض را به هر دلیلی منصفانه یا قابل تحمل برای خود می‌دیده‌اند، در دنیای جدید چنین امری در دایرۀ امورغیرقابل تحمل قرار گرفته و به عنوان تبعیض با آن مقابلۀ فکری یا عملی می‌شود. ابتنای نظامِ جهان امروز بر ملت – دولت‌هاست. اتباع ملت – دولت‌ها، شهروند به حساب می‌آیند. شهروندان به‌رغم همۀ تنوعات عقیدتی و فکری و جنسیتی و قومیتی و سیاسی و اقتصادی خود، در کنار وظایف‌شان، از حقوق برابر برخوردارند. بنابراین حقوق برابر شهروندی برای همۀ اتباع، تنها مصداق اجماعیِ عدالت و انصاف در بین متفکران عصر کنونی است. بدون عدالت و انصاف، نه ملت – دولت و یا جامعه‌ای باثبات می‌ماند و نه وفاق و سازش و همدلی بین افراد شکل می‌گیرد....[بقیۀ یادداشت در لینک زیر] https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-20866 #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-20866 @ahmadzeidabad

فقط بیرون؟ کاظم غریب‌آبادی از ریاست ستاد حقوق بشر اسلامی به معاونت بین‌الملل وزارت امور خارجه رفت. امیدوارم قوۀ قضائیه با استفاده از این فرصت، فردی را به عنوان ریاست ستاد حقوق بشر اسلامی تعیین کند که نیم‌نگاهی هم به مسائل داخلی کشور و نقض حقوق شهروندان ایرانی توسط نهادهای مختلف داشته باشد نه اینکه مثل آقای غریب‌آبادی نگاهش کاملاً به بیرون و تمام همّ و غمش به رفتار دولت‌های غربی معطوف باشد! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

حضور در دادسرای رسانه صبح امروز در دادسرای رسانه حاضر شدم. اتهام همان بود که در شبکه‌های خبری اصطلاحاً ویرال شده بود. من هم همان پاسخی را دادم که همان موقع منتشر کرده بودم. نهایتاً تا صدور رأی، قرار التزام صادر شد. واقعیت این است که فضای دادسرای فرهنگ و رسانه و نوع برخورد پرسنل و بازپرس‌ها، تومنی هفتصدنار با برخوردهایی که ما در سه دههٔ گذشته تجربه کردیم، تفاوت کرده است. ای کاش از همان ابتدا، برخورد با فعالان مطبوعاتی و سیاسی، صورت قانونی و مدنی به خود می‌گرفت تا شاهد تلنبار شدن این میزان از خشم و نفرت و بدبینی در سطح جامعه نباشیم. با این همه، اصلاح و تحول همواره امر مبارکی است و باید از آن استقبال کرد. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

https://youtu.be/I-R0G0Fk2bk @ahmadzeidabad

معنای دیگرِ ورود دادستانی ورود دستگاه قضایی به ماجرای مناظرۀ من و آقای طائب و تشکیل پروندۀ قضایی در این مورد، بیش از زحمتی که برای من ایجاد می‌کند، توهینی غیرمستقیم نسبت به آقای طائب است! اعلام جرم دادستانی نسبت به یک طرفِ مناظره، معنایی جز اذعان به ضعفِ طرفِ دیگر مناظره برای دفاع از مدعیات خود و پاسخ مدلل به رقیب ندارد. من به جای آقای طائب بودم، به دادستانی به دلیل این اهانت غیرمستقیم اعتراض می‌کردم. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

واکنش نادرست! سایت قوۀ قضائیه متأسفانه نامۀ فائزۀ هاشمی را با تیتر تحریک‌آمیری منتشر کرده که عملاً نوعی سوءاستفاده از آن نامه تلقی می‌شود. در واقع این نوع واکنش‌ها، افراد را از نقد عملکرد مخالفان و منتقدان نظام باز می‌دارد. نقد یک طرفِ منازعات سیاسی، هیچگاه به معنای تبرئۀ طرف دیگر نیست. قوۀ قضائیه اگر واقعاً در پی اصلاح وضع موجود و رعایت انصاف از سوی منتقدان است، لازم است به موارد بیّن نقض حقوق شهروندان توسط برخی نیروها و ضابطانش اعتراف و در جهت احقاق حقوق افراد تلاش کند. دفاع از عملکردهای نادرست، کمکی به اصلاح امور نمی‌کند و در عوض، راه را برای طرح هر ادعای اغراق‌آمیز و یا حتی نادرستی می‌گشاید. عملکرد یک دستگاه و یا ادعاهای مخالفانش، معمولاً به طور مطلق درست یا نادرست نیستند. در این زمینه باید مورد به مورد بررسی و داوری کرد. یک مورد درست، دلیلی بر درستی مورد دیگر نیست و یک مورد نادرست هم نادرست بودن موارد دیگر را به اثبات نمی‌رساند! از این گذشته، خانم هاشمی در نامه‌اش، از نگاه برخی از زندانیان سیاسی به زندان، به عنوان "کسب اعتبار اجتماعی" سخن گفته است. خب، مسبب اصلی این پدیده در هر دو سطح خرد و کلان آن کیست؟ حالا از سطح کلانش هم که بگذریم، در سطح خرد، چرا ماشین زندان فرستادن افراد به دلایل سیاسی، از کار نمی‌افتد تا کسی که به دنبال کسب اعتبار اجتماعی از طریق زندان رفتن است، تیرش به سنگ بخورد؟ #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

ماجرای مشکوک! جمهوری اسلامی گرچه در جنگ اوکراین آشکارا جانب روسیه را گرفته، اما در عین حال تأکید کرده است که خواهان پایان فوری جنگ، مخالف حمله به زیرساخت‌های اقتصادی و مراکز غیرنظامی و ارسال سلاح به طرف‌های درگیر در جنگ است. با این وضع، روی چه حسابی هر از چندی غائلۀ ارسال پهپادهای انتحاری و موشک‌های کروز یا بالستیک از طرف جمهوری اسلامی به روسیه بالا می‌گیرد؟ منطقاً موضوع از سه حال خارج نیست. یا ادعای کشورهای اروپایی و آمریکا در این باره دروغ است، یا بین سیاست اعلامی و سیاست عملی جمهوری اسلامی در این باره تفاوت فاحش وجود دارد و یا اینکه محافلی خارج از کنترل نهادهای تصمیم‌گیر اقدام به صدور سلاح تهاجمی به روسیه می‌کنند. به نظرم طرفِ ثالثِ معتبر و بی‌طرفی باید تکلیف این موضوع را روشن کند. حال که مقام های رسمی جمهوری اسلامی، طرف‌های غربی را به اتهام زنی و دروغگویی در این زمینه متهم می‌کنند، بهتر است از آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل درخواست رسیدگی به این مسئله را کنند تا ماجرا برای افکار عمومی مردم جهان روشن شود. اینکه درست در ابتدای کار دولت آقای پزشکیان که با وعدۀ رفع تحریم‌های اقتصادی علیه کشور سر کار آمده است، بحث فروش موشک از جانب ایران به روسیه بالا بگیرد و سبب تشدید تحریم‌ها شود، از هر جهت مشکوک می‌نماید. مقام‌های دولت پزشکیان لازم است با بررسی موضوع، اطلاعات روشن و شفافی در این ماجرا به مردم ایران ارائه کنند تا بدانیم چه خبر است! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

در بارۀ نامۀ فائزۀ هاشمی رفسنجانی فائزۀ هاشمی با انتشار نامه‌ای از داخل زندان به موضوعاتی اشاره کرده است، که برای هر زندان‌کشیدۀ باتجربه و مستقلی، طنینی آشنا دارد. خانم هاشمی با نوشتن این نامه، شجاعت بی‌مانندی از خود نشان داده است. چنین حرکتی شجاعتی فراتر از به چالش کشیدن مخوف‌ترین دولت‌ها را طلب می‌کند و فقط کسانی ارزش و اهمیت آن را فهم می‌کنند که تجربه‌ای مشابه داشته باشند. در زندان‌های دوران پهلوی هم داستان همین بوده است، اما قربانیان این شیوه‌ها، عمدتاً از سر محافظه‌کاری اما با پوشش مصلحت‌گرایی و پیشگیری از "سوءاستفادۀ رژیم" روی مشکلات خاک می‌ریختند و تمام بدسگالی‌ها را به "فشار زندان" نسبت می‌دادند. به همین دلیل، پس از آنکه درهای زندان گشوده شد، مردم عادی، تک تک زندانیان سیاسی را بر دوش‌های خود گرفتند و با شور و شوق آنان را در شهر چرخاندند، غافل از آنکه چند ماه بعد، برخی از همین "قهرمانان" از شدت جاه‌طلبی شخصی و گروهی، به روی هم اسلحه خواهند کشید و به جای آزادی و دمکراسی و عدالت، جامعه را غرق خشونت و خونریزی خواهند کرد. خانم هاشمی باید منتظر تندترین حمله‌های لفظی از هر سو علیه خود باشد، اما شجاعت اخلاقی و سیاسی او که "صدای بی‌صدایان واقعی" شده است، نزد خداوند بی‌اجر نخواهد ماند. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

کالبدشکافی نشر اکاذیب خبر صابرین‌‏نیوز درست از کار درآمد و دادسرای رسانه به اتهام «نشر اکاذیب» برایم احضاریه فرستاد. نسبت کذب یا دروغ به دیگران، بدون تردید سیئه‌‏ای اخلاقی است، اما متأسفانه عمر آن همزاد بشر است. به‌‏عبارت دیگر، یکی از رایج‏‌ترین سیئات در زندگی نوع بشر دروغ است. در همۀ جوامع، روزانه میلیون‌‏ها خبر و ادعای دروغ از سوی افراد عادی نسبت به خودشان یا دیگران تولید می‌‏شود. برای نمونه، هر لاف و گزافی از سوی یک فرد، در واقع صورتی از دروغ است، اما مردم معمولاً آدم‏های لاف‏زن و گزافه‌‏گو را پس از مدتی می‌‏شناسند و به دروغ‌‏های آنان اعتنایی نمی‌کنند. [ادامه یادداشت در لینک زیر] https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-20525

https://youtu.be/ZtRWBcSv47w @ahmadzeidabad

مناظره! یکی از دوستان اصولگرا پیغام داده که حاضر است بر سر ناآرامی‌های سال 88 با من مناظره کند و ادعای خود را در بارۀ "ماهیت مخملی" آن حرکت به اثبات برساند. روشن است که شرط مناظره، حقوق برابر و امن و آزاد بودن هر دو طرف آن است. اگر قرار به این باشد که یک طرف مناظره، از هر حیث آزاد و برای بیان هر اتهامی خیالش راحت و دارای مصونیت کامل باشد، اما طرفِ دیگر آن، به رغم غرغره کردن تک تک واژه‌ها در ذهن خود، نهایتاً به دلیل نوع گفتارش، کارش به پیگیری قضایی کشیده شود، نامش هر چه باشد، مناظره نیست. در این میان البته بحث پیچیده‌ای هم پیش می‌آید و آن اینکه آیا در مناظره، طرفین "حق" دارند هر دشنامی را مطرح و هر اتهام بی‌بنیان و کذبی را به طرف مقابل یا طرف‌های ثالث نسبت دهند؟ مسلماً حق ندارند، اما مسئله اصلی این است که داورِ تشخیص صدق از کذب کلام هر یک از آنها، کدام مرجع است؟ در این باره برای فردا یادداشتی در روزنامۀ هم‌میهن خواهم نوشت. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

من فرق دارم! ما دو پاها موجودات رياكاري هستيم. بعيد مي‌دانم ديگر جانداران اهل ريا باشند. آنها رفتار غريزي خودشان را دارند كه كاملا صادقانه و فارغ از تظاهر و رياست، حتي اگر خونخوار باشند. البته ميمون‌ها ادا و اطوارهايي در مي‌آورند كه آن هم ريا به حساب نمي‌آيد. در واقع تقليد است. همين تقليد هم به نظر من، براي موجود جاندار كار پسنديده‌اي نيست، اما خب، ميمونند ديگر! هر چه نباشد، داروين مدعي شده است كه خويشيتي با ما دوپاها دارند و اجدادِ خيلي دورمان محسوب مي‌شوند. همين‌جا گفته باشم كه من اين را قبول ندارم، چون اين در واقع اين ماييم كه اجداد ميمون‌ها هستيم! اين را يك طلبه كه در سال 1360 براي آموزش ايدئولوژي به دانش‌آموزان از «مركز» به شهر ما سيرجان اعزام شده بود، براي‌مان اثبات كرد. در سر كلاسش يكي از دانش‌آموزان رشته تجربي كه تازه بحث تكامل را از معلم زيست‌شناسي‌اش شنيده بود، براي خودنمايي و در حقيقت رياي آشكار، از جايش بلند شده و پرسيد: آقا اجازه؟ راست مي‌گن كه نسل ما از ميمون است؟ طلبه هم در پاسخش گفت: نه برعكس است. ميمون از نسل آدم است. بعد هم براي اثبات حرفش آيه «فقُلْنا لهُمْ كُونُوا قِردةً خاسِئِين» را خواند! من كه هميشه بچه فضول و لوس و غيرقابلي تحملي بودم، به علامت ريشخند بلافاصله نيشم را تا بناگوش گشودم و گفتم؛ تفسير آقاي طالقاني از اين آيه كه چيز ديگري است! نوع لحن و كلامم لج طلبه بيچاره را در آورد، اما اينقدرها مي‌دانستم كه بحث با يك طلبه ايدئولوژيك در آن زمان خيلي هم بدون عواقب نيست. مثل الان نبود كه هر ياوه‌اي به ذهن و زبان‌مان بيايد، فوري ادا كنيم و بعد هم براي فرار از مجازات مدعي شويم كه پس آزادي بيان چه شد؟ در آن دوران، آزادي بيان در واقع همين‌قدر بود كه خطر كنيم و مدعي شويم آزادي بيان وجود ندارد! خودِ همين انكار به معناي اثباتِ وجود آزادي بيان اعلام مي‌شد! از اين رو من مي‌دانستم كه هر چه بوي ماركس و انگلس و داروين و اينها بدهد، به جاي خيلي خيلي باريك ختم مي‌شود. از اين رو حرف طلبه را پذيرفتم و لعنتي هم نثار داروين كردم كه به آدميزادگان توهين كرده و ما را از نسل ميمون فرض كرده، حال آنكه به گفته آن طلبه اين ميمون است كه از نسل ما آدميزادگان است! حالا چرا بحث اينقدر منحرف شد؟ بحث بر سر رياكاري ما دوپاها بود. بله. ريا يعني اينكه خلاف چيزي را كه در دل و ذهن و ضميرمان مي‌گذرد، بر زبان آوريم. مثلا همه ما از تعريف و تمجيد ديگران خوش‌مان مي‌آيد و قند در دل‌مان آب مي‌شود. اما مي‌گوييم كه از اين بدمان مي‌آيد و در عوضش از نقد خوش‌مان مي‌آيد هر چند كه لحنش هم تند باشد! يا مثلا مي‌گوييم انتقاد از همگان حق همگان است، اما وقتي كسي به آن كه دوست داريم كوچك‌ترين انتقادي كند برمي‌آشوبيم و آن را به صدها خصلت منفي شخصي و عمومي از حسادت گرفته تا انواع توطئه نسبت مي‌دهيم! حالا اگر من اين وسط بخواهم ادعا كنم كه «من فرق دارم و از انتقاد بدم نمي‌آيد» به ريشم نمي‌خنديد؟ خب بخنديد! من مي‌خواهم اين ادعا را مطرح كنم! راستش از خدا كه پنهان نيست از شما چه پنهان كه تا همين چند سال پيش من هم از تعريف و تمجيد ديگران خيلي خوش به حالم مي‌شد! اما در آن دوره‌اي كه به تعبير زيبا و قِشنگ و منصفانه مديرمسوول كيهان، شير و نسكافه‌ام قطع شد، با تمام وجودم حس كردم كه تمام تعريف و تمجيدهاي عالم به لعنت خدا هم نمي‌ارزد و آدمي را حتي لحظه‌اي از تنگناي آن جحيم رها نمي‌سازد. بنابراين از نقد بدم نيامد! با آنكه از نقد بدم نمي‌آيد، اما خيلي هم دنبالش نيستم مگر اينكه اتفاقي به آنها بربخورم! از بخت بد من به‌طور اتفاقي گاه با نقدهايي روبه‌رو مي‌شوم كه نزديك است از خنده بتركم! براي مثال، طرف كه مويي را در راه مبارزه از نوع مدني و مسلحانه در هر دو نظام سپيد كرده برداشته يادداشت طنز من در اين ستون را با چنان جديتي نقد كرده كه از خواندنش چنان به خنده مي‌افتم كه از خواندن رساله دلگشاي مرحوم زنده‌ياد عبيد زاكاني آن‌طور به خنده نمي‌افتم. حالا بقيه‌اش براي بعد! @ahmadzeidabad https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/page/2768/8/

"مجرم شناخت و مستحق تخفیف ندانست"! هیئت منصفۀ دادگاه‌های سیاسی و مطبوعاتی، عباس عبدی و بهروز بهزادی مدیرمسئول روزنامۀ اعتماد را به دلیل انتشار یادداشتی از آقای عبدی، "مجرم شناخته و مستحق تخفیف هم ندانسته است"! در واقع، رؤسای دادگاه‌ها، معمولاً روادارانه‌تر از این "هیئت منصفه" در برابر فعالیت‌های مطبوعاتی و سیاسی برخورد می‌کنند، زیرا در احکام صادره از سوی دادگاه‌ها مواردی از تبرئه و یا تخفیف مجازات دیده شده است، اما در آراء "هیئت منصفه"اغلب همین جملۀ "مجرم شناخت و مستحق تخفیف ندانست" تکرار می‌شود! هیئت منصفه باید نمایندۀ عموم اقشار و گرایش‌های موجود در جامعه باشد تا درک و احساس کلان اجتماعی نسبت به یک اقدام خاص را بازتاب دهد، وگرنه نظر افرادی عمدتاً با یک یا دو نگاه سیاسی خاص که بخواهند عبارتِ "مجرم شناخت و مستحق تخفیف نداست" را تکرار کنند که اسمش هیئت منصفه نمی‌شود! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

یک اتفاق خوب دیگر آزادی عبدالله مؤمنی از زندان اتفاق خوب دیگری است که امیدوارم با خبر آزادی تک تک زندانیان عقیدتی و سیاسی سلسلۀ آزادی آنان تکمیل شود. بارها گفته شده است که زندانی کردن افراد به دلیل اظهارنظر یا هر عمل سیاسی غیرخشونت‌آمیز، علاوه بر ملاحظات حقوق بشری آن، کمکی به نظم و ثبات جامعه هم نمی‌کند و به فضای التهاب و عصبانیت و خشم و نفرت دامن می‌زند. جامعۀ ایرانی، بیش از هر زمان دیگری نیازمند تعامل مدنی و مسالمت‌آمیز بین تمام نیروهای سیاسی و اجتماعی است و آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی می‌تواند شرایط اصلی آن را فراهم کند. امیدوارم مجموعۀ قوای حاکم به این نتیجه برسند و بدون اتلاف وقت، این راه ناهموار را هموار کنند. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-20350 @ahmadzeidabad

جهت هدایت! گفته می‌شود برخی مسئولان روزنامۀ کیهان در بازجویی و "هدایت" اعضای بازداشت شدۀ حزب تودۀ ایران در دهۀ 60 نقش داشته‌اند. اگر چنین خبری صحت داشته باشد، به نظرم "جهتِ هدایت" معکوس رخ داده است. بدین معنا که به جای آنکه مسئولان کیهان، سران حزب توده را "هدایت" کنند، سران حزب، مسئولان این روزنامه را "هدایت" کرده‌اند! وگرنه چه دلیلی دارد که سیاست خارجی مورد علاقۀ کیهان و سایت "پیک‌نت" و "راه‌ توده" عیناً شبیه هم باشد بخصوص در بخش حمایت قرص و محکم و یک‌طرفه از روسیۀ پوتین؟ اما بعد! برخی از هموطنان توده‌ای در خارج از کشور گلایه کرده بودند که چرا من پیک‌نت و راه توده را به حساب حزب توده می‌گذارم. از آنها درخواست کردم که نسبت این دو رسانه را با حزب به طور شفاف اعلام کنند تا حسابش را جدا کنم، اما خبری نشد یا من در جریان قرار نگرفتم. اگر در حزب توده انشعابی رخ داده است، بدون اذعان رسمی به آن، نمی‌توان دیگران را به بی‌دقتی متهم کرد. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

خرج عطینا! در داخل کشور بحث و مجادلات عمدتاً بر سر خرج عطیناست، در خارج، همسایگان مشغول ساخت پروژه‌های عظیم ترانزیتی و کریدورهای تجاری برای دور زدن و محصور کردن ایران از جنوب و شمال و غرب و شرق هستند! این مصائب قرار است کی پایان یابد؟ دولت آقای پزشکیان برای رفع تحریم‌های کشور نباید حتی یک روز را از دست بدهد. حتی یک روز تعلل و تأخیر در رفع تحریم‌های کشور، زیانی غیرقابل جبران دارد. این تحریم‌ها بخصوص بهانه‌ای برای دور کردن ایران از مسیرهای مواصلاتی منطقه‌ای و بین‌المللی شده است. راه خنثی‌سازی آن لغو سریع تحریم‌هاست. شاخ و شانه کشیدن در این زمینۀ خاص حکم سرکنگبین برای سودا دارد! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-20256 @ahmadzeidabad

کذب محض یا موفقیت بزرگ؟ سیدمحمود نبویان از اعضای جبهۀ پایداری در مجلس: "اظهارات پزشکیان در جلسه رأی اعتماد کذب محض بود و بعضی از وزرای پیشنهادی او هم طبق فرمایش اهل بیت علیهم‌السلام شریک قتل‌های جنبش زن زندگی آزادی هستند. آنها در حوادث ۸۸ و زن زندگی آزادی نقش فعال داشتند. سه تن از وزرای پزشکیان نباید رای می‌آوردند." رهبر جمهوری اسلامی در دیدار با اعضای کابینۀ دولت پزشکیان: "آقای رئیس‌جمهور [هم] در این زمینه برای انتخاب وزیرانی که باید با ایشان همکاری کنند، خیلی پُرکار و باتلاش وارد شدند؛ با بنده هم مشورت کردند و من تعدادی از افرادی که می‌شناختم یا صلاحیّت آنها از طرق مورد وثوق به ما رسیده بود، اینها را تأیید کردم، بعضی‌ها را هم تأکید کردم؛ تعداد بیشتری را هم نمی‌شناختم، گفتم نظری نسبت به آنها ندارم. خب بحمدالله ایشان توانستند انتخاب را انجام بدهند و مجلس را هم قانع کنند و این موفّقیّت بزرگی بود و خدا را سپاس می‌گوییم." آقای نبویان که در حمله به آقای پزشکیان و برخی اعضای کابینه‌اش می‌کوشد تا خود را پشت حمایت از رهبری پنهان کند، آیا نیازی نمی‌بیند که توضیح دهد، چرا آقای خامنه‌ای رأی اعتماد به تمام اعضای کابینه را "موفقیت بزرگی" دانسته و بابت آن خدا را سپاس گفته است؟ #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

عوارض نزدیکی به روسیه در قفقاز! هر سیاست اشتباه سرانجام روزی آثار مخرب خود را ظاهر می کند. مثل آفتابی که زیر ابر نمی ماند یا تخم گیاهی که سر از خاک بیرون می زند. در سال های گذشته بارها تأکید شد، سیاست بین‌الملل، صحنۀ نمایش سیاه و سفید نیست و بسته به "مورد" باید با کانون‌های مختلف قدرت، نوع تعامل خود را انتخاب کرد. از همین رو، ایجاد عدم توازن بی‌سابقه در سیاست خارجی، مورد انتقاد شدید قرار گرفت اما یا به آن بی‌توجهی شد و یا انگ "غرب‌گدایی" به آن خورد! اینک سیاست نزدیکی غیرعادی به روسیه عوارض خود را در قفقاز نشان می‌دهد. در قفقاز سیاست فرانسه و آمریکا به منافع ایران بسیار نزدیک‌تر شده است تا سیاست روسیه! ندیدن یا نادیده گرفتن این واقعیت، مصیبت‌زا خواهد شد. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

تناقضات سرسام‌آور! شیخ لطف‌الله دژاکام امام جمعۀ شیراز : "در اروپا زندگی انفرادی و همانند حیوان به هر شکل رفع نیاز کردن، رواج یافته و یا کسی خانواده تشکیل نمی‌دهد یا اگر تشکیل بدهد فرزند نمی‌خواهد و می‌گویند کمبود جمعیت را نیز با مهاجرت‌پذیری جبران می‌کنیم." سوای لفظ توهین‌آمیز آقای دژاکام نسبت به مردم اروپا، حالا فرض کنیم ماجرا همانطور باشد که وی ادعا می‌کند. اگر اروپا کمبود جمعیت خود را از طرق "مهاجرت‌پذیری" جبران می‌کند، امام جمعۀ شیراز لازم است توضیح دهد که در کدام کشور میل مهاجرت به اروپا، خارج از حد تصور است؟ چه نوع مهاجرانی از آن کشور، راهی اروپا می شوند؟ دلیل مهاجرت‌شان چیست؟ لابد آقای دژاکام بی‌اطلاع نیست که مهاجرت و میل به مهاجرت به اروپا در کشور ما بیداد می‌کند. عمده مهاجران، افراد تحصیل‌کرده، نخبه و دارای تخصص در رشته‌های مختلف هستند. دلیل مهاجرت‌شان هم نومیدی، اضطراب، رواج تبعیض، فقدان حس کرامت و امنیت و آرامش روانی بر اثر سیاست‌های اجتماعی سخت‌گیرانه و تنگ‌نظرانه در کنار فضای سیاسی همیشه ملتهب و معضلات اقتصادی فزاینده و بخصوص نگرانی از آینده است. جز طیف سیاسی متبوع آقای دژاکام چه نیروی دیگری با اصرار بر موارد فوق، زمینه‌ساز این حجم از مهاجرت تحصیل‌کردگان و متخصصان و نخبگان و هنرمندان ایرانی به اروپا شده است؟ در حالی که هشدار نسبت به کاهش جمعیت و پیری آن در جامعۀ ایران در بین یسیاری از مسئولان فراگیر شده است، تا آنجا که با کاهش سطح غربالگری، راه تولید مثلِ نوزادان معلول و ناقص‌الخلقه نیز هموار شده است، زمینه‌سازی اجتماعی و سیاسی برای مهاجرت نخبگان ایرانی به اروپا و یا به قول آقای دژاکام "حل مشکل جمعیتی آنان" آیا واقعاً امری عادی و طبیعی است؟ با این وضع گویی قرار است بچه‌های با استعداد و شاخص ایرانی پس از پایان تحصیلات دبیرستانی یا دانشگاهی و بعد از کسب مهارت‌های لازم، از ایران به اروپا مهاجرت کنند و مشکل جمعیتی آنجا را کاهش دهند و بعد از ترس پیری جمعیت در داخل کشور، معیارهای غربالگری تضعیف و راه ازدیاد افراد معلول هموارتر شود! از این همه تناقض آدمی سرسام می‌گیرد! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

چرا خوش نیامد؟ شیخ مهدی طائب به رغم تعابیر تند و عجیبی که در بارۀ عملکرد میرحسین و آقای کروبی در مناظره‌اش با من به کار برد، در نهایت نظرش این بود که محصوران همین الان باید آزاد شوند. چرا این جمله آن هم از زبان کسی مثل آقای طائب به مذاق هیچ رسانه‌ای خوش نیامد که اشاره‌ای به آن کند؟ #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

راهبندان و سیاست! حجم بی‌رویۀ خودروهای شخصی، کیفیت نازل و خطرخیز آنها، زیرساخت‌های ضعیف جاده‌ای، فرهنگ زننده و مهاجم رانندگی، سفرهای انبوه و بی در و پیکر در تعطیلاتِ پرشمار، علاوه بر شهروندان، پلیس راه کشور را هم مستأصل کرده است. واقعیت این است که مشکلات برشمردۀ بالا، بار سنگین و طاقت‌فرسایی بر دوش پلیس راه می‌گذارد. فقط معضلات یک‌طرفه و دوطرفه کردن متناوب جادۀ چالوس را در نظر بگیریم تا متوجه شویم که چه زحمت و مشقتی می‌طلبد. این در حالی است که همدلی لازم هم با پلیس راه وجود ندارد. با اعمال هر محدودیتِ ضروری برای کنترل ترافیک، جز فحش و ناسزا، خیری به پلیس راه نمی‌رسد! همین وضعیت سبب شده است که گاه در تعطیلات، پلیس خسته یا مستأصل شود و برخی گره‌های کور ترافیکی را به حال خود واگذارد تا بلکه گذشت زمان، خود مشکل‌گشا شود. دوشنبه شب، در حالی هزاران خودرو در جادۀ قدیم قزوین به رشت، به طول دهه‌ا کیلومتر در هم قفل شده بودند که خبری از پلیس نبود. از قضا موبایل هم در آن ناحیه آنتن نمی‌داد. شهروندانی که در مواجهه با هر دستور پلیس و محدودیت ترافیکی، ناسزا می‌گویند در آن لحظات، آرزوی حضور پلیس را می‌کردند! در استیصال راهبندان، هر فردی، پیشنهادی برای کشاندن پای پلیس به آن قسمت از جاده را می‌داد. یکی از پیشنهادها که مورد توجه و سبب انبساط‌خاطر جمعیت شد؛ سردادن شعار سیاسی بود! خانمی با طرح یک شعار سیاسی، به خنده گفت: اگر این شعار تکرار شود مأموران مثل مور و ملخ از راه می‌رسند و در آن صورت جاده هم خواه ناخواه باز می‌شود! و ادامه داد: تا مشکلی در این کشور سیاسی نشود، توجهی جلب نمی‌کند! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

راه‌حل کیهانی! مشکل اصلی روزنامهٔ کیهان خط‌مشی افراطی آن نیست، مشکلش دو چیز دیگر است. اول اینکه مواضع تندروانهٔ خود را از موضع نظام مطرح می‌کند و به همین دلیل بسیاری محافل، آن را سخنگوی واقعی نظام تصور می‌کنند. دوم، این روزنامه اهل هتاکی و اتهام‌پراکنی و پرونده‌سازی علیه منتقدان است و متأسفانه تاکنون از مصونیت تام برخوردار بوده است. اگر موقعیت سخنگویی کیهان برای نظام به طور رسمی تکذیب شود و مسئولان آن روزنامه، حقوقی بیش از دیگر شهروندان در مقابل قانون نداشته باشند، مشکل حل می‌شود. تحقق عملی دو شرط فوق اما در صورتی ممکن است که دست‌اندركاران این روزنامه از تصدی‌گری یک مؤسسهٔ مطبوعاتی حکومتی، به بخش خصوصی کوچ کنند و در آنجا افکار افراطی خود را بدون محدودیت و البته مصونیت دنبال کنند. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

مشکل اصلی اینجاست! من معمولاً در ایام تعطیلات تن به سفر بخصوص به منطقهٔ شمالی کشور نمی‌دهم اما امسال گویی نیرویی اغواگر در درونم، قوهٔ تدبیرم را مختل کرد و دعوت یکی از بستگان را برای سفر به رامسر پذیرفتم. از آنجا که جادهٔ چالوس تکلیفش روشن بود، ظهر دوشنبه از طریق جادهٔ شهریار، صفا‌دشت، اشتهارد خود را به بزرگراه غدیر رساندیم تا از آنجا وارد بزرگراه تهران-قزوین شویم. چشمتان روز بد نبیند! بعد از 12 ساعت رانندگی به ده کيلومتري امام‌زاده هاشم در جاده قدیم قزوین-رشت رسیدیم. در آن نقطه اما برخی رانندگان با عبور از لاین خودروهای روبرو، جاده را چنان بند آورده بودند که به طور کامل قفل کرده بود. به مدت 2 ساعت مطلقاً راه پس و پیش نداشتیم تا اینکه برخی شهروندان با فریاد و هیاهو و خواهش و التماس، در حاشیهٔ خاکی لاین دست‌چپ، مسیر باریکی گشودند تا حداقل رانندگان خواهان بازگشت، راه گریزی از مهلکه پیدا کنند. ما هم به ناچار به سمت رستم‌آباد برگشتیم اما نه حتی اینچ اینچ که پس از هر پنج دقیقه توقف یک اینچ! رستم‌آباد غرق در ماشین و مسافر بود و چیز دندانگیری مثل نان هم آن موقع شب پیدا نمی‌شد. در اذان صبح موفق شدیم چادری را در پارک کوچکی در کنار چادر ده‌ها خانوادهٔ دیگر علم کنیم. خلاصه پس از 28 ساعت به مقصد رسیدیم! ازدحام خودروها، بی‌فرهنگی در رانندگی و مسدود کردن لاین مقابل، عدم کشش جاده‌ها، دود کردن بی‌وقفهٔ بنزین و گازوئیلِ تقریباً مفت، کلافگی و اعصاب‌خردی مسافران، مستأصل شدن پلیس راه و عدم حضور آن در برخی‌گره‌گاه‌های ترافیکی و.... بخشی از مشکلاتی بود که به عینه خودنمایی می‌کرد. ابعاد مشکلات ناشی از عدم توسعهٔ لازم بخصوص توسعهٔ تکنولوژیک و فرهنگی در این نوع سفرها خود را نشان می‌دهد. گره‌های اصلی مشکلات کشور اینهاست. مسئولان بینند و از بند نقش ایوان خود را رها سازند. اگر فرصتی دست داد مشاهداتم از رفتار و واکنش مردم در راهبندان کور را خواهم نوشت. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

اعلام جرم صابرین‌نیوز از اعلام‌جرم دادستانی علیه من به اتهام بیان اظهارات غیرواقع و نشر اکاذیب در جریان مناظره‌ام با شیخ مهدی طائب خبر داده است. اطمینان از صحت و سقم این خبر در تعطیلات کنونی برای من امکانپذیر نیست، اما اگر خبر صحت داشته باشد، یادآوری چند نکته ضروری است. یک. در این فرصت اندک دادستانی به چه طریقی کذب ادعاهای من و صدق ادعاهای آقای طائب را دریافته است؟ دو. پیگیری قضایی ادعاهای افراد به خودی خود، نه فقط مشکلی نیست بلکه من به شخصه از آن استقبال می‌کنم. سه. می‌دانم که درخواست علنی بودن دادگاه احتمالی و یا حضور هیئت منصفه در آن، اجابت نمی‌شود، بنابراین درخواستم، حضور نمایندگانی از نهاد رهبری و دفتر ریاست جمهوری در دادگاه احتمالی است تا گزارش آن را به مقام‌های بلندپایه منتقل کنند. چهار. من در سال‌های اخیر بارها این پرسش را مطرح کرده‌ام که آیا یک نفر در این کشور پیدا نمی‌شود که به من بگوید در سال 88 من به کدامین جرم دستگیر و به کدامین اتهام مورد آن نوع رفتارها قرار گرفتم، اما هیچ پاسخی از هیچکس نشنیدم. امیدارم اعلام جرم مطرح شده در رسانه‌ها از سوی دادستانی، منجر به پاسخ روشنی به این پرسش شود. پنج. همانطور که پیش از این هم نوشته‌ام تخلف و تجاوز به حقوق دیگران از سوی کارگزاران حکومتی در همهٔ نظام‌های سیاسی رخ می‌دهد. تفاوت نظام‌های سیاسی در این نیست، بلکه در نوع مواجهه با نقض حقوق شهروندان و یا ادعا و انتشار گزارشی در این مورد است. حالا خدا خواسته است که من ادعایم را در تریبونی عمومی مطرح کنم، ببینیم نوع مواجههٔ دستگاه‌ها با آن چگونه خواهد بود. شش. متأسفانه در مسائل سیاسی هرگاه پای دستگاه قضایی به وسط می‌آید، به دلیل نوع اقدامات گذشته، دل دوستان و خانواده‌های افراد ذیربط به لرز می‌آید. خانوادهٔ من هنوز از "سندرم زنگِ‌خانه" به سختی رنج می‌برند و همین‌که پای احضار یا رسیدگی قضایی به موضوعی وسط می‌آید، آن را مترداف هجوم به منزل و بازداشت و بی‌خبری و فشار تلقی می‌کنند و به شدت نگران و ناامن می‌شوند. من امیدوارم رئیس دستگاه قضا با اجرای سند تحول تصویب شده، به این سندرم در بین خانواده‌های ایرانی پایان دهد. هفت. افراد و تیم‌های متخلف، همیشه خود را پشت مقام‌های عالی پنهان می‌کنند، چنانچه سعید مرتضوی هم چنین می‌کرد و بعدها مشخص شد که به شخص رهبری هم گزارش دروغ می‌داده است. اکنون هم فرد مشکوک و ابن‌الوقتی که معمولاً آتش‌بیار هر معرکه‌ای است، با تظاهر به حمایت از رهبری، در بارهٔ موضوع مناظره‌ام با آقای طائب، بد جوری گرد و خاک می‌کند! هدف از این فضاسازی چیست؟ او چه نقشی در آن ماجراها داشته که از رسیدگی عادلانه به آن، به هول و هراس افتاده است؟ هشت. هدف من از طرح موضوع، انتقام‌جویی و یا افشاگری‌ سیاسی نیست، قصدم فقط پایان دادن به رفتارهای غیرقانونی و برخورد با ناقضان حقوق شهروندان در هر لباس و موقعیتی و کمک به اصلاح امور در دولت آقای پزشکیان است.

شرط وفاق وفاق یعنی اعتراف صادقانه به مشکلات و نواقص و نارسایی‌ها به قصد اصلاح همدلانهٔ آنها بدون توجیه و انکار و به دور از انتقام‌جویی. مقراً مذعناً. معترفا شیوهٔ اهل ایمان است #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

پیامبران بخصوص پیامبر اسلام روشنایی و گرمای دنیای کدر و سرد ما هستند. آنها با تطهیر نفس خود به تجربه‌ای ژرف و اصیل از معنای هستی رسیده‌اند و آن را با اشارات و کنایاتی به نوع بشر منتقل کرده‌اند. گاه از ستمی که به نام پیامبران بر نوع بشر رفته است، برای توجیه عدم اصالت پیام آنها سحن می‌رود، حال آنکه امور هر چه اصیل‌تر باشند، بیشتر مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند. عدالت از اصیل‌ترین ارزش‌های انسانی است و درست به همین دلیل است که تاریخ از مظالمی که به نام عدالت بر بشر تحمیل شده است، به فغان و فریاد است. آنچه این دنیا را برای من تحمل‌پذیر می‌کند، گرما و روشنایی آموزه‌های معنوی و روحانی پیامبر اسلام است.

هشدار! به اطلاع مخاطبان ارجمند می‌رساند، اخیرأ فرد یا افرادی با ایجاد یک کانال در تلگرام با نام و تصویر من، اقدام به فروش طرح‌های سرمایه‌گذاری و درآمدزایی می‌کنند. ضمن اعلام اینکه این حساب کاربری صددرصد جعلی و فیک است، از عزیزان درخواست ریپورت و گزارش این کانال را دارم تا از هرگونه سوءاستفاده احتمالی جلوگیری شود. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

https://youtu.be/Ie5m81uV0qc @ahmadzeidabad

پیامبر استراتژیست وقتی پیامبر اسلام عهدنامهٔ صلح حدیبیه را امضا کرد، شماری از اصحاب وی به سختی برآشفتند و حتی گفته شده است برخی از برجسته‌گان اصحاب در نبوت او تردید کردند. ظاهر عهدنامهٔ صلح حدیبیه کاملاً به زیان مسلمانان و به نفع مشرکان مکه بود تا آنجا کا پیامبر برای جلب نظر سهیل‌بن‌عمرو نمایندهٔ مشرکان، بسم‌الله ارحمن الرحیم را از عنوان عهدنامه حذف کرد و نام خودش را هم از رسول‌الله به محمدبن‌عبدالله تغییر داد. بلافاصله بعد از امضای عهدنامه، سورهٔ فتح نازل شد. آیات ابتدایی سوره، فتحی عظیم را به سبب آن توافق که در نگاه برخی یاران پیامبر جز تسلیم‌نامه نمی‌نمود، به مسلمانان بشارت می‌داد. پیامبر که خود نگاه بسیار نافذ و بلندمدت و استراتژیکی داشت، در پشت مواد ظاهری عهدنامه، فتح مکه را می‌دید و با اطمینان خاطر آن را امضا کرد. چندی نگذشت که مکیان ماده‌ای از عهدنامه را نقض کردند و پیامبر هم متعاقب آن، به سمت مکه لشکر کشید و بدون کوچکترین مقاومت و خونریزی شهر زادگاه خود را فتح کرد. پیامبر اسلام استراتژیست فوق‌العاده ماهر و تیزبینی بود. از طواهر امر می‌گذشت و به عمق آن می‌رسید. در سالروز رحلتش، درود خدا بر او و خاندان و اصحابش باد. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

من اهل حریم‌شکنی نیستم! نمی‌دانم چرا عده‌ای از دو سوی طیف متضاد می‌کوشند هر سخنی را جنجالی و از موضع خود خارج و آنتاگونیستی کنند. فایل کوتاهی که از مناظره‌ام با آقای تائب منتشر شده، ضمیرش رهبری نبوده است. من در سخت‌ترين شرایط زندگی‌ام نیز حریم رهبری را نگاه داشته‌ام و چوبش را هم از مخالفان خورده‌ام! آن هم نه به دلیل اینکه بترسم بلکه به علت تحلیلم از مسائل ایران، جایگاه حساس نهاد رهبری در جهت هرگونه اصلاح امور و بخصوص رعایت فرهنگی که نباید به اهانت و کینه و نزاع دامن بزند. فیلم به طور کامل که منتشر شود، ماجرا روشن می‌شود. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

https://youtu.be/7cdAbEgRhnE @ahmadzeidabad

مناظره با آقای طائب امروز با شیخ مهدی طائب در بارۀ وقایع سال 88 مناظره داشتم. با آنکه نگاه‌مان از هر جهت متفاوت بود، اما به راحتی یکدیگر را تحمل کردیم. بخش‌هایی از این مناظره در رسانه‌ها منتشر شده است که نمودی جنجالی و تا اندازه‌ای غلط‌انداز دارد. مخاطبانی که علاقمند به اطلاع از محتوای این مناظره هستند، لازم است تمام آن را که به زودی منتشر می‌شود، مشاهده کنند تا درک واقع‌بینانه‌تری از آن داشته باشند. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

@ahmadzeidabad

نوندونی خشکیده! سید محمود نبویان از اعضای جبهۀ پایداری در مجلس نوشته است: "‏جناب آقای پزشکیان، آیا جمع شدن اغتشاشگران و حامیان آن‌ها در دولت شما خبر از برنامه‌ریزی برای اغتشاش گسترده و به هم ریختن نظم عمومی و آرامش مردم می‌دهد؟" خدمت آقای نبویان و دوستانشان باید عرض کرد که این "نوندونی سیاسی" دیگه عصاره‌اش کشیده شده و پاک خشکیده است! بنابراین، فکر نوندونی سیاسی تازه باید باشند! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

واکنش مثبت! واکنش دکتر پزشکیان به حادثۀ دلخراش لاهیجان و دستور تشکیل هیئتی برای بررسی سریع موضوع، نشانه و علامتِ مثبتی از اهتمام و جدیت رئیس‌جمهور برای تحقق وعده‌های خود از جمله اجرای عدالت است. در همۀ جوامع دنیا با هر نوع حکومتی، امکان ارتکاب عمل خلاف قانون و یا انجام جنایت از سوی کارگزاران حکومتی بخصوص نهادهای مسئولِ امنیت وجود دارد. آنچه نظام‌های سیاسی را از هم تفکیک می‌کند، انجام یا عدم انجام عمل مجرمانه از سوی نیروهای تحت امر آنها نیست، بلکه نوع مواجهۀ نظام سیاسی با آن اعمال است. در نظام‌های توتالیتر، اصولاً امکان افشا و طرح علنی این نوع جنایات وجود ندارد و بنابراین کارگزاران حکومت دست‌شان برای ارتکاب هر نوع ظلم و ستم و جنایتی علیه شهروندان و مخفی نگه‌داشتن آن باز است. در نظام‌های استبدادی اعمال خلاف قانون نیروهای تحت امر حکومت تا اندازه‌ای قابل افشاست، اما امیدی به رسیدگی عادلانه به آن نمی‌رود و معمولاً هم سر و ته قضیه با تمهیداتی شبه‌قانونی یا کاملاً زورگویانه به هم می‌آید. در نظام‌های دمکراتیک اما هم اصل جنایت قابل افشاست، هم افشاگران، بویژه رسانه‌ها از آزادی و امنیت لازم برای تحقیق و تفحص در ماجرای پیش آمده و انتشار عمومی نتایج آن برخوردارند و هم اکثریت مردم نسبت به رسیدگی قضایی عادلانه به جنایت رخ داده اطمینان نسبی دارند و اگر هم احیاناً نتیجۀ رسیدگی را شفاف و عادلانه نبینند، حق اعتراض مدنی و مسالمت آمیز برای‌شان محفوظ است. به هر حال امکان افشای بدون هراسِ عمل خلاف توسط رسانه‌های داخلی و دستور رسیدگی فوری و عادلانه به آن از سوی رئیس جمهور هر دو علائمی مثبت به شمار می‌روند. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

ناترازی‌های خطرناک! دولت پزشکیان به جای "اسب زین‌کرده" وارث زنجیره‌ای از ناترازی‌های بسیار خطرناک شده است که تراز کردن هر یک از آنها کمر پیل را خم می‌کند. یکی از این ناترازی‌‌ها که این روزها امکان پرده‌پوشی را از دست داده و عموم مردم آن را لمس می‌کنند، برق و قطعی روزانهٔ آن است. وضع بنزین از برق هم بسیار وخیم‌تر است اما هنوز خود را نشان نداده است. دولت پزشکیان لازم است هر چه سریع‌تر زمینهٔ لغو تحریم‌ها را فراهم و راه سرمایه‌گذاری هنگفت خارجی را به منظور رونق بازار اشتغال و افزایش درآمد مردم هموار کند و در عین حال با تضمین عدم دخالت حکومت در امور شخصی و سبک زندگی شهروندان، اعتماد آنان را جلب کند تا جراحی‌های دردناک اقتصادی به منظور تراز کردن ناترازی‌ها برای جامعه تحمل‌پذیر شود. به زودی یا باید به جراحی‌های دردناک تن در دهیم و یا اینکه از شدت بیماری بمیریم. راه سومی پیش پای‌مان نیست! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

به اسم جوانان و به کام.....! جوانگرایی را به حضور جوانان در پست‌های دولتی تقلیل دادن، هم تهی کردن این امر از مفهوم واقعی آن است و هم طعم گسِ قدرت_محوری دولتی را به مخاطب القاء می‌کند. به فرض که همۀ پست‌های بلندپایۀ دولتی را هم به جوانان بین 20 تا 40 سال واگذار کنند، در آن صورت مگر چند جوان از ده‌ها میلیون جوان این کشور، دارای شغل و اعتبار متناسب با استحقاق خود می‌شوند؟ جوانگرایی یعنی اینکه در این کشور فضای جامعه به اندازه‌ای آزاد و عادلانه و رقابتی باشد که همۀ جوانان بتوانند استعدادهای خود را به ظهور برسانند و هر کدام فرصت شغلی مورد نظر خود را به دست آورند. اینکه چند جوان وزیر یا معاون وزیر شوند، از کار فروبستۀ ده‌ها میلیون جوان ایرانی که با انواع موانع و محدودیت‌ها و تبعیض‌ها برای پیشرفت در حرفه و علاقۀ خود روبرویند، کدام گره را می‌گشاید؟ بنابراین اولویت نخست، باز کردن فضای جامعه برای رشد و تلاش و موفقیت شغلی و حرفه‌ای جوانان است. اولویت دوم در مسئلۀ جوانان، به استخدام‌های دولتی مربوط می‌شود. در واقع هر جوان مستعد ایرانی از این حق برخوردار است که بدون هرگونه اعمال تبعیض سیاسی و اعتقادی و قومی و تنها با اتکاء به صلاحیت فردی و حرفه‌ای خود، وارد دستگاه دیوانسالاری کشور شود و در آنجا نیز بدون هرگونه مانع و رادعی مدارج پیشرفت را تا بالاترین موقعیت‌های سیاسی و اداری بپیماید. بدون باز شدن این دو راه، انتصاب چند جوان به مناصب بالای دولتی شبیه همان کاری می‌شود که دولت مرحوم رئیسی کرد! به اسم جوانان اما به کام چند نورچشمی با ادعاهای بزرگ و رفتاری متفرعن و دل‌آزار! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-20064 @ahmadzeidabad

https://youtu.be/ohZ_S2cqoTI @ahmadzeidabad

این فرهنگ صلح است؟ علی انتظاری در صدا و سیما با لحنی ناشایست و خارج از نزاکت از زنده‌یاد مهسا امینی اسم برد. این برخورد، واکنش اعتراضی وسیعی در افکار عمومی داشت به طوری که آقای انتظاری عذرخواهی کرد و بعد هم از سمتش در دانشگاه عزل شد. حالا بعد از چند روز سرکار خانم شیرین عبادی برندۀ جایزۀ صلح نوبل به اظهارات علی انتظاری پاسخ داده است آن هم با این لحن: "نظام[....]چیزی جز فحاشی، رذالت، تقدیس جنایت و توجیه خونخواری نیست. رسوایی پشت رسوایی برای حکومتی که نمازهای رهبرش بر تروریست‌های نفله شده از شماره خارج شده است"! با این نوع ادبیات، خانم عبادی قرار است کدام فرهنگ صلح و مدارا و دوستی را به جامعۀ ما آموزش دهد؟ چرا دیگرِ برندگان جایزۀ صلح نوبل از این نوع تهاجمات لفظی و اهانت‌آمیز نسبت به طرف‌های متضاد خود پرهیز می‌کنند، اما مورد ایرانی‌اش، اینطور راحت از "نفله شدن" افرادی به عنوان "تروریست" اظهار شعف می‌کند که در چشم برخی دیگر از افراد مورد احترامند؟ با عرض معذرت از خانم عبادی، به نظر من این ادبیات بیشتر متناسب جایزۀ جنگ نوبل است تا جایزۀ صلح آن! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-20016 @ahmadzeidabad

جواز تعامل حالا که رهبری جواز "تعامل با دشمن" را صادر کرده است، لازم است دولت پزشکیان بدون فوت وقت، مذاکره با کشورهای غربی را برای لغو تحریم‌ها آغاز کند بلکه این بلای زندگی‌سوز از سر مردم ایران هر چه زودتر رفع شود. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

حامی حاکمیت دوگانه! روزنامۀ کیهان از "ناهماهنگی" وزیران کابینۀ آقای پزشکیان با رهبری چه سودی می‌برد که از اعلام "هماهنگی" آنها این همه به خشم آمده است؟ اگر سود و منفعت این گروه در "حاکمیت دوگانه" است، خب چرا پیش از این، با آن دشمنی می‌کرد؟ #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

عقل من که قد نداد! دکتر سید حسین موسویان دیپلمات پیشین ایران در مورد عملیات جمهوری اسلامی برای انتقام‌گیری از ترور اسماعیل هنیه در تهران به شبکۀ اسکای‌نیوز عربی گفته است: " استنباط من این است که ایران برای فرموله کردن نحوه پاسخ، چند فاکتور را بررسی کند. 1. پاسخ باید بقدری قوی و محکم باشد تا اسرائیل را از ادامه ترورها و نقض حاکمیت ملی ایران بازدارد. 2. پاسخ منجر به جنگ با آمریکا یا یک جنگ فراگیر منطقه‌ای نشود. 3. پاسخ باعث شکست مذاکرات جاری آتش بس نشود. هرچند ایران اعتقاد دارد که نتانیاهو خواستار توقف جنگ و آتش بس نیست، اما نمی‌خواهد در این مقطع بهانه بدهد که ایران را مقصر شکست مذاکرات آتش بس قلمداد کنند. 4. پاسخ مانع اجرای اهداف دولت پزشکیان در آغاز نشود. دولت پزشکیان عزم کرده وضعیت اقتصاد کشور را بهبود بخشد. روابط ایران با بلوک شرق خوب است. پزشکیان مایل است روابط با منطقه و غرب هم بهبود پیدا کند. این دقیقا همان چیزی است که نتانیاهو نمی‌خواهد. لذا حاکمیت ایران این نکته را در نظر دارد. 5. پاسخ بر معادلات انتخاباتی آتی آمریکا تاثیر گذار نباشد. نتانیاهو مایل به پیروزی ترامپ است و ایران هم اصلا تمایلی به ورود به موضوعات سیاسی داخلی آمریکا ندارد." راستش من هر چه فکر کردم که چه نوع عملیاتی می‌تواند این 5 شرط را توأمان متحقق کند، عقلم به جایی قد نداد! به قول مولانا "این چنین شیری خدا هم نافرید!" اگر آقای موسویان توضیح می‌داد که چه عملیاتی می‌تواند ضمن تحقق شرط نخست، شروط چهارگانۀ بعدی را هم برآورده سازد، خیلی مفید واقع می‌شد. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

https://youtu.be/Kv3B6IYVkOI @ahmadzeidabad

عملیات متقابل اسرائیل و حزب‌الله؛ مقدمه یا مؤخره؟ ارتش اسرائیل اعلام کرده است که در عملیاتی "پیش‌دستانه" به امکانات نظامی حزب‌الله لبنان ضربات سنگینی وارد کرده است. در مقابل، حزب‌الله لبنان می‌گوید؛ با عملیات "فریب" ارتش اسرائیل را گمراه کرده و "حملهٔ بزرگ" به قصد انتقام‌جویی از ترور فؤاد شکر فرماندهٔ نظامی خود را به انجام رسانده است. قرار است عصر امروز سیدحسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان در همین مورد سخنرانی کند. بدین ترتیب، نگرانی از بروز جنگ فراگیر در منطقه افزایش یافته و به همین علت، در سرتاسر اسرائیل به مدت 48 ساعت وضعیت اضطراری عمومی اعلام شده است. از اظهارنظر مقام‌های دو طرف نبرد اما چنین برداشت می‌شود که اوج درگیری همان عملیات متقابل چند ساعت گذشته بوده و بنابراین بعید است اتفاق دراماتیک دیگری در انتظار باشد. به نظرم آقای نصرالله نیز بخواهد به همین نکته اشاره کند. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-19857 @ahmadzeidabad

گذارطلبان و دولت پزشکیان برخی از دوستانی که با نام "جمهوری‌خواه" خط مشی "گذارطلبی" را برای خود انتخاب کرده‌اند، گویی از اتفاقات جاری در ایران یعنی شکل‌گیری کابینۀ آقای دکتر پزشکیان ناخشنودند و نوک پیکان حملات‌شان را متوجه خنثی‌سازی اظهارات معطوف به امیدآفرینی شخص پزشکیان و بعضی از وزیران کابینۀ او کرده‌اند. همانطور که بارها تأکید کرده‌ام، پزشکیان صرفاً یک شانس و یا احتمال برای عبور کشور از وضعیت نامطلوب کنونی است و به رغم عدم اطمینان از موفقیت او، لازم است به این شانس فرصت داده شود تا بلکه جامعۀ ما را به سمت و سوی توسعه‌ای متوازن و پایدار هدایت کند. از شکست دولت پزشکیان به جز طرف‌هایی که در پی بی‌ثبات‌سازی و ایجاد هرج و مرج کور و نابودکننده در ایران هستند، هیچ کس دیگری سود نمی‌برد. طیف جمهوری‌خواهان گذارطلب هم به طور قطع نه چنین فاجعه‌ای را می‌خواهند و نه نفع‌شان در آن است. با این حساب، قصد آنها از هدف قراردادن دولت پزشکیان چیست؟ به نظرم این دوستان چون پیش از این، نظام جمهوری اسلامی را مطلقاً "غیرقابل اصلاح" توصیف کرده‌اند، هر حرکت درونی احتمالی به سمت اصلاح سیستم را ابطال نظر قبلی‌شان می‌دانند و بنابراین در صدد تحقیر یا تخفیف یا انکار کامل آن برمی‌آیند. از آنجا که این دوستان عمدتاً در خارج از کشور به سر می‌برند، موضع‌گیری آنها خواه ناخواه بر دولت‌های اروپایی و یا حتی دولت آمریکا در جهت تعیین سیاست‎شان در برابر دولت پزشکیان بی‌تأثیر نیست. از این رو آنان به اندازۀ خود وزنه‌ای برای افزایش یا کاهش شانس پزشکیان در مسیر موفقیت یا شکست به حساب می‌آیند. در روزهای آینده به طور مفصل به این موضوع خواهم پرداخت. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

تهدید به قصد باج‌خواهی! گویا یک نفر از موضع "سوپرانقلابی" در مقام اعتراض به رأی اعتماد مجلس به وزیران کابینۀ دکتر پزشکیان نوشته است: "بگذار اغتشاشات شروع بشه، ببینم کی میاد کف خیابون برای حفظ نظام؟" پیش از این نیز یکی از مجریان صدا و سیما تهدید مشابهی کرده بود. معنی صریح‌تر این نوع تهدیدها چیست؟ معنی‌اش این است که "نظام برای مقابله با مردم معترض یا عاصی به ما نیاز دارد پس باید دربست تابع علایقِ سیاسی و تأمین‌کننده منافع ما به هر قیمت باشد!" این نوع باج‌خواهی‌های زننده، اولاً روشن می‌سازد که کل آن ادعاهای "ولایت‌پذیری" از سر نفاق و ریا و به محض سودجویی و حذف رقبا از صحنۀ مدیریت و سیاست کشور بوده است. ثانیاً، اعترافی است به این مسئله که این جماعت "بحران‌زی" و یا به بیان دیگر "اغتشاش‌زی" است و موقعیت و کارکردش وابسته به بی‌ثبات کردن کشور است. آنها ظاهراً این نکته را فراموش می‌کنند که اعتراض و عصیان مردم، نتیجۀ میدان دادن به این قبیل نیروهای تندرو و ستیزه‌جو و خشن و انحصارگرا و تبعیت از امیال آنان است و اگر حکومت از آنها فاصله بگیرد و به مطالبات عموم مردم توجه نشان دهد، اصولاٌ اعتراض و یا به تعبیر آنها، "اغتشاشی" صورت نمی‌گیرد که لزومی به "حضور آنان در کف خیابان برای حفظ نظام" باشد! اینکه من در سال‌های اخیر به تکرار هشدار داده بودم که اولاً هر نوع تحرک خیابانی معطوف به بی‌ثباتی" به نفع این جماعت است و سبب ارتقاء و تقویت آنان می‌شود و ثانیاً این طیف، در صدد به گروگان گرفتن نظام سیاسی است تا آن را به به طور کامل به خدمت خود در آورد و مانع کوچکترین انعطافی از سوی آن برای تطبیق با شرایط دائماً متحول درونی و بیرونی شود، بنا به همین ملاحظات بود. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

به یاد شیخ شریف گناباد در اواخر اردیبهشت سال 1394 هنگامی که اعلام شد مرا از زندان رجایی‌شهر برای تحمل حکم 5 سال تبعید به گناباد می‌برند، احمدآقای منتظری تماس گرفت و گفت: "در گناباد "آقا" دوستی داشت به نام حاجی باصری. در آنجا هر مشکلی پیدا کردی به او مراجعه کن." منظور او از "آقا" زنده‌یاد آیت‌الله منتظری پدر فقیدش بود که در بین خانواده و دوستان به این نام خوانده می‌شود. حاج‌آقا باصری در گناباد شهرتی عام داشت. بلااستثناء او را به عنوان روحانی مهذب و بی‌ادعا و متواضع و مرد‌م‌دار و خیّر و ساده‌زیستی می‌شناختند که در انتقاد از وضع موجود، صراحت لهجه‌ای بی‌مانند داشت. او در جریان انقلاب سال 57 هدف گلوله قرار گرفته و جانباز 70 درصد بود. به همین دلیل، مقام‌های رسمی نیز چشم بر صراحت کلامش می‌بستند زیرا جسمی که نیمی از آن فلج شده بود، جای پرونده‌سازی و مجازات نداشت! در گناباد با او چند بار تلفنی تماس گرفتم. خانه‌اش در روستای باغ‌آسیا در ضلع شمالی شهر بود. مرا به صبحانه در منزلش دعوت کرد. به اتفاق مجید توکلی و دوست دیگری که از شیراز به دیدن من آمده بودند، یک روز صبح پس از آنکه دفترچۀ مخصوص را در کلانتری گناباد امضا کردم، به منزل حاج آقای باصری رفتیم. درِ بزرگ منزل چهار طاق باز بود. مردم محل گفتند که این رسم شیخ است که از کلۀ سحر تا پاسی از شب، در منزلش به روی همگان باز باشد. به انجام کار خیر شهرت داشت و بخصوص تلاش و کوشش او برای کمک‌رسانی به مردم زلزله زدۀ کاخک در سال 1347 زبانزد همگان بود. پیرمرد با رویی گشاده و لبی خندان به استقبال آمد. خانه‌ای قدیمی با باغچه‌ای خرم و آباد داشت. انواع درختان میوه و بوته‌های صیفی و تره‌بار در باغچه کاشته شده بود. زیر داربست رز، چند تخت چوبی برای استراحت و پذیرایی از مهمانان چیده بودند. پیرمرد، مهربانی و خضوع غیرقابل وصفی داشت. راحت و آزاد و بی‌ریا و صمیمی و مردم‌دار. محضری گرم و دلنشین داشت. برای صبحانه همۀ اقلام محلی را آماده کرده بود. نان را همان لحظه در تنوری در باغچه می‌پختند. سر صحبت را برداشتیم. خاطرات بسیاری از زنده‌‌یاد آیت‌الله منتظری و دیگر روحانیون تبعیدی دوران پهلوی به منطقۀ خراسان داشت. به برخی از آنان که در تبعید دچار تنگنا و عسرت شده بودند، کمک کرده بود، اما از بی‌مروتی برخی از آنان که پس از انقلاب به آلاف و الوفی رسیده بودند، حکایت‌ها داشت. من تا روزی که در گناباد بودم، هر هفته با او تماس تلفنی داشتم. پس از تبعید نیز که سری به دوستان گنابادی زدم، همه در منزل شیخ گرد آمدند. در آن محفل ناراحتی و تأثر فراوانی از برخی سخنان منبری‌های خراسان از خود نشان داد. صبح امروز دوستان گنابادی خبر دادند که حاجی باصری چشم از جهان فروبسته است. روحش قرین رحمت الهی باد. به خانواده و مردم شریف و اصیل گناباد تسلیت می‌گویم. جای چنین افرادی همیشه خالی می‌ماند و پر نمی‌شود. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

https://youtu.be/6GsaofDNT_Y @ahmadzeidabad

اعصاب‌کُش! جناب پزشکیان! جناب ستار هاشمی! شما را به پیر به پیغمبر فکر عاجلی برای سرعت اینترنت و این فیلترینگ اعصاب‌کُش بکنید! آدم پیر و ذله می‌شود تا یک ویدئوی ربع ساعتی آپلود شود! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

اتفاق مهم آنچه امروز در مجلس اتفاق افتاد، اهمیت خاصی دارد و تحلیلی طولانی‌تر از یک یادداشت می‌طلبد. در ویدئویی که چند ساعت بعد روی کانال یوتیوبم منتشر می‌شود، رأی‌اعتماد مجلس به تمام وزیران پیشنهادی آقای پزشکیان را مورد بررسی قرار می‌دهم. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

روز آزمون! مسعود پزشکیان در جهت تحقق رویکرد "وفاق" خود حداکثر نرمش و انعطاف را در معرفی وزیران کابینهٔ خود به مجلس نشان داده و با توجه به وضعیت سیاسی خاص کشور، کار درستی هم کرده است. امروز اما روز آزمون مجلس در پاسخ مثبت یا منفی آن به رویکرد مصالحه‌جویانهٔ دکتر پزشکیان است. در میان وزیران معرفی شده به مجلس، دکتر ظفرقندی به طور خاص، به صورت معیار سنجش پاسخ مثبت یا منفی نمایندگان به رویکرد وفاق‌محور آقای پزشکیان درآمده است. دکتر ظفرقندی از یک طرف مورد حمایت عموم وزرای بهداشت سابق کشور با علایق و سلایق مختلف قرار گرفته و از طرف دیگر بیشترین حساسیت طیف تندرو مجلس بر روی او متمرکز شده است. به همین دلیل، میزان رأی او برای سنجش گرایش کلی نمایندگان جنبهٔ نمادین هم پیدا کرده است. اگر مجلس به عموم وزیران پیشنهادی رئیس‌جمهور از جمله آقای ظفرقندی رأی اعتماد دهد، در آن صورت می‌توان به حرکت رو به جلوی دولت جدید بر اساس تفاهم و وفاق امیدوار شد، اما اگر جز این باشد، یعنی اگر حتی فقط دکتر ظفرقندی از سد مجلس عبور نکند، در آن صورت، بدون پرده‌پوشی باید اذعان کرد که در همین آغاز کار دولت، کت یا کاپشن دکتر پزشکیان در زیر چرخ‌دنده‌های مجلس گیر کرده است و او در اجرای وعده‌های خود، ناکام و زمین‌گیر خواهد شد. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

https://youtu.be/zTwx2TczHXA @ahmadzeidabad

واقعا بدتره؟ صداي بوق ممتد و گوشخراش، گويي پايان نداشت. رويم را برگرداندم تا ببينم كدام شير پاك خورده اين‌طور ديوانه‌وار بوق ماشينش را به صدا در آورده است. همين كه نگاهي انداختم، «او» را ديدم كه پشت فرمان نشسته و با حركات سر و دست و صورتش به من اشاره مي‌كند كه چرا توجه لازم را نشان نمي‌دهم! مدتي مي‌شد كه «او» را نديده بودم. همين كه ديد توجهم جلب شده، بلادرنگ ماشينش را خاموش كرد و در پياده‌رو سراغم آمد. گوشزد كردم كه ماشينش را جاي نامناسبي رها كرده و ممكن است جريمه شود. گفت: «مگه اينجا اروپاست؟ نمي‌بيني ماشينا دوبله - سوبله درست مقابل تابلوي «حمل با جرثقيل» پارك كردن؟حواسشون به طرح نوره و با راهبندون كار ندارن! همين پرايده را نگاه كن ببين چه دود و دمي راه انداخته، انگار كوره هوفمانه. اما بهش گير نمي‌دن. دنبالِ...» گفتم: «پليس راهنمايي- رانندگي كه مجري طرح نور نيست. اونا نيروي ديگري هستن.» با بي‌حوصلگي گفت: «معلوم مي‌شه خبر نداري. حالا اين را ولش. بگو ببينم اين چه كابينه‌اي بود كه اين «پزشكيان» معرفي كرد؟ اينكه از كابينه رييسي هم بدتره!» گفتم: «يعني واقعا از كابينه رييسي هم بدتره؟» با ذوق‌زدگي گفت: «آره ديگه. همه دارن همينو مي‌گن بعد تو قبول نمي‌كني؟ خودِ اصلاح‌طلبا هم گفتن! ولي خوشم اومد از كيهان. دم اين حسين شريعتمداري گرم! ايول داره! ديدي چي نوشته بود؟ نوشته بود اين اصلا برنامه نداره كه كسي بخواد نقدش كنه.» پرسيدم: «تو از كي تا حالا كيهان مي‌خوني؟» گفت: «نه بابا! كي حوصله روزنامه داره؟ تو ايران اينترنشنال شنيدم. مرتب كيهان را زيرنويس مي‌كرد. از او با حال‌تر اين كوچك‌زاده بود، مي‌گفت اينكه فقط نهج‌البلاغه خواند!» پرسيدم: «مگر تو برنامه‌هاي صدا و سيما را هم تماشا مي‌كني؟» گفت: «چي مي‌گي؟ من و صدا و سيما؟ حالم ازش به هم مي‌خوره. تو همون ايران اينترنشنال ديدم. اون يارو باحاله اسمش چيه كه تفسير مي‌كنه ولي خودشو نشون نمي‌ده؟ اون مي‌گفت باز گلي به جمال همين افراطي‌ها! اين پزشكيان و كابينه‌اش كه هيچن!» به اينجا كه رسيد، ديگر ترجيح دادم سكوت كنم و او ادامه داد: «خلاصه بدجوري كلاه سرمون گذاشتن. مي‌دوني كه من خودم راي ندادم. من تا اينا نرن دلم آروم نمي‌گيره. ولي دلم مي‌سوزه به حال اون بدبختايي كه دوباره گول خوردن و رفتن راي دادن. البته دلسوزي هم نداره. حقشونه. بذار بسوزن. حالا با ديدن اين كابينه مثل چيز پشيمون شدن. انصافا كابينه‌اش از كابينه رييسي هم بدتره. يه نفر يه تحقيقي كرده بود كه از زمان «هُوخِشتِره» - درست گفتم؟ هُوخِشتِره تلفظ مي‌شه ديگه مگه نه؟- خلاصه از زمان همين يارو تا حالا كابينه‌اي به اين بدي وجود نداشته. نه اينكه من گفته باشم‌ها، خودِ اين اصلاح‌طلبا دارن مي‌گن. اصلا اينقدر خوشم اومد كه اين اصلاح‌طلبا سنگ رو يخ شدن. هر چي سرشون بياد حقشونه. همينا اين رژيمو نگه داشتن. خدا از سرشون نگذره. هنوز اون شريعتمداري و كوچك‌زاده و رسايي و ثابتي شرف دارن به اينا. ديدي چطور جلو اين «پزشكيان» و كابينه‌اش در اومدن؟ رسواش كردن! گفتن فقط بلده روضه بخونه. گفتن مگه نهج‌البلاغه هم شد برنامه و دستور كار؟ انصافا حظ كردم. خيلي هم خنديدم. خيلي وقت مي‌شد اين‌جوري نخنديده بودم. حسابي كيفور شدم. به نظرت اين حرفاشون را صدا و سيما هم پخش مي‌كنه؟ من كه بعيد مي‌دونم. خوب رفتن تو شكمش. باز جاي شكرش باقيه كه يه ايران اينترنشنالي هست كه اين حرفا را پخش كنه. اگه نبود من كه اصلا خبردار نمي‌شدم. راستي تو چه كار مي‌كني؟ خيلي وقته خبري ازت نيست. آخرين بار كه يه چيزي دربارت شنيدم تو همين توييتر اينترنشنال بود. نوشته بود تو هم گند بالا آوردي و تو زرد از كار در اومدي! نكنه تو هم رفتي به اين نهج‌البلاغه خون راي دادي؟...» https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/page/2755/8/

https://youtu.be/hpR-3hE9WK8 @ahmadzeidabad

یعنی نمی‌داند؟ حسینعلی حاجی‌دلیگانی در مورد تحصیل مهاجران افغان در ایران از تریبون علنی مجلس با لحنی سخن گفته است که برای مردم عادی تحریک‌آمیز است! اگر مشکلاتی در این باره وجود دارد که دارد، برای حل منطقی آنها هیچ نیازی به بیان این نوع سخنان تحریک‌آمیز و هزینه‌زا در تریبون‌های رسمی و عمومی نیست. فقط افرادی که از سرشت حساسیت‌برانگیر امور مربوط به مهاجران و پناهندگان به کلی بی‌اطلاعند، می‌توانند در بارۀ این مسئله اینطور حرف بزنند! چطور ممکن است فردی در مقام نمایندگی مجلس این موضوعات بدیهی را نداند؟ چرا برخی افراد، هنگامی که پای حقوق برابر شهروندی و اولویت منافع ملی بر ملاحظات امت‌گرایی به عنوان مبانی وطن‌خواهی به میان آید، چهره در هم می‌کشند و حکم به تکفیر می‌دهند، اما هنگامی که پای پناهندگان و مهاجران افغان وسط می‌آید، یکباره وطن‌خواه و ملی‌گرا می‌شوند؟ داستان داستانِ یک بام و چند هواست؟ یا اینکه نقشه‌ای برای ایجاد بحران برای دولت پزشکیان در کار است؟ #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

http://goftarnews.com/ahmad-zeidabadi-courageous-reformist-journalist-political-activist/ @hmadzeidabad

https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-19688 در این یادداشت رابطۀ نامتوازن و ناکارآمد ریاست جمهوری و مجلس در نظام سیاسی جمهوری اسلامی را تحلیل کرده‌ام. @ahmadzeidabad

مخالف حقوق زنان؟ سایت گویانیوز ضمن بانشر یادداشت "ای کاش روضه می‌خواندند!" مرحوم مدرس را به عنوان "مخالف شدید حق رأی زنان و انتخاب آنان به عنوان نمایندۀ مجلس" معرفی کرده است! مدرس بعد از تغییر سلسلۀ پادشاهی، 7 سال زندگی بی‌نهایت دشواری در تبعیدگاه خواف از سر گذراند. نهایتاً هم در سال 1937 توسط مأموران رضا‌شاه در تبعیدگاه دوم خود در کاشمر به قتل رسید. زنان فرانسه در سال 1944 یعنی 7 سال پس از قتل مدرس حق رأی به دست آوردند. حال چطور می‌توان از یک رجل دینی در این گوشه از دنیا انتظار داشت که در اوایل قرن 20 با حق رأی زنان و یا حضور آنان در مجلس موافق بوده باشد؟ حقوق زنان و کودکان به طور خاص و حقوق بشر به طور عام، امری تکاملی و تدریجی بوده‌اند. تا همین 160 سال پیش برده‌داری در سطح جهان، امری عادی و قانونی به شمار می‌رفته و عموم افراد نامدار و متمول برده‌دار بوده‌اند. در فرانسه 59 سال بعد از انقلاب کبیری که شعارش برابری، برادری، آزادی بود، برده‌داری لغو شد! اگر قرار به داوری در بارۀ نیاکان و گذشتگان بر اساس نظام ارزشی و حقوقی امروز جهان باشد، عموم آنان را می‌توان "جنایتکار" به حساب آورد، همانطور که د‌ه‌ها یا صدها سال دیگر، ممکن است همۀ ما به دلیل نوع نظام حقوقی و ارزشی زمان خود، جنایتکار به حساب آییم! مدرس در طول حیات سیاسی خود به شدت مورد علاقه و احترام رجال نامدار عصر مشروطیت بود. نطق مرحوم دکتر محمد مصدق در مجلس چهاردهم در سوگ او خود گواه روشنی از نوع نگاه رجال ملی و سیاسی به اوست. به گمانم یک ذره انصاف هم چیز خیلی بدی نباشد! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

ای کاش روضه می‌خواندند! "مرحوم مدرس می‌گفت: مجلس جای روضه خواندن نیست. حرف ما هم همین است." این سخنِ شیخ حمید رسایی است که با اشاره به نطق آقای پزشکیان در مجلس مطرح کرده است! زنده‌یاد سیدحسن مدرس که این حرف را زده، خودش از جمله رجال تراز اول ملی و دینی در این کشور بوده است، مردی که به رغم تکفیر "مشروطیت" توسط برخی از هم‌لباسان خود، چندین دور نمایندۀ مردم تهران در مجلس مشروطه بود و در تمامی عمرش گامی جز در جهت حمایت از منافع ملی، دفاع از اصول مشروطیت و مقابله با خودکامگی برنداشت و سرانجام جان بر سر این راه گذاشت. مردی شجاع و توانمند همراه با سعۀ‌صدری بی‌نظیر به طوری که وثوق‌الدوله را بر سر قرداد 1919 بر زمین زد اما پس از ختم غائله از حضور او در مجلس شورای ملی چنان دفاع صادقانه و صریحی کرد که در تاریخ ماندگار شده است. حالا امثال آقای رسایی کجا و مرحوم مدرس کجا؟ کسانی که تمام وقت‌شان صرفِ حذف افراد کارآمد، سرکوب هر صدای مخالف، حمایت از هر اقدام محدودکننده و تنگ‌نظرانه و انحصارطلبانه است، چه نسبتی با مدرس دارند؟ مدرس حق داشت بگوید که مجلس جای روضه خواندن نیست، چون خود به امور مملکت‌داری دانا و در بیان راه‌حل‌های ملی توانا بود، اما کسانی که مملکت‌داری را در آزار دادن مردم و حذف رجال کشور می‌بینند، اگر همان روضه بخوانند حقا که برای این کشور مفیدتر است. گرچه من بعید می‌دانم که حتی توان روضه خواندن داشته باشند! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

منظور فرماندۀ نیروی انتظامی کدام قانون است؟ سردار احمدرضا رادان فرماندۀ نیروی انتظامی کشور بر لزوم اجرای "قانون" در موضوع پوشش بانوان تأکید کرده است. منظور آقای رادان مشخصاً کدام "قانون" است؟ اگر منظور "لایحۀ عفاف و حجاب" است که آن هنوز به صورت قانون در نیامده و در راهروی نهادهای مختلف قانونگذاری در حال رفت و برگشت است. اما اگر مقصودش تبصرۀ مادۀ 141 قانون مجازات اسلامی است که می‌گوید: "«زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر شوند به حبس از ۱۰ روز تا دوماه یا از ۵۰ هزار تا پانصد هزار ریال جزای نقدی محکوم خواهند شد.» اولاً در کجای این تبصره به پدیده‌ای به نام "گشت ارشاد" یا "طرح نور" اشاره شده است؟ ثانیاً اگر قرار به اجرای این قانون آن هم توسط نیروی انتظامی باشد که در آن صورت، کل دستگاه انتظامی باید به عنوان نخستین متهمِ بی‌اعتنایی به قانون شناخته شود! اگر بپرسید چطور؟ دلیلش واضح است! در تبصرۀ مادۀ 141 از "حبس و جریمۀ "زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظارعمومی ظاهر شوند" سخن به میان آمده است. حجاب شرعی هم پوشاندن سرتاسر بدن و سر به استثنای "وجه و کفین" یعنی گردی صورت و کف دو دست است! با این حساب، بیش از 95 درصد زنان کشور بدون حجاب شرعی در کوچه و خیابان رفت و آمد می‌کنند چون حتی بیرون بودن یک لاخ موی سر هر یک از آنان به معنای نقض حجاب شرعی است! بنا به تعبیر آقای رادان از "قانون" و "وظیفۀ پلیس"همۀ این 95 درصد باید با برخورد انتظامی نیروی پلیس مواجه شوند؟ چرا نمی‌شوند؟ اگر دلیلش تخطی و ناتوانی پلیس در اجرای این تبصره است که در آن صورت آقای رادان باید پاسخگوی این تخطی و ناتوانی نیروهای تحت امرش باشد، اما اگر تعبیر و تفسیرهای دیگری از قانون در کار است چرا آقای رادان به آنها اشاره نمی‌کند و اصرار بر ادامۀ برخوردی با زنان کشور دارد که عواقب زیانبار فردی و اجتماعی آن برای بسیاری از سخت‌باورترین متشرعان نیز برملا شده است؟ #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

غوره و مویز! چیزی که در شرایط حاضر به نظرم اصلاحش بر هر امر دیگری در این کشور اولویت دارد، اصلاحِ اندیشۀ اصلاح‌طلبی است! برخی از نیروهای اصلاح‌طلب اساساً نگرش استراتژیک و ساختاری و پروسه‌ای به رخدادها و وقایع کشور ندارند و از جمله افرادی‌اند که ظاهراً با یک غوره سردی‌شان و با یک مویز گرامی‌شان می‌گیرد! این نقیصه به وضوح خود را در واکنش به کابینۀ پیشنهادی آقای پزشکیان نشان داد. بزرگان و نظریه‌پرداران اصلاح‌طلب باید برای این مشکل چاره‌ای بیاندیشند! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

مراقب کلاه خود باشید! روزنامۀ کیهان از موضعِ "صاحبِ انقلاب و نظام" خواستار "ردّ"برخی از وزیران پیشنهادی آقای پزشکیان از طرف مجلس شده است. به نظرم گردانندگان این روزنامه هنوز متوجه نشده‌اند که دیگر در جایگاهی نیستند که بخواهند از موضع "نمایندۀ انحصاری انقلاب و نظام" به دیگر نهادها امر و نهی کنند و یا دستور دهند! اگر قرار بود اوضاع طبق امیال آنها پیش رود، اصلاً مسعود پزشکیان در انتخابات ریاست‌جمهوری تأییدصلاحیت نمی‌شد که الان در مقام ریاست‌جمهوری، فهرستی از اعضای کابینه به مجلس معرفی کند که شماری از آنها به سلسله اعصاب گردانندگان کیهان فشار وارد آورند! با رویکردی که دولت پزشکیان در پیش گرفته و حمایتی که از طرف دیگر نهادهای مؤثر از آن می شود، کیهان از این پس باید مواظب باشد که باد کلاه خودش را نبرد، چون با تمام قدرتش در مقابل هرنوع اصلاح و تحول و بهبود در سیستم حکمرانی قد علم کرده است. در ضمن این چند خط پاسخی به آقای بیژن اشتری هم هست که پیش از این مرا به دلیل درخواستم برای کنترل کیهان از طرف حکومت،"خوش‌خیال" نامیده بود! شاید واقعاً این قبیل حرف‌ها در این شرایط "خوش‌خیالی" به نظر برسد اما من معمولاً از سر خوش‌خیالی نکته‌ای را مطرح نمی‌کنم چرا که اصولاً یکی از بدبین‌ترین آدم‌ها به طبع و سرشت قدرت و سیاست هستم. نکتۀ من از سر "ضرورت‌های گریزناپذیر" قدرت و سیاست در روند تحول و حرکت آن است که گاه مجبور است پوستین تنگ قبلی را از هم بدَرَد و جامه‌ای گشادتر برای خود بدوزد وگرنه علیه فلسفۀ وجودی خود که همانا تداوم و بقاست، عمل کرده است! بعضی اوقات تصلبِ ساختاری یا شکاف پرناشدنی بین مردم و حکومت مانع تحول داخلی یک نظام و بقای آن می‌شود،اما همین که نشانه‌های بهبودخواهی حتی به صورت تلویحی بروز داده شود، دیگر تحقق آن به جز از طریق دریدن پوستین تنگ، امکان‌پذیر نیست، بنابراین، روزگار خواهی نخواهی چسبیدگان به آن پوستین را به کناری پرت می‌کند! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

تعیین مسیر در دوحه! آیندۀ خاورمیانه در دوحه پایتخت قطر در حال رقم خوردن است! مذاکرات آتش‌بس بین اسرائیل حماس، چه با موفقیت روبرو شود و چه شکست بخورد، در هر دو حال، با خاورمیانۀ متفاوتی روبرو خواهیم شد. توافق در مورد آتش‌بس به معنای دوره‌ای از آرامش و مدیریت اوضاع از طریق دیپلماسی خواهد بود و عدم توافق، خطر یک جنگ گسترده را از بیخ گوش‌مان نیز به ما نزدیک‌تر خواهد کرد! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

زاویه‌دارها! برخی از نمایندگان طیف افراطی مجلس و دوستان آنها در بیرون از این نهاد، شماری از وزیران پیشنهادی آقای پزشکیان را"زاویه‌دار با اصول و مبانی انقلاب" معرفی می‌کنند. منظور آنها از "اصول و مبانی انقلاب" ایده‌های قشری و منجمد و ناکارآمد و ضدِپیشرفتِ خودشان است! اگر قرار باشد این ایده‌ها معیار اصول و مبانی انقلاب تلقی شود بالای 90 درصد مردم در صف زاویه‌دارها قرار می‌گیرند از جمله شخص مسعود پزشکیان! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

نقض حکم اعدام توماج و چند نکتۀ دردآور! توماج صالحی از سوی شعبۀ پنج دادگاه انقلاب اصفهان، از اتهام "افساد فی‌الارض!" تبرئه شده و مجموعۀ اتهام‌های او به دو مورد کم‌اهمیت تقلیل یافته است به طوری که انتظار می‌رود او به زودی از زندان آزاد شود. حالا شعبه‌ای که پیش از این، توماج صالحی را به اتهام "افساد فی‌الاض!" به اعدام محکوم کرده بود، قرار است همینطور مثل قبل، با صدور این نوع احکام که نتیجه‌ای جز تشویش و اضطراب عمومی و محکومیت گستردۀ بین‌المللی به دنبال ندارد، به کار خود ادامه دهد؟ من می‌دانم که درخواست عزل قاضی می‌تواند نتایج مخربی در پی داشته باشد، اما این نوع مشکلات واقعاً راه‌حلی ندارد؟ واضح است که برخی افراد بدون برخورداری از شأنیت حقوقی و قضایی لازم در کسوت قضاوت مشغول به کار شده‌اند، از طرفی عزل یا درخواست عزل آنان نیز می‌تواند رویه‌ای را ترویج کند که هر کس هر حکمی را خلاف منافع خود دید، خواستار عزل قاضی از مقامش شود. این تناقض را چگونه می‌توان حل کرد؟ همانطور که قبلاً گفته‌ام، این معضل از راه‌های حقوقی بعید است به نتیجه برسد و اراد‌ه‌ای فراحقوقی و حاکمیتی مورد نیاز است.با این حال، حتی غیرحقوقی‌ترین قضات هم برای صدور احکام شاذ و ناعادلانه و بحران‌آفرین به ماده و تبصره ای در همین قوانین موجود استناد می کنند. بارها تأکید شده است که قوانین قضایی کنونی بیش از حد تصور نامتعین و گل و گشاد است و با استناد غرض‌ورزانه به آنها می‌توان هر بیگناهی را راهی زندان یا حتی دیار عدم کرد! از این رو، تنقیح و اصلاح قوانین جاری نیز یکی از لوزام پیشگیری از صدور احکام نامتناسب و ناعادلانه است. واقعیت این است که خبر صدور حکم اعدام برای توماج، تمام دنیا را پر کرد و برای چند هفته موضوع خبررسانی بی‌وقفۀ شبکه‌های فارسی زبان خارج از کشور شد. اما همین شبکه‌ها از کنار شکستن حکم اعدام او چنان به آرامی گذر کردند که گویی سود خود را در اعدام او جستجو می‌کرده‌اند! در مورد سایر محکومان هم این رویه جاری است. برای نمونه شبکه‌هایی که احضار برخی افراد به دادگاه را به قدری برجسته می‌کنند که گویی فی‌نفسه جنایتی‌بزرگ رخ داده است، اما از کنار توقف حکم مجید توکلی چنان به نرمی عبور کردند که پنداری نه خانی آمده و نه خانی رفته است! چرا برخی از این شبکه‌ها و محافل خارج از کشور نان خود را در رنج شهروندان می‌دانند؟ استفاده از رنج و خون مردم به عنوان ابزار سیاسی و مبارزه؟ یک بار نوشته بودم، برخی محافل، ما شهروندان را فقط تحت فشار و رنج می‌پسندند و جسدمان را بر زندگی‌مان ترجیح می‌دهند! انگار در نهایتِ کار، جنازه‌مان را می‌خواهند و گاه به چیزی کمتر از آن هم راضی نمی‌شوند! برخی محافل حکومتی هم به طور دائم مشغول پهن کردن سفره‌ای رنگارنگ برای ارتزاق آنهایند. گویی دست به دست هم داده‌اند تا کاسبی متقابل خود را به قیمت رنج و خون مردم کساد نکنند! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

چرا ساکت نشسته‌اید؟ اسامه حمدان از رهبران حماس: "اگر مذاکرات دوحه بر اجرایی شدن طرح و پیشنهاد جو بایدن رئیس جمهور آمریکا متمرکز شود، در آن شرکت خواهیم کرد، وگرنه شرکت نمی‌کنیم." چرا این آتشین‌مزاج‌های سوپرانقلابی داخلی ساکتند؟ نمی‌خواهند از حمدان و حماس اعلام برائت و آنها را محکوم کنند؟ حرف ساده‌ای که نگفته! گفته ما فقط در چارچوب طرح بایدن حاضر به مذاکره در بارهٔ آتش‌بس هستیم! اگر یک بینوایی در داخل کشور چیزی شبیه یا نزدیک به این را در مورد هر موضوعی مطرح می‌کرد، چه آتشی به پا می‌کردید! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

مفتشان عقیده! گویا برخی از نمایندگان تندروی مجلس در کمیسیون‌ها، وزرای پیشنهادی آقای پزشکیان را مورد "تفتیش‌عقیده" قرار داده‌اند. تفتیش عقیده ممنوع و جرم مسلم است! قرار نیست در قرن 21 بساط دادگاه‌های کلیسایی قرون وسطا دوباره پهن شود. از این رو، کاندیداهای وزارت، نه فقط نباید به این نوع پرسش‌ها پاسخ دهند، بلکه باید با گزارش صورت وضعیت به مراجع مربوطه، از مفتشان عقیده شکایت کنند. تن دادن به تفتیش‌عقیده از نقطه‌نظر حفظ کرامت‌انسانی خط قرمز است. اگر فردی برای رسیدن به وزارت به آن تن در دهد، از نظر من شأنیت خود را از دست داده است. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

پوششی برای بی‌لیاقتی! فرد موفق و کارآمد کسی است که قادر باشد در جامعۀ مدنی استعداد و توانایی خود را بروز دهد و به کامیابی نائل شود. فردی که فقط با حضور در دستگاه‌های حکومتی برای خود نامی بلند می‌کند و خارج از آن دستگاه‌ها، هیچ کار درخشانی از او برنمی‌آید و بلکه به "هیچ "تبدیل می‌شود، آدم ناتوان و نالایق و درمانده‌ای است که با تصدی هر پستی عملاً حق عموم را زائل می‌کند. در کشور ما بدبختانه "جامعۀ مدنی" محدود و تحت فشار و در عوض دستگاه حکومت فربه و گسترده و چیره است. از این رو، افراد برای ورود به نهادهای حکومتی سر و دست می‌شکنند و کل سیاست نیز به تسخیر همین نهادها تقلیل بافته است! این در حالی است که در یک شرایط عادلانه و طبیعی، جامعۀ مدنی باید فربه و گسترده و چیره باشد و در عوض دستگاه حکومت محدود و مختصر شود. محیط رشد و ترقی شهروندان، جامعۀ مدنی است و به همین جهت باید دولت‌ها را تحت فشار گذاشت که پای‌شان را از گلوی آن بردارند تا قادر به نفس کشیدن و زیست طبیعی باشد. اینکه در کشور ما تمام سیاست به نزاع بر سر تسخیر دولت محدود شده است، نشانۀ بیماری صعب‌العلاجی است که حاصل جابجایی اهمیت و نقش دولت و جامعه است. اگر جامعۀ مدنی قدرتمند و متکی به خویش شود، در آن صورت، دستگاه حکومت نیز به تبع آن، جای سهم‌خواهی و بخصوص ابراز وجودِ کاذب و مخفی کردن بی‌لیاقتی برخی افراد نخواهد بود! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

مجلس چه خواهد کرد؟ تصور من این است که کابینۀ پیشنهادی آقای پزشکیان به مجلس بر اساس "توافق" شکل گرفته است. از این رو، به احتمال بسیار زیاد، تمام آنها از مجلس رأی اعتماد خواهند گرفت و از طیفی که عمدتاً شامل نمایندگان حوزۀ تهران است، جز چند فریاد جگرخراش کاری خاصی برنخواهد آمد! اگر این پیش‌بینی درست از کار در نیاید، باید در برخی از فرضیاتم نسبت به شناخت وضع موجود تجدیدنظر کنم. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

اطلاعات اختصاصی! "اطلاعات اختصاصی رسیده به ایران‌اینترنشنال نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی با پیگیری چند پروژه هم‌زمان، همچنان فعالانه در حال ادامه و تکمیل برنامه ساخت تسلیحات هسته‌ای خود است." خب این چه اطلاعات اختصاصی است که به "ایران‌اینترنشنال" رسیده ولی به سیا و موساد و ام.آی.6 و ده‌ها سازمان امنیتی و جاسوسی دیگر در جهان که تمام قدرت، پیگیر این موضع‌اند، نرسیده است؟ من که گمان نمی‌کنم "اطلاعات اختصاصی رسیده به ایران‌اینترنشنال"، هیچگاه بتواند چیزی بیش از همین صحنه‌های مربوط به قطع مقطعی آب و برق در نواحی شهری و روستایی و یا تصویر یک شعار در گوشه‌ای از یک خیابان خلوت باشد! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

انگشت به دهان نشوید! محمد شریعتمداری از اعضای بلندپایۀ ستاد محمد محمدی ری‌شهری و در واقع دست راست او در انتخابات سال 76، پس از دوم خرداد از طرف سید محمد خاتمی به عنوان وزیر بازرگانی انتخاب شد. او در تمام دوران هشت سال ریاست‌جمهوری آقای خاتمی وزیر بازرگانی بود، در حالی که در آن مقطع تحصیلاتش را "فوق دیپلم" اعلام کرده بودند. نکتۀ جالب ماجرا اما این است که در اواخر دوران ریاست جمهوری آقای خاتمی، همین آقای شریعتمداری به عنوان "موفق‌ترین وزیر کابینه" معرفی شد و مورد تقدیر رئیس‌جمهور و اعضای کابینه قرار گرفت! اگر می‌پرسید: خب، منظور؟ در جواب می‌گویم: اگر فرداروزی اعلام شد که اسکندر مؤمنی موفق‌ترین وزیر کابینۀ آقای پزشکیان بوده است، انگشت به دهان نشوید! ما از این عجایب در کشورمان کم نداشته‌ایم! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

سرگرمی ما و دل‌مشغولی آنها! در داخل ایران همه سرگرم بحث و جدل بر سر ترکیب کابینۀ پیشنهادی آقای پزشکیان به مجلس هستیم. در خارج از ایران همه دل‌نگران پیامدهای آغازِ حملات نظامی و رفت و برگشتی بین ایران و اسرائیل هستند. بحث عملیات "قریب‌الوقوع" ایران علیه اسرائیل در تلافی ترور اسماعیل هنیه در تهران و نوع واکنش دولت نتانیاهو به آن، بار دیگر در رسانه‌ها و پایتخت‌های کشورهای جهان بالا گرفته است. ایران هم مثل هر کشور دیگری در ظرف منطقۀ خود و جهان زیست می‌کند و به شدت از آن اثر می‌پذیرد، اما ما ایرانیان یا توجهی به این ظرف و تأثیر آن بر مظروفش نداریم، یا آن را طبق امیال خود تفسیر و تأویل می‌کنیم و یا اینکه اصولاً آن را چنان آمیخته به توطئه‌های پشت‌پردۀ دائمی می‌بینیم که عقل را قاصر از درک و فهم آن می‌دانیم و از همین رو، آن را همچون یک قصۀ اسرارآمیز مربوط به جن و پری با آب و تاب نقل محافل خود می‌کنیم! اگر جنگ به هر دلیلی، از کنترل خارج شود ما با خاورمیانه‌ای روبرو خواهیم شد که مسلمان نشنود، کافر نبیند! #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-19455 @ahmadzeidabad

بدبختي به دور باد! بيش از دو ماه است كه مي‌خواهم يادداشتي درباره شهر تبريز بنويسم، يادداشتي كه به خصوص توجه دكتر مسعود پزشكيان يا همكارانش را جلب كند. اما مگر مي‌شود؟ هر روز بحران يا غائله‌اي به پاست كه توجهات را از هر سو به سمت خود جلب مي‌كند و باقي قضايا را كه از قضا مهم‌ترين و بنيادي‌ترين مسائل و مشكلات كشورند، به حاشيه مي‌راند و مورد بي توجهي و بي مهري قرار مي‌دهد. از اين رو، با خود عهد كرده بودم كه اگر تب بروز جنگ احتمالي فرونشست و پزشكيان هم كابينه‌اش را معرفي كرد، آنگاه زمان نوشتن يادداشتي درباره تبريز است. با اين حال، از ديروز كه كابينه معرفي شده است غائله تازه‌اي به پا شده كه درباره هر چه جز آن بنويسي، ناديده گرفته مي‌شود. تازه اين فقط يكي از بدبختي‌هاي ماست. بدبختي كه ته ندارد! به فرض اگر يادداشتي مورد توجه و دقت هم قرار گيرد و حتي دستوري درباره آن صادر شود، مگر تضميني براي اجرايي شدن آن وجود دارد؟ در روزگاري كه پخش و پلا شدن اقتدار دولت به دوران ملوك الطوايفي هم تنه مي‌زند و اوضاع مصداق ضرب‌المثل يك شهر و صد كلانتر است، مگر ضمانتي براي اجرايي شدن دستوري وجود دارد؟ راستش من كه سعي مي‌كنم هميشه كمي هم تاريخ بخوانم، «قشقرقي» بدين گستردگي در تاريخ ايران سراغ ندارم. البته تاريخ ما به خصوص تاريخ معاصر، تاريخ قشقرق‌هاي سياسي است. به ندرت مي‌توان دوره‌هايي يافت كه اين جامعه رنگ ثبات و آرامش واقعي به خود ديده باشد. با اين حال، قشقرق‌ها هيچگاه بدين گستردگي كه اكنون با آن روبرو هستيم، نبوده است. منظورم از قشقرق، داد و هوار كشيدن نيست. نوعي بي‌انضباطي و به هم ريختگي و بي‌منطقي و ناكارآمدي است كه مانع انجام كاري مي‌شود. هيچ چيز در اين دنيا خطرناك‌تر از به انجام نرسيدن كارها نيست. حقا كه خطرناك‌تر از بلاياي ديگر است. كار كه پيش نرود، بدين معنا نيست كه در همان نقطه متوقف مي‌ماند، بلكه مشكلِ ناشي از آن به‌طور نامرئي و زيرجلدي شروع به رشد مي‌كند و ناگهان به صورت بحراني لاينحل و مخرب خود را به نمايش مي‌گذارد. مثل جلبكي كه در سطح استخري پر از آب، هر روز دو برابر مي‌شود! دو برابر شدن روزانه آن جلبك فقط آدم‌هاي خيلي آگاه را به وحشت مي‌اندازد اما آدم‌هاي معمولي حتي تا مدت‌هاي مديدي آن را نمي‌بينند چه رسد به آنكه از رشد تصاعدي‌اش به وحشت بيفتند! اگر فرض كنيم صد روز فرصت باشد تا يك جلبك با رشد روزانه دوبرابر، تمام سطح استخري را بپوشاند، در روز نودوپنجم، فقط يك- سي‌ودوم سطح را مي‌پوشاند و يك- سي و دوم هم به چشم هركسي نمي‌آيد و حتي قابل انکار است. اما كافي است كه فقط پنج روز ديگر بگذرد تا جلبك تمام سطح استخر را بگيرد! همانطور كه گفتم بدبختي كه ته ندارد! وقتي بحراني بيش از حد توانِ عادي آدميزاد رشد كند، نخستين قرباني آن اعتماد به عقل و خرد است! عقل و خرد موجوداتي حسابگر و محتاط و اهل تدريج هستند. بنابراين، وقتي بحران مثل غولي از شيشه در آيد و زندگي آدميان را لگدمال كند، كسي براي شيوه‌هاي حساب شده و تدريجي و محتاطانه عقل و خرد، تره هم خرد نمي‌كند. در آن هنگام، در بهترين حالت، كسر بزرگي از مردم در پي كشف ابرانساني برمي‌آيند كه از راه‌هاي ميان‌بر و آني، غول بي‌شاخ و دم را به سر جاي خود بنشاند. يك انسان خردمند هرگز ادعاي ابرانساني ندارد. پس آنها همگي به گوشه‌ای پرتاب و يا فراموش مي‌شوند. فقط برخي موجودات متوهم و بي رحم و داراي خودپسندي و خودبزرگ‌بيني بيمارگونه، به عنوان تنها ابرمردي كه مي‌تواند انواع غول‌ها را از پاي در آورد، پا پيش مي‌گذارد و اين تازه اول مصيبت و خونريزي و انهدام جان و مال انسان‌هاي بي‌شمار است. بدبختي به دور باد! لعنتي ته ندارد! @ahmadzeidabad https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/page/2749/8/

https://www.youtube.com/watch?v=10OEU97zCDU در این ویدئو کابینۀ پیشنهادی آقای پزشکیان به مجلس، واکنش‌ها به آن، استعفای آقای ظریف و موضع اصلاح‌طلبان....مورد بحث قرار گرفته است. @ahmadzeidabad

عصبانیت؟ در مورد اقدام دکتر محمدجواد ظریف، زیاد از من پرسیده می‌شود. طبعاً خود وی باید در بارۀ کارش توضیح دهد. من فقط اینقدر می‌دانم که او عصبانی شده و حق هم داشته عصبانی شود. عصبانی شدن بخشی از خلق و خوی هر آدمی است و در برخی مواقع کاملاً هم موجه است. من اما شخصاً هر اقدام و تصمیمی بر اساس عصبانیت را مناسب کار سیاسی نمی‌دانم. عصبانیت امری گذرا وناپایدار است. در میان عصبانیت نباید تصمیم گرفت چون احتمال دارد پشیمانی به بار آورد. در بارۀ نقش دولت پزشکیان در شرایط امروز تاریخ ایران، ترکیب کابینۀ او و مشکلاتش، واکنش برخی از اصلاح‌طلبان به کابینه و برخی از مسائل دیگر از جمله "استعفا"ی آقای دکتر ظریف، در یک ویدئو حدود یک ساعت صحبت کرده‌ام که تا چند ساعت دیگر در کانالم در یوتیوب منتشر می‌شود. لینک آن را در اینجا خواهم گذاشت. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

بعدش چی؟ پزشکیان را روی میدان مین فرستادند و قبل از اینکه حتی مینی منفجر شود، او را نه فقط وسط معرکه به حال خود رها کردند بلکه به رگبار هم بسته‌اند! این نوع سیاست‌ورزی هر نوع حکمرانی را در این مملکت را به امری غیرممکن تبدیل می‌کند! خب حالا به فرض پزشکیان را پاک از اعتبار انداختید. بعدش چی؟ می‌خواهید چه کنید؟ #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad