barcha postlar دغدغه ایران

قیمت خطرناک پنیر محمد فاضلی پرده اول. روز تعطیل است و سوپرمارکت‌ها برخی تعطیل هستند. از مغازه‌ای خرید می‌کنم که به ندرت به آن سر می‌زنم. یک بسته پنیر برمی‌دارم و وقتی می‌خواهد قیمتش را اعلام کند می‌گوید: «۲۳۰ هزار تومن وجه رایج بی‌ارزش جمهوری اسلامی.» پرده دوم. نویسنده و مترجمی از این‌که پنج سال است کتاب‌های ترجمه و تألیفش در ممیزی کتاب وزارت ارشاد مانده و ممیزی خواستار حذف بخش‌های مهمی از ترجمه شده و کتاب تألیفی هم مجوز انتشار نگرفته است شکایت می‌کند. آن‌قدر ناراحت است که می‌خواهد ترجمه بعدی‌اش را روی اینترنت منتشر کند. ⭕تحلیل نظام سیاسی با سانسور کتاب می‌خواهد از انتشار کتاب‌هایی جلوگیری کند که دوست ندارد یا فکر می‌کند به ایده‌ها، مشروعیت یا بنیان فکری نظام سیاسی ضربه می‌زنند. اما واقعیت این است که هیچ ایده و کتابی نیست که در فضای مجازی مطرح نشود، و به شیوه‌های مختلف در دسترس مردم قرار نگیرد. حداکثر این است که مترجم و مؤلف بی‌خیال انتشار کاغذی شده و در فضای مجازی منتشر می‌کنند. این چنین کتاب‌هایی هم متوسط در هزار نسخه یا کمتر منتشر می‌شوند؛ نه اصلاً فکر کنید در ده هزار نسخه منتشر شوند. تازه اگر خوانده شوند، حد اثرگذاری‌شان همین است. در مقابل، هزاران مغازه سوپری هستند که هر کدام‌شان احتمالاً روزی به ده‌ها نفر شبیه این جمله را می‌گویند: «۲۳۰ هزار تومن وجه رایج بی‌ارزش جمهوری اسلامی.» اگر هم نگویند، مشتری خودش عقل دارد و می‌فهمد معنای ۲۳۹ هزار تومان یک بسته پنیر در مقایسه با میانگین درآمد مردم چیست. ⭕نتیجه‌گیری ممیزی و سانسور کتاب، از اساس کار بی‌حاصلی است. نه کلیسای کاتولیک توانست جلوی خوانده شدن ترجمه‌های انجیل را بگیرد؛ نه نظام شوروی توانست مانع خوانده شدن کتاب‌ها شود؛ نه پهلوی‌ها توانستند با ممیزی و سانسور جلوی خوانده شدن کتاب‌های شریعتی، مطهری و ... را بگیرند؛ و نه ممیزی کتاب در ایران امروز می‌تواند چنین کاری را انجام دهد. نظام‌های سیاسی هم ضربه اصلی را از قیمت پنیر می‌خورند نه از محتوای کتا‌ب‌هایی که اگر سانسور نشوند هم اتفاقی نمی‌افتد. اگر هم سانسور شوند، تا وقتی قیمت پنیر همین است و افزایش می‌یابد، سانسور راه به جایی نمی‌برد. قیمت پنیر را که نمی‌شود سانسور کرد. اداره ممیزی و سانسور نمی‌تواند جلوی گردش ایده‌ها و انتشار کتاب‌ها را بگیرد (در فضای مجازی منتشر می‌شوند)، اما کلی دفتر و دستک و کارمند و آفتابه و لگن دارد که همه خرج دارند و بخشی از مخارج دولت هستند. مخارج بالای دولت هم روی کسری بودجه مؤثر است، و کسری بودجه هم یکی از مسیرهای مولد تورم است. نویسنده و مترجمی که کتابش در اداره ممیزی و سانسور کتاب مانده، وقتی به قیمت پنیر می‌رسد، و فروشنده سوپری هم می‌گوید «۲۳۰ هزار تومن وجه رایج بی‌ارزش جمهوری اسلامی» حالش بیشتر گرفته می‌شود و از خودش می‌پرسد راستی کتاب من که در اداره ممیزی خاک می‌خورد خطرناک‌تر است یا قیمت پنیر؟ کتاب‌های مانده در اداره ممیزی کتاب را آزادسازی کنید؛ خطرناک نیستند. به جای تمرکز بر سانسور، فکری به حال اقتصادی کنید که در آن قیمت پنیر خطرناک است. در ضمن، سوپری‌ها این جملات پنیری را به کارمندان اداره ممیزی و سانسور کتاب هم می‌گویند! آن‌ها هم احتمالاً از مقایسه کار خودشان و قیمت پنیر بدحال می‌شوند. @fazeli_mohammad

‏ ‏جناب آقای ‌پزشکیان ✍ ‏امیر دبیری مهر ‏با سلام ‏بنده از دوران ریاست جمهوری مرحوم هاشمی تا روحانی بواسطه کارم در اغلب همایش هایی که روسای جمهور حضور داشتند حاضر بودم و با اطلاع و اشراف کامل عرض می کنم که  دعوت از رییس جمهور برای شرکت و سخنرانی در همایش ها برای سخنرانی دامی است ‏که سالهاست بورورکراسی کشور برای روسای جمهور پهن کرده  که اگر یک فایده داشته باشد -که من شک دارم- هزار و یک ضرر و هزینه های سرسام آور برای بیت المال دارد.  سخنان تکراری ،سهو لسانی ،اتلاف وقت رییس جمهور ،هزینه های میلیاردی حفاظت و تشریفات و پذیرایی و..از جمله آفات این جلسات است ‏ضمن اینکه به تدریج رییس جمهور را به سمت سخنان عوامانه و وعده های پوچ سوق می دهد و به بدخواهان هم بهانه لجن پراکنی می دهد و از همه زیانبارتر کاستن از وقت رییس جمهور برای شنیدن و‌خواندن و فکر کردن به منظور تصمیم گیری های درست است . روسای جمهور کشورهای پیشرفته در طول سال ‏بیشتر از دو یا سه سخنرانی آن هم از روی متن انجام نمی دهند. بنابر این به جنابعالی توصیه می کنم این رسم غلط را بر اندازید و دعوت های مکرر را نپذیرید و به کارهایی بپردازید که مردم انتظار دارند که حتما سخنرانی در این فهرست نیست . ‏ایام عزت مستدام @andishkadeye_kherad @yaser_arab57

انتشارات کتاب شرق، منتشر کرد کتاب شکاف حکمرانی نویسنده: مهدی مُقدّری  «شکاف حکمرانی» به این موضوع می‌پردازد که ظرفیت‌های حکمرانیِ سودمند در بسیاری از کشورها (به‌ویژه در منطقة خاورمیانه و شمال آفریقا) وجود ندارد و شکاف حکمرانی بر اثر تعاملاتِ مدیریت‌نشده، پدیدار شده است. پیامد چنین وضعیتی تعمیق فساد، فقر فزاینده، قحطی و گرسنگی، بی‌ثباتی و خیزش‌های سیاسی و اجتماعی پی‌درپی، تبعیض جنسیتی و گسترش پیامدهای ناشی از تغییرات آب‌وهوایی و مسائلی مشابه آن‌هاست. فرض بنیادینِ این کتاب چنین است که حکمرانی همچنان یک چالش بزرگ به شمار می‌آید و عملکرد ضعیف آن در بیشتر کشورهای منطقه، به‌ویژه ایران، مشهود است. از آنجا که در بخش‌های متعدد این کتاب به نمونه‌هایی از شکاف حکمرانی در خاورمیانه و شمال آفریقا اشاره می‌شود، پرسش اینجاست که چرا در طول سه دهۀ اخیر، این منطقه از رشد آهسته و بی‌ثبات رنج برده است؛ الگویی که هم در اقتصاد نفتی و هم در اقتصاد غیرنفتی مشترک است. راه‌های ارتباطی انتشارات کتاب شرق: 02188942035 09102043924 @sharghdaily www.sharghdaily.com برای خرید کتاب اینجا را کلیک کنید

🔶دکتر فرهاد نیلی: 🔹مردم از سر گرسنگی نیست که این قدر حالشون بده، از بی احترامی و تبعیض حالشون بده، خودشان میدانند مشکل شکمشان را خودشان باید حل کنند اما مشکل تبعیضشان را خودشان نمی توانند حل کنند 🔹تحقیر دارند می شوند مستمر، صدایشان شنیده نمی شود مستمر 🔹وقت اجماع نخبگانی در ماه عسل دولت پزشکیان است، این ماه عسل دو ماه دیگر بیش تر دوام ندارد 🌐 کانال با اساتید اقتصاد

دسترسی گسترده‌تر به پادکست دغدغه ایران محمد فاضلی کمک بی‌دریغ یکی از دوستان سبب شد بالاخره #پادکست_دغدغه_ایران را روی تعداد زیادی از پادگیرها و پلتفرم‌های مخصوص پادکست و محتوای صوتی ارائه کنیم. 1️⃣ پلتفرم اپل‌پادکست (Apple Podcast) بر روی دستگاه‌های اپل (ios) و دارندگان آیفون، مک، آیپد 2️⃣پلتفرم اسپاتیفای (Spotify) 3️⃣پلتفرم پادبین (Podbean) 4️⃣پلتفرم کست‌باکس (Castbox) 5️⃣پلتفرم آمازون (Amazon Music) 6️⃣ پلتفرم  iHeartRadio 7️⃣پلتفرم  Player FM 8️⃣پلتفرم Podchaser 9️⃣پلتفرم Boomplay این پادکست کتاب‌های مهم و مرتبط با اندیشه توسعه، و مسائل توسعه ایران را ارائه می‌کند. گفت‌وگو با صاحبنظران درباره مسائل توسعه ایران نیز از دیگر محتواهای ارائه‌شده در این پادکست است. @dirancast_official

درباره انتخاب رؤسای دانشگاه‌ها محمد فاضلی دولت جدید شروع به کار کرده و انتخاب رؤسای دانشگاه‌ها موضوع داغی در جامعه علمی شده است. اساتید، دانشجویان و مقامات سیاسی بیشترین نگرانی را درباره این موضوع دارند. تجربه قریب ۲۰ سال حضور در دانشگاه به عنوان مدرس، چند نکته را به من یاد داده است: یک. عمده رؤسای دانشگاه‌ها – جز در موارد معدود – بدون اعمال نظر مؤثر اعضای هیئت علمی دانشگاه انتخاب می‌شوند و بیشتر انتخاب‌هایی سیاسی هستند. کم و کیف این انتخاب‌های سیاسی در دولت‌های مختلف، متفاوت است. دو. من هنوز نشنیده‌ام رئیس دانشگاهی انتخاب شده باشد و قبل از انتخاب، برنامه‌های خود برای اداره دانشگاه را در جایی، مثلاً در گردهمایی اساتید دانشگاه، هیئت امنا یا کمیته‌ای منتخب از اساتید، ارائه کرده باشد. شاید هم اتفاق افتاده، من نمی‌دانم، ولی حتماً رویه رایجی نیست. سه. رئیس دانشگاه بیش از آن‌که خود را پاسخ‌گوی وضعیت دانشگاه در مقابل اعضای هیئت علمی و دانشجویان بداند، پاسخ‌گوی شورای عالی انقلاب فرهنگی، وزارت علوم و مقامات سیاسی و امنیتی بیرون از دانشگاه است. چهار. معیارهای رئیس دانشگاه شدن هم ابداً مشخص نیست. بنابراین مثلاً در یک مورد واقعی در دانشگاه الف، از آقای ب که #رئیس_دانشگاه و #وزیر_علوم شایسته‌ای بوده تا آقای ج که حتماً آدم ناشایستی برای ریاست دانشگاه بوده، رئیس دانشگاه شده‌اند. پنج. هیچ رئیس دانشگاهی در ایران ثبات دوران مدیریت را تجربه نمی‌کند. او برنامه‌ای نداده، در جایی رأی اعتماد علمی-مدنی (نه سیاسی) نگرفته، و همان گونه که سیاسی آمده، تحت تأثیر جریان‌ها و رخدادهای سیاسی هم تغییر می‌کند. حداکثر عمر رئیس دانشگاه هشت سال به اندازه دو دولت است. این هم به شرطی است که وسط دوره‌اش رخدادی سیاسی یا حتی دانشجویی – نظیر یک جشن دانشجویی که به مذاق کسانی خوش نیامده – ریاستش را پایان ندهد. رئیس دانشگاه با برنامه‌ای که از آن دفاع کرده و در برابر اعضای هیئت علمی متعهد شده، رئیس نشده است. بنابراین اغلب پاسخ‌گویی در برابر اعضای هیئت علمی برای دنبال کردن آن برنامه در اولویت نیست؛ حفظ سمت در برابر نیروهای سیاسی بیرونی ارجح است. این به معنای فقدان رؤسای دانشگاه شریف و پای‌بند به اصول علمی و حرفه‌ای نیست، بلکه رویه غالب این است. شش. قواعد انتخاب استاد، اخراج استاد، تغییر دروس، تأسیس رشته و ... همه با جزئیات گیج‌کننده‌ای توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارت علوم تعیین می‌شود. رؤسای دانشگاه‌ها و مراتب پایین‌تر نظیر رؤسای دانشکده‌ها و گروه‌ها کاملاً دست‌بسته نیستند و راه هر خلاقیتی بسته نیست، اما دانشگاه در بوروکراسی تحمیل‌دشه از بالا و عمدتاً شورای عالی انقلاب فرهنگی، بیشتر به اداره‌ای هضم‌شده در بوروکراسی در شهرستانی دورافتاده بیشتر شباهت دارد تا جایی که در آن باید فضاهای بازی برای خلاقیت و ایده‌های نو وجود داشته باشد. هفت. ممکن است چند دانشگاه بزرگ نظیر صنعتی شریف، دانشگاه تهران، دانشگاه تربیت مدرس یا صنعتی امیرکبیر در حوزه اختیارات و آزادی‌های رؤسای دانشگاه با بقیه دانشگاه‌ها تفاوت‌هایی داشته باشند (بالاخص در دانشگاه صنعتی شریف)، اما رویه غالب، تحمیل مجموعه‌ای از قواعد صلب و پر از تنگنا، با تمرکز بالا بر دانشگاه‌هاست. هشت. آن‌چه در بند هفت گفته شد، دست و پای رئیس دانشگاه و کلیت دانشگاه برای ایفای نقش محلی را می‌بندد. ایران کشور وسیعی با فرهنگ‌ها، ساختارهای اقتصادی و اجتماعی و مسائل متفاوت در هر جغرافیا و منطقه است. رئیس دانشگاه در شرایط حاضر آن کسی نیست که خلاقیت و توان فکری و مدیریتی خود را برای شناخت و تعریف مسائل محلی و متناسب‌سازی ظرفیت‌های دانشگاه برای کمک به حل مسائل محلی به‌کار بگیرد؛ بلکه همان کسی است که به اوامر از مرکز رسیده، مطابق آئین‌نامه‌ها و تحت اقتدار نهادهای بیرونی عمل می‌کند. این وضعیت، اثربخشی دانشگاه را به شدت کاهش می‌دهد. دولت چهاردهم اگر می‌خواهد وفاق را در دانشگاه تعریف کند، یک راهش این است: اصلاح رویه انتخاب رؤسای دانشگاه‌ها به نحوی که دانشگاه را از اقتدارهای بیرونی (سیاسی، غیرعلمی) رها سازد و در برابر الزامات نهادهای علمی و مسئولیت اجتماعی در برابر محیط بیرونی پاسخ‌گو سازد. این چنین دانشگاهی می‌تواند در جریان توسعه و ساختن کشور مؤثر باشد. ادامه وضع موجود، ابتر کردن دانشگاه است. آنچه نوشتم به معنای نبودن رئیس دانشگاه شایسته در کشور نیست، منظور رویه غالب و اثرات آن است. @fazeli_mohammad

🔴مسأله سوم؛ رسانه‌های رسمی 🔺اعتماد ۲۶ شهریور ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘اگر بخواهیم فقط یک ویژگی متمایزکننده از جامعه ایران را در مقایسه با دیگر جوامع مهم امروزی معرفی کنیم، شاید وضعیت ناکارکردی رسانه‌های رسمی آن بویژه صدا و سیما در میان چند انتخاب اول ما باشد. علت روشن است. بعید می‌دانم کشور مهمی باشد که رسانه‌های رسمی و تلویزیون آن به اندازه ایران کم‌مخاطب و در برخی زمینه‌ها در حد بی‌مخاطب باشند و از نظر رسانه‌ای استقلال نداشته باشند. بهره‌وری این نهاد مهم آنچنان اندک است که بعضاً تعجب می‌کنیم، و بی‌اختیار می‌پرسیم مگر می‌شود؟ دو سال پیش برخی از شرکت‌های تبلیغات‌دهنده که قراردادهای بلندمدت تبلیغاتی داشتند، حاضر بودند، پول تبلیغات را بدهند ولی تبلیغات سفارش داده شده آنها منتشر نشود، زیرا اثرات منفی بر فروش آنها داشت. البته این رسانه از حیث تأثیرگذاری منفی بویژه در اختلافات درونی قدرت، هم‌چنان کارآمد است. 🔘چرا باید این وضع اصلاح شود؟ اول از همه به این خاطر که آنان از بودجه مردم تأمین می‌شوند و باید در خدمت مردم باشند، رسانه باید به بهبود فضای سیاسی و اجتماعی و حس خشنودی مردم و آگاهی آنان کمک کند، برای این کار نیازمند چند ویژگی است. اول درک درست و دقیق از کارکرد رسانه در دنیای جدید. دوم به کارگیری نیروهای رسانه‌ای و کاربلد، سوم ارزیابی بازخورد فعالیت‌ها و بالاخره پاسخگویی در برابر مردم است. 🔘مهم‌ترین مشکل رسانه رسمی در ایران این است که متولیان آن درک درستی از کارکرد و محدودیت‌های رسانه ندارند. نهادهای دیگر هم بعضاً دچار این مشکل هستند. اخیراً وزیر آموزش و پرورش دولت جدید جمله‌ای را گفته است که بسیار عجیب است. ▪️«مهم‌ترین وظیفه ما در آموزش و پرورش، اقامه فرهنگ نماز، قرآن و ایثار و فداکاری در فضای تعلیم و تربیت است. اگر می خواهیم جامعه سعادتمندی داشته باشیم بنا بر راهبردهای قرآنی، راهی نداریم جز اقامه نماز و اقامه فرهنگ ایثار.»▪️ https://telegra.ph/مسأله-سوم-رسانه%E2%80%8Cهای-رسمی-09-15

اگر درخصوص ثبت‌نام کلاس‌های جامعه‌شناسی برای همه (از ۱۴ مهر ۱۴۰۳ در پلتفرم هنرستان) مشکلی باشد، می‌توانید با پشتیبانی این پلتفرم در تلگرام، به نشانی زیر مطرح کنید. نشانی پشتیبانی نشانی ثبت نام دوره @fazeli_mohammad

قسمت صد و هیجدهم پادکست دغدغه ایران   سیاست خارجی ایران: عصر رضاشاه (بخش اول) رضاشاه میراث‌دار استقلال‌خواهی ملی‌گرای ایرانی برآمده از عصر مشروطه بود. او عمیقاً به خارجی‌ها بدبین و از کنترل خارجی بر ایران متنفر بود. رضاشاه در همین چارچوب منازعه با شوروی، مناقشه با بریتانیا و سیاست قدرت سوم را پیش برد. ارزیابی رمضانی درباره بخش مهمی از سیاست خارجی دوران حکومت رضاشاه مثبت است.    حمایت از پادکست دغدغه ایران   دوره «جامعه‌شناسی برای همه» در پلتفرم هنرستان https://honarestan.org/courses/47   شناسه پیپال Mfpaypal97@gmail.com   موسیقی آغازین قطعه سلام، اثر استاد حسن کسائی   Email: dirancast@gmail.com   گوینده: محمد فاضلی امور فنی و صوت: مرتضی مشیری‌خواه گرافیک: استودیو آنسو (@onsoustudio)                                   تاریخ انتشار شهریور هزار و چهارصد و سه @dirancast_official

🔴مسأله دوم؛ زنان 🔺اعتماد ۲۵ شهریور ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘پس از اینترنت دومین مسأله‌ای که باید به نحو ملموسی به سوی حل شدن آن حرکت کرد، موضوع زن و جایگاه اجتماعی و حقوق آن است. موضوعی که در مقایسه با رفع فیلترینگ حل آن به نسبت سخت‌تر ولی سود آن بیشتر است. خوشبختانه در دولت جدید هم وزیر زن است و هم تعداد معاونان و مدیران زن به نحو چشمگیری افزایش یافته‌اند در نتیجه یک‌ گام بجلو برداشته شده است. ولی مسأله زنان در ایران و حل آن فراتر از آن چیزی است که در تصور رسمی وجود دارد. 🔘مسأله زنان را نمی‌توان به تبلیغات ماهواره و بیگانگان یا مخالفت با اسلام و انقلاب و ترویج فساد و از این دست ادعاها تقلیل داد. مسأله زنان در اصل ناشی از سیر تحولات جامعه است. همچنان که با گذشت زمان و وارد شدن در مراحل توسعه، مردان نیز خواهان مشارکت و حضور اجتماعی می‌شوند و علیه استبداد می‌شورند، با فاصله‌ای زمانی این مطالبه برای زنان هم ایجاد می‌شود. 🔘کافی است که به وضعیت زنان در آموزش عالی نگاه کنیم که در ۵۰ سال گذشته از ۳۰ درصد اکنون به ۶۰ درصد رسیده است، تعداد زیادی از آنان هم‌پا و یا جلوتر از مردان، سطوح پیشرفته آموزش عالی را طی می‌کنند. آنان در تمام سطوح آموزشی به نحوی در حال جلوزدن از مردان هستند. این سبقت زنان بازتاب متناظری در ساختار قدرت و مدیریت کشور و‌ عرصه عمو می ندارد. به همین علت است که سهم زنان از اشتغال کشور بسیار پایین است و حداکثر ۱۴ درصد و در برخی برآوردها تا ۱۰ درصد هم گفته شده است. 🔘علت مشارکت زنان برای شغل فقط بخش عرضه نیست که آنان نیازمند شغل باشند، بلکه بخش تقاضا نیز تشنه نیروی کار توانمند و تحصیل‌کرده است. مهم‌تر از همه اینکه هزینه زندگی بدون اشتغال زن و مرد به راحتی تأمین نمی‌شود. مجموعه این مسایل به علاوه تحولات فرهنگی موجب شده است که زنان ایرانی احساس تبعیض کنند. https://telegra.ph/مسأله-دوم-زنان-09-14

🔴مسأله اول؛ فیلترینگ 🔺اعتماد ۲۴ شهریور ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘پیرو یادداشت هفته پیش(با عنوان بخش اصلی وفاق) درباره اقداماتی که برای تقویت وفاق با مردم باید انجام شود به ۵ موضوع اشاره شد که اکنون به شرح مختصر اولین مورد آن یعنی فیلترینگ پرداخته می‌شود. مساله‌ای که مطابق معیارهای پیش‌گفته حل آن کم‌هزینه و بسیار پر سود است و باید در فوریت قرار گیرد. 🔘واقعیت این است که به عنوان یک شهروند و روزنامه‌نگار هر چه گشتم که دلایلی قابل اتکا برای فیلترینگ پیدا کنم نیافتم. اگر گزارش رسمی در این باره وجود دارد آن را منتشر کنند. به هر حال اینترنت موضوعی است که با زندگی روزمره اغلب مردم مرتبط است و سیاست‌گذار باید پاسخگو باشد. شاید دلایلی دارند، پس چرا از بیان رسمی آن عاجز و شاید هم شرمنده هستند؟ سرنوشت قاضی فیلترینگ‌کننده که معلوم شد، ولی هنوز این سیاست زیان‌بار تغییر نکرده است؟ شاید ناشی از ضعف سیستم سیاسی ما است که در گرفتن تصمیمات سلبی؛ فوری و بی‌پروا عمل می‌کند در مقابل در تصمیمات ایجابی و مثبت بسیار محتاط و دیر و بد تصمیم است. 🔘به طور کلی روشن است که دسترسی آزاد به همه آنچه که در اینترنت هست، عوارض گوناگونی دارد. چه برای فرد و چه برای حکومت. ولی راه مقابله با آنها نباید به گونه‌ای باشد که هم شکست بخورد و هم عوارض را بیش‌تر کند. فیلترینگ در ایران از نوع شیوه‌های مقابله غیرموثر و زیان‌بار است. 🔘اولین مسأله‌ای که موجب تعجب می‌شود، ناکارآمدی فیلترینگ است، به عبارت دیگر هم اکنون ده‌ها میلیون نفر از فیلترشکن استفاده می‌کنند و آن را هر چند با صرف زمان و هزینه دور می‌زنند. همان گونه که حکومت ایران تحریم‌ها را دور می‌زند. البته تحریم‌کنندگان جهانی با علم به اینکه ایران تحریم‌های آنها را دور می‌زند بر تداوم تحریم اصرار می‌کنند، زیرا موجب افزایش هزینه برای ایران می‌شود. در واقع تحریم جز سخت شدن صادرات و واردات شاید ۲۵ تا ۳۰ درصد هم به زیان مردم و اقتصاد ایران است. 🔘این کار مطلوب کشور تحریم‌کننده است، چون می‌خواهد، حکومت و مردم ایران اذیت و از یکدیگر دور شوند، ولی آیا حکومت ما هم می‌خواهد مردم اذیت و از خودش دور شوند؟ حتی اگر با خرید فیلترشکن خارجی، فیلترینگ را دور بزنند؟ اگر بلی، دیگر حرفی نمی‌ماند. ظاهراً چنین چیزی را نخواهند گفت و نمی‌گویند. پس علت فیلترینگ چیست؟ از سوی دیگر همانگونه که مبارزه علیه ماهواره شکست خورد بزودی استارلینک هم فیلترینگ را بلاموضوع خواهد کرد. و بدتر این که موجب خروج سرمایه از کشور و بی‌اعتباری بیشتر اینترنت داخلی می‌شود. https://telegra.ph/مسأله-اول-فیلترینگ-09-13

من از ۱۴ مهر ۱۴۰۳ یک دوره درس «جامعه‌شناسی برای همه» از طریق #پلتفرم_هنرستان ارائه می‌کنم. این دوره ۱۰ جلسه است و شنبه‌ها از ساعت ۲۱ تا ۲۳ به وقت تهران و آنلایم ارائه می‌شود. بنابراین محدودیت برای غیر تهرانی‌ها و ایرانیان خارج از کشور وجود ندارد. https://honarestan.org/courses/47 پلتفرم هنرستان هم خیلی خوب طراحی شده و کل فرایند عضویت در آن و ثبت نام به راحتی و با صرف دو سه دقیقه زمان انجام شدنی است.بهتر است با خاموش کردن فیلترشکن وارد پلتفرم شوید. توضیحات درباره دوره را می‌توانید در لینک زیر ببینید. https://honarestan.org/courses/47 @fazeli_mohammad

کسانی که مایل باشند کانال تقلبی ایجاد شده به نام و با تصویر من را ریپورت کنند، می‌توانند از متن زیر استفاده کنند.

I am writing to report a serious case of identity theft involving Mohammad Fazeli. This Telegram channel, is falsely claiming to be Mohammad. Fazeli and is using his name and reputation to spread false information and fraud.

همین که روی متن انگلیسی بزنید، متن کپی شده و می‌توانید آنرا برای ریپورت کردن کانال زیر استفاده کنید. Https://t.me/Mfazeli114

هشدار محمد فاضلی فرد یا افراد کلاهبرداری، کانالی به اسم و با تصویر من ایجاد کرده و در آن کارهای غیرقانونی در زمینه سرمایه‌گذاری و رمز ارز انجام می‌دهند. چند بار هم نوشته‌ام. امیدوارم پلیس فتا که حواسش به همه چیز هست، به این مورد هم رسیدگی کند. به ادمین این کانال هم پیام داده‌ام ولی با نهایت پررویی ادامه می‌دهند. اگر عضو کانالی با آدرس زیر هستید، از آن خارج شوید. https://t.me/Mfazeli114 ⭕⭕من این کانال را ریپورت می‌کنم شما هم لطفاً ریپورت کنید. من در فضای مجازی هیچ فعالیت اقتصادی انجام نمی‌دهم. کلیه صفحات مجازی من صرفا برای انتشار نوشته‌ها، سخنرانی‌ها یا پادکست است. @fazeli_mohammad

. مشکل،عدم تناسب اختیار و‌ مسئولیت است. اگر موضع رسمی وزیر خارجه کشور این است، چرا فرد دیگری می‌تواند با موضعی ۱۸۰ درجه مخالف آن، برای ایرانیان هزینه بتراشد؟ آیا سیاست خارجی عرصه‌ای است که در آن هر کسی موضع اعلام کند؟ #دغدغه_ایران #محمد_فاضلی @fazeli_mohammad

. بنزین مسأله اجتماعی و دارای ابعاد پیچیده اقتصاد سیاسی در ایران تحت تحریم است. سودای خامی است که فکر کنید در اتاق‌های دربسته جماعت بوروکرات قطع ارتباط شده با جامعه، درباره چنین موضوعی تصمیم درست بگیرید. ضمن آنکه بوروکراسی فقط فکر می‌کند مسأله و راه‌حل‌های آنرا می‌شناسد. شناختهای بوروکراسی اغلب شبیه تعاریف آدم‌های داستان فیل مولاناست. تازه اگر راست بگویند. گاه به جایی از فیل دست زده‌اند، چیزی را لمس کرده‌اند، اما روایت جای دیگرش را گزارش می‌کنند! #دغدغه_ایران #محمد_فاضلی #مسأله_بنزین #مصرف_بنزین @fazeli_mohammad

🔴بخش اصلی وفاق 🔺اعتماد ۲۱ شهریور ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘در یادداشت دیروز با عنوان «قابل توجه آقای رییس‌جمهور» به ضرورت وفاق درون حکومت اشاره کردم و توضیح دادم که اگر حکومت بدون وفاق با جامعه هم بتواند اهداف خود را پیش ببرد ولی بدون وفاق درونی(و نه یکدستی ویرانگر) قادر به تحقق هیچ هدفی نیست. پس تامین وفاق درون حکومت مقدمه لازم برای بهبود هر سیاستی است و این امری بدیهی و پیش‌فرض است. 🔘در حکومت‌های دموکراتیک یا استبدادی، جمهوری یا سلطنتی، فردی یا جمعی و... وجود این وفاق برای امر حکومت‌داری لازم و ضروری است. همان گونه که رانندگی با خودرو در هر لحظه فقط با یک نفر ممکن است، نمی‌توان مدیریت حرکت خودرو و رانندگی را میان دو یا چند نفر تقسیم کرد. خودرو ممکن است سرقتی و مالکیت آن نامشروع باشد، ولی رانندگی آن فقط به عهده راننده است. 🔘متأسفانه در ایران برای مدت‌های طولانی هر از گاهی دچار مشکل شکاف درون ساختار قدرت می‌شویم. مسأله‌ای که در دولت آقای خاتمی و بعدها در ابعاد بزرگ‌تری در دولت روحانی به وفور و با شدت دیده می‌شد و راهبری موثر دولت را غیر ممکن می‌کرد. البته بجای آنها هم دولت‌های یکدست می‌آمدند که زیان‌بار بودند. 🔘ولی اگر این شکاف حل شود و وفاق بر دولت و حکومت سایه افکند، مسأله دیگری اکنون وجود دارد که آن نیز باید حل شود. مساله تحقق وفاق با مردم است. نتایج انتخابات نشان داد که حدود نیمی از مردم و هر کدام به دلایلی رای نداده و از سیاست رسمی فاصله گرفته‌اند و این وظیفه حکومت و دولت است که به مرور زمان آنان را متمایل به دولت کند و این فاصله را بردارد. 🔘مهم‌ترین ضعف بسیاری از دولت‌های موجود در ایران فقدان سرمایه اجتماعی برای سیاست‌گذاری‌های مهم است. در غیاب وفاق میان دولت و ملت، این سرمایه اندک است و امکان تصمیم‌گیری‌های شجاعانه و به سود مردم را از دولت سلب می‌کند. تنها دوره‌ای که این نوع تصمیمات ممکن شد دوره اصلاحات و خاتمی بود که ارز تک نرخی گردید. سوخت و انرژی هم در مسیر آزادسازی قیمت بود که ناگاه زلزله ویرانگر دولت بعد آمد و همه‌چیز را خراب کرد. دوباره ارز چند نرخی شد و با شعار عیدی به مردم بساط برنامه چهارم برای آزادسازی قیمت انرژی را برچیدند. 🔘بنابراین در گام دوم باید تامین وفاق ملی را زیربنای اقدامات دولت قرار داد. برای این کار باید چند اقدام مهم کم‌هزینه را در دستور کار قرار داد. اقداماتی که در حال دیر شدن است. یکی از ویژگی‌های نهادهای رسمی ما به قول سعید لیلاز بی تصمیمی، دیر تصمیمی و بد تصمیمی است. در مواجه با مسایل اغلب تصمیم نمی‌گیرند، اگر بگیرند دیر می‌گیرند آن هم بطور معمول تصمیم بدی است. قطعا این توصیف فراگیر نیست ولی واقعیت مهمی است. 🔘نمونه روشن آن ماهواره بود که چه هزینه‌های هنگفتی را به نیروی پلیس و جامعه و مردم بار کرد و در تخریب دیش‌های ماهواره نمایش‌هایی دادند، ولی همه به فراموشی سپرده شد و اکنون گویی به خاطره‌ها پیوسته است، و نه از قانون آن نشانی هست و نه از اجرای آن. تنها چیزی که از آن باقی ماند عقب‌ماندگی بیش‌تر رسانه ملی و ناکارکردی رسانه‌های داخلی و خروج مرجعیت رسانه‌ای از کشور است. 🔘اکنون دقیقاً همان اتفاق در موضوع اینترنت، و مسأله زنان در حال رخ دادن است. پرسش این است که چرا این سیاست‌های غیر موثر و پرهزینه و زیان‌آور در حال تکرار شدن است؟ باور کردنی نیست. آقای پزشکیان باید هر چه زودتر در چند مسأله زیر که موجب وفاق ملی می‌شود، اقدام قاطع کند. باید هر چند مورد را با مقامات عالی طرح و به نحو معقولانه‌ای به نتیجه برساند. 🔘قابل تصور نیست که کشوری چون ایران همچنان در حل این چند مسأله درمانده باشد. چند مسأله‌ای که گویی هیچ چشم‌اندازی برای تحقق سیاست‌های رسمی آن‌ها وجود ندارد. چرا قادر به تصمیم‌گیری نیستیم؟ یا بد تصمیم می‌گیریم؟ آیا تصمیم خوب را مصداق شکست سیاست‌های رسمی می‌دانیم؟ 🔘همه می‌دانیم که شعارهایی که در موضوع جنگ و در سال‌های ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۶ داده می‌شد، به وفور تکرار می‌گردید، ولی هنگامی که معلوم شد آن شعارها به هر دلیلی تحقق‌ناپذیر است، قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفتیم، و امروز هیچ کس عدول از آن شعارها را مصداق شکست نمی‌داند، سهل است که از این تغییر سیاست دفاع، و سیاست‌های پیش از آن نقد شده است. 🔘در اینجا به اهم این موضوعات اشاره می‌کنم که حل آنها نه تنها هیچ هزینه‌ای ندارد بلکه موجب کاهش هزینه‌ها هم خواهد شد. مسأله اینترنت، مسأله زنان، مسأله رسانه، مسأله روابط خارجی، مسأله گزینش‌ها. اینها شکاف‌های مهم در جامعه ماست که به سهولت قابل برطرف شدن است. البته نگاه صفر و صد هم ندارم. همین که به نحو ملموسی در مسیر حل قرار گیرد کافی است. در هفته آینده و به مرور وضعیت هر کدام از این موارد را توصیف و تحلیل می‌کنم.

یک اتفاق خوب دیگر آزادی عبدالله مؤمنی از زندان اتفاق خوب دیگری است که امیدوارم با خبر آزادی تک تک زندانیان عقیدتی و سیاسی سلسلۀ آزادی آنان تکمیل شود. بارها گفته شده است که زندانی کردن افراد به دلیل اظهارنظر یا هر عمل سیاسی غیرخشونت‌آمیز، علاوه بر ملاحظات حقوق بشری آن، کمکی به نظم و ثبات جامعه هم نمی‌کند و به فضای التهاب و عصبانیت و خشم و نفرت دامن می‌زند. جامعۀ ایرانی، بیش از هر زمان دیگری نیازمند تعامل مدنی و مسالمت‌آمیز بین تمام نیروهای سیاسی و اجتماعی است و آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی می‌تواند شرایط اصلی آن را فراهم کند. امیدوارم مجموعۀ قوای حاکم به این نتیجه برسند و بدون اتلاف وقت، این راه ناهموار را هموار کنند. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

◽وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی: ⭕️ ۲۵ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر در فقر مطلق هستند 🔹وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با اعلام اینکه ۳۰ درصد از جمعیت کشور ما زیر خط فقر هستند، گفت: کسانی که دچار فقر شدید هستند، عمدتاً افراد بیکارند. درحالی‌که اغلب کسانی که به فقر مطلق دچار هستند، شغل و درآمد دارند، اما درآمد آنها کفاف زندگی‌شان را نمی‌دهد. براساس داده‌های مرکز آمار، نرخ فقر شدید در کل ایران حدود ۶ درصد با جمعیتی حدود ۵ میلیون نفر بود و برنامه‌هایی ریخته و منابعی داده شد که بتوانیم این را از بین ببریم. میدری دربارۀ برنامۀ دولت چهاردهم برای ازبین‌بردن فقر مطلق، گفت: یکی از احکام برنامه و شعاری که در دولت آقای روحانی و شهید رئیسی هم مطرح بود، بحث رفع فقر مطلق است. به‌لحاظ شاخص‌ها الان حدود ۳۰ درصد از جمعیت کشور ما زیر خط فقر هستند و از بین‌بردن فقر مطلق یک آرمان و هدف است که باید به‌سمت آن حرکت کرد. گزارش کامل را در سایت «پیام ما بخوانید. @payamema @meidari ‌

همه قسمت‌های پادکست دغدغه ایران از امروز ۱۷ شهریور ۱۴۰۳ در اسپاتیفای هم در دسترس است. لینک شنیدن از اسپاتیفای @dirancast_official

▫️یادداشت دوم 🔻غیبت محیط زیست در کمیسیون اجتماعی دولت ▫️استقبال مخاطبان کانال، همکارانم و برخی فعالان محیط زیست از اولین یادداشتم در مسئولیت جدید، انگیزه‌ام را برای نوشتن درباره تجربه مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست افزایش داد. ▫️همانگونه که آقای رییس جمهور در سخنانش بارها تاکید کرده، دولت چهاردهم به دنبال این است که به جای نوشتن برنامه جدید، برنامه‌ها و قوانین مغفول مانده را اجرا کند. به همین دلیل در سومین جلسه هیئت دولت ماموریت دستگاه‌ها در برنامه هفتم توسعه به تفکیک ارائه شد. ▫️ برای سازمان حفاظت محیط زیست ۱۰ تکلیف در برنامه مشخص شده است که باید برنامه عملیاتی، آیین‌نامه‌های اجرایی تکلیفی و غیرتکلیفی و تهیه برنامه مالی اجرای قانون توسط دستگاه نوشته و در شورای عالی راهبری برنامه طرح و پیگیری شود. ▫️ موضوع دیگر مطرح شده در جلسه دولت، معرفی کمیسیون‌ها و اعضای آن بودند. سازمان حفاظت محیط زیست در سه کمیسیون «زیربنایی صنعت و محیط زیست»، «حقوقی و قضایی» و «علمی فناوری و هوشمندسازی» عضو است. غیبت سازمان حفاظت محیط زیست در کمیسیون فرهنگی و اجتماعی، یکی از نکاتی است که به نظرم باید اصلاح شود. ▫️ پس از جلسه هیئت دولت، با آقای دکتر عارف معاون اول رئیس‌جمهوری درباره اهمیت تقویت نگاه اجتماعی به مسائل محیط زیست صحبت کردم. قرار شد در جلسه بعد موضوع مطرح شود. امیدوارم اعضا با این درخواست موافقت کنند. ▫️این روزها بازار ارسال رزومه‌ها داغ است. من و همکارانم تلاش می‌کنیم تمامی رزومه‌های دریافتی را بر اساس شاخص‌های عمومی و تخصصی بررسی کنیم. در این راه از شتابزدگی و تصمیم‌های عجولانه پرهیز می‌کنیم. ▫️برای من قابل درک است هرکسی که مسئولیتی برعهده بگیرد، موافقان و منتقدانی دارد. اما همکارانم در سازمان و اداره‌های کل استانی باید بدانند که ما فراتر از نام‌ها، ماموریت‌های مهمی داریم که باید برای تحقق آنها با هم توافق کنیم. ▫️پایبندی به گفتمان رئیس جمهور در انتصاب‌ها و در نظر گرفتن شاخص‌های سلامت و پاکدستی، تخصص و تجربه، مسئولیت ما را سنگین‌تر می‌کند. ▫️ دکتر میدری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با هدف شناسایی همه استعدادها و ایجاد وفاق به عنوان خط مشی اصلی دولت، فراخوان انتخاب مدیران کل استانی را منتشر کرده است که برای انتخاب مدیران استانی می‌تواند ایده خوبی باشد. البته به این رویکرد هم نقدهایی وارد شده اما در مجموع اگر دقیق اجرا شود می‌تواند موثر باشد. ▫️در یادداشت قبلی از کنشگری «راه‌حل‌محور» حرف زده بودم. دوستی پرسید که آیا منظورت این است کنشگران انتقاد نکنند؟ جواب این سوال روشن است. ارزش و اهمیت کار فعالان سازمان‌های مردم‌نهاد به این است که فعالیت‌های نهاد دولت را دیدبانی و نقد کنند. ▫️اما با افزایش مسایل محیط زیستی و تخصصی بودن ابعاد آن، لازم است سازمان‌های مردم‌نهاد این ابعاد را به شکلی عمیق‌تر درک کنند و درچارچوب کنشگری «راه‌حل‌محور» علاوه بر رویکرد نقادانه، به چگونگی اصلاح سیاست‌ها هم بیندیشند.

🎥 راه توسعه برای ایران 🔶 گفتگوی کمال اطهاری و فرهاد نیلی 🔻فرهاد نیلی: توسعه با دشمنی جمع نمی‌شود. آقای پزشکیان در دولت چهاردهم باید بگوید که اگر به من ماموریت دشمنی را می‌سپارید توسعه را از ماموریت من بردارید. سیگنال دشمنی دادن باعث افزایش نرخ ارز و کاهش شاخص بورس می‌شود. 🔻کمال اطهاری: وقتی الگوی توسعه در کشور نداریم، شخصیت کاریزماتیک حاکم می‌شود که فراتر از الگو است. از اول انقلاب تابه‌حال الگوی توسعه تدوین نشده است. اگر الگوی توسعه با توافق نخبگان تدوین و اجرا نشود، کشور در سراشیبی ادامه راه می‌دهد. 🎞 فیلم کامل این گفتگو در یوتوب آزاد: https://youtu.be/qAqS8LmPTlo 🎞 فیلم کامل این گفتگو در پلتفرم آزاد: 🌐 A Z A D. im ✅ حمایت «ارزی» و «ریالی» از آزاد 🆔@AzadSocial

پادکست جور دیگر: جامعه‌شناسی برای همه از امروز ۱۵ شهریور ۱۴۰۳ روی اسپاتیفای (Spotify) هم در دسترس و قابل شنیدن است. لینک شنیدن روی اسپاتیفای پادکست #جور_دیگر به ارائه درس‌های جامعه‌شناسی #محمد_فاضلی و طرح مباحث جامعه‌شناختی اختصاص دارد. @joure_digar

پادکست جور دیگر جامعه‌شناسی برای همه از امروز ۱۵ شهریور ۱۴۰۳ روی اسپاتیفای (Spotify) هم در دسترس و قابل شنیدن است. لینک شنیدن روی اسپاتیفای پادکست #جور_دیگر به ارائه درس‌های جامعه‌شناسی #محمد_فاضلی و طرح مباحث جامعه‌شناختی اختصاص دارد. @joure_digar

▪️معرفی کتاب نظم و زوال سیاسی توسط دکتر محمد فاضلی (جامعه‌شناس، نویسنده و مترجم) به اعتقاد فرانسیس فوکویاما، نویسنده و نظریه‌پرداز مشهور ژاپنی-آمریکایی، نظام‌های دموکراتیک بعد از چند دهه گرفتار ویژه‌پروری و پدرسالاری می‌شوند و این دو عامل چنان در این نظام‌ها گسترش می‌یابد که توسعه را با مشکلی جدی مواجه می‌کند. اگر این نظام‌‌ها در ساختارهای خود بازنگری نکنند و تغییرات اساسی در آنها به وجود نیاورند ناکارآمد و گرفتار فساد و زوال خواهند شد. فوکویاما معتقد است که برای حل این مشکل باید یک نظام اداری مستقل و شایسته‌سالار جانشین نظام ویژه‌پرور و پدرسالار شود. او چالش آینده دموکراسی‌ها را برقراری توازن میان حاکمیت قانون از یک طرف و حکم‌رانی خوب و کارآمدی از طرف دیگر می‌داند. نام کتاب: نظم و زوال سیاسی نویسنده: فرانسیس فوکویاما مترجم: رحمن قهرمانپور قطع: وزیری نوبت چاپ: پنجم تعداد صفحات: ۶۰۸ #انتشارات_روزنه #کتاب #کسی_تنهاست_که_کتاب_نمی‌خواند 🛒خرید اینترنتی کتاب با ۲۰٪ تخفیف 🔍مشاهدۀ دیگر آثار فوکویاما ▫️تلگرام نشر روزنه ▫️اینستاگرام نشر روزنه ☎️ 02188721514

▪️معرفی کتاب "نزاع هزار سالۀ ما" توسط دکتر رحمن قهرمان‌پور (کارشناس روابط بین‌الملل) بخشی از کتاب: خط سیر کنونی هوش مصنوعی ما را به یک جادۀ بن‎‌بست می‌رساند. فن‌آوری‎‌های دیجیتال، روباتیک و دیگر تجهیزات اتوماسیون پیشاپیش، نیازهای مهارتی را در تولید جهانی بالا برده و شروع به برساختی جدید از تقسیم کار بین‌المللی کرده‌اند. مسیر فعلی هوش مصنوعی به جای ایجاد شغل و فرصت برای اکثریت جمعیت کشورهای فقیر و دارای درآمد متوسط، تقاضا برای سرمایه، کارگران تولیدی پرمهارت، و حتی خدمات مستلزم مهارت بالاتر، مانند مشاورۀ مدیریت و شرکت‌های فن‌آوری را افزایش می‌دهد. نام کتاب: نزاع هزار سالۀ ما بر سر فناوری و بهروزی نویسنده: دارون عجم اوغلو، سایمون جانسون مترجمان: سیدعلیرضا بهشتی‌ شیرازی، محمدرضا فرهادی‌پور قطع: رقعی چاپ: سوم تعداد صفحات: ۴۸۶ #انتشارات_روزنه #کتاب #کسی_تنهاست_که_کتاب_نمی‌خواند 🛒خرید اینترنتی کتاب با ۲۰٪ تخفیف 📖مطالعۀ ۲۰ صفحۀ نخست 🔍مشاهده و خرید اینترنتی بستۀ "سفر توسعه‌ از دیدگاه عجم اوغلو" با ۲۵٪ تخفیف ▫️تلگرام نشر روزنه ▫️اینستاگرام نشر روزنه ☎️ 2188721514

درک و حل مسأله محمد فاضلی فهم پیچیدگی، تعریف کردن مسائل بر اساس پیچیدگی، ساده‌سازی آن‌ها در عین حفظ پیچیدگی، دادن پاسخ‌های مناسب با اجزای مسأله، و ارائه درک و کنشی میان‌بخشی در قبال مسائل آن چیزی است که جوهره این سخنرانی در تدکس دانشگاه تهران در سال ۱۴۰۰ را ارائه می‌کند. خیلی دوست دارم زمانی این روش را با مجموعه‌ای از کارشناسان شرکت‌ها تدریس کرده و برای حل مسائل واقعی اجرا کنم. #دغدغه_ایران #محمد_فاضلی #حل_مسأله #مدیریت_سیلاب @fazeli_mohammad

آفرین به دولتی که بداند نمی‌داند محمد فاضلی بیت شعری هست که به ابوعلی سینا نسبت داده‌اند: «تا بدانجا رسید دانش من/که بدانم همی که نادانم.» این شعر فضیلت دانایی منجر به فروتنی فردی را تصویر می‌کند. میشل کروزیه جامعه‌شناس فرانسوی هم کتابی دارد با عنوان «دولت فروتن، دولت مدرن: راهبردهایی برای تغییری دیگر» (ترجمه مجید وحید، انتشارات رخ‌داد نو، ۱۳۹۲). کروزیه هم در این کتاب مشکلات بوروکراسی و بالاخص نادانی‌های آن‌را تحلیل کرده است. به همین دلیل دولت را به فروتنی دعوت می‌کند. دولت مدرن چون نمی‌داند، دولت فروتن است. اَندروز، پریچت و وولکاک هم در کتاب «توسعه به‌مثابه توانمندسازی حکومت» (انتشارات روزنه، ۱۳۹۹) به دقت نشان می‌دهند که دولت‌ها نمی‌دانند (یعنی اصلاً مسأله‌های‌شان را نمی‌شناسند) و عمدتاً مجموعه‌ای راه‌حل‌های تکراری دارند که برای هر مسأله‌ای آن‌ها را ارائه می‌کنند. مثلاً طرف فقط بلد است لوله بکشد و آب پمپاژ کند؛ حالا هر چیزی اسم «آب» توش باشد، می‌گوید لوله بکشید، پمپاژ کنید، اصلا هم گوش نمی‌کند که بحث مثلاً بر سر کم شدن آب بدن بیمار در بیمارستان است، او فقط بلد است لوله بکشد، آب پمپاژ کند. ⭕وضع دولت در ایران خب، از سه بند قبلی درباره دولت در ایران چه نتیجه‌ای بگیریم؟ یک. دولت در ایران مثل «دولت فروتن، دولت مدرن» کروزیه، معترف به ندانستن خویش نیست و اتفاقاً فکر می‌کند که خیلی هم می‌داند، فقط دست و پایش را بسته‌اند، نمی‌گذارند و اگر پول و اختیارات بیشتر داشته باشد مسأله حل می‌کند. البته بعضی وقت‌ها (مثلاً دهه ۱۳۸۰) خیلی پول داشته (پول چرب نفت) ولی باز هم نتوانسته کار زیادی بکند. بعضی وقت‌ها هم واقعاً نمی‌گذارند، اما اغلب اوقات وقتی می‌گذارند هم اصلاً نمی‌داند. دو. بوروکرات‌ها هم ابوعلی سینا نیستند که به عُلُوِّ درجات رسیده باشند و بدانند همی که نادانند. آن‌ها هم اتفاقاً خیلی می‌دانند. نیازی به بازتعریف مسأله‌ها ندارند، لازم هم ندارند چیزهای جدید زیادی بدانند، خودشان بر این باورند که اگر دست‌شان را باز بگذارند شاهکار می‌کنند.   سه. راه‌حل‌فروش هم تا دل‌تان بخواهد زیاد است. در هر مکالمه‌ای با خیلی از بوروکرات‌ها به این جمله برمی‌خورید: «البته راه‌حل که مشخص است، اما کسی کننده کار نیست/نمی‌گذارند/اگر دست من می‌دانند فلانش می‌کردم» ⭕رو به آینده دولت در ایران اگر می‌خواهد مسأله حل کند، باید یک رویکرد بومی-وطنی ابوعلی‌سیناییِ «می‌دانم همی که نادانم» یا رویکرد غربی‌طورِ کروزیه و دیگران مبنی بر فروتنی و می‌دانم که مسأله‌هایم را نمی‌شناسم در پیش بگیرد. در این رویکرد، دولت مفروض نمی‌گیرد که: یک. مسأله‌ها که مشخص است، دنبال راه‌حل بگردیم. دو. راه‌حل‌ها را هم که مشخص است، دنبال مدیر اجرایی قوی بگردیم که اجرا کند. سه. مدیر اجرایی قوی هم هست، فقط نمی‌گذارند کار کند. چهار. «می‌گذارند کار کند، پول نیست. در این رویکرد، دولت مفروض می‌گیرد: یک. مسأله‌ها را دقیق نمی‌شناسم. دو. به تعریف مسأله‌ها متناسب با شرایط محلی (زمانی، مکانی، اجتماعی و ...) خودم نیاز دارم. سه. تعریف مسأله را باید با توان فکری-اجتماعی فراتر از محدوده نیروهای دولت انجام دهم. چهار. راه‌حل‌ها متناسب با تعریف مسأله‌ها ساخته می‌شوند (از قبل وجود ندارند.) پنج. بود و نبود «اختیار»، «توانایی» و «پذیرش» لازم برای حل مسأله‌ها بر اساس راه‌حل‌های ساخته‌شده، مسأله پسینی (و نه پیشینی) است. شش. مسأله‌ها گام به گام، متکی بر مدل موفقیت‌ها/گام‌های کوچک، مدیریت‌پذیر/حل‌پذیر می‌شوند. ⭕درباره دولت چهاردهم روایت خلاصه‌ای از مجموعه گسترده تحولات در فهم دانایی، توانایی و عملکرد دولت‌ها در سه دهه گذشته را در همین نوشتار ارائه کرده‌ام. اما خلاصه‌ترش می‌شود این: آفرین به دولتی که می‌داند نمی‌داند. چنین دولتی بر اساس چنین فهمی از خودش، رویه‌ای متفاوت از گذشته در پیش می‌گیرد و در دام مسیرهای طی‌شده تا به امروز نمی‌افتد. هنوز درک دقیقی از نسبت شخص مسعود پزشکیان با چنین رویکردی ندارم. اما طفره رفتن او از دادن پاسخ‌های قطعی به پرسش‌های تکراری و مشروط کردن موفقیت‌ها به شرط و شروط، این حس را القا می‌کند که فهمیده بوروکراسی عمدتاً نادانی است که ادای دانایی درمی‌آورد؛ و راه‌حل‌فروشی است که راه‌حل‌های تکراری می‌فروشد که رؤسای جمهور قبل از او را سر کار گذاشته است. پزشکیان فهمیده بوروکراسی ایران را به «جامعه مسائل حل‌نشده» تبدیل کرده و او را هم زمین می‌زند. حدس می‌زنم در جلسات به بوروکرات‌ها گوش می‌دهد و به خودش می‌گوید «اگر مسأله را می‌دانستند و به این سادگی بود، تا حالا حل شده بود.» شاید هم متوجه شده که عمده این‌ها نمی‌دانند و احتمالاً هیچ کس نمی‌داند ولی ادای دانستن درمی‌آورند.   @fazeli_mohammad

🎥 فراخوان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی جهت ارائۀ پیشنهاد برای شیوۀ اجرای پیوست عدالت 🔺 وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با صدور یک فراخوان از تمامی مؤسسات، گروه‌های مطالعاتی، ‌اندیشکده‌ها و مراکز تحقیقاتی دعوت کرد که پیشنهاد‌ها و مطالعات مدون خود را در مورد چگونگی عملیاتی‌سازی پیوست عدالت برای تصمیمات و قوانین به وزارت تعاون، کار ورفاه اجتماعی ارائه دهند. 🔹 از واجدین شرایط زیر درخواست می‌شود پیشنهاد‌های خود برای طراحی سازوکار اجرایی «پیوست عدالت» را تا پایان شهریور ماه به آدرس پست الکترونیکی دبیرخانه شورای عالی رفاه و تأمین اجتماعی (swsc@mcls.gov.ir) ارسال نمایند. 🔹 جهت اطلاع از شرایط لازم برای مشارکت در این فراخوان به ادرس زیر مراجعه کنید. 🌐 mcls.gov.ir/fa/news/349458

@mcls_gov_ir @meidari

▪️معرفی کتاب توسعه در تاریکی توسط سیدمحمد بهشتی (نویسنده) نزدیک به یک سده است که احساس می‌کنیم در ایران هیچ چیز «سر جایش» نیست. این حسی شبیه به سربردن در تاریکی است. وقتی محیط را نمی‌شناسیم، احساس می‌کنیم هرآنچه که در پیرامون‌مان هست به اشتباه در آنجا واقع شده تا سد راه ما شود. با همین تلقی همۀ منابع و ثروتِ در اختیار را صرف رفع غلط‌های سرزمین یا جبران کوتاهی گذشتگان در انتخاب این سرزمین برای سکونت کرده‌ایم و مترصد روزی هستیم که دشت کویر و دشت لوت را به کمک دریای خزر و خلیج فارس تبدیل به دریاچه کنیم، کوه‌های البرز یا زاگرس را که مهم‌ترین عامل خشکی میانۀ فلات است از سر راه برداریم و یا آب کارون را برای پرورش مرغابی به یزد منتقل کنیم، ابرها را بارور کنیم و آب حاصل از بارش را به جای جذب شدن در زمین، پشت سدهایی که ساخته‌ایم در زیر آفتاب انبار کنیم... نام کتاب: توسعه در تاریکی (توسعه در ترازوی فرهنگ) نویسنده: سیدمحمد بهشتی قطع: رقعی چاپ: اول تعداد صفحات: ۴۵۰ #کسی_تنهاست_که_کتاب_نمی‌خواند 🛒خرید اینترنتی کتاب با ۲۰٪ تخفیف 📖مطالعۀ ۲۰ صفحۀ نخست ▫️تلگرام نشر روزنه ▫️اینستاگرام نشر روزنه ☎️ 02188721514

مواظب باشید محمد فاضلی یک آدم یا مجموعه حقه‌باز کلاهبردار و کثیف، کانالی در تلگرام درست کرده‌اند با شناسه زیر @MohammadFazliofficial و با لینک زیر https://t.me/Mfazeli114 در زمینه تجارت رمزارز کار می‌کنند. حتما کلاه مردم را برمی‌دارند. عکس و نام من را هم در کانالشان استفاده می‌کند. انشالله پلیس فتا رسیدگی می‌کنند. تصویر بالا هم مربوط به همین کانال است. @fazeli_mohammad

قبل از هر اقدامی برای شروع مجدد سفرهای استانی، ارزیابی دورهای قبلی سفرهای استانی را انجام دهید. @fazeli_mohammad

سؤال عالی محمد فاضلی این سؤالی را که امروز رئیس‌جمهور پرسیده است، سال‌ها متخصصان منابع آب از سیاستمداران پرسیده‌اند و جوابی جز بی‌اعتنایی نشنیده‌اند. انشالله آقای #پزشکیان این سؤال را با جدیت مطرح می‌کنند و حامیان همه سیاست‌ها و طرح‌ها را وادار می‌کنند پاسخ‌گو باشند. سؤال تمدنی است: آبش را از کجا می‌آوریم؟ @fazeli_mohammad

سؤال عالی محمد فاضلی این سؤالی را که امروز رئیس‌جمهور پرسیده است، سال‌ها متخصصان منابع آب از سیاستمداران پرسیده‌اند و جوابی جز بی‌اعتنایی نشنیده‌اند. انشالله آقای #پزشکیان این سؤال را با جدیت مطرح می‌کنند و حامیان همه سیاست‌ها و طرح‌ها را وادار می‌کنند پاسخ‌گو باشند. سؤال تمدنی است: آبش را از کجا می‌آوریم؟ @fazeli_mohammad

تحول سیاسی توهم‌زا محمد فاضلی اول سه پرده از تاریخ را مرور کنیم: پرده اول. روح‌الله رمضانی محقق و استاد مطالعات سیاست خارجی ایران راهبرد سیاست خارجی ایران در عصر مشروطه را ناواقع‌گرایی سیاسی ناشی از ملی‌گرایی بی‌‌حد و حصر می‌داند. معتقد است ایرانیان سودای «استقلال کامل» داشتند و از این زاویه «سیاست بی‌طرفی» در جنگ جهانی اول را اعلام کردند، در حالی که بخش‌هایی از کشور در هنگام اعلام این سیاست از سوی روسیه و انگلستان اشغال بود، و همگان بی‌طرفی را نقض می‌کردند، ایران هم ظرفیت جلوگیری از نقض بی‌طرفی نداشت. (شرح کامل این بحث در این‌جا) پرده دوم. انقلاب ۱۳۵۷ به پیروزی رسیده و گروه‌هایی از سیاسیون ایرانی، سودای «استقلال کامل» دارند و از بیرون راندن ابرقدرت آمریکا از کشورشان تا راندن ابرقدرت‌ها از خاورمیانه را در سر می‌پرورانند. جهت‌گیری سیاست خارجی ایران از آن زمان تا به امروز هم کم‌وبیش با همین ایده‌ها هدایت شده است. پرده سوم. اصلاح‌طلبان در دوم خرداد ۱۳۷۶ انتخابات را برنده شده‌اند در حالی که خودشان هم انتظار چنین موفقیتی را نداشته‌اند. آمده بودند که در صحنه سیاست دست‌آوردهایی داشته باشند، به سرعت و ظرف مدت کوتاهی بر صدر نشستند. قدرت را در دست گرفتند و خواستند همه مناسبات سیاسی را عوض کنند، دموکراسی را به سرعت به بازی غالب سیاست بدل کنند و بساط اقتدارگرایی را برچینند. ⭕اندکی تحلیل کوتاه‌ترین زمان‌های تحول اقتصادی مؤثر که سبب تغییر معنادار در توان اقتصادی کشورها شده در کشورهایی نظیر ژاپن، کره، سنگاپور یا چین امروز رخ داده است. حدود چهار دهه طول کشیده تا اقتصادی توسعه‌نیافته به قدرتی اقتصادی بدل شود. کشوری برای آن‌که به یک قدرت نظامی پایدار با توان تهاجمی و دفاعی مطمئن تبدیل شود، چند دهه زمان نیاز دارد. پشتیبانی اقتصادی پویا و فناورانه، دیپلماسی مؤثر و توسعه شبکه‌ای از زیرساخت‌ها و توافقات بین‌المللی و خیلی ملزومات دیگر لازم است که چنین اتفاقی حاصل شود. در جریان تحولات اقتصادی یا نظامی به شرحی که در بالا گفته شد، ظرفیت‌های سخت‌افزاری - ظرفیت‌هایی برای اعمال قدرت یا رفع نیاز - ساخته می‌شود. تحول سیاسی – بالاخص تحولات انقلابی – برخلاف تحول اقتصادی و نظامی (هم‌چنین تحول علمی)، می‌تواند خیلی سریع، بدون ساخته شدن ظرفیت‌های سخت‌افزاری اعمال قدرت، و حتی گاه با تخریب ظرفیت‌های سخت‌افزاری موجود به دست آید. چند مثال: یک. انقلاب مشروطه، تحولی سیاسی بود، اما ایران همان ایران سابق بود بدون کارخانه، ارتش، سازمان اداری، توان تولیدی یا جایگاه جدیدی در نظام بین‌المللی. گوشه‌ای از روابط سیاسی تغییر کرده بود. اما تحول سیاسی این توهم را پدید آورده بود که می‌شود مدعی بازگرداندن سرزمین‌های قفقاز و اراضی ایران در عراق تا رود فرات شد. دو. بعد از انقلاب ۱۳۵۷، ایران همان ایران سابق بود، با تضعیف بیشتر کارخانه‌ها، ارتش، جایگاه در نظام بین‌المللی و بر هم خوردن مجموعه‌ای از روابط مولد قدرت. توان تولیدی کشور هم کاهش یافته بود. سه. در فردای دوم خرداد، ایران همان ایران سابق بود، با همان توان تولیدی، روابط قدرت، قانون اساسی، و اندکی تغییر در جایگاه بین‌المللی به‌واسطه تحول سیاسی حاصل‌شده. تحولات سیاسی می‌توانند بسیج‌گر احساسات، عواطف، نوع جدیدی از روابط اجتماعی، و شروع‌کننده نوع جدیدی از روابط باشند، اما در نقطه آغاز هیچ توان تولیدی، نظامی، قدرت سخت یا ظرفیت پاسخ‌گویی به نیازها خلق نمی‌کنند. کارخانه، سلاح، فناوری یا علم جدیدی در فردای یک تحول سیاسی در کوتاه‌مدت خلق نمی‌شود. اما تحولات سیاسی به دلیل بسیج احساسات و عواطف، خصیصه توهم‌زایی دارند؛ همان توهماتی که در فردای انقلاب مشروطه، انقلاب ۱۳۵۷ و دوم خرداد ۱۳۷۶ خلق شدند. تحولات سیاسی یکی از شروط لازم برای دست یافتن به تحولات اقتصادی، نظامی، اجتماعی و فناورانه مهم‌تر هستند، اما ابداً شرط کافی نیستند. توهم، اشتباه گرفتن یکی از شروط لازم به جای شرط کافی است. تحول سیاسی، با مراقبت، دوراندیشی، واقع‌بینی، تداوم عقلانیت و شناختن حدود، می‌تواند تدریجاً به بنیان‌های کافی برای تحول اقتصادی، اجتماعی و فناورانه منتهی شود. رویکرد غیرتوهمی به تحول سیاسی، هم به یکی از شروط لازم بودن آن توجه می‌کند و هم شرط کافی نبودن آن‌را در نظر می‌گیرد. یکی از درس‌هایی که می‌توان از تاریخ آموخت و دوباره راه‌های بی‌سرانجام را تکرار نکرد، همواره به خاطر داشتن اثر توهم‌زایی تحولات سیاسی است. این اثر توهم‌زایی همان‌قدر که برای سال ۱۲۸۵، ۱۳۵۷ و ۱۳۷۶ شمسی مؤثر و معنادار بود، می‌تواند برای ۱۴۰۳ نیز معنادار و مؤثر باشد.   @fazeli_mohammad

قسمت صد و هفدهم پادکست دغدغه ایران   سیاست خارجی ایران: عصر مشروطه سیاست خارجی ایران در عصر مشروطه از ملی‌گرایی و رؤیای «استقلال کامل» جان می‌گرفت، اما روح‌ا... رمضانی معتقد است کماکان «ناواقع‌گرایی سیاسی» هدایت‌کننده سیاست خارجی ایران بود. روایت رمضانی را می‌توان دال بر اثر توهم‌زای تحول سیاسی در ایران عصر مشروطه و حتی پس از آن نیز تعبیر کرد.   حامی مالی این قسمت آچاره، خدمات و تعمیرات آنلاین ساختمان و لوازم منزل   حمایت از پادکست دغدغه ایران   پادکست جور دیگر: جامعه‌شناسی برای همه   شناسه پیپال Mfpaypal97@gmail.com   موسیقی آغازین قطعه سلام، اثر استاد حسن کسائی   Email: dirancast@gmail.com   گوینده: محمد فاضلی امور فنی و صوت: مرتضی مشیری‌خواه گرافیک: استودیو آنسو (@onsoustudio)                                  تاریخ انتشار شهریور هزار و چهارصد و سه @dirancast_official

فرق بسیار است بین کاری که باید انجام دهید، و کاری که بلدید انجام دهید. @fazeli_mohammad

🔴سخنی با جناب آقای خاتمی 🔺اعتماد ۵ شهریور ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘با سلام و احترام می توانستم مطالب این نامه را به صورت حضوری با شما در میان بگذارم و جنابعالی هم با روی گشوده همچون گذشته از شنیدن نظرات متفاوت استقبال کنید. اما تصمیم گرفتم آن را عمومی منتشر کنم چرا که موضوع آن امری عمومی است و امید دارم که گفتگوی عمومی در این باب بتواند بهتر راه گشا باشد. از این رو، این متن را فتح بابی برای گفتگو می‌دانم و امیدوارم که مباحث مشابهی با دیگر نیروها و گرایش‌های سیاسی مطرح شود و ثمره آن را کشور ببرد. 🔘این گفتگو را در شرایط کنونی لازم می‌دانم زیرا تحلیل من این است که ما وارد وضعیت تازه‌ای شده‌ایم و روش‌ها و رویکردهای گذشته پاسخگوی شرایط جدید نیست و ضرورت تغییر آن کاملا مشهود است. از یک خاطره شروع می کنم. احتمالاً به خاطر دارید که در سال ۱۳۹۷ در دیداری که با جنابعالی داشتم و جناب علی آقای خاتمی و دوست عزیز آقای خانیکی نیز حضور داشتند تحلیل خود را از شرایط سیاسی کشور تقدم کردم و معتقد بودم که اسب یک‌دست‌سازی در حکومت زین شده است و‌ مانعی را برنمی‌تابد. در نتیجه شرایط کنونی برای کنشگری موثر سیاسی اصلاح‌طلبان و به طور مشخص جنابعالی مساعد نیست و بهترین گزینه کنار کشیدن موقت از فعالیت متداول سیاسی است و تاکید کردم این وضعیت چندان نخواهد پایید و دیر یا زود شرایط برای بازگشت موثر و مفید فراهم خواهد شد. 🔘از آن تاریخ تا کنون انتخابات‌های ۱۳۹۸ و ۱۴۰۰ و ۱۴۰۲ و اتفاقات دیگری را داشته‌ایم، روشن است که در هیچ کدام امکان ایفای نقشی سازنده و مفید فراهم نبود و اگر در آن مسیر پیشنهادی حرکت شده بود، در انتخابات اخیر با ظرفیت و توان بالاتر و موثرتری حاضر می‌شدیم. https://telegra.ph/سخنی-با-جناب-آقای-خاتمی-08-25

جناب آقای دکتر #فرهنگ_رجایی از مهرماه ۱۴۰۳ ده جلسه درس‌گفتاهای «اندیشه سیاسی ایرانشهری جدید» را در «مرکز پژوهش‌های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه» ارائه می‌کنند. زمان برگزاری: سه‌شنبه‌ها از ساعت ۱۷ تا ۱۹ شروع از تاریخ ۱۰ مهر ۱۴۰۳ @fazeli_mohammad

تیولداری و حامی‌پروروی 🔹احتمالا مسعود پزشکیان در فاصله زمانی انتخابات تا تشکیل کابینه، با رفتارهای رقت‌انگیزی برای تقسیم پست‌های سیاسی و اقتصادی مواجه شده است. خودتان را جای رئیس‌جمهور جدید بگذارید که از صبح تا شب باید پاسخ افراد مختلفی را بدهد که سعی می‌کنند نوچه‌های سیاسی و اقتصادی خود را به دولت جدید تحمیل کنند. ما در دفتر آقای پزشکیان حضور نداریم اما می‌توانیم حدس بزنیم که حجم تلفن‌ها و قرار ملاقات‌ها برای گرفتن پست‌های سیاسی یا مدیریت‌های اقتصادی چقدر زیاد است. 🔹 با این وجود رئیس‌جمهور اخیرا گفته: «در دولت چهاردهم هیچ خیانتی بالاتر از سپردن کار به افراد کارنابلد نیست». این اظهارات نشان‌دهنده تمایل و علاقه ایشان به استخدام نیروهای متخصص در دولت چهاردهم است اما این علاقه و تمایل، بدون کنار کشیدن دولت از بنگاه‌داری، لزوما منجر به اصلاح و بهبود نظام اداری نمی‌شود. 🔹 مسأله اصلی، سیطره دولت بر همه امور است. این سیطره به حدی است که تقریبا هیچ وزارت‌خانه‌ای نیست که بنگاه اقتصادی نداشته باشد. حتی وزارت‌خانه‌هایی نظیر آموزش و پرورش، دفاع و بهداشت و درمان هم به اشکال مختلف درگیر بنگاهداری هستند. البته مشخص است که وزرای اقتصادی تعداد بیشتری بنگاه در اختیار دارند. گردش مالی این بنگاه‌ها معمولا قابل توجه است و به تبع آن، تعیین اعضای هیات‌مدیره و مدیر برای این بنگاه‌ها، چالشی شیرین برای وزرای کابینه محسوب می‌شود. عزل و نصب‌ها هم قطعا خالی از حاشیه نیست. چه آنکه احتمال دارد برای تنظیم روابط سیاسی، مدیری لایق جای خود را به نوچه‌های سیاسی بدهد و همین طور ممکن است نقل و انتقال منابع بنگاه‌ها از بانکی به بانک دیگر، جذابیت‌های گوناگون مالی و سیاسی داشته باشد. نتیجه‌ این روش مدیریت، تهی شدن بنگاه‌ها از سرمایه‌های مادی و انسانی و غرق شدن بیشتر آنها در باتلاق سوء‌مدیریت و ناکارآمدی است. 🔹 پس این‌جا ما با دو پدیده مواجهیم؛ پدیده اول «تیولداری مدرن» است و پدیده دوم «حامی‌پروروی و نوچه‌داری». تیولداری نتیجه حامی‌پروری است و حامی‌پروری با تیولداری تقویت می‌شود و پایدار می‌ماند. ممکن است بگویید تیولداری یک روش قدیمی و منسوخ است که با شکل‌گیری دولت‌ مدرن در کشور ما از بین رفته اما در سال‌های گذشته مصداق‌های واضحی از تیولداری در نظام اداری مشاهده شده که حاکی از احیای تیولداری به روش‌های جدیدتر است. اما سوال این است که تیولداری در قدیم چگونه کار می‌کرد و امروز به چه شکلی تغییر یافته است؟ 🔹در گذشته تیول‌داران افرادی مورد عنایت شاهان بودند که از طرف شاه اختیار کامل منطقه یا سرزمینی را در دست می‌گرفتند. این تفویض به مفهوم واگذاری اختیار جان و مال رعایای این مناطق نیز بود. تیول‌داران در برابر لطف شاه می‌پذیرفتند بخشی از باج و خراج دریافتی خود را به دربار بپردازند. تیولداری در حال حاضر شکلی مدرن به خود گرفته و در حوزه‌های سیاسی و اقتصادی گسترش پیدا کرده است. تیول‌داری سیاسی به وضعیتی گفته می‌شود که در آن، گروه اندکی قدرت را در دست دارند و معادلات سیاسی را تعیین می‌کنند. این افراد به خاطر نفع خود حاضر هستند به هزینه جامعه هر سیاستی را پیاده کنند. تیول‌داری اقتصادی نیز به وضعیتی گفته می‌شود که در آن، اقتصاد در گرو سیاستمداران و شرکای اقتصادی آنها قرار گیرد و مدیران این بنگاه‌های دولتی که امتیاز مدیریت این بنگاه‌ها را از سوی سیاستمداران دریافت می‌کنند، تعهد و مسوولیتی برای حفظ سرمایه‌های مادی و انسانی بنگاه ندارند و حرف‌شنوی آنها درباره ترکیب هیات مدیره و مدیران زیرمجموعه و همچنین پروژه‌های مربوطه، به معیار اصلی فعالیت‌هایشان تبدیل می‌شود. 🔹حامی‌پروروی هم به معنی امتیازدهی به خواص و مقربین برای حفظ یا گسترش قدرت است که در حکومت‌های سلطانی در بالاترین حد ممکن قرار داشته و در ساختارهای مبتنی بر رأی نیز شکل و شمایل جدیدی پیدا کرده است. پدیده‌ای که به‌طور مشخص با کشف نفت به توزیع رانت از سوی حکومت به قصد خرید رضایت در ازای نادیده گرفتن برخی حقوق شهروندی و در مواردی حاکمیت قانون تبدیل شد. 🔹به طور خلاصه می‌توان گفت؛ سیاستمداران بنگاه‌ها را به شکل تیول خود می‌بینند و مدیریت آن را به شرکای سیاسی یا اقتصادی خود می‌بخشند. مدیری که این‌گونه روی کار آمده، از فرصت کوتاه حضور در دولت بیشترین بهره را می‌برد و به سازمان‌های زیرمجموعه‌اش به مثابه فرصتی برای به‌دست آوردن رانت می‌نگرد و همین‌طور یک بازیگر اقتصادی هم به جای اینکه برای کسب منافع بیشتر تلاش کند، با نیروی سیاسی و حلقه قدرت متحد می‌شود تا از این طریق رانت به‌دست ‌آورد. در چنین فضایی هیچ کس راضی به اصلاح ساختار اقتصاد نیست و ذی‌نفعان حامی‌پرور نمی‌گذارند دولت حتی یک گام مثبت برای گذار از شرایط موجود بردارد. ☑️ محسن جلال پور ‏ @mohsenjalalpour

🔴عصر وفاق و شب ستیز 🔺اعتماد سوم شهریور ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘شاید تصور نمی‌شد که رأی‌آوری همه وزرای پیشنهادی آقای پزشکیان در مجلس، موجب استنتاج‌های منفی میان برخی از منتقدان وضع موجود شود. در واقع شاید بتوان گفت که داستان سوار شدن ملانصرالدین و پسرش بر الاغ بود که به هر نحوی سوار آن شدند، مورد اعتراض و تمسخر عده‌ای قرار گرفت. اگر کابینه پیشنهادی رأی نمی‌آورد به یک گونه تخطئه می‌کردند، اگر حمایت نمی‌شد، به گونه دیگر، حالا که رأی آورده و هماهنگی با مقام رهبری را هم نقل کرده به شکل دیگری نقد و حتی محکوم می‌کنند. 🔘به نظرم فرهنگ و ادبیات وفاق در میان بخشی از نخبگان ما همچنان در حاشیه و یا غایب است. در واقع یکی از عللی که تا کنون هم وارد فرآیند وفاق نشده‌ایم، فقدان زمینه‌های همین فرهنگ است. البته اکنون زمینه‌های عینی آن که توازن قوا باشد به خوبی فراهم است، ولی چون تا کنون و در گذشته نزدیک و در زندگی سیاسی خود تجربه وفاق و سازش را نداشته‌ایم، با الزامات رفتاری و فکری و ادبیات آن آشنا نیستیم، لذا در برابر ادبیات و ارزش‌های وفاق مقاومت می‌کنیم و همچنان بر طبل ستیز می‌کوبیم. 🔘طرف چند روز در ستاد تبلیغاتی فعالیت کرده، انتظار دارد که رییس جمهور در تعیین کابینه ملاحظات او را مد نظر قرار دهد، البته چنین خواسته‌ای در حد متعارف ایرادی هم ندارد، خوب هم هست، ولی یک لحظه از خودش نمی‌پرسد که پس چرا رییس‌جمهور در تعیین کاببنه نباید با عناصر اصلی ساختار قدرت هماهنگی کند؟ فرض کنیم که نباید چنین کند، خوب مجلس به وزرایش رأی ندهد چه می‌شود؟ آیا او را محکوم نمی‌کنیم که چرا پیش از این هماهنگ نکرد تا دچار این مشکل نشود؟ 🔘اگر ساختار حزبی بود، بهترین راه برای تفاهم و سازش، گفتگو با رهبران احزاب بود، البته نه ده‌ها حزب، بلکه دو سه مورد محدود. حالا که حزبی نیست، چگونه می‌توان نظر موافق مجلس را به دست آورد؟ طبعاً در ساختار موجود بهترین راه هماهنگی با مقام رهبری است. آیا این به معنای آن است که رییس جمهور مسلوب‌الاختیار است. قطعاً خیر؟ و این برداشت نابخردانه است. 🔘چگونه ممکن است که رییس جمهور مسلوب‌الاختیار باشد و ظفرقندی و میدری و افراد مشابه دیگر را معرفی کند. این برداشت‌ها ساده‌لوحانه است. تازه اگر فرض کنیم که همه اینها ناشی از خواست و اراده مقام رهبری باشد، خوب اینکه عالی‌تر و تحصیل حاصل است و باید خوشحال‌تر شد. https://telegra.ph/عصر-وفاق-و-شب-ستیز-08-23

‍ 🎓 مدرسه تابستانه انتخاب اجتماعی و تقسیم منصفانه 👤 اساتید مدرسه: • Haris Aziz - University of New South Wales, Australia • Fuhito Kojima - University of Tokyo, Japan • François Maniquet - Université catholique de Louvain, Belgium • Marcus Pivato - Université Paris 1 Panthéon-Sorbonne, France • Arunava Sen - Indian Statistical Institute, India • Inácio Bó - University of Macau, China • Satya Chakravarty - Indira Gandhi Institute of Development Research, India • Sinan Ertemel - Istanbul Technical University, Turkey • Flip Klijn - Institute for Economic Analysis, Spain • Alexander Nesterov - HSE University, Russia • Kemal Yildiz - Bilkent University, Turkey 📄 موضوعات مورد بحث در مدرسه: • Theory of Fairness and Social Welfare • Ethical Approaches to Inequality Measurement • Claims Problem • Belief Aggregation and Epistemic Democracy • Incentives and Fairness in Matching Mechanisms • Teacher Redistribution in Public Schools • Fair Allocation Problems 🗓 از ۱۶ تا ۱۸ شهریور ۱۴۰۳ 📍محل برگزاری: دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران و دانشگاه فردوسی مشهد سوالات خود درباره مدرسه تابستانه را به ادمین اندیشکده ارسال کنید. ⭕️ لینک ثبت‌ نام ⭕️بروشور آشنایی با مدرسه تابستانه 📱تلگرام  | اینستاگرام

🎓 مدرسه تابستانه انتخاب اجتماعی و تقسیم منصفانه 🔵 برای نخستین بار، سومین مدرسه تابستانه اندیشکده سیاستگذاری اقتصادی تهران به صورت بین‌المللی و با هدف بررسی جدیدترین یافته‌ها در حوزه انتخاب اجتماعی برگزار خواهد شد. در این مدرسه، دانشگاه تهران و فردوسی مشهد به صورت حضوری و مجازی میزبان برجسته‌ترین اساتید اقتصاد از دانشگاه‌های برتر سراسر جهان خواهند بود و شرکت‌کنندگان از فرصت تعامل مستقیم و پرسش و پاسخ با اساتید بهره‌مند خواهند شد. 🗓 از ۱۶ تا ۱۸ شهریور ۱۴۰۳ 📍محل برگزاری: دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران و دانشگاه فردوسی مشهد سوالات خود درباره مدرسه تابستانه را به ادمین اندیشکده ارسال کنید. ⭕️ لینک ثبت‌ نام ⭕️بروشور آشنایی با مدرسه تابستانه 📱تلگرام | اینستاگرام

✍️ سخنرانی دیشب اوباما در اجلاس ملی دموکراتها محمدرضا اسلامی 🔵 اوباما سخنور قهاری است ولی سخنرانی او از جنس تمرین و حفظ مطلب نیست. او به تمام معنی کلمه «سخنرانی می کند». سخنرانی دیشب اوباما در اجلاس ملی دموکراتها🔻یک شاهکار تمام عیار بود. یک خطابه اثرگذار در یکی از بخشهای مهم تاریخ سیاست ایالات متحده آمریکا. نمونه ای شگفت آور از توان یک فرد در «ارتباط گرفتن» با اذهان عمومی. 🔵اوج هنرمندیِ باراک اوباما این نیست که می تواند شهروند معمولی آمریکایی که «هوادار» دموکراتهاست را به وجد بیاورد، بلکه شاهکار اوباما وقتی است که بر «شهروند کلافه» و بی تفاوتِ آمریکایی هم اثر می گذارد. هیچ چهره ای در میان جمهوریخواهان از چنین توان و کاریزمایی برخوردار نیست. 🔵متن سخنرانی دیشب اوباما را باید پیاده کرد و روی اجزای مختلف آن کار کرد. لحن و نحوه ای که او بارها با آن لحن «دونالد ترامپ» را خطاب قرار داد واقعا هوشمندانه بود. او بدون توهین به ترامپ (و با آگاهی از اینکه ترامپ محبوب قلوب شهروندان جمهوریخواه است) به گزنده ترین شکل ممکن او را به رگبار انتقادهای جانانه بست. اوباما دیشب با انتقادهایش «تعریف» (Definition) جدیدی از «مفهوم ترامپ» ارایه کرد! اوباما دیشب ترامپ را «یک گونه‌ی زیستن» معرفی کرد. و این واقعا صحیح است. ترامپ یک Lifestyle است. ترامپ یک فرد نیست. ترامپ یعنی چفت و بست شدنِ یک سلسله خلقیات «وقتی که» انفجار ثروت/سرمایه در دستان کسی باشد. جملاتی که اوباما دیشب ترامپ را با آنها خطاب کرد را باید نمونه ای عالی از سیاست‌ورزی هوشمندانه، و اثرگذاری بر اذهان عمومی دانست. اوباما ذهن مخاطب را به ۱۶ سال پیش برد زمانی که در همین نشست در شیکاگو او پذیرفت که کاندیدای ریاست جمهوری دموکراتها باشد. ۱۶ سال گذشته، ولی اوباما همچنان کنشگر است! و از صفحه سیاست آمریکا حذف نشده است. 🔵اوباما در کنار سخنوری اما «یک مدیر پروژه» است. پروژه‌ی برانداختن دونالد ترامپ. اوباما در سال ۲۰۱۵ ترامپ را جدی نگرفته بود. آن زمان ترامپ بیشتر به یک شوخی شبیه بود. ولی در ۲۰۱۶ ترامپ تبدیل شد به یک بهمن سنگین. صرفا در فاصله یک سال گفتمان ترامپ جدی شد. و در ۲۰۱۷ وقتی که اوباما تمام قد وارد میدان شد برای زدنِ ترامپ، دیگر دیر شده بود! اما اوباما در تمام این سالها منفعل ‌‌ننشست. در ۲۰۲۰ کنشگری او «باعث اجماع» میان ده کاندیدای دموکرات شد. عملا سال ۲۰۲۰ او مدیر پروژه زمین زدن میلیاردر سفید پوست بود. فرزند یک چوپان‌زاده کنیایی سیاه پوست توانست فرزند یک میلیاردر برج‌ساز سفید پوست نیویورکی را به زمین بزند و رئیس جمهور را «یک دوره» ای کند. پروژه ای که میلیاردها دلار در آن هزینه شد، ولی بدون حضور قوی و سیاستمدارانه اوباما در پشت پرده، آن پروژه عظیم موفق نمی شد. 🔵و جنگ امروز یعنی ۲۰۲۴ ادامه همان نبرد از ۲۰۱۵ است که همچنان به مدیریت پروژه اوباما در جریان است. نبردی که ریشه های آن به تاریخ انسان معاصر تا مارتین لوتر کینگ و قبل تر باز می گردد. نبردی که هر روز میلیونها دلار پول برای رسانه و کمپین نیازمند است. این سخنرانی دیشب اوباما، یک سخنرانی انتخاباتی نیست بلکه یک سخنرانی جنگی است. حتما بشنویدش. 🔵عدم درک صحیح ما ایرانیان از «داخل آمریکا» باعث شده تا سالها خطای راهبردی در زمینه این کشور مهم داشته باشیم. سیاستمداران ایرانی که همواره با ساده سازی «مفهومِ آمریکا» را تحلیل کرده اند باید این سخنرانی را ببینند تا متوجه یک واقعیت مهم شوند: آمریکا سرزمینی است که همواره یک جنگ دائم در درونِ آن برپاست. آمریکا محل منازعه دائم اندیشه‌ها، ثروتها، و قدرتها بوده است. آنچه که امروز در ایالات متحده برقرار است یک جنگ بدون گلوله میان دو گونه‌ی مختلف از زیست انسان است. این یک جنگ رسانه ای/مالی میان طیفی از مردمان است که «زیست ترامپ سفید» را شایسته رهبری کشور/دنیا می دانند و طیفی دیگر از مردمان که پذیرای رهبرانِ تحصیلکرده از «طبقه متوسط» رنگین پوست همچون باراک اوباما یا کامالا هریس هستند. در درک فؤاد ایزدی آمریکا یعنی کشور بد و جنگ افروزی! همین قدر ساده و خطی. ولی واقعیتِ داخلی آمریکا یعنی «منازعه دائم قدرتهای داخل کشور». آمریکا یک دیگ جوشان است که متاسفانه ساده سازی ما ایرانیان از ماهیت آن باعث سالها خطای راهبردی در سیاست خارجی شده است. به بیان دیگر، عدم درک صحیح ما ایرانیان از «داخل آمریکا» منجر به عدم اتخاذ «سیاست خارجی» صحیح شده است. ساده سازیِ یک امر پیچیده، بزرگترین بلاست. 🔵 ۷۴ روز دیگر از این جنگ باقی است. برنده این جنگ ۲ ویژگی خواهد داشت. اول اینکه به لحاظ مالی باید بتواند «دوام» بیاورد (و روزانه میلیونها دلار خرج کند). دوم اینکه بر ذهن شهروندان با رأی خاکستری (بلاتکلیف) اثر بگذارد. فراموش نکنیم که جریان ترامپ چقدر در دومی توانمند است! ▪️لینک https://t.me/solseghalam

امروز ۱ شهریور  و زادروز استاد #حسین_علیزاده آهنگساز و نوازنده بزرگ ایران معاصر است (متولد ۱۳۳۰). خدایش به سلامت و عزت نگهدارد که خالق مجموعه‌ای از زیباترین زیبایی‌های موسیقی این سرزمین است و الهام‌بخش امیدواری، تلاش، خلاقیت، و ایران‌دوستی. @fazeli_mohammad

شناختی از سه ماه سیاست ایران محمد فاضلی برخی می‌پرسند: چرا مسعود پزشکیان با پرچم اصلاح‌طلبی در قدرت پذیرفته شد؟ چرا احمد میدری نماینده‌ای که از تحصن‌کنندگان مجلس ششم بوده، یا محمدرضا ظفرقندی که با مسائلی درخصوص وقایع سال ۸۸ روبه‌رو بوده، در این کابینه هستند؟ چرا مجلس به همه وزرا رأی اعتماد داده است؟ اصلاً در سیاست ایران چه اتفاقی افتاده؟   ما در #پادکست_دغدغه_ایران بیش از ۲۰ ساعت محتوایی تولید کردیم که می‌تواند پاسخ‌هایی به این سؤالات ارائه کند.   شش قسمت شرح کتاب «نظم و زوال سیاسی» نوشته فرانسیس فوکویاما   اپیزود ۶. توسعه سیاسی و مثل دانمارک شدن (کتاب نظم و زوال سیاسی – قسمت اول) اپیزود ۷. دولت‌سازی در آلمان و یونان (کتاب نظم و زوال سیاسی – قسمت دوم) اپیزود ۸. دولت‌سازی در ایتالیا، بریتانیا و آمریکا (کتاب نظم و زوال سیاسی – قسمت سوم) اپیزود ۹. دولت‌سازی در آمریکای لاتین و آفریقا (کتاب نظم و زوال سیاسی – قسمت چهارم) اپیزود ۱۰. دولت قوی در ژاپن و چین (کتاب نظم و زوال سیاسی – قسمت پنجم) اپیزود ۱۱. ساختن دولت قوی (کتاب نظم و زوال سیاسی – قسمت ششم)   پنج قسمت شرکت کتاب «خشونت و نظم‌های اجتماعی»   خشونت و نظم‌های اجتماعی – بخش اول خشونت و نظم‌های اجتماعی – بخش دوم   خشونت و نظم‌های اجتماعی – بخش سوم   خشونت و نظم‌های اجتماعی – بخش چهارم     خشونت و نظم‌های اجتماعی – بخش پنجم     شرح کتاب «در سایه خشونت»   در سایه خشونت: نظم دسترسی محدود بنگلادش   در سایه خشونت: نزاع فرادستان بدون توافق   در سایه خشونت: تحولات نظم دسترسی محدود در فیلیپین و هند   در سایه خشونت: تجربه مکزیک و شیلی   در سایه خشونت: توسعه کره جنوبی   شرح تاریخ معاصر ایران از منظر نظریه نظم‌های دسترسی محدود   قسمت ۱۱۲. بازخوانی ایران معاصر مجموع این ۱۷ قسمت، توضیحی برای چرایی رسیدن ایران به نقطه فعلی، آن‌چه رخ داده است، و بایسته‌های مسیرهای آینده ارائه می‌کنند.   ⭕پیشنهاد سیاست‌مداران – بالاخص اعضای کابینه مسعود پزشکیان – و بقیه فعالان سیاسی، از شنیدن این قسمت‌ها فایده‌ها نصیب خواهند برد. اگر هم وقت و حوصله ندارند، می‌توانند به شنیدن قسمت ۱۱۲ (بازخوانی ایران معاصر) قناعت کنند.   @fazeli_mohammad

▪️معرفی کتاب: توسعه به مثابه توانمندسازی حکومت توسط دکتر احمد میدری تهیه شده در رسانۀ تصویری "اکو ایران" اطلاق اصطلاح توانمندسازی برای دولت شاید عجیب به نظر برسد، چون دولت‌ها عموماً قوی تصور می‌شوند و اتفاقاً دغدغۀ رایج در علم سیاست، جامعه‌شناسی و اقتصاد مهار قدرت آنهاست. پس منظور از توانمندسازی حکومت چیست؟ این کتاب، توسعه را پدیده‌ای چهار وجهی می‌داند که سه وجه آن بسیار شناخته شده‌اند: توسعۀ اقتصادی، اجتماعی و سیاسی. وجه چهارم توسعۀ اجرائی است و به عقیدۀ نویسندگان پیشبرد سه وجه دیگر بستگی به قابلیت‌های اجرائی دولت دارد؛ در دولت ضعیف نه رشد اقتصادی بیشتر ممکن است، نه مردم‌سالاری و نه برابری. 🎥ویدئوی کامل این برنامه در وبسایت اکو ایران 🎙نسخه صوتی برنامه نام کتاب: توسعه به مثابه توانمندسازی حکومت نویسنده: لنت پریچت، مایکل وولکاک، مت آندروز با مقدمۀ احمد میدری مترجم: جعفر خیرخواهان، مسعود درودی قطع: رقعی نوبت چاپ: دوم تعداد صفحات: ۳۴۰ #کسی_تنهاست_که_کتاب_نمیخواند 🛒خرید اینترنتی کتاب با ۲۰٪ تخفیف 📖مطالعۀ ۲۰ صفحۀ نخست ▫️تلگرام نشر روزنه ▫️اینستاگرام نشر روزنه ☎️ 02188721514

▪️معرفی کتاب نظم و زوال سیاسی توسط دکتر محمد فاضلی (جامعه‌شناس، نویسنده و مترجم) فرانسیس فوکویاما، نویسنده و نظریه‌پرداز مشهور ژاپنی-آمریکایی، توسعه را محصول برقراری توازن میان سه عامل دولت کارآمد وِبِری، حاکمیت قانون و پاسخ‌گوئی دموکراتیک می‌داند. فرضیۀ اصلی او در «نظم و زوال سیاسی» این است که توسعه زمانی با کمترین میزان بی‌ثباتی، خشونت و بازگشت‌پذیری همراه خواهد بود که این سه مؤلفه به ترتیب ظهور کنند. وی برای اثبات این فرضیه به بررسی تجربۀ توسعه در آلمان، ژاپن، آمریکا، بریتانیا، دانمارک و دیگر کشورها می‌پردازد. فوکویاما با این کتاب، جریان فکری غالب و سیاستگذاری‌های موجود را در بسیاری کشورها و سازمان‌های بین‌المللی به چالش می‌کشد. نام کتاب: نظم و زوال سیاسی نویسنده: فرانسیس فوکویاما مترجم: رحمن قهرمانپور قطع: وزیری نوبت چاپ: پنجم تعداد صفحات: ۶۰۸ #انتشارات_روزنه #کتاب #کسی_تنهاست_که_کتاب_نمی‌خواند 🛒خرید اینترنتی کتاب با ۲۰٪ تخفیف 🔍مشاهدۀ مجموعۀ آثار فوکویاما با ۲۵٪ تخفیف ویژه ▫️تلگرام نشر روزنه ▫️اینستاگرام نشر روزنه ▫️پادکست دغدغه ایران با موضوع «توسعه سیاسی به روایت فرانسیس فوکویاما» ☎️02188721514

خودتحریمی نابودگر محمد فاضلی یک. ایرانیان خارج از کشور یکی از سرمایه‌های مهم برای توسعه ایران هستند، همان گونه که چینی‌ها و هندی‌های خارج از چین و هند، سرمایه‌ای برای کشورشان شدند و از عوامل مؤثر در موفقیت‌های چند دهه گذشته این دو کشور بوده‌اند. دو. در ماده ۲ «قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس» که در سال ۱۴۰۱ در مجلس تصویب شده و به تأیید شورای نگهبان هم رسیده، نوشته شده «انتصاب اشخاص ذیل در مشاغل و پست‌های حساس ممنوع است» و در بند الف آن آمده «کسانی که خود، فرزندان یا همسر ایشان تابعیت مضاعف دارند.» پس نه فقط ایرانیان خارج از کشور که تابعیت مضاعف دارند، بلکه ایرانیان داخل کشور که نزدیکان‌شان تابعیت مضاعف دارند، نمی‌توانند شغل حساس داشته باشند. سه. این افراد دارای شغل حساس تلقی شده‌اند: «معاونان و مشاوران رئیس‌جمهور و قائم­مقام آن‌ها، قائم­مقام، معاونان و مشاوران وزرا، رؤسا و مدیران عامل، مدیران کل و همطرازان آن‌ها در وزارتخانه‌ها سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی، مؤسسات و نهادهای عمومی غیر­دولتی و دستگاه‌هایی که شمول قانون بر آن‌ها مستلزم ذکر یا تصریح نام است، از قبیل: شرکت ملی نفت ایران، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، بانک‌ها و بیمه‌های دولتی و مدیران سیاسی اعم از سفرا، استانداران، کارداران، رایزن­ها، فرمانداران، بخشداران، شهرداران.» شرایطی هم برای شغل حساس در نظر گرفته شده که بر اساس آن‌ها، خیلی مشاغل دیگر هم حساس تلقی می‌شوند، از جمله مشاغلی که مشمول ویژگی «ث ـ تأثیرگذاری تصمیمات در حوزه­های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی» می‌شوند. به این ترتیب، از معاونان و مشاوران رئیس‌جمهور، و وزرا تا سطح بخشدار و شهردار؛ و هر کسی که تصمیمات مؤثر می‌گیرد، شامل شغل حساس می‌شوند. ⭕وضع فعلی ایران چهار. خانواده‌های زیادی که دائماً هم در حال بیشتر شدن است، فرزندان خود را راهی خارج می‌کنند. پنج. شمار فزاینده‌ای از تحصیل‌کرده‌ها، نخبگان و آدم‌های مؤثر و ایران‌دوست به علل مختلف – از تنگنای معیشتی گرفته تا ناامیدی اجتماعی و ... – کشور را ترک می‌کنند. این افراد حتی اگر خودشان تابعیت نگیرند، فرزندان‌شان تابعیت می‌گیرند. شش. به دلیل فقدان چشم‌انداز بهبود ملموس وضعیت اقتصادی، به نحوی که اثر معناداری بر مهاجرت ایرانیان به خارج از کشور باقی بگذارد، جریان خروج افراد تحصیل‌کرده، ماهر و توانمند کشور احتمالاً در یکی دو دهه آینده نیز ادامه خواهد داشت. هفت. فرزندان بسیاری از خانواده‌ها راهی خارج از کشور می‌شوند و پدران و مادران‌شان در داخل کشور باقی می‌مانند. ⭕نتیجه‌گیری هشت. «قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس» به یکباره همه ایرانیان خارج از کشور که دارای تابعیت هستند (یا فرزندان و همسران‌شان تابعیت دارند) را از کار کردن در مشاغل حساس (که تا سطح بخشدار و هر سمت تأثیرگذار دیگری ادامه می‌یابد) منع می‌کند. نُه. «قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس» پدران و مادران فرزندانی را که مهاجرت می‌کنند نیز از کار کردن در مشاغل حساس (تا سطح مدیر کل یا بخشدار!) منع می‌کند. سؤال: فکر می‌کنید در جامعه مهاجرفرست ایران، با میلیون‌ها ایرانی توانمند خارج از کشور، با میلیون‌ها فرد توانمند ساکن در کشور که یکی از اعضای خانواده‌شان به خارج مهاجرت می‌کند، تأثیر چنین قانونی چیست؟ آیا چنین قانونی به معنای تهی کردن بوروکراسی و دستگاه دولت از هر آدم توانمندی نیست که به هر دلیلی یکی از بستگان نزدیکش مهاجرت کرده و تابعیت گرفته یا می‌گیرد؟ آیا این خودتحریمی نیست؟ آیا هیچ وقت مراکز پژوهشی، عواقب این قانون را بررسی و منتشر کرده‌اند؟ آیا دلیلی وجود دارد که یک نظام سیاسی تا این حد از بستگان افرادی که مهاجرت کرده‌اند دوری کند و خود را از خدمات آن‌ها محروم کند؟ اصلاً با ادامه روند مهاجرتی شکل‌گرفته، دامنه کسانی که می‌توان در مشاغل حساس (تا سطح بخشدار و مدیر کل!!) به‌کار گرفت خیلی تنگ نمی‌شود؟ آیا چنین قانونی به معنای تضعیف بنیان‌های سرمایه انسانی در کشور نیست؟ @fazeli_mohammad

⭕️آخرین فرصت بررسی امکان و الزام اصلاحات اقتصادی در میزگرد محمد فاضلی و پرویز خسروشاهی ✍️رضا طهماسبی / دبیر تحریریه دولت چهاردهم برای پیشبرد اصلاحات اقتصادی، که انتخاب ناگزیر اوست با مشکلات و چالش‌های فراوانی مواجه است. تحریم در سیاست خارجی، عدم اجماع و تفرق و تشتت در داخل و در نهایت پایین بودن توان کارشناسی در بدنه دولت که هر کدام می‌تواند ظرفیت دولت برای اجرای برنامه‌های اصلاحی را با مشکل مواجه کند. محمد فاضلی، جامعه‌شناس، و پرویز خسروشاهی، اقتصاددان، با اشاره تنش‌های موجود و راهکارهای عبور از ناترازی‌ها به ریسک‌ها و خطرات اصلاحات اقتصادی هم توجه دارند و دولت چهاردهم را آخرین فرصت برای حل مسالمت‌آمیز بحران‌های اقتصادی می‌دانند. 📌متن کامل میزگرد را در سایت تجارت فردا مطالعه کنید. #تجارت_فردا @tejaratefarda

⭕️ تهران ایران است و ایران تهران؟ توسعه منطقه‌ای و کاهش نابرابری بین استان های کشور باعث افزایش کارآمدی در اقتصاد ایران می شود. امروز نابرابری بین تهران و شهرهای دیگر منجر به مشکلاتی برای تهران و باقی شهرها شده است. @meidarifans ‌

این است وزیر نمردم و برای نخستین بار در ۵۰ سال اخیر، یک سخنرانی طراز نوین، چارچوبدار و نظری-فنی را شنیدم. این نطق می تواند کاندیدای بهترین سخنرانی سازنده ادوار مجلس طی ۴۵ ساله اخیر باشد. گونه‌ای نطق بر پایه بنیادهای نظری، که در عین حال مانیفستی ممتاز برای تشریح ابعاد استراتژی وفاق ملی و عدالت جویی بر پایه ظرفیت افزایی از بسترهای دو فضای دولت و ملت می باشد. من با انتخاب چنین وزیری، امروز دیگر حتما مفتخر به مشارکت در انتخابات اخیرخواهم بود. با این که از دور و نزدیک هیچگاه میدری را ندیده ام، ولی با سجایای اندیشه ای و چارچوب دار او از پیشترها آشنا شده بودم. به گمانم با وجود سیاست‌گذاری وزارت زیر مدیریتش، می توان امیدوار بود که سیاست‌های او، آلامی بر درد میلیون ها ایرانی ندار و رانده شده باشد. بر عکس، به قول صاحب‌ نظری معمم، انداختن میدری از کابینه، به منزله شلیک به قلب استراتژی وفاق ملی مسعود پزشکیان است. فکر نمی کنم قالیباف با وجود شنیدن نطق منسجم ایشان، اجازه طرد ایشان را از این کابینه، به عنوان تتمه امید اندک ایرانیان به حکومت، بدهد. #یدالله_کریمی_پور @karimipour_k

خانه عقل کجاست؟ محمد فاضلی شما تاکنون از خودتان پرسیده‌اید «در این کشور عقلی نیست که فلان کار را بکنند یا نکنند؟» یا نشنیده‌اید کسی بگوید «تو مملکت‌شون عاقلانی هستند که فلان کار را می‌کنند و فلان کار را نمی‌کنند.» راستی عقل چیست؟ خانه عقل کجاست؟ عاقلان چرا در ژاپن، آلمان یا ... هستند و در ایران انگار کم هستند یا گاه نیستند؟ خانه عقل کجاست؟ عقل از کجا تولید و اثرگذار می‌شود؟ اپیزود یازدهم پادکست #جور_دیگر به این سؤالات پاسخ می‌دهد. شنیدن در تلگرام شنیدن در کست‌باکس @fazeli_mohammad

🔴 فایل صوتی سخنرانی بسیار شنیدنیِ احمد میدری، وزیر پیشنهادی تعاون، کار و رفاه اجتماعی در دفاع از برنامه‌های خود در مجلس لطفا همرسانی کنید @jalaeipour

▪️معرفی کتاب توسعه در تاریکی توسط سیدمحمد بهشتی (نویسنده) نزدیک به یک سده است که احساس می‌کنیم در ایران هیچ چیز «سر جایش» نیست. این حسی شبیه به سربردن در تاریکی است. وقتی محیط را نمی‌شناسیم، احساس می‌کنیم هرآنچه که در پیرامون‌مان هست به اشتباه در آنجا واقع شده تا سد راه ما شود. با همین تلقی همۀ منابع و ثروتِ در اختیار را صرف رفع غلط‌های سرزمین یا جبران کوتاهی گذشتگان در انتخاب این سرزمین برای سکونت کرده‌ایم و مترصد روزی هستیم که دشت کویر و دشت لوت را به کمک دریای خزر و خلیج فارس تبدیل به دریاچه کنیم، کوه‌های البرز یا زاگرس را که مهم‌ترین عامل خشکی میانۀ فلات است از سر راه برداریم و یا آب کارون را برای پرورش مرغابی به یزد منتقل کنیم، ابرها را بارور کنیم و آب حاصل از بارش را به جای جذب شدن در زمین، پشت سدهایی که ساخته‌ایم در زیر آفتاب انبار کنیم... نام کتاب: توسعه در تاریکی (توسعه در ترازوی فرهنگ) نویسنده: سیدمحمد بهشتی قطع: رقعی چاپ: اول تعداد صفحات: ۴۵۰ #کسی_تنهاست_که_کتاب_نمی‌خواند 🛒خرید اینترنتی کتاب با ۲۰٪ تخفیف 📖مطالعۀ ۲۰ صفحۀ نخست ▫️تلگرام نشر روزنه ▫️اینستاگرام نشر روزنه ☎️ 02188721514

🔴آزمون وفاق در مجلس 🔺اعتماد ۲۷ مرداد ۲۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘وفاق و توافق از نوع کنش‌های دو سویه و نسبی است. به عبارت دیگر نوعی از توافق طرفینی بر آن حاکم است، و الا اگر غیر از این باشد، به معنای کوتاه آمدن و بدتر از آن تسلیم شدن است. وفاق نوعی آتش‌بس و حرکت بسوی صلح دایمی است، و واقعیتی دو و حتی چند جانبه، و محصول نهایی توافق و تفاهم و سازش است. به همین علت نیز تندروها در آن جایی ندارند، چون ذهنیت آنان صفر و یک؛ همه یا هیچ است. درکی از توافق و وفاق ندارند. هر گامی به سوی وفاق را به منزله گامی برای تسلیم نهایی طرف مقابل یا سلطه خود تلقی می‌کنند. به همین علت آنان از دایره راهبرد وفاق خارج هستند، و باید آنان را چنان منزوی کرد تا راهبرد وفاق عینیت پیدا کند. 🔘متأسفانه ساختار انتخاباتی در ایران به گونه‌ای است که موجب تعارض شدید میان نتایج انتخابات مجلس و ریاست جمهوری می‌شود. بدون تردید آرای واقعی تندروها در کشور و در بالاترین اندازه خود، حدود ۱۰ درصد است. با این حجم از آرا، امکان اینکه بتوانند در مجلس تعدادی نماینده داشته باشند وجود ندارد. 🙏برای نمونه کافی است به انتخابات تهران نگاه کنیم که با حدود ۱۰ درصد مشارکت‌کنندگان آرای تندروها تا ۳ درصد و کمتر از کل واجدین حق رأی و اکثریت راه یافتگان به مجلس از آنان بود، در حالی که رفتار و نتیجه حوزه انتخابیه تهران در ریاست جمهوری به کلی متفاوت بود. علت اصلی در رقابتی نبودن انتخابات مجلس و رقابتی شدن (نسبی) انتخابات ریاست جمهوری بود که ساختار مشارکت کنندگان به کلی تغییر کردند. 🔘این وضعی است که اکنون با آن مواجه هستیم. آقای پزشکیان برای حل این تنش‌ها کوشیده‌اند که سیاست وفاق را پیشه کنند و آن را شعار انتخاباتی خود قرار دهند و اتفاقاً مورد حمایت مردم نیز هست. نظرسنجی‌های معتبر نشان می‌دهد که اکثریت قاطع مردم با اولویت قرار گرفتن شعار افزایش وحدت توسط آقای پزشکیان به میزان زیادی موافق هستند و آن را تأیید می‌کنند و دارای اولویت می‌دانند. 🔘تکیه کلام وی در انتخابات پرهیز از دعوا کردن بود. به همین علت صلاح دانستند که فهرستی از وزرا را به مجلس ارایه دهند که برخلاف انتظار طرفدارانشان تعدادی از وزرای منسوب به جناح مقابل نیز در آن حضور دارد و همین امر موجب اعتراضاتی شده است. اکنون که وزرای پیشنهادی در کمیسیون‌های مجلس حاضر شده‌اند، شواهد نشان می‌دهد که برخلاف انتظار، بخشی از نمایندگان به جای پرداختن به کارآیی و صلاحیت حرفه‌ای وزرای پیشنهادی، به صورت جناحی و آن هم در قالب ضد وفاق رأی داده‌اند. 🔘چرا چنین ادعایی می‌شود؟ چون برخی از وزرای پیشنهادی که در کمیسیون‌های مجلس آرای کمتری از دیگران آورده‌اند، به لحاظ حرفه‌ای و صلاحیت عمومی از خبره‌ترین افراد در کار خود هستند و اگر قرار بود که از منظر کارآیی ارزیابی شوند، آنان قطعاً در بالای فهرست آرای داده شده قرار می‌گرفتند. در حالی که اغلب کارشناسان به توانایی‌های آنان اذعان دارند و در حوزه خود صاحب سبک و نظر و اعتبار هستند، ولی اکنون در بخشی از مجلس با عدم اقبال مواجه شده‌اند. 🔘به عبارت دیگر واکنش مجلس به شعار مورد تایید مردم و نیاز جامعه، یعنی وفاق منفی بوده است. البته این رفتارها در جمع‌های محدود بوده است و احتمال دارد که در روز رأی اعتماد و صحن علنی اصلاح شود ولی آقای پزشکیان باید این مسأله را به خوبی شرح دهد، در صورتی که مجلس بخواهد برخلاف صلاحیت‌های حرفه‌ای وارد مسایل خطی و سیاسی شود، ایده وفاق شکست یا حداقل تَرَک خورده تلقی می‌شود و مسئولیت آن با مجلس و نمایندگان است. 🔘مجلس و زعمای آن بویژه ریاست محترم مجلس باید به رأی و شعار ملت احترام بگذارند. فراموش نکنیم؛ «آن که خانه نیین(ساخته شده از نی) است، بازی(بازی آتش اندازی) نه این است.» به این فرصت بی‌نظیری که بر اثر انتخاب آقای پزشکیان به وجود آمده احترام بگذاریم و آن را قدر بدانیم، و الا امروز تحت مدیریت کسانی می‌بودید که هیچ اعتباری و احترامی برای شما قایل نبودند. این فرصت‌ها تکرار شدنی نیست. 🔘برنامه پزشکیان بسنده کردن به مطالبات ۵۰ درصد آمده پای صندوق نیست، باید آنانی که نیامدند را نیز نمایندگی کند، در حالی که این کابینه در بهترین حالت حتی نمی‌تواند همه کسانی که پای صندوق آمدند را نیز راضی کند. ولی برای گام برداشتن در مسیر وفاق و پرهیز از دعوا ضروری است. 🔘🔘به شعار وفاق ملی پزشکیان باید لبیک گفت و اجازه نداد یک اقلیت شناخته شده که نابودی خود را در تحقق این شعار می‌بینند، علامت سوال بزرگی جلوی مجلس قرار دهد. مجلس تازه آغاز به کار کرده و نمایندگان هنوز جا نیفتاده‌اند. رییس مجلس نقش تعیین کننده‌ای برای عبور از این وضع دارد، نباید اجازه دهد که گروه اندک و پر سر و صدای تندرو با مخالفت خود با کابینه، رهبری و اقتدار خود را بجای رییس بر مجلس تحمیل کنند.

. 👈 پایان مسعود ✍️ محسن رنانی پزشکیان تازه آغاز شده است. پایان او اکنون نیست،‌ پایان او دو سال دیگر است که امیدوارم «پایان مسعود»ی باشد. آنان‌که امروز او را ارزیابی می‌کنند و بر اساس ترکیب کابینه به او نمره مردودی می‌دهند مثل این است که با دیدن یک «تک عکس» از یک نفر درباره شخصیت او قضاوت کنند. برای قضاوت درباره یک شخص باید فیلم زندگی او را دید. اکنون هم با دیدن یک عکس (فهرست وزرا) از دوران ریاست‌جمهوری پزشکیان نمی‌توان او را ارزیابی کرد. تقریباً پنجاه درصد از وزرای معرفی شده توسط رئیس‌جمهور، از میان نفرات اول تا سوم فهرست‌های ارایه شده توسط کمیته‌ها یا شورای راهبری بوده است و این البته عملکرد قابل‌قبولی است. ضمن این‌که از آغاز هم فرض بر این بود که «شورای راهبری» نقش مشورتی دارد و نظراتش الزام‌آور نیست. در واقع پزشکیان پنجاه درصد از وزرایش را از بین فهرست نخبگانی کشور و پنجاه درصد را هم در گفت‌وگوهای با حاکمیت و گروههای قدرت برگزیده است. او با این کار تلاش داشته است «کابینه وفاق ملی» تشکیل دهد (گرچه قبلا هم نوشته‌ام (این‌جا) که ماموریت پزشکیان اگر «وفاق ملی» است، کابینه‌اش باید «کابینه اتفاق ملی» باشد. این که این کابینه، چنان هست یا نه را باید صبر کرد و دید. رئیس‌جمهور هم گفته است که صبر کنید و کابینه را با اسم‌های آن ارزیابی نکنید بلکه با رسم‌های آن ارزیابی کنید). یادداشت قبلی من (مسعود و چوبه‌دار) سه بخش داشت که متاسفانه برخی کانال‌ها و صفحات فضای مجازی، فقط بخش اول آن را بازپخش کردند و موجب سوء برداشت شدند. در بخش اول آن یادداشت، من حرف بخش‌هایی از رای‌دهندگان و تحریمی‌ها را بازگو کرده بودم که می‌گویند پزشکیان خُلف وعده و بی‌صداقتی کرد؛ او آبروی رای‌دهندگانش را برد و آنان را ناامید کرد. اما در بخش دوم از زبان خودم گفته بودم که چنین نیست؛ پزشکیان ما را فریب نداد، بلکه ما پزشکیان را فریب دادیم. مایی که تشنه یک قهرمان بودیم تا بیاید و با قدرتمندان دربیفتد و داد دل ما را از آنان بستاند. ما پزشکیان را آوردیم تا بین دو تیغه بُرنده نسلی رنجیده و حکومتی ناسنجیده قرار دهیم. سرانجام، توقعات آرمانی نسلی ناصبور و تعصبات ایدئولوژیک یک حکمرانی مغرور، اگر مهار و عقلانی نشود، پزشکیان را به پای چوبه‌دار خواهد برد. و بعد هم از رئیس‌جمهوردرخواست کردم که پایدار بماند و در این مسیر ناهموار به‌آرامی به پیش برود، امید که گشایشی ایجاد شود. در بخش سوم نیز چند درخواست و پیشنهاد به رئیس‌جمهور داده بودم تا نسل جوانی را که به او رای‌ داده بودند آرام و امیدوار نگهدارد و از اندیشه نخبگانی که در انتخابات او را همراهی کردند همچنان بهره ببرد. بنابراین یادداشت «مسعود و چوبه‌دار» محکوم کردن یا بیزاری از دکتر پزشکیان به خاطر اعتراض به فهرست کابینه نبود، بلکه واگویه نقدهای زودهنگام امروز و هجمه‌ها و تخریب‌های فردا بود. (متاسفانه برخی‌ سودجویان و مغرضان در فضای مجازی با تقطیع نوشته‌ها و گفته‌‌های دیگران دست به فرصت‌طلبی می‌زنند که نیازمند هوشیاری بیشتر از سوی کاربران است). اکنون می‌گویم: برای دیدن فیلم عملکرد دکتر پزشکیان، باید دو سال صبر کنیم. چرا دو سال؟ چون یک سال برای ارزیابی عملکرد یک دولت کم است و چهار سال، برای صبر مردم ایران، زیاد است. درواقع اگر نیک بنگریم تحولات ایران دو ساله شده است. از انقلاب مشروطیت تا خیزش دانشجویی ۱۳۷۸، فاصله تحولات بزرگ سیاسی و اجتماعی در ایران دو تا سه دهه بوده است (۱۲۸۵، ۱۳۰۴، ۱۳۳۲، ۱۳۵۷ و ۱۳۷۸). سپس یک دهه‌ای شده است (۷۸ تا ۸۸ و سپس دی ۹۶)؛ و از آن پس دو ساله شده است (۹۶ تا ۹۸ و سپس ۱۴۰۱ و ۱۴۰۳). این یعنی دامنه صبر اجتماعی جامعه ایران به دو سال کاهش یافته است. بنابراین هم پزشکیان و هم نظام سیاسی حداکثر دو سال فرصت دارند تا عملکرد خود و رویکرد تازه خود را به جامعه بنمایانند. درواقع انتخابات اخیر هم، نوعی خیزش اجتماعی دو مرحله‌ای برای «نه به وضع موجود» بود که پس از دوره‌ای از حذف و خالص‌سازی، دوباره یک دولت اصلاح‌جو را برسرکار آورد. اگر تحول ویژه‌ای رخ ندهد و بخشی از انتظارات آن ۷۸ درصد جامعه (۵۱ درصد تحریم‌کنندگان و ۲۷ رای‌دهندگان به پزشکیان) برآورده نشود، انرژی‌ مثبت این تحول‌خواهی حداکثر تا دو سال دیگر تخلیه خواهد شد و با انرژی منفی تحریم و براندازی جایگزین خواهد شد. بنابراین دو سال دیگر یا پزشکیان امروز تمام خوهد شد با «پایانی نامسعود»؛ یا پزشکیانی تازه متولد خواهد شد ....... ادامه متن را در یکی از پیوند‌های زیر بخوانید: در تارنمای محسن رنانی: https://renani.net/texts/notes/masoud-end/ در نمای فوری تلگرام: https://telegra.ph/%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%85%D8%B3%D8%B9%D9%88%D8%AF-08-16 .

کارزار حمایت از دکتر #احمد_میدری برای وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و درخواست رای اعتماد از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی لطفا این کارزار را امضاء کنید: https://www.karzar.net/151427 با ما همراه باشید در کانال تلگرامی کنشگران حوزه معلولیت @Disability_activists

سخن‌گوی دولت سمت رسمی، حساس و بسیار تعیین کننده است. همان‌قدر که وزارت کار سیاسی و تخصصی حساس است، سخن‌گویی هم هست. دولت‌ها به اندازه‌ای که از عملشان ضربه می‌خورند از سخنشان هم آسیب می‌بینند. @fazeli_mohammad

✅ بیانیه بیش از ۱۲۵ نفر از فعالان و متخصصان شهری و محیط زیستی در حمایت از وزیر پیشنهادی شهرسازی+اسامی 🔹انجمن معماری و شهرسازی ایران، با صدور بیانیه ای از دکتر فرزانه ماواجرد وزیر پیشنهادی راه و‌شهرسازی در دولت چهاردهم حمایت کرد. 🔳خبر را در #دیدبان_ایران بخوانید👇🏻 🔗https://www.didbaniran.ir/fa/tiny/news-196615 @didebaniran

🔴خطاب به طرفهای ماجرا 🔺اعتماد ۲۳ مرداد ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔹یادداشت تشریحی درباره دولت آقای پزشکیان ▪️برد باید دو طرفه باشد ▪️انتقادات روزهای اخیر نه یک تهدید بلکه یک فرصت و ظرفیت است. اینها لزوما از روی دشمنی و خباثت نیست. ▪️وزارت آموزش و پرورش خط قرمز شماست. برای وزارت کشور افراد شایسته ای بودند که می‌توانستند ملاحظات رسمی حکومت را نیز در نظر بگیرند و معلوم نیست که چرا تایید نشدند؟ ▪️ایا این فهرست وزیران نهایی است یا باید در مجلس نیز فیلتر جدیدی گذاشته شود؟ اگر نهایی نیست لطفا در همین مرحله همه را پس بگیرید و ۱۹ وزیری را پیشنهاد کنید که خودتان قبول دارید. ▪️یک لحظه تصور کنید که آقای پزشکیان شکست بخورد، چه خواهد شد؟ جز اینکه او به خانه خود می‌رود در همان جایی که پیش از انتخابات بود؟ این حکومت است که باید ماجرا را حل کند. چه راه حلی برای آن وجود دارد؟ ---------------------------------------------------------------- 🔘آخرین جلسه شورای راهبری پزشکیان در دهم مرداد برگزار شد و با عکس یادگاری پایان یافت. پس از آن یادداشت زیر را نوشتم و حتی برای آقای حضرتی صاحب امتیاز روزنامه فرستادم تا منتشر شود. در این فاصله آن را برای دو تن از دوستان فرستادم تا نظر دهند. یکی از آنها گفت؛ متن خوبی است ولی ممکن است شائبه فاصله‌گذاری از فرآیند موجود شورای راهبری از آن برداشت شود و این به سود آقای پزشکیان نیست. اگر منظور تو همین است ایرادی ندارد ولی اگر چنین قصدی نداری تأمل کن. 🔘پذیرفتم و در آخرین ساعات کار روزنامه از آقای حضرتی خواستم که منتشر نکند. اکنون که ماجرای فهرست کابینه پیش آمده مناسب می‌دانم که ابتدا این یادداشت را تقدیم کنم، سپس به بیان نظرات خود پیرامون فهرست پیشنهادی کابینه بپردازم. https://telegra.ph/خطاب-به-طرفهای-ماجرا-08-12

یک گفت‌وگوی پیشگویانه محمد فاضلی خواندن این گفت‌وگوی #احمد_میدری در سال ۱۳۹۹ برای شرایط امروز ایران راهگشاست. امیدوارم مجلس به آدمی که ۴ سال پیش چنین ایده‌ای را مطرح کرده است رأی اعتماد بدهد. https://www.irna.ir/news/84245402/%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B9%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D8%AD%D8%A7%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D8%A6%D8%AA%D9%84%D8%A7%D9%81-%DA%A9%D9%86%D9%86%D8%AF آدمی که برای کنش سیاسی و اجتماعی نظریه دارد این گونه معلوم می‌شود. @fazeli_mohammaf

مسئولیت مجلس در برابر مردم محمد فاضلی ۱. اصول‌گرایان و اصلاح‌طلبان در ۴۰ سال گذشته، نتوانسته‌اند یکدیگر را از صحنه سیاست حذف کنند. هر کدام در مقاطعی (حداقل در ۱۳۷۶، ۱۳۸۴، ۱۳۸۸، ۱۴۰۰ و ۱۴۰۲) قصد حذف یکدیگر را داشته‌اند. ۲. طرح حذف و خالص‌سازی به نزاع سیاسی مدام، امنیتی‌شدن و خشونت‌آمیز شدن زندگی سیاسی و ناکارآمدی انجامیده است. ۳. مسعود پزشکیان با شعار «با هم دعوا نکنیم» بر صندلی ریاست جمهوری نشسته است. ۴. پزشکیان به هر ترتیب در پی بازسازی #سیاست_غیرحذفی است. او می‌خواهد سیاست در آغاز راهی قرار گیرد که بشود سیاست‌ورزی به‌مثابه کنش معطوف به خیر جمعی انجام داد، نه کنشی برای حذف دیگری و انحصارگری در قدرت. ۵. وزاری پیشنهادی او هم تلفیقی از گروه‌های سیاسی و تجلی همین نگاه است. ۶. من به صراحت گفته‌ام و نوشته‌ام که پزشکیان آخرین فرصت برای بازسازی سیاست‌ورزی مسالمت‌آمیز و حفظ مردم به عنوان ارزشمندترین سرمایه برای ساختن ایران بهتر است. دیده‌ام که اصول‌گرایانی نیز چنین گفته‌اند. رهبری نظام هم به صراحت گفته‌اند موفقیت رئیس‌جمهور، موفقیت ماست. ۷. مجلس نیز در چنین شرایطی، می‌تواند تکمیل‌کننده راهبرد #سیاست_غیرحذفی باشد. مجلس نه فقط می‌تواند، بلکه مسئولیت دارد که چنین راهبردی را توسعه دهد و به پیروزی آن کمک کند. ۸. اگر نمایندگان مجلس، به نامزدهای اصلاح‌طلب و میانه‌رو، و ناهمسو با رویکرد سیاسی غالب نمایندگان مجلس رأی اعتماد ندهند، و هیئت وزیران پزشکیان از این گزینه‌ها خالی شود، پیام روشنش این است که مجلس نمی‌خواهد بخشی از فرایند توافق‌سازی، کاهش دادن سطح منازعه سیاسی، تقویت انسجام اجتماعی، و همراهی با رویکرد توافق‌ساز و «با هم دعوا نکنیم» رئیس‌جمهور برای تحقق #خیر_جمعی_ایرانیان باشد. ۹. اگر مجلس به گونه‌ای عمل کند که هیئت وزیران رئیس‌جمهور #پزشکیان، دیگر نماد توافق‌سازی و سیاست غیرحذفی نباشد، همان ۳۰ درصد رأی‌دهنده به پزشکیان نیز به آن ۵۰ درصدی می‌پیوندند که مشارکت نکرده‌اند. سرمایه اجتماعی دولت پزشکیان سقوط می‌کند و عاقبت جمله موفقیت رئیس‌جمهور موفقیت ماست، تیره و تار خواهد شد. ۱۰. مجلس، دولت، قوه قضائیه و کل نظام سیاسی در یک کشتی نشسته‌اند و چنان‌که پیش‌تر بارها نوشته و گفته‌ام، جدایی نظام از دولت، توهمی بیش نیست. این کشتی باید به درد ملت ایران بخورد و بتواند بار تأمین شرایط زندگی بهتر را برای این مردم عزیز و رنج‌کشیده، تحت فشار اقتصادی، تحریم و انواع بحران‌ها را به مقصد برساند. باید امید داشته باشیم که مجلس نخواهد سوراخ‌کننده این کشتی با به شکست کشاندن راهبرد #سیاست_غیرحذفی باشد. رأی‌دهندگان رئیس‌جمهوری با شعار توافق‌سازی انتخاب کرده‌اند، مسعود پزشکیان با ارائه نامزدهایی برآمده از گرایش‌های سیاسی مختلف به این توافق‌سازی عمل کرده و حتی انبوه انتقادها را به جان خریده است؛ و حال مجلس در موقعیتی است که به این راهبرد تن می‌دهد یا تخریب کل اندک سرمایه اجتماعی خلق‌شده را برمی‌گزیند. من امیدوارم مجلسیان و صدرِ مجلسیان، به مسئولیت مجلس برای تداوم بخشیدن به سیاست غیرحذفی توجه تمام و کمال داشته باشند؛ و فراهم کردن زمینه‌های سیاسی ضروری برای سیاست‌گذاری برای حل مسأله‌های بحرانی‌شده ایران و رسیدگی به دردهای مردم شریف ایران را اصلی‌ترین کار خود بدانند؛ و راهبرد توافق‌سازی برای سیاست غیرحذفی را سوراخ و بی‌اعتبار نکنند. مداوم و مستحکم کردن سیاست توافق‌ساز غیرحذفی، مسئولیت مجلس در برابر مردم است تا شرایطی فراهم شود که بهتر زندگی کنند. فرصت‌ها می‌گذرند چون ابر بهار، و آخرین فرصت ...   @fazeli_mohammad

این متن محسن رنانی عزیز درباره مسعود پزشکیان، حکومت و کابینه را هم بخوانید. نکته‌ها دارد. یک بندش: آی حکومت! مسعود را هر روز می توان در میدان شهر به فلک بست! اما این کار را مکنید؛ نه به سود شماست، نه به سود ملت! چرا که مسعود، امروز هم نماد حکومت است هم نماد مردم؛ به این سرمایه بزرگ چوب حراج مزنید! اصل نوشتار @fazeli_mohammaf

سوئیسی‌ها! این‌جا ایران است محمد فاضلی مسعود #پزشکیان که اعضای کابینه‌اش را معرفی کرد، سیلی از انتقاد به ایشان راه افتاد. عمده انتقادکنندگان چهار دسته‌اند: یک. آن‌ها که رأی ندادند. حق دارند، انتظارات‌شان آن‌قدر بالا بود که رأی دادن را هم چاره نمی‌دانستند، بدیهی است کابینه حاصل این رأی دادن را هم مطلوب ندانند. اکثریت‌شان سامانه سیاسی مولد رأی، رئیس‌جمهور و کابینه را مناسب نمی‌دانند. دو. بخشی از رأی‌دهندگان به پزشکیان که اکثریت قاطع آن‌ها کنشگر سیاسی نیستند، اغلب با انتظار بهبود زندگی رأی دادند، مستعد ناامید شدن هم هستند. تحلیل‌گر سیاست هم نیستند، مایلند زندگی کنند، حق‌شان هم هست. سه. کنشگران اجتماعی و سیاسی، اغلب فعال در فضای مجازی، بدون وابستگی جناحی روشن به گروه اصلاح‌طلبان، اما اصلاح‌جو و به دنبال ساختن ایرانی بهتر، با زندگی مناسب‌تر برای همه ایرانیان. داشتن زندگی بهتر حق همه از جمله ایشان است، منتقدند به عنوان بخشی از حقوق شهروندی و برآمده از انتظاری که داشته‌اند. چهار. کنشگران سیاسی جمعی و فردی وابسته به اصلاح‌طلبان، بالاخص جبهه اصلاحات. روی سخنم در این نوشتار با همین گروه است. اما درخصوص این گروه چهارم، جبهه اصلاحات و برخی چهره‌های شناخته‌شده ایشان. ۱. چهارم، مسعود پزشکیان را به عنوان یکی از سه نامزد جبهه معرفی کرده و شرط گذاشته‌اند که اگر یکی از آن‌ها تأیید نشود، وارد انتخابات نمی‌شوند. پزشکیان تنها نامزد تأییدشده ایشان است، تأیید هم نمی‌شد - صرف‌نظر از عاقبتش برای کشور و نظام سیاسی - کاری از دست کسی از جمله این گروه ساخته نبود. ۲. تمام‌قد پشت پزشکیان ایستاده‌اند و او را راهی میدان سیاست کرده‌اند. بعد هم تمام‌قد در کمیته‌های مشورتی انتخاب وزرا حاضر شده‌اند و برای نامزد کردن گزینه‌های خودشان از هیچ تلاشی دریغ نکرده‌اند. ۳. تجربه سال‌‌های ۱۳۷۶ تا ۱۴۰۳ را دارند و با محدودیت‌های سیاست و انتخاب وزرا در ایران – نه سوئیس - آشنا هستند. خودشان هم می‌دانند که غیر از مسعود پزشکیان کسی از دریچه تنگ استصواب رد نمی‌شده، و اگر هم رد می‌شدند کابینه‌ای کم‌وبیش در همین اندازه ارائه می‌کردند. ۴. حتماً در جریان جزئیات مذاکرات منجر به انتخاب کابینه هستند، می‌دانند چه تلاش‌هایی شده و چه گزینه‌هایی رد شده‌اند و امکانی برای قرار دادن آن‌ها در فهرست نبوده است. اما حالا شاکی فهرست وزرای پیشنهادی هستند. ۵. حداقل ۱۰ وزیر پیشنهادی کاملاً قابل دفاع در فهرست پیشنهادی را نمی‌بینند، و کلیت کابینه را زیر سؤال می‌برند و مسعود پزشکیان را در همین ابتدای کار تنها می‌گذارند و سودای بی‌اعتبار کردنش را دارند. ۶. به سرعت یادشان می‌رود که تا همین سه ماه پیش، تنها ابزارشان برای اثرگذاری بر سیاست، توییت زدن بوده است و به کلی در سیاست ایران امروز نادیده انگاشته شده بودند. خیلی زود یادشان رفته همین شش ماه پیش امضاکنندگان بیانیه روزنه‌گشایی - صرف‌نظر از درستی یا نادرستی آن کنش – را به باد ناسزا گرفتند، و همین بلا را کم‌وبیش سر امضاکنندگان بیانیه راهگشایی آوردند. به گشودن روزنه‌ای باور نداشتند و حالا داشتن رئیس‌جمهوری در قدرت و چندین وزیر در کابینه، به علاوه یک زمین بازی سیاست‌ورزی غیرخشونت‌آمیز را به هیچ گرفته‌اند. ۷. هنوز نه وزیری به دار است و نه سیاستی به بار، چنان ژست فرار و پشیمانی گرفته‌اند که انگار از سوئیس به سودای بهشت وارد سیاست ایران شده‌اند و یکباره با جهنم صحرای آفریقا مواجه شده‌اند. این‌جا ایران است و صدای سیاست را از یک نظم دسترسی محدود درگیر صلح مسلح در درون و بیرون مرزها می‌شنوید. ۸. اصلاً از پزشکیان پرسیده‌اید بر سر چه چیزهایی توافق کرده است؟ ائتلاف او با اصولگرایان چه محورهایی دارد؟ سیاست کلی کابینه چیست؟   ۹. گیریم که پزشکیان را بی‌اعتبار کردید، بعدش به‌مثابه کنشگران قائل به اصلاحات گام به گام چه می‌کنید؟ شما مثلاً کنشگر سیاسی سازمانی هستید، مسئول امیدوار شدن ۱۶ میلیون ایرانی که به این آخرین فرصت سیاست‌ورزی مسالمت‌آمیز اصلاح‌جو دل بسته‌اند. ۱۰. به رأی‌دهنده امیدوار بیم‌ناک احترام بگذارید، بساط توئیت‌بازی و بیانیه‌های طلبکارانه سوئیسی‌طور را جمع کنید، تمام‌قد پشت پزشکیان بایستید، به مسئولیت فرستادن او در میدان سیاست پای‌بند باشید، برای توافق‌سازی و دستورکارسازی مسالمت‌آمیز گذار از وضع موجود تلاش کنید، بکوشید رأی اعتماد مجلس را برای وزرای پیشنهادی بالاخص گزینه‌های مطلوب، بگیرید؛ و در مقام جریان و سازمان سیاسی‌ای که مسأله‌اش ایران است، در میان همه تنگناها، کنشگری کنید. این‌جا ایران است، سوئیس نیست، حتی آلمان هم نیست که ماکس وبر در آن گفته بود «سیاست سوراخ کردن تخته‌های سفت است.»   @fazeli_mohammad

همچنان نه قهر و نه ذوق زدگی! ✍یاسرعرب الان وقش است اصلاح طلبانی که مردم را تهییج و تشویق می‌کردند که صحنه‌ی قیامت آخر الزمانی ایران را با رای دادن به جناب پزشکیان از دست خصم متخاصم نجات دهید و ایران را #برای_ایران پس بگیرید، شروع به بازخوانی کتاب قدرت بی قدرتان و آثار هانا آرنت در پیج‌های‌شان کنند! پزشکیان هیچ‌جا نگفت دولت انقلاب ملی است و ننوشت که دولت تهور و شجاعت است. از اولش هم صادقانه گفت نمی‌داند و فقط اینقدر می‌داند که نمی‌داند و کار را باید داد دست کارشناس. حالا اینکه فهم و توان او در شناسایی و گزینش کارشناسان چقدر بوده و الزامات پشت پرده چطور بعضا بر او غالب شده نکته دیگری است. کدام ریس جمهوری همه‌ی وزاری‌اش را خودش انتخاب کرده (حتی رئیسی) که پزشکیان کند؟ گفت اندازه نگه‌دار که اندازه نکوست! بله..‌ وعده‌هایی هم داد که نباید می‌داد. مهم اما رفع فیلترینگ، دفع طرح زور، تنظیم سیاست خارجه و مناسبات سیاسی ما با غرب است. وزیر کشور و وزیر آموزش پرورش و وزیر اطلاعات او را من نیز نمی‌پسندم. اما نمره‌ی کلی کارنامه‌ی معرفی وزاری او چیزی در حد خود اوست. هرچند بی نظریه، فاقد گفتمان، بدون انسجام و مرسوم و معمول اما در شرایط فعلی قابل قبول! یادآوری موضع پیش از شروع رقابت‌های انتخاباتی نگارنده و اشاره به موضوع افسردگی پسا پزشکیان اینجا 👇؛ نه قهر و نه ذوق زدگی! @yaser_arab57

ملاک دیدن و نادیدن رأی‌دهندگان! سیدحسین مرعشی دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران گفته است: "به عنوان یکی از کسانی که خودش را به آقای پزشکیان نزدیک می‌داند باید تاکید کنم که با این فرمان حرکت کردن و نادیده گرفتن همه کسانی که جمع شدند و مردم را بسیج کردند و رأیی را ساختند، اشتباه است." به نظرم هشدار آقای مرعشی به‌جاست. آقای پزشکیان نباید اقشار و گروه‌هایی را که به او رأی دادند نادیده بگیرد. با این حال دیده و نادیده گرفتن یک قشر لزوماً به معنای دستیابی یا عدم دستیابی آنها به پست‌های اجرایی نیست بلکه به ایجاد شرایط اجتماعی است که فعالیت مدنی و سیاسی امن و آزاد را برای آنها فراهم کند. آنچه ما از آقای پزشکیان می‌خواهیم عمل به سه وعدۀ توازن در سیاست خارجی در کنار مذاکره به قصد لغو تحریم‌ها، رفع محدودیت در استفاده از اینترنت و پایان دادن به استفاده از ابزارهای فیزیکی و تحمیلی در حوزۀ پوشش مردم است. او اگر به این سه وعده عمل کند، رأی‌دهندگان را "دیده" است، حتی اگر اعضای کابینه‌اش باعث ملال‌ِخاطر ما شوند، اما اگر به این وعده‌ها عمل نکند، رأی‌دهندگان به خود را "ندیده" است، حتی اگر کابینه‌اش انباشته از چهره‌های نامدار و جذاب باشد! به عبارت دیگر، بسیاری از رأی‌دهندگان به آقای پزشکیان نمی‌توانند و نمی‌خواهند بخشی از دولت او باشند، آنها می‌خواهند دولت پزشکیان شرایط بهتر و آزادتر و عادلانه‌تری برای زیست و فعالیت آنها در حوزۀ جامعۀ مدنی ایجاد کند تا استعدادها و علایق خود را به ظهور برسانند. #احمد_زیدآبادی @ahmadzeidabad

چرا من برای وزارت خوبم؟ محمد فاضلی رئیس‌جمهور مسعود #پزشکیان، فردا ۲۱ مرداد ۱۴۰۳، اسامی وزرای پیشنهادی دولتش را به مجلس ارائه می‌کند. رئیس‌جمهور برای انتخاب هر کدام از افراد دلایلی دارد، اما هر کدام از وزرای پیشنهادی هم حتماً دلایلی برای خود دارند که حاضر می‌شوند برای چهار سال زیر بار سنگین وزارت بروند. وزرای پیشنهادی حالا که چنین کار دشواری را می‌پذیرند، خوب است در جلسه‌ای با حضور مطبوعات یا در متنی به قلم خودشان، به این چند سؤال پاسخ دهند. ۱. به اتکای کدام شایستگی‌ها و قابلیت‌ها، خود را مناسب وزارت دانسته و برای انجام این وظیفه سنگین مسئولیت می‌پذیرند؟ ۲. کدام جریان سیاسی از ایشان برای پذیرش مسئولیت سنگین وزارت، حمایت کرده است؟ ۳. آن مسائل اصلی چیست که در حوزه کاری وزارتخانه به دنبال تعدیل و حل آن‌ها هستند؟ ۴. حل آن مسائل اصلی را با اتکا بر چه تحلیلی از آن مسائل و با چه توانمندی‌هایی دنبال می‌کنند؟ ۵. ارزش افزوده میان‌بخشی آن‌ها (فراتر از وزارتخانه خودشان و در ارتباط با سایر وزارتخانه‌ها) برای هیئت دولت چیست؟ اگر کسی به این سؤالات پاسخ دهد، در اصل به این سؤال جواب داده که «چرا من برای وزارت خوبم؟» اگر مردم و بالاخص تحلیل‌گران رسانه‌ها، پاسخ‌های هر وزیر پیشنهادی را قانع‌کننده ارزیابی کنند، سرمایه اجتماعی زیادی نصیب شخص می‌شود. ⭕فایده این نوشته من چیست؟ خودم تصور می‌کنم آن‌چه در بالا نوشتم و پیشنهادی که دادم چند فایده دارد: یک. ممکن است از امشب تا فردا که اسامی به مجلس داده می‌شود، آقای رئیس‌جمهور این سؤالات را درباره تک تک وزاری پیشنهادی از خودش بپرسد و اگر جواب قانع‌کننده‌ای نیافت، از خیر برخی افراد بگذرد. این کم خدمتی به رئیس‌جمهور نیست. دو. ممکن است برخی افراد پیشنهادی از خودشان این سؤالات را بپرسند و پیش خودشان بگویند «در دیزی باز است، حیای گربه کجا رفته!» و پیش خودشان بگویند این بچه راست می‌گوید، پادشاه لخت است؛ و خودشان بی‌خیال وزارت شوند. این هم کم خدمتی به ملت و مُلک نیست. سه. ممکن است شایستگان از میان افراد پیشنهادی، به این سؤالات فکر کنند، پاسخ بدهند و برای‌شان سرمایه اجتماعی شود. این هم کم خدمتی به رئیس‌جمهور، هیئت دولت و شخص وزیر شایسته نیست. چهار. ممکن است خبرنگاران و رسانه‌ها تصمیم بگیرند این سؤالات را از وزرای پیشنهادی بپرسند. این هم باعث روشن شدن افکار عمومی می‌شود. این هم کم خدمتی به جامعه و رسانه‌ها نیست. پنج. ممکن است وزرای پیشنهادی اگر هم خودشان به این سؤالات پاسخ ندهند، ولی بعداً در به‌کارگیری معاونین و همکاران‌شان، از آن‌ها چنین سؤالاتی بپرسند و باعث ارتقای کیفیت همکاران‌شان شود. این هم کم خدمتی به ایران نیست. خلاصه! شما بگو ببینیم چرا فکر می‌کنی برای وزارت خوبی؟ @fazeli_mohammad

▪️ کتاب "چرا شما رو نمی‌گیرن و آخرش چی میشه" دکتر صادق زیباکلام- ماجرای دوم ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۳، چهارمین روز از نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، قرار بود در غرفه انتشارات روزنه، جدیدترین اثر دکتر صادق زیباکلام با عنوان "چرا شما را نمی‌گیرن و آخرش چی میشه" رونمائی و با امضای استاد تقدیم علاقه‌مندان شود. ولی هنوز یک ساعتی از حضور ایشان در غرفه و گفتگو با بازدیدکنندگان نگذشته بود که از سوی دادستانی فرهنگ و رسانه احضار شدند. این احضار همانا و اجرائی شدن حکم بازداشت ۱۸ ماهه ایشان و انتقال به زندان اوین همانا! اگر می‌خواهید درباره علت بازداشت، تعلیق حکم‌، ماجراهای کتاب چرا شما را نمی‌گیرن و آثار در دست تالیف ایشان بیشتر بدانید در این ویدئوها با ما همراه باشید... 🛒خرید اینترنتی کتاب "چرا شما را نمی‌گیرن و آخرش چی میشه" با ۲۰٪ تخفیف 📖مطالعۀ صفحات نخست #کسی_تنهاست_که_کتاب_نمی‌خواند ▫️تلگرام نشر روزنه ▫️اینستاگرام نشر روزنه ▫️کانال تلگرام دکتر صادق زیباکلام ☎️ 02188721514

تضمین؟ کنشگری و انتقاد؟ کدام تناقض؟! محمد فاضلی یک. برخی مثل من فعالانه به نفع مسعود پزشکیان کنشگری کردند، و صرف‌نظر از این‌که چقدر اثر داشته‌ایم، ایشان رئیس‌جمهور شده است. ایشان اکنون مختار و مسئول است. دو. آیا از اول نمی‌دانستیم یا فکر نکرده بودیم موانع بزرگی پیش پای پزشکیان و دولت اوست؟ می‌دانستیم. سه. آیا نتیجه کنش سیاسی قابل تضمین است؟ نه! اصلاً نتیجه کدام کنش انسانی مهم قابل تضمین است؟ مردان و زنانی عاشقانه ازدواج می‌کنند و خصمانه طلاق می‌گیرند. صدها هزار نفر با امیدهای بسیار دست به تأسیس شرکت و استارت‌آپ می‌زنند، بیش از ۹۰ درصدشان شکست می‌خورند. صدها هزار نفر می‌خواهند در دنیای فوتبال رونالدو شوند، توپ جمع‌کن هم نمی‌شوند. هزاران محصول سالیانه طراحی می‌شوند و در بازار شکست می‌خورند. چهار. دنیای سیاست نیز مانند زندگی شخصی، دنیای ورزش، یا اقتصاد، مملو از عدم قطعیت‌هاست و تضمینی در کار نیست. اما همان گونه که علی‌رغم همه طلاق‌ها، مردم عاشق می‌شوند؛ و علی‌رغم شکست محصولات و شرکت‌ها، آدمیان به کسب‌وکار ادامه می‌دهند؛ و میلیون‌ها نفر عاشق رونالدو شدن هستند؛ در دنیای سیاست هم زندگی بدون تضمین ادامه دارد. پنج. چرا زندگی بدون تضمین ادامه دارد؟ چون ظرفیت کنشگری و عاملیت انسانی وجود دارد. عاشقان زیادی طلاق گرفته‌اند اما میلیون‌ها نفر عاشقانه زندگی می‌کنند؛ هزاران محصول شکست خورده‌اند اما آدمیان با میلیون‌ها محصول موفق کسب‌وکار و زندگی می‌کنند؛ و میلیون‌ها نفر رونالدو نشده‌اند اما لیگ‌های فوتبال جهان با کیفیت و زیبایی ادامه دارند. این‌ها محصول کنشگری آدمیان است، علی‌رغم وجود ساختارها، علی‌رغم شکست‌ها. شش. رئیس‌جمهور شدن مسعود پزشکیان، محصول کنشگری‌های خود او، حامیانش و حتی کسانی در هسته اصلی قدرت است؛ علی‌رغم وجود ساختارهایی که به شدت مقاومت می‌کنند. هفت. همکاران رئیس‌جمهور در میانه همه محدودیت‌ها، سقف‌های کوتاه، میراث ناخوب گذشته، و منفعت‌طلبی‌های غیرملی افراد و گروه‌ها انتخاب می‌شوند. هیچ تناقضی بین امیدواری به موفقیت مسعود پزشکیان، آگاه بودن بر دشواری‌های او برای انتخاب همکارانش، نقد گزینه‌های بد، و تلاش برای کمک به او برای برگزیدن برترین‌ها و هشدار دادن نسبت به عواقب اجتماعی و سیاسی برگزیدن ناخوب‌ها وجود ندارد. هشت. هشدار دادن و نقد کردن، عین امیدواری است. آن‌ها که ناامیدند احتمالاً وارد نقد و بررسی هم نمی‌شوند. وقتی امیدوار هستید برای موفق شدن تلاش می‌کنید و نسبت به عواملی که مانع احتمالی موفقیت می‌شوند هشدار می‌دهید. نُه. من در همان ابتدای دولت سیزدهم برای اعضای هیئت دولت مرحوم آقای رئیسی آرزوی موفقیت کردم، ولی نه درباره انتخاب کابینه نوشتم، نه امیدی به اثرگذاری داشتم و نه امیدوار به تغییر مثبت بودم، هر چند اگر تغییر مثبتی می‌شد خوشحال می‌شدم و استقبال می‌کرد. مشارکت در نقد فرایند انتخاب همکاران مسعود پزشکیان، از سر امیدواری و مسئولیت‌پذیری است. اگر نقشی در پیروزی او داشته‌ایم (هر چند بسیار بسیار اندک) مسئولیت حفاظت از آن‌را هم داریم. ده. مسعود پزشکیان مختار و مسئول چینش همکارانش است، اما این نافی مسئولیت امیدوارانه هشدارها و نقدهای امثال من نیست. کنشگری منتقدانه، بدون تضمین موفقیت، هم مسئولانه است و هم امیدوارانه. امیدواری به موفقیت از مسیر کنشگری انتقادی هم نه متوهمانه است و نه غیرمسئولانه. @fazeli_mohammad

موفقیت، تضمین ندارد؛ اما کنش‌گری قاعده و سختی دارد؛ هر چند با رعایت قواعد و تحمل سختی‌ها هم تضمینی در کار نیست. @fazeli_mohammad

کابینه‌ای مرکب از ادراکات متعارض درباره خیرات عمومی، شیوه حکمرانی، وضع‌وحال ایران و جهان و سیاستهای خرد و کلانْ تعبیری خطا و خطرناک از رؤیای ⁧ #دولت_وفاق_ملی ⁩ است. تعبیر صادق این رؤیا در گرو تشکیل کابینه‌ی باورمندان به ⁧ #کثرت‌گرایی_سیاسی ⁩ است نه نمایندگان ⁧ #منافع_متعارض ⁩ و ⁧ #تعارض_منافع ⁩. ۱۸ امردادماه ۱۴۰۳ @mmojahedi

به فکر جلو صحنه باشید، بتوانید از فهم، سابقه، توانمندی، ابرو و سرمایه اجتماعی افراد دفاع کنید. آن‌ها که لابی می‌کنند بعدا مسئولیت هیچ شکست و‌ ناکامی را نمی‌پذیرند. @fazeli_mohammad @fazeli_mohammad

🔴جوابیه‌ای ارزشمند ولی ناکافی 🔺اعتماد ۱۷ مرداد ۱۴۰۳ ✍️عباس عبدی 🔘روز ۱۴ مرداد که روز مشروطیت و شعار محوری آن قانون بود یادداشتی از من با تیتر: «بازتاب‌های منفی برخی از احکام در جامعه» و با دو عکس از آقای #شروین_حاجی‌پور و آقای #محسن_برهانی در قالب گزارش و تیتر اول روزنامه اعتماد مطرح گردیده بود. دستگاه محترم قضایی پاسخی ارزشمند را به این نوشته دادند که در ۱۶ مرداد منتشر شد که اغلب نکات مطرح شده قابل تامل و درست است، ولی به نظرم در کلیت ماجرا تغییری حاصل نمی‌شود و در این نوشته می‌کوشم که توضیح دهم که چرا چنین عقیده‌ای دارم؟ 🔘۱ـ ابتدا تأکید کنم، معتقدم که رویکرد ریاست محترم قوه در بهبود و اصلاح مسایل و فرآیندهای قضایی را تردیدناپذیر می‌دانم و این برای اولین بار است که در ۴ دهه اخیر شاهد این رویکرد هستیم. اگر چنین عقیده‌ای نداشتم، حتی زحمت نوشتن آن یادداشت را به خود نمی‌دادم. چه دلیلی و شاهدی بهتر از این پاسخ، که بعید می‌دانم در سه دهه گذشته، حتی یک نمونه از آن را بتوان از این دستگاه دید. هم مستدل و هم با ادبیاتی که شایسته چنین دستگاهی است که به دور از انگ زدن‌ها و تهدیدهای متعارف! نوشته و ارسال شده است. 🔘بویژه چند پاراگراف آخر آن و نیز آغاز متن بسیار درخشان است و امیدوارم که تمام نهادهای رسمی یاد بگیرند که به این نحو پاسخگو شوند و انتقادات رسانه‌ها را ناشی از خباثت نویسنده و نشریه ندانند، بلکه آن را فرصتی برای بهبود امور یا آگاهی‌بخشی به جامعه بدانند و این پاسخ قطعاً به بخش دوم کمک کرده است. در ادامه همین یادداشت باز هم در این باره خواهم نوشت. 🔘برای اینکه بدانیم چه تحول بزرگی در قوه ایجاد شده کافی است بگویم که یکی از روسای اسبق قوه یک بار که مدیر مسئول روزنامه اعتماد را دیده بود، اولین جمله او به نقدهای حقوقی بند بوده و از آن با تعبیر خنجر زدن به شکم خود توصیف کرده بود که باعث تأسف بود. ولی اکنون چنین برخورد می‌شود و همین نشانه مهمی است که امید ما را به بهبود وضع نشان می‌دهد. https://telegra.ph/جوابیه%E2%80%8Cای-ارزشمند-ولی-ناکافی-08-06

🎥 وزیر زن و ترسیم چشم‌انداز آینده دختران 🔶گفتگوی زهرا اردکانی، فاطمه صادقی، بهاره آروین و فاطمه علمدار 🔻زهرا اردکانی: اگر بر وزارت زنان تاکید می‌کنیم، یک بخشی از مسئله الگودهی به دختران نوجوان و باز کردن افق‌هایی در عرصه سیاسی برای آنهاست. زنان شایسته‌ای برای تصدی پست‌های مدیریتی وجود دارند و حتی برخی از آنها برای برخی از وزارت‌خانه‌ها رقابت برابری با مردان دارند. یک مشکل این است که معمولا نسبت به مدیران زن سختگیری بیشتری داریم و با ابهام به شایستگی آنها نگاه می‌کنیم. 🎞 فیلم گفتگو در یوتوب آزاد: https://youtu.be/6ZD5p2gShMc 🎞 فیلم این گفتگو در پلتفرم آزاد: 🌐 A Z A D. im ✅ حمایت «ارزی» و «ریالی» از آزاد 🆔@AzadSocial

وزیر پاره‌وقت هم داریم؟ محمد فاضلی وزیر بودن شغلی نیست که پاره‌وقت باشد، اما من معتقدم و دیده‌ام که وزیر پاره‌وقت هم داریم. کدام وزیر؟ وزیر نیرو. علت آن‌را توضیح می‌دهم. وزیر نیرو هم‌زمان وزیر امور برق و آب است، پس باید به هر دو به صورت تمام‌وقت بپردازد. اما به دلایلی که توضیح می‌دهم، هر وزیر نیرویی در ساختار فعلی نظام اداری و حکمرانی کشور، وزیر تمام‌وقت برای بخش برق و وزیر پاره‌وقت برای بخش آب است. یک. برق اگر چند دقیقه قطع شود، نبودنش مشهود است. قطع شدن برق به سرعت مشکل اجتماعی و حتی امنیتی تولید می‌کند. دو. برق قابل ذخیره‌سازی ندارد. برق یک شهر، استان یا کشور را نمی‌توان ذخیره کرد. بنابراین نبودش به سرعت مشهود می‌شود. سه. برق، به صورت لحظه‌ای تولید و مصرف می‌شود. از دست رفتن یک نیروگاه، یا قطع شدن یک خط انتقال، به سرعت مشهود می‌شود. چهار. تولید برق را می‌توان از طریق سرمایه‌گذاری در ساخت نیروگاه بالا برد، اما آب‌های تجدیدپذیر یک کشور به صورت ملموس قابل افزایش نیست. میزان بارش‌ها و منابع یک کشور، کم‌وبیش (صرف‌نظر از تأثیرات تغییر اقلیم بر کاهش یا افزایش، و نوسان‌های سالیانه) ثابت است. آب برخلاف برق، خصایص فوق را ندارد. تولید آب در فرایندی طبیعی و تدریجی صورت می‌گیرد، قابل ذخیره‌سازی در سدها و منبع‌هاست، و به صورت لحظه‌ای تولید و مصرف نمی‌شود. منابع آب زیرزمینی کشور دهه‌هاست که تدریجاً در حال نابودی است اما به چشم نیامده‌اند. مقایسه کنید با سوخت نرسیدن به یک نیروگاه یا قطع شدن یک خط انتقال برق که فوری به چشم می‌آید. به دلایلی که نوشتم (و البته دلایل دیگری که مطلب را مفصل می‌کند)، هر وزیر نیرویی در ایران، حتی اگر صد در صد از بدنه مدیریت آب کشور آمده باشد، به سرعت خود را در جایگاه وزیر برق می‌بیند. هشتاد نود درصد وقتش صرف برق می‌شود و اگر وقتی باقی ماند، بخش آب هم توجهی دریافت می‌کند. منطق مدیریت و حکمرانی برق و آب بسیار با هم تفاوت دارند و تا وقتی که دو بخش آب و برق در درون یک وزارتخانه مدیریت می‌شوند، آب مقوله فراموش‌شده است. دولت چهاردهم اگر می‌خواهد کار درست برای بخش آب انجام دهد، مدیریت آب و برق را در سطح وزارتخانه از هم جدا کند. کشور می‌تواند یک #وزارت_انرژی داشته باشد و یک #وزارت_آب_و_منابع_طبیعی تا تمرکز سیاستی و انرژی حکمرانی در هر دو بخش آب و انرژی ایجاد شود. اگر بخش آب به نحوی از بخش برق جدا نشود، روند عدم تمرکز بر حل مسأله آب در ایران در سطح حکمرانی ادامه می‌یابد و یکی از بدترین عاقبت‌ها برای ظرفیت زیست‌پذیری سرزمین ایران رقم می‌خورد. این یکی از راهبردی‌ترین مسأله‌های ایران است، در سطح راهبردی به آن بپردازید. امر حیاتی آب را با یک وزیر پاره‌وقت نمی‌شود مدیریت کرد. در ضمن، پذیرش این نوع نگاه، الزاماتی دارد که می‌شود درباره آن گفت‌وگو کرد. این نگاه بدون پذیرش الزاماتش یعنی هیچ!   @fazeli_mohammad

🔴ترس و شرم دو شرط مهم برای انتخاب دولتمردان 📝روزبه کردونی کنشگری و سیاست ورزی بدون ترس و شرم نابود کننده است . یک مثل عربی است که می گوید : ((قال له اتخاف ، قال : لا ، قال: تستحی ، قال : لا ، قال: اعمل ما تشتهی)) - به این معنی لفظی که اگر نه می ترسی و نه شرم داری پس هر چی می خواهی انجام بده. حدیثی هم از حضرت رسول ( صلی الله علیه وآله وسلم) هست که می فرماید : إذا لم تستح فاصنع ما شئت». ((اگر حیا نداری، هرچه خواهی کن.)) با این وصف معتقدم دو شرط مهم برای انتخاب کارگزاران بویژه اعضای کابینه باید ترس و شرم باشد . اگر در سیاست ورزی و کنشگری، ترس و شرمی از خدا، مردم، قانون، تاریخ، آینده، کشور و هیچکس نباشد، سرانجامی جز نابودی و قهقرا نیست. کابینه دکتر پزشکیان باید از خطا، فساد، نپوتیسم و خویشاوند گرایی، قبیله گرایی و باند بازی، ناکارآمدی، تعارض منافع و سیاست گذاری علیه مردم و منافع ملی بترسند و از رهبر، مردم و سرزمین ایران شرم کنند که مسیر نادرستی را پیش روند. کابینه ای که هم ترس داشته باشد هم شرم حتما در خدمت به منافع و کیان ملی کشور و بهبود وضعیت مردم موفق خواهد بود . https://t.me/rkardooni99

قسمت صد و شانزدهم پادکست دغدغه ایران   سیاست خارجی ایران: از صفویه تا انقلاب مشروطه روح‌الله رمضانی، محققی که شصت سال عمر علمی خود را صرف پژوهش در سیاست خارجی ایران کرد، در کتاب «تاریخ سیاست خارجی ایران» معتقد است رهبران سیاسی ایران در سیاست خارجی دچار ناواقع‌گرایی سیاسی بوده‌اند. این قسمت، شرح رمضانی از سیاست خارجی ایران از ابتدای قرن شانزدهم تا پایان قرن هجدهم را به روایت رمضانی ارائه می‌کند.   حامی مالی این قسمت آچاره، خدمات و تعمیرات آنلاین ساختمان و لوازم منزل   حمایت از پادکست دغدغه ایران   پادکست جور دیگر: جامعه‌شناسی برای همه   شناسه پیپال Mfpaypal97@gmail.com   موسیقی آغازین قطعه سلام، اثر استاد حسن کسائی   Email: dirancast@gmail.com   گوینده: محمد فاضلی امور فنی و صوت: مرتضی مشیری‌خواه گرافیک: استودیو آنسو (@onsoustudio)                                  تاریخ انتشار مرداد هزار و چهارصدوسه @dirancast_official

📚معرفی کتاب دام‌های اجتماعی و مسئله اعتماد ✅ «دام اجتماعی» وضعیتی است که افراد برای رسیدن به منافع کوتاه‌مدت، در درازمدت دچار فاجعه‌ی جمعی می‌شوند. بی‌اعتمادی منشأ دام اجتماعی است. سیستم ناکارآمدی که دچار دام شود، دائماً خود را تقویت می‌کند. ✅ ما مالیات را راحت‌تر می‌پردازیم اگر مطمئن باشیم دیگران هم می‌پردازند. مصرف آب را کم خواهیم کرد، اگر مطمئن باشیم که دیگران هم صرفه‌جویی می‌کنند. این گونه کنش‌های ما استراتژیک‌اند یعنی وقتی آن‌ها را انجام می‌دهیم به کنش دیگران نیز توجه داریم. حل کردن مسائل هر جامعه، نیازمند حل کردن معمای همکاری است. معمای همکاری هم زمانی حل خواهد شد که اعتماد وجود داشته باشد. پس باید توافقی بین همه‌ی کنشگران برای اعتماد به دیگری حاصل شود. اما خلق اعتماد کارکرد نهادهای حکومتی جامعه است. اگر نهادهای حکومتی از فساد، تبعیض و تحقیر پاک باشند، می‌توانند اعتماد خلق کنند. 📚کتاب دام‌های اجتماعی و مسئله اعتماد اثر بو روثستاین ترجمه دکتر محمد فاضلی و همکاران توسط نشر آگه در ۳۴۳ صفحه در قطع رقعی با قیمت ۳۵۰ هزار تومان منتشر شده است. لینک خرید کتاب

▪️معرفی کتاب نظم و زوال سیاسی توسط دکتر محمد فاضلی (جامعه‌شناس، نویسنده و مترجم) فرانسیس فوکویاما، نویسنده و نظریه‌پرداز مشهور ژاپنی-آمریکایی، توسعه را محصول برقراری توازن میان سه عامل دولت کارآمد وِبِری، حاکمیت قانون و پاسخ‌گوئی دموکراتیک می‌داند. فرضیۀ اصلی او در «نظم و زوال سیاسی» این است که توسعه زمانی با کمترین میزان بی‌ثباتی، خشونت و بازگشت‌پذیری همراه خواهد بود که این سه مؤلفه به ترتیب ظهور کنند. وی برای اثبات این فرضیه به بررسی تجربۀ توسعه در آلمان، ژاپن، آمریکا، بریتانیا، دانمارک و دیگر کشورها می‌پردازد. فوکویاما با این کتاب، جریان فکری غالب و سیاستگذاری‌های موجود را در بسیاری کشورها و سازمان‌های بین‌المللی به چالش می‌کشد. نام کتاب: نظم و زوال سیاسی نویسنده: فرانسیس فوکویاما مترجم: رحمن قهرمانپور قطع: وزیری نوبت چاپ: پنجم تعداد صفحات: ۶۰۸ #انتشارات_روزنه #کتاب #کسی_تنهاست_که_کتاب_نمی‌خواند 🛒خرید اینترنتی کتاب با ۲۰٪ تخفیف 🔍مشاهدۀ مجموعۀ آثار فوکویاما با ۲۵٪ تخفیف ویژه ▫️تلگرام نشر روزنه ▫️اینستاگرام نشر روزنه ▫️پادکست دغدغه ایران با موضوع «توسعه سیاسی به روایت فرانسیس فوکویاما» ☎️ 02188721514

کلاهبرداری محمد فاضلی فرد یا افرادی با استفاده از نام محمد فاضلی و تصویر من، کار رمزارز تقلبی و کلاهبرداری انجام می‌دهند. من هیچ فعالیت اقتصادی در زمینه رمزارز، سرمایه‌گذاری، امور مالی ندارم. کلاه سر کسی نرود. @fazeli_mohammad