شايد هيچكس نمىتوانست به خوبى او حال مرا بفهمد؛ او دلشورهى زمانى را كه حس میكنى آنى كه دوست مىدارى، دور از تو جايى خوش است و دستت به او نمىرسد، از عشق آموخته بود، عشق كه به نوعى همزاد دلشوره است، كه آن را يكسره از آنِ خود و فقط براى خود میخواهد، اما هنگامى كه، مانند آنچه بر من مىگذشت، دلشوره، پيش از پديدار شدنِ عشق در زندگىمان رخنه مىکند، در انتظار آن زمان، آزاد و ناشناس در درون ما بى كاركردِ معينى، هر روز در خدمت هر احساسى كه پيش آيد، زمانى مهرِ فرزندانه و زمانى دوستى پسر بچگانه، جريان دارد.
✍🏽
#مارسل_پروست
📕 در جستجوی زمان از دست رفته
Show more ...