audience statistics کانال حمید آصفی

Since the beginning of the war, more than 2000 civilians have been killed by Russian missiles, according to official data. Help us protect Ukrainians from missiles - provide max military assisstance to Ukraine #Ukraine. #StandWithUkraine

✅ چرا جمهوری اسلامی از آقا ماشاءالله کرمی می‌ترسد و او را به زندان انداخته است؟ 🌈 یکی از ویژگی‌های مهم آقا ماشاءالله سماجت و پیگری اوست. این خصیصه از نظر ج.ا خطر محسوب می‌شود. 🌈ویژگی خطرناک‌تر آقا ماشاءالله از نظر ج.ا، از اقشارِ محروم بودنِ او و نیز مذهبی بودنش است؛ دو ویژگی که ج.ا همیشه خواسته بگوید طرفدار آنهاست. آقا ماشاءالله کارگری است که می‌گوید بچه‌ام را با دستفروشی بزرگ کرده‌ام، نذری می‌دهد و راهیپمایی اربعین می‌رود. 🌈محبوبیت آقا ماشاءالله در میان مردم سویه‌های عاطفی مهم و متعدد دیگری هم دارد مانند... 🌈 آقا ماشاءالله یک چهره بسیار محبوب و معصوم در بین مردم است؛ یک پدرِ زحمتکشِ مذهبیِ مهربانِ فداکار و شجاعی که نگاه مشترکی به فرزندش محمد‌مهدی و جوانِ سر به دار دیگر، محمد حسینی، دارد. 🌈 ج.ا قید اکثریت مردم را زده ولی می‌خواهد اقلیت حامی خودش را توجیه و حفظ کند. بنابر این دشمنی‌اش با مخالفینی که با این بدنه همزبانی و تاثیرگذاری بیشتری دارند، شاید شدیدتر هم باشد. 🔹گفتگوی رضا علیجانی با رادیو فردا https://t.me/rezaalijani41 🔺نفوذ آقا ماشاءالله در میان قلب‌های مردم سویه‌های عاطفی مهمی هم دارد؛ یک بار از قول محمدمهدی کرمی پخش شد که حکمم اعدام است ولی به مامان نگو! این جمله دل‌های زیادی را لرزاند و یا ویدئویی که نشان می‌داد پدر و پسر دارند با هم کشتی می‌گیرند، این رابطه عمیق بین پدر و پسر در جامعه عاطفی ما و از جمله بدنه حکومت بسیار موثر است. ج.ا دیگر نمی‌تواند به دروغ آن تصویرسازی‌های غیرواقعیِ کلیشه‌ای از مخالفانش را در باره این خانواده تبلیغ کند. 🔺در سرنگون کردن هواپیمای اوکراینی خیلی از اقشار جامعه به لحاظ عاطفی درگیر شدند. ولی یکی از جاهایی که ج.ا را بیشتر عصبانی کرد درگیر شدن دکتر محسن اسدی لاری و همسرش دکتر زهرا مجد بود؛ خانواده دو تن از قربانیان این فاجعه، زینب و محمد حسین اسدی، که نوه‌های خانم دستغیب نماینده دور اول مجلس هستند. 🔺این دو پزشک هر دو مذهبی‌اند و سال‌ها در بدنه مدیریتی نظام بوده‌اند، اما همین‌ها به اتهام «قتل عمد» از سپاه پاسداران شکایت کردند، چون آنها معتقدند سپاه فرزندان آنها را سپر انسانی قرار داده است. دیگر به این‌ها نمی‌توانستند انگ‌هایی را بزنند که معمولا به دیگران می‌زنند و یا به سادگی آنها را تخریب کنند. این‌ها با همان ادبیات مذهبی بدنه و پایگاه حکومت اعتراض می‌کردند و می‌پرسیدند عدل علی کجاست!؟ 🔺آقا ماشاءالله ویژگی‌های منحصر به فرد دیگری هم دارد که بر محبوبیتش افزوده است؛ او بعد از اعدام محمد حسینی، که معروف شد کس و کاری ندارد، گفت از این به بعد من پدر او هم هستم و هر کاری برای قبر فرزند خودش می‌کرد برای محمد هم می‌کرد، هر نذری که می‌داد برای هر دو شان می‌داد و... . این امر هم آن جنبه احساسی و سوگ‌آمیز این محبوبیت در جامعه قلبی و عاطفی ایران را تشدید کرد. 🔺امروز جامعه نسبت به مثلا دهه شصت بسیار آگاه‌تر شده و هیمنه امنیتی و ایدئولوژیک حکومت نیز به شدت لطمه دیده است... 🔺فشار حکومت روی پدر و مادر زنده یاد پویا بختیاری هم به خاطر سماجت و پیگیری‌شان و تاثیرگذاری روی طیف دیگری خارج از بدنه هوادار حکومت، است. 🔹لینک فایل صوتی: https://t.me/RezaAlijaniarchive/383

کلیسا و عدالت و برابری انسان مراسم بنیاد انسانیت و برابری حاشیه‌های مهمی داشت، از جمله دیدار با پاپ و دیدار از موزه کلیسای کاتولیک رم و سخن کاردینال همراه مراسم. سعی کرده‌ام در این فایل به نقش مذهب در جامعه و نقش مذهب در صلح و یا جنگ بپردازم. @RahmaniTaghi

‍ محمد خاتمی، خیابان و فرآیند گذار دمکراتیک ✅محمد خاتمی در شنیداره (فایل صوتی) ای که به تازه‌گی منتشر شده است و به نشست اصلاح‌طلبان در دور ی نخست انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبره‌گان باز‌می‌گردد، آشکارا از شرایط جدید تحریم انتخابات و ایستادن در کنار مردم می‌گوید. آیا چنینی دریافتی از سیاست ادامه خواهد یافت؟ و به خیابان و ایستادن در کنار مردم در خیابان هم خواهد رسید؟ یا همانند آن‌چه در دوران اصلاحات گذشت محمد خاتمی یک گام به جلو و دوگام به پس خواهد رفت؟ و در صف کسانی که به خیابان و ادامه ی سیاست در خیابان رسیده‌اند، پراکنش و آشوب خواهد دمید؟ آیا میان سیاست خیابانی که بسیاری نگران آن هستند، و ادامه ی سیاست در خیابان و رهبری پهنه ی خیابان با سیاست باید فاصله گذاشت؟ سیاست‌ورزی اصلاح‌طلبانه پس از جنبش یا انقلاب زن، زنده‌گی و آزادی چه‌گونه پیش خواهد رفت؟ چه نسبتی میان سیاست‌ورزی اصلاح‌طلبانه و گذار دمکراتیک هست؟ کسانی که چشم به گذار دمکراتیک دارند، با اصلاح‌طلبان جدید یا اصلاح‌طلبی در شرایط جدید چه باید بکنند؟ آیا از انرژی کسانی همانند محمد خاتمی هم در فرآیند گذار باید بهره برد؟ یا برگفت «سرمایه ی ملی» وقتی به برخی از نام‌آوران پهنه ی سیاست می‌رسد، تنها ترفندی است برای غالب و قالب کردن شخصیت‌ها ی هم‌سو به جریان‌ها ی هم‌آورد و ناهم‌سو؟ این داستان را در گفت‌وگویی بسیار شنیدنی با حمید آصفی کنشگرسیاسی جمهوری‌خواه، ساکن در ایران و خواهان رعایت مناسبات دمکراتیک و استانداردها ی حقوق بشر در میان گذاشته‌ام و پاسخ‌ها ی او را پالیده‌ام. صفحه یوتیوب برنامه https://t.me/hamidasefichannel2 صفحه اینستاگرام https://instagram.com/hamid._asefi فیسبوک https://www.facebook.com/hamid.asefi.16 صفحه یوتیوب https://youtube.com/@hamidasefi-mf3jo

قانون اساسی مشروطیت و سلسله پهلوی، موضوع مهمی در تاریخ معاصر ما است. طرفداران پادشاهی از مشروطه‌خواه و سلطنت‌طلب به آن استناد می‌کنند. امیر طاهری نویسنده باتجربه و مشروطه‌خواه و پهلوی‌گرا با استناد به این قانون به شاهزاده رضا پهلوی توصیه می‌کند که جمهوری‌خواهی یا نوشتن قانون جدید یک اشتباه است و نباید به آن تن دهد، چرا که وی مطابق قانون مشروطه سلطنتی، پادشاه ایران است. او در مقاله‌ای به نام «پدر حقوق بشر و رابینسون کروزو» دیدگاه خود را مطرح کرده است. تلاش کرده‌ام که نگاه طاهری را به نقد بکشم. @RahmaniTaghi

پوپولیسم یک وضعیت است. در جنبش مهسا در خیابان‌های اروپا پوپولیسم را دیدم. قبلا این پوپولیسم را در سال 57 در قزوین دیده بودم اما شناختی به آن نداشتم. اما چرا پوپولیسم یک وضعیت است؟ می‌توان تحصیل کرده بود، می‌توان بی‌سواد بود، می‌توان در پاریس بود، می‌توان در علی آباد بود و باز در وضعیت پوپولیستی قرار گرفت. وقتی بدون نهاد و سازمان و شبکه به سیاست وارد می‌شوی در وضعیت پوپولیستی قرار می‌گیری. اگر فرصت داشتید گوش کنید. @RahmaniTaghi

"زن و زندگی و آزادی" شعاری که بسیار فراگیر شد اما آیا عملی هم شد؟ به نظر می‌رسد اگر هر کدام از این سه‌ را به صورت جداگانه بررسی کنیم، جواب منفی است. اما چرا منفی؟ منفی است به این خاطر که زن، زندگی هم میخواهد، آزادی هم می‌خواهد ولی آزادی به منزلت یا حقوق شهروندی مدنی تنها بستگی ندارد، بلکه به نان شب و حق تامین خواست‌های زندگی هم بستگی دارد. این جنبش بیشتر جنبش زنان و مردانی شد که از نعمت حداقلی یا مناسب زندگی بهره‌مند بودند. اگر چه افرادی از اقشار دیگر  را همراه خود کردند به خصوص دختران جوان را، اما این همراه کردن راهبردی نبود. زیرا این دختران اقشار فقیر یا کم نواتر نتوانستند خانواده های خود را که درگیر فقر هستند را همراه خود کنند در حالیکه اقشار برخوردارتر این کار را کردند و خانواده‌ها همراه شدند. مثلا همراهی منطقه اکباتان تهران را مقایسه کنید با دیگر محلات فقیر تهران. در حالیکه هم مردم از وضع اقتصادی ناراضی هستند اما جنبش نتوانست این مردم را همراه حرکت خیابانی خود کند. به عبارتی زندگی در این شعار مورد غفلت قرار گرفت چرا که به نان شب توجه کافی نکرد. این عدم توجه عمدی نبود ولی ساختاری بود. جامعه مدنی اروپا از این شعار سه‌گانه  به آزادی مدنی زن توجه کرد و آن را بُولد کرد. اکثر ایرانیان خارج از کشور هم چنین کردند. رسانه‌های فارسی زبان هم به نان شب توجه نداشتند، آنان مخاطب گرا بودند. تاثیر این عدم توجه باعث عدم پرداختن به زنان سرپرست خانوار شد. سلبریتی‌ها، هنرمندان و ورزشکاران مشکل مالی نداشتند. آنان به سرکوب و عدم توجه حکومت به آزادی مدنی خود اعتراض داشتند. فضای مجازی هم بر مشکل افزود، چرا که این فضا در خدمات اقشار برخوردارتر است. حکومت هم سرکوبگر این فضا است. از همه مهم‌تر این که اکثر روشنفکران مطرح ایرانی، مطابق موج جهانی، باور به لیبرالیسم دارند. آنان‌ رابطه‌ی نان و آزادی را باور ندارند. جریان روشنفکری ما جوزدگی دارد. دیروز نان را بر آزادی ترجیح می‌داد و امروز اصلا نان را نمی بیند. مجموعه این نقاط ضعف نشان می‌دهد که زن و آزادی بدون بستر مادی آن یعنی "زندگی" تعریف شد. زندگی در انواع مختلف آن به نان شب و هم آزادی احتیاج دارد. از دوره اصلاحات جریانات مطرح‌تر سیاسی و هم مدنی هم سلبریتی‌ها با زیست لیبرال در عمل با نظام در مورد سیاست‌های اقتصادی کلان هم سو بودند و آن اصالت بازار به شکل کامل بود. البته کنترل نظام بازار را به دست سپاه داد. شکل زندگی، بستر مادی واقعی آزادی و حقوق "زن" است. زندگی شامل حق کار، حق مدنی، حق خانواده و حقوق دیگر است که باید آن را شناخت. این جنبش زمانی فانتزی‌تر شد که با رسانه های فارسی زبان تبدیل به جنبشی حداکثری برای سرنگونی جمهوری اسلامی شد منتها در فضای مجازی نه در بستر واقعی آن. البته رفتن نظام امری ضروری است منتها نظام در فضای مجازی نمی‌رود نظام در مبارزه، آن هم از منظر زندگی و پیوند منزلت و نان شب می‌رود. منزلت را امری فانتزی برای اقشار مشخصی نمی‌تواند کرد. منزلت بدون توجه به نان شب فانتزی می‌شود. به لحاظ راهبردی و عملی در درون زندگی، به معنی منزلت و نان شب باید شعار "زن" و "آزادی" را تبیین کرد تا به نتیجه بهتری رسید. برای مثال در میان اقشاری این تبیین انجام شده است. در درون این خانواده‌ها و شرایط اقتصادی مناسب‌تر "زن" و "آزادی" را به رسمیت شناخته است اما برای اقشاری کم نواتر این مهم انجام نشده است.  در صورتی که جوانان و دختران این خانواده میل به آزادی و حقوق زن دارند. این عدم پیوند، غفلت بزرگ این جنبش بود و هنوز هم است. نیاز است که از منظر "زندگی" به "زن" و "آزادی" توجه شود تا این جنبش شکل گسترده‌تری بگیرد چرا که زن و آزادی لازمه دموکراسی هستند.  برای این پیوند، هم انگیزه و هم توجه جمعی و هم تئوری نیاز است. اما می توان با این جملات ادبیاتی فراگیر برای جنبش ایجاد کرد. بایستی این سخن جا بیفتد که آزادی زنان برابر است با حق پوشش و حق کار و حق برابری. باید برای اقشار جا بیفتد که زن و آزادیخواهی‌اش نمی‌تواند از خواست حق نان شب‌ش جدا باشد. باید توضیح داده شود حجاب اجباری یعنی سلطه بر جامعه. باید گفته شود کسی حجاب را نمی خواهد ممنوع کنند بلکه با اجبار آن مخالف است. حجاب امری اختیاری است. باید گفته شود که اگر حجاب بهانه محدودیت شغلی زن در جامعه است این بهانه باید از میان برود و ... زن و زندگی و آزادی نیازمند به دید مدنی قوی است. @RahmaniTaghi

✅ برخی رفتارهای ج.ا در خارج از کشور را می‌توان با دو عبارت توضیح داد: «هدف وسیله را توجیه می‌کند» و «تخم مرغ دزد عاقبت شتر دزد می‌شود». 🌈علیرغم برخی جانماز آب‌کشی‌های اولیه؛ اما از وقتی وزارت اطلاعات به ترانزیت مواد مخدر روی آورد نیروهای امنیتی ج.ا با باندها و مافیاهای توزیع مواد در جهان پیوند خوردند و به تدریج که تخم مرغ دزد شتر دزد می‌شود، از ارتباط با آنها برای ترور ایرانیان مخالف و دیگر مقاصد سیاسی‌شان هم استفاده کردند. 🌈 سیاست خارجی ج.ا چندان مضموم مذهبی ندارد و عمدتا سیاسی(ضدآمریکایی- اسرائیلی) است. ج.ا که شیعی است با بسیاری از گروه های ضدآمریکایی- اسرائیلی مثل حماس، طالبان و... همکاری دارد و یا در اختلافات بین آذربایجان به عنوان دومین کشور شیعی جهان (به لحاظ جمعیتی) با ارمنستان، بیشتر با ارمنستان همسوست و یا روحانیان و یهودیان ضدصهیونیست را بارها به ایران دعوت کرده‌اند تا مواضع مشترک ضداسرائیلی بگیرند. 🌈 سازماندهی کردن اراذل و اوباش و به جان مردم انداختن آنها در جنبش سبز نمونه دیگری از «هدف وسیله را توجیه می‌کند»، است. 🔹گفتگوی رضا علیجانی با ایران اینترنشنال https://t.me/rezaalijani41 🔺در دهه شصت یک بار یکی از مسئولان ستاد مبارزه با مواد مخدر پیشنهاد داد برای اینکه جوانان ما آلوده به مواد مخدر نشوند بهتر است خود ما مواد را از مرزهای شرقی به مرزهای غربی‌مان ترانزیت کنیم تا در داخل کشور توزیع نشود. همه به او حمله کردند که این عمل خلاف اخلاق وشرع و اسلام است. اما زیاد طول نکشید که در نیمه اول دهه هفتاد همه فعالان سیاسی ورسانه‌ای می‌دانستند که وزارت اطلاعات وارد ترانزیت مواد مخدر شده است. 🔺در آنچه در دوران جنگ به نام «جنگ شهرها» معروف شد؛ در ج.ا در ابتدا که عراق شروع به موشک زدن به مناطق شهری ایران کرد تبلیغ می‌شد که این کار خلاف اخلاق و اسلام و شرع است و ما دست به این کار نمی‌زنیم. اما باز مدت زیادی طول نکشید که این‌ها هم شروع به زدن شهرها و مناطق مسکونی عراق کردند. 🔺در شهر صنعت البرز قزوین شرکتی به نام میکده(که بعدا به «بیدستان» تغییر نام داد) هزاران لیتر مشروب آماده توزیع وجود داشت که باز با استناد به شرع و دین حاضر به صادرات آن نشدند و همه را به داخل چاه ریختند(اما باز زیاد طول نکشید که حضرات در خارج از کشور در هر کار غیراخلاقی هم سرمایه‌گذاری کردند). 🔺در سال 65 در سلولی در کمیته مشترک ضد خرابکاری (که در ج.ا به زندان توحید تغییر نام داده بود)، با فردی ایرانی که از سوی استخبارات عراق برای انجام ماموریتی به ایران فرستاده شده بود، هم سلول بودم. او می‌گفت عراقی‌ها من را به یک قاچاقچی سپردند تا به سر مرز ایران بیاورد. از آنجا هم او من را تحویل قاچاقچی دیگری داد که مرا تا تهران آورد. در تهران همین‌که در مسافرخانه‌ای اقامت کردم ماموران ریختند و دستگیرم کردند. من همان قاچاقچی را در حیاط کمیته دیدم. ماموران گفتند او با ما همکاری می‌کند. 🔺در سال 79-80 در سلول‌های زندان 59 سپاه (زندان عشرت آباد) قرآن‌هایی وجود داشت که در لابلای آن برخی زندانیان که گویا از اعضای طالبان بودند، شعارهایی علیه ج.ا نوشته بودند(از جمله این‌که این‌ها بدتر از دشمنان یهودی هستند). اما باز زیاد طول نکشید که حضرات با طالبان و هم‌سنخ‌های دیگرشان همکار سیاسی کردند. 🔺در ج.ا و روحانیون سنتی هم گرایش ضدسنی و هم ضدیهودی وجود دارد اما این گرایشات در سیاست‌گذاری ج.ا غالب نیستند. 🔺یهودی‌هایی که ج.ا سعی می‌کند در کشورهای دیگر ترور کند به خاطر ملیت اسرائیلی‌شان است نه یهودی بودن‌شان. چون دست‌شان به مقامات بالاتری نمی‌رسد می‌خواهند شهروندان معمولی را به صفت اسرائیلی بودن ترور کنند. همان‌طور که در کردستان عراق نیز به منزل شخصی یک تاجر کرد، که ممکن است با اسرائیل نیز روابط تجاری داشته، موشک زدند و او فرزندانش را کشتند اما این‌طور تبلیغ کردند که آنجا یک مرکز جاسوسی بوده و او هم جاسوس اسرائیل بوده است! 🔹لینک فایل صوتی: https://t.me/RezaAlijaniarchive/374

✅ چرا دکتر وسمقی را آزاد کردند؟ 🌈 دستگاه امنیتی متوجه شد خانم وسمقی که می‌خواستند با به زندان انداختن او را خسته و آرام کنند، به عکس، از بیرون هم فعال‌تر و موثرتر شده است! 🌈وسمقی از ابتدا هزینه زیادی را بر آنها تحمیل کرد؛ با سر نکردن روسری در هنگام بازداشت، هم‌چنین در بدو ورود به زندان و رفتن به شعبه دادگاه و یا برای رفتن به ملاقات(که او را محروم کردند) و یا حتی برای اعزام به بهداری اوین و یا بیمارستان بیرون(که بالاخره امنیتی‌ها تسلیم شدند) و به خصوص با نامه‌ها و شرح وضعیت‌هایی که از زندان می‌نوشت و به ویژه آخرین نامه‌اش و شکایت به چند نهاد بین‌المللی حقوق بشری از جمله کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل در باره ایران. 🌈 آنها می‌خواستند خانم وسمقی را به دردسر بیندازند ولی او خیلی بیشتر آنها را به دردسر انداخت. به خصوص وقتی ایشان به علت مشکلات قلبی به بیمارستان اعزام شد، طبق آخرین نوشته خانم وسمقی، شدت درد به حدی بود که در طول درمان مدتی از هوش می‌روند. این مسئله آنها را به شدت نگران کرد که هزینه بیشتری روی دست‌شان گذاشته شود. 🔹گفتگوی رضا علیجانی با ایران اینترنشنال https://t.me/rezaalijani41 🔺با آرزوی آزادی همه زندانیان سیاسی و مدنی ایران اعم از آنها که مشهورند و کسانی که زیاد معروف نیستند. 🔺ابزار و حربه‌هایی که نیروهای امنیتی و بازجویان خانم وسمقی علیه او بکار بردند که او را آرام و مرعوب کنند به عکس خودش تبدیل شد و هزینه بازداشت او را بیشتر از فایده‌اش کرد! 🔺از همان ابتدا هم شنیده می‌شد که بین بازجوها و امنیتی‌ها در رابطه با خانم وسمقی اختلاف وجود دارد و برخی معتقد به آزادی سریعتر ایشان‌اند. اما خانم وسمقی هم از همان ابتدا موضع محکمی گرفت و به خانواده‌اش تاکید کرد که زیر بار هیچ تعهد و شرط و وثیقه‌ای نروند. 🔺هنگامی که خانم وسمقی مقالات فرهنگی و دینی و سیاسی می‌نوشت، شعر اعتراضی می‌سرود و به رهبر ولایی نامه سرگشاده می‌نوشت، نیروهای امنیتی به فکر افتادند که به تعبیر خودشان جلوی ایشان یک سرعت‌گیر قرار بدهند؛ بترسانند و یا اذیتش کنند و به سختی بیندازند، به خصوص با وضعیت بینایی ضعیفی که او دارد. اما خانم وسمقی از ابتدا هزینه زیادی را برخود آنها تحمیل کرد... 🔺نظرات و رفتارهای شجاعانه خانم وسمقی انعکاس موثری در بدنه جامعه، به خصوص اقشار مذهبی که ج.ا پایگاه خودش تصور می‌کند، داشته و دارد. 🔺شاید بهتر باشد به جای کلمه «عقب‌نشینی» ج.ا در برخی حوزه‌ها از تعبیر «به عقب‌راندن» حکومت استفاده کنیم. مردم ناراضی در ایران یک طناب‌کشی طولانی با ج.ا و یک مسابقه ماراتن (نه دوی صد متر) برای به پیروزی رسیدن، در پیش رو دارند و یک بار برای همیشه به پیروزی نخواهند رسید. هر چند زنان ایران واقعا در حوزه حجاب اجباری ج.ا را شکست داده‌اند. اما به تعبیر فوتبالی‌ها حکومت هم تلاش مذبوحانه‌ای دارد که در بازی چهار بر صفر باخته‌اش تفاضل گل را کمتر کند! 🔺 به تعبیر نرگس محمدی مقاومت و روایت‌گری باید ادامه داشته باشد. 🔹لینک فایل صوتی: https://t.me/RezaAlijaniarchive/373

✅ دو بیانیه با امضاهایی از طیفی گسترده از زندانیان، یکی علیه سرکوب زنان و حجاب اجباری و دیگری علیه صدور حکم اعدام برای توماج صالحی؛ زندان‌ها اینک وجدان بیدار وقلب تپنده مردم ایران هستند. 🌈 آیا نمی‌توانیم همسویی زندانی‌ها، ایرانیان داخل و خارج ازکشور (و حمایت بین‌المللی) روی دو خواسته مشترک «نه به اعدام» و «نه به حجاب اجباری» را تبدیل به یک «سرمشق» سیاسی کنیم؟ اگر نمی‌توانیم چه کسانی، با چه تحلیل‌ها و گرایشاتی مانع این کار هستند؟ 🌈 ما شکاف‌های مختلفی در میان ایرانیان داریم؛ موافقان و مخالفانی گاه ایستاده در برابر هم(موافقان و مخالفانِ مذهب؛ نظام جمهوری؛ نظام پادشاهی؛ فدرالیسم؛ فمنیسم؛ انقلاب 57؛ فلسطین و اسرائیل و...). یکی از درس‌های بزرگ همسویی‌های عملی چند روز اخیر این است که نباید بگذاریم این شکاف‌ها فعال و تخریب‌گر شوند و مانع همسویی عملی سیاسی ما در برابر مانع و مشکل اصلی جامعه ما گردند. 🌈 متاسفانه یک اقلیت کوچک اما پر سر و صدا با پشت گرمی‌هایی که گاه دارند، این همسویی‌ها را تخریب می‌کنند. 🔹گفتگوی رضا علیجانی با ایران اینترنشنال https://t.me/rezaalijani41 🔺صدور حکم اعدام برای توماج ناشی از استیصال ج.ا در برابر شجاعت مدنی اوست و نیز «ترساندن از روی ترس»؛ ترس از ناپایداری حکومت و ملتهب بودن جامعه... 🔺«توماج» برای نسل کنونی تصوری را تداعی می‌کند که نماد «ابوذر» برای نسل دهه پنجاه که نسل مذهبی‌تری بود، ایجاد می‌کرد. 🔺توماج می‌گوید من مردم فقیر جامعه را خوب می‌شناسم؛ او صدای کردهاست، صدای معلم‌ها، کارگرها و ... ؛ صدای بی صدایان. 🔺توماج هم اینک تبدیل به یکی از سرمایه‌های ملی ما شده است. 🔺برای همه ما باید جالب باشد که چگونه در برابر مشکلات مشترک و موانع مشترک خیلی ناگهانی با هم هم‌نوا می‌شویم و در کنار یکدیگر قرار می‌گیریم؛ کسانی‌ که شاید سنخیت زیاد فکری، سیاسی و حتی خط مشیی با هم ندارند. ما باید «گرامر» و دستور زبان این ترانه مشترک و همسرایی جمعی را دربیاوریم و راهنمای عمل‌مان کنیم. 🔺یک خروجی راهبردی این پدیده این است که ما نیازمند تجمیع همه سرمایه‌های ملی و بین‌المللی‌مان و نیز گفتگو و همسویی عملی میانه‌روهای همه گرایشات هستیم. 🔺اقلیت‌های تخریب‌گر نباید روی جریان سیاسی مورد علاقه‌شان تصور و توهم خوداکثریت پندارانه داشته باشند. هم کل جریان‌شان، مثل بقیه نیروها، در جامعه ایران در اقلیت است و هم آنها شاید در میان جریان خودشان در اقلیت باشند. اقلیت در اقلیت! 🔺راه عملی تاثیرگذاری ما روی احکام اعدام بیدادگاه های ج.ا این است که هزینه این احکام را بالا ببریم. در دهه شصت بلاهایی سر زندانی‌ها می‌آوردند که به جز خودشان و خانواده‌شان کمتر کسی مطلع می‌شد. آگاهی رسانی و اعتراض عمومی و بین‌المللی هم باعث افزایش هزینه برای نظام ولایی می‌شود و هم شکاف‌های درونی‌اش را تشدید می‌کند. 🔺مقاومت زنان در برابر موج جدید تحمیل حجاب اجباری باعث تشدید شکاف در درون حکومت شد. تا آنجا که احساس کردند نیروی انتظامی در وسط صحنه تنها مانده و همه دارند یا نقد می‌کنند و یا مسئولیتی به عهده نمی‌گیرند، بنابراین از بالا دستور آمد که از نیروی انتظامی حمایت صورت گیرد! 🔺در سال 80 در رابطه با آزادی آقای علی افشاری بین بازجوها اختلاف وجود داشت. انعکاسات بیرونی بود که باعث شد وی آزاد شود. در مورد من هم در همین سال بعد از برنده شدن جایزه گزارشگران بدون مرز، شکاف بین بازجوها تشدید شد و با بالا رفتن هزینه برای نظام، مخالفان آزادی‌ام عقب نشستند. 🔺تشدید تشتت و اختلاف در درون نظام به نفع جنبش‌های اجتماعی ما و روند دموکراتیزاسیون در ایران است. 🔺به نظر می‌رسد حکم اعدام توماج، حکمی برای اجرا نیست. اما باید هزینه آن را این قدر بالا ببریم که دیگر برای ارعاب عمومی نیز از این ابزارها استفاده نکنند. 🔺متن حکم توماج خیلی مسخره و عجیب است؛ قاضی صادر کننده خودش گفته قابل تخفیف است. اگر قابل تخفیف است خودت چرا تخفیف نداده‌ای!؟ اما حکایتی هم هست که در یک مسابقه پرواز پرندگان... 🔺الآن افراد مختلفی زیر حکم اعدام هستند؛ باید بدون هیچ تفاوتی به حکم همه آنها اعتراض کرد. 🔺با توجه به تجربه همسرایی جمعی در نه به پوشش اجباری و نه به اعدام ما باید به دنبال نتایج راهبردیِ بزرگتری از لغو حکم اعدام توماج باشیم. 🔹لینک فایل صوتی: https://t.me/RezaAlijaniarchive/370

‍ از اصلاحات تا اصلاحات ظریف ✅از اصلاحات اصلاحات تا اصلاحات ظریف وقتی اصلاح‌طلبان از پهنه ی سیاست جمهوری اسلامی رانده شدند. و امکانی برای بازی در انتخابات نداشتند، حسن روحانی و کسانی که جزییات آخرین تیر در ترکش جریان‌ها ی اصلاح‌طلب در جمهوری اسلامی بودند و شدند. اصلاح‌طلبان هرچه برایشان مانده بود خرج برنده شدن حسن روحانی کردند. حسن روحانی به سرمایه ی اصلاح‌طلبان و جریان‌های میانه‌رو در جمهوری اسلامی برنده و محمد جواد ظریف هم وزیر امور خارجه شد. اما نه حسن روحانی حسنی برای اصلاح‌طلبان داشت و نه ظریف. ظریف حتا گاهی جواد اصلاح‌طلبان هم‌شد و ادعا کرد: «در ایران زندانی سیاسی نداریم». اما با همه این گاف‌ها، و جوادبازی‌ها در پهنه‌های اصلاح‌طلبی، حسن و جواد دو دوره در جمهوری اسلامی ایران کاره‌ای بودند؛ و بسیار عجیب نبود اگر حسن همه ی رئیس جمهور جمهورها ی پیشین، فراموش نکنید کانون قدرت کجاست! آن‌ها آن‌گاه‌هایی که در کانون قدرت ملی و انتخابی نشسته بودند، خود را و سیاست‌های دولت را با قطب‌نمای بیت رهبری و کانون‌ها ی انتصابی هماهنگ کردند. و در پایانی که شکاف حکومت و مردم به همه‌ی آن پهنه‌ای دولت رسیده بود، دیگر چنان بی‌خطر شده بود که چوبی خشک در تون حکومت ناملی سوختند و نابود شدند. این توهم دوطرفه بود و کم وبیش حسن و جواد را از چشم علی قدرت حاکم هم انداخت. جواد که رویای رئیس جمهوری پخته بود و به پشتیبانی اصلاح‌طلبان امید، در آغاز کنار با شعار دیپلماسی به رودرویی با میدان رفت! اما هرچه فشارها به او بیش‌تر شد، او هم از حسن بیش‌تر فاصله گرفت و از اصلاحات. شکاف آخری که در اصلاح‌طلبان روی داد و به زاییدن روزنه‌گشایی انجام شد و برخی از خردمندان را به خدمت خودکامه‌گان کشاند. زمینه را برای جواد فراهم کرد که او هم از محمد جواد ظریف اصلاح‌طلبان به اصلاحات ظریف و جوادی کشیده شود، تا شاید دل آقدرت به دست آید. و او دوباره ظریف قدرت هم بشود. در نقش تازه او دیگر نمی‌خواهد از هنر دیپلماسی و بی هنری میدان بگوید. او می‌خواهد بگوید: اگر میدان، دیپلماسی و دیپلمات (آلت فعل) می‌خواهد، من از همه به‌ترم. این داستان را در گفت‌وگویی بسیار شنیدنی با حمید آصفی روزنامه‌نگار در ایران و خواهان رعایت مناسبات دموکراتیک و استانداردهای حقوق بشر در میان گذاشته ام صفحه یوتیوب برنامه https://t.me/hamidasefichannel2 صفحه اینستاگرام https://instagram.com/hamid._asefi فیسبوک https://www.facebook.com/hamid.asefi.16https://youtu.be/YBmEjEZiEog?si=Cenk53zqrM9qEp6 صفحه یوتیوب https://youtube.com/@hamidasefi-mf3jo

‍ از اصلاحات تا اصلاحات ظریف ✅از اصلاحات اصلاحات تا اصلاحات ظریف وقتی اصلاح‌طلبان از پهنه ی سیاست جمهوری اسلامی رانده شدند. و امکانی برای بازی در انتخابات نداشتند، حسن روحانی و کسانی که جزییات آخرین تیر در ترکش جریان‌ها ی اصلاح‌طلب در جمهوری اسلامی بودند و شدند. اصلاح‌طلبان هرچه برایشان مانده بود خرج برنده شدن حسن روحانی کردند. حسن روحانی به سرمایه ی اصلاح‌طلبان و جریان‌های میانه‌رو در جمهوری اسلامی برنده و محمد جواد ظریف هم وزیر امور خارجه شد. اما نه حسن روحانی حسنی برای اصلاح‌طلبان داشت و نه ظریف. ظریف حتا گاهی جواد اصلاح‌طلبان هم‌شد و ادعا کرد: «در ایران زندانی سیاسی نداریم». اما با همه این گاف‌ها، و جوادبازی‌ها در پهنه‌های اصلاح‌طلبی، حسن و جواد دو دوره در جمهوری اسلامی ایران کاره‌ای بودند؛ و بسیار عجیب نبود اگر حسن همه ی رئیس جمهور جمهورها ی پیشین، فراموش نکنید کانون قدرت کجاست! آن‌ها آن‌گاه‌هایی که در کانون قدرت ملی و انتخابی نشسته بودند، خود را و سیاست‌های دولت را با قطب‌نمای بیت رهبری و کانون‌ها ی انتصابی هماهنگ کردند. و در پایانی که شکاف حکومت و مردم به همه‌ی آن پهنه‌ای دولت رسیده بود، دیگر چنان بی‌خطر شده بود که چوبی خشک در تون حکومت ناملی سوختند و نابود شدند. این توهم دوطرفه بود و کم وبیش حسن و جواد را از چشم علی قدرت حاکم هم انداخت. جواد که رویای رئیس جمهوری پخته بود و به پشتیبانی اصلاح‌طلبان امید، در آغاز کنار با شعار دیپلماسی به رودرویی با میدان رفت! اما هرچه فشارها به او بیش‌تر شد، او هم از حسن بیش‌تر فاصله گرفت و از اصلاحات. شکاف آخری که در اصلاح‌طلبان روی داد و به زاییدن روزنه‌گشایی انجام شد و برخی از خردمندان را به خدمت خودکامه‌گان کشاند. زمینه را برای جواد فراهم کرد که او هم از محمد جواد ظریف اصلاح‌طلبان به اصلاحات ظریف و جوادی کشیده شود، تا شاید دل آقدرت به دست آید. و او دوباره ظریف قدرت هم بشود. در نقش تازه او دیگر نمی‌خواهد از هنر دیپلماسی و بی هنری میدان بگوید. او می‌خواهد بگوید: اگر میدان، دیپلماسی و دیپلمات (آلت فعل) می‌خواهد، من از همه به‌ترم. این داستان را در گفت‌وگویی بسیار شنیدنی با حمید آصفی روزنامه‌نگار صفحه یوتیوب برنامه صفحه اینستاگرام https://instagram.com/hamid._asefi فیسبوک https://www.facebook.com/hamid.asefi.16https://youtu.be/YBmEjEZiEog?si=Cenk53zqrM9qEp6 صفحه یوتیوب https://youtube.com/@hamidasefi-mf3jo

‍ از اصلاحات تا اصلاحات ظریف ✅از اصلاحات اصلاحات تا اصلاحات ظریف وقتی اصلاح‌طلبان از پهنه ی سیاست جمهوری اسلامی رانده شدند. و امکانی برای بازی در انتخابات نداشتند، حسن روحانی و کسانی که جزییات آخرین تیر در ترکش جریان‌ها ی اصلاح‌طلب در جمهوری اسلامی بودند و شدند. اصلاح‌طلبان هرچه برایشان مانده بود خرج برنده شدن حسن روحانی کردند. حسن روحانی به سرمایه ی اصلاح‌طلبان و جریان‌های میانه‌رو در جمهوری اسلامی برنده و محمد جواد ظریف هم وزیر امور خارجه شد. اما نه حسن روحانی حسنی برای اصلاح‌طلبان داشت و نه ظریف. ظریف حتا گاهی جواد اصلاح‌طلبان هم‌شد و ادعا کرد: «در ایران زندانی سیاسی نداریم». اما با همه این گاف‌ها، و جوادبازی‌ها در پهنه‌های اصلاح‌طلبی، حسن و جواد دو دوره در جمهوری اسلامی ایران کاره‌ای بودند؛ و بسیار عجیب نبود اگر حسن همه ی رئیس جمهور جمهورها ی پیشین، فراموش نکنید کانون قدرت کجاست! آن‌ها آن‌گاه‌هایی که در کانون قدرت ملی و انتخابی نشسته بودند، خود را و سیاست‌های دولت را با قطب‌نمای بیت رهبری و کانون‌ها ی انتصابی هماهنگ کردند. و در پایانی که شکاف حکومت و مردم به همه‌ی آن پهنه‌ای دولت رسیده بود، دیگر چنان بی‌خطر شده بود که چوبی خشک در تون حکومت ناملی سوختند و نابود شدند. این توهم دوطرفه بود و کم وبیش حسن و جواد را از چشم علی قدرت حاکم هم انداخت. جواد که رویای رئیس جمهوری پخته بود و به پشتیبانی اصلاح‌طلبان امید، در آغاز کنار با شعار دیپلماسی به رودرویی با میدان رفت! اما هرچه فشارها به او بیش‌تر شد، او هم از حسن بیش‌تر فاصله گرفت و از اصلاحات. شکاف آخری که در اصلاح‌طلبان روی داد و به زاییدن روزنه‌گشایی انجام شد و برخی از خردمندان را به خدمت خودکامه‌گان کشاند. زمینه را برای جواد فراهم کرد که او هم از محمد جواد ظریف اصلاح‌طلبان به اصلاحات ظریف و جوادی کشیده شود، تا شاید دل آقدرت به دست آید. و او دوباره ظریف قدرت هم بشود. در نقش تازه او دیگر نمی‌خواهد از هنر دیپلماسی و بی هنری میدان بگوید. او می‌خواهد بگوید: اگر میدان، دیپلماسی و دیپلمات (آلت فعل) می‌خواهد، من از همه به‌ترم. این داستان را در گفت‌وگویی بسیار شنیدنی با حمید آصفی روزنامه‌نگار و سیاست‌مدار جمهوری‌خواه، ساکن در ایران و خواهان رعایت مناسبات دمکراتیک و استانداردها ی حقوق بشر در میان گذاشته ام صفحه یوتیوب برنامه صفحه اینستاگرام https://instagram.com/hamid._asefi فیسبوک https://www.facebook.com/hamid.asefi.16https://youtu.be/YBmEjEZiEog?si=Cenk53zqrM9qEp6 صفحه یوتیوب https://youtube.com/@hamidasefi-mf3jo

✅ دو ریشه صدور حکم اعدام برای توماج صالحی؛ از سر استیصال است و ترساندن از روی ترس.  🌈 نظام ولایی نمی‌داند با امثال توماج صالحی، نرگس محمدی، صدیقه وسمقی، ماشاءالله کرمی، منوچهر بختیاری و ... چکار کند که آنها را رام و آرام و ساکت کند. 🌈 آنها هم‌چنین می‌ترسند که این نمونه‌ی شجاعت مدنی تکثیر شود و به زعم خود می‌خواهند با صدور چنین احکامی و ایجاد ارعاب، جلویش را بگیرند. 🌈علت انعکاس وسیع و اعتراض گسترده در داخل و خارج یکی به شخصیت خاص توماج بر میگردد و دیگری به شگفت انگیزی این حکم برای یک رپر و معترض مدنی. 🌈توماج یک مهندس تحصیلکرده و در عین حال یک کارگر تراشکاری است که در خانواده ای بزرگ شده که پدرش هشت سال زندانی سیاسی بوده است... 🌈 نظام ولایی فوق تخصص در خود-تخریبی و خود-براندازی و ریختن بنزین روی آتش خشم و نفرت مردم دارد. تبلور این خشم را در تجمعات خارج از کشور و در داخل نیز با شعاردهی و شعارنویسی، تکثیر تصویر توماج، فوران نفرت در فضای مجازی و ... می‌بینیم. این یک هزینه سنگین برای یک قلدرمآبی بی‌حاصل و بی‌نتیجه است. 🔹گفتگوی رضا علیجانی با بی‌بی‌سی https://t.me/rezaalijani41 🔺توماج را دستگیر و شکنجه کردند اما همین که بیرون آمد افشاءگری کرد و ادامه داد. دوازده روز بیشتر تحملش نکردند و دوباره بازداشتش کردند. 🔺این حکم به لحاظ قضائی بسیار شگفت‌انگیز و البته مضحک است. یک حقوقدان (آقای مجتهدزاده) در مودب‌ترین حالت گفته بود این حکم پوزخند به کل آئین دادرسی، از صدر تا ذیل، است. 🔺آیا نمونه دیگری در جهان داریم که یک قاضی حکم بدهد و در همان حکم بنویسد قابل تخفیف است! اگر این‌طور است خودت چرا تخفیف نداده‌ای!؟ 🔺توماج فردی نیست که تسلیم این نوع برخوردها شود. او هزینه تهیه برخی کلیپ‌هایش را با فروختن موتور و وسایل شخصی‌اش تهیه کرده است. توماج می‌گوید من طبقه پایین جامعه را خوب می‌شناسم و یا می‌گوید من می‌خواهم با ترانه‌هایم تولید انگیزه و امید کنم. به قول یکی از دوستانش او معنای ترکمنیِ اسمش(توماج) را بیشتر می‌پسندد که به معنی «سوارکار شجاع» است. او واقعا پسر شجاع سرزمین ایران و صدای مردمان آن است. 🔺خشم همگانی و گسترده نسبت به صدور حکم اعدام برای توماج یکی به شخصیت خود توماج برمی‌گردد؛ یک جوان عاصی، شجاع، یک معترض مدنی آن هم در داخل کشور(اوایل که ترانه‌هایش منتشر می‌شد برخی تصور می‌کردند او خارج از کشور است)، و دیگری به غیرمنتظره و شگفت‌انگیزی این حکم وحشیانه در باره یک رپر به خاطر ترانه‌های اعتراضی‌اش و یا شرکتِ حتی بدون هیچ گونه خشونتی در اعتراضات خیابانی. 🔺افکار عمومی جهانی و خارجی‌ها، بنا به سوابق ج.ا دست زدن به هیچ کاری را از این نظام بعید نمی‌دانند حتی اعدام یک رپر معترض. خیلی از مردم ایران هم همین نگرانی را دارند(حکایت می‌کنند جایی مسابقه به پرواز در آوردن پرندگان بود. دیدند کسی خرش را هم دارد به این مسابقه می‌برد. می‌پرسند خر که نمی‌پرد چرا او را به مسابقه می‌بری؟ می‌گوید خر است دیگر، یک دفعه دیدی پرید!). 🔺کسانی که دقیق‌تر سیاست ایران را دنبال می‌کنند البته می دانند این حکمی برای اجراء نیست و برای تولید سرو صدا و ایجاد ارعاب است. 🔺عبدالله گنجی سردبیر ولایی روزنامه همشهری منتقدانه نوشته است صدور حکم برای آغاجری یادتان می‌آید، فقط یک هزینه سنگین روی دست نظام گذاشت. حالا هم نظام باید هزینه یک اعدام را بپردازد. 🔹لینک فایل صوتی: https://t.me/RezaAlijaniarchive/368 https://t.me/hamidasefichannel2 صفحه اینستاگرام https://instagram.com/hamid._asefi فیسبوک https://www.facebook.com/hamid.asefi.16 صفحه یوتیوب https://youtube.com/@hamidasefi-mf3jo

جامعه‌ی کارگری و او که گفت :"خدا هم کارگر است." در روز کارگر 1358 بود که خمینی این جمله را گفت : "خدا کارگر است." و بخش زیادی از نیروهای سیاسی را دچار انحراف در تحلیل کرد. هرچند که خدا نمی‌توانست کارگر باشد آن هم کارگری که بدست سرمایه‌دار کنترل می‌شود. این تعریف از خدا در آن زمان بُولد شد و طرفدار پیدا کرد که بله خدا هم طرفدار سرمايه‌داران نیست در سمت کارگران ایستاده است. در صورتی که خمینی درکی از مناسبت سرمایه و کار نداشت و جمله‌ای غیر دقیق و پراکنده در روز کارگر برای کارگران گفته بود که به نفعش هم تمام شد. روز کارگر، روزی مبارک برای زحمات کارگران و روزی مهم برای جریانات چپ، دموکرات و غیره است. این روز را کارگران به عنوان نمادی مهم بر جامعه سرمایه‌داری تحمیل کرده‌اند. خمینی چنین درکی از مناسبات کارگری نداشت. بعدها معلوم شد که اصلا او، اقتصاد را برای گاو و خر می‌داند! خامنه‌ای امروز از جامعه کارگری می‌گوید اما او برخلاف خمینی، نسبت به سخنی که می‌گوید آگاهی دارد. جامعه‌ی کارگری خامنه‌ای شامل کارگران هم میشود. او از کار به عمل می‌رسد؛ یعنی کارگر هم کسی است که عمل می‌کند عمل آن هم مادی و هم معنوی است.  البته در کنار دیگران، در نتیجه اهمیت کار را (نه کارگر را) در اسلام توضیح می‌دهد که در این میانه کارگران هم نقشی در آن دارند. این نسبت برقرار کردن میان کار و عمل و کارگر، بدون هیچ منطق صورت می‌گیرد. چرا که "عمل" در مفهوم دینی آن با کار و کارگر هم‌خوانی مستقیم ندارد. در سخن خامنه‌ای بحث سلطه و استثمار یا مسائلی از این قبیل مطرح نیست بلکه سخن از کار است. در این دیدگاه عمل، شامل صاحب سرمایه و کارگر است. در نتیجه کار به جای کارگر می‌نشیند و کار اهمیت پیدا می‌کند. در این اهمیت، استثمار امری ثانوی می‌شود و برای اینکه کار بهتر شود حتی استثمار نادیده گرفته می‌شود. نکته‌ی دیگر آن است که خامنه‌ای کلاسیک‌ترین تعریف را از تولید می‌دهد و می‌گوید؛ وقتی تولید شود همه بهره می‌بردند در نتیجه الویت با تولید است. این سخن جای بحث دارد تولید برای همه رفاه نمی‌آورد. تولید و تقسیم دو مسئله‌ی جداست، اگر چه تولید جنبه‌ی لازم و ضروری برای عدالت است اما عین عدالت نیست. برای عدالت باید تلاش کرد. سخنان خامنه‌ای، مناسبات اصلی تولید و کسب و کار را شکل می‌دهد. نظام اقتصادی در ایران همین مناسبات جهانی حاکم را اما بی‌رحمانه‌تر و با استبداد همراه کرده و شرایط اقتصادی را برای مردم سخت‌تر کرده است. خامنه‌ای همان نظم جهانی در اقتصاد را به شکل بدوی‌تر در عمل انجام می‌دهد و این نوع مناسبات را عین عدالت و عین اسلام می‌داند. در مناسبات تولید محور در جهان امروز کارگران حقوقی بدست آورده‌اند که این حقوق در ایران وجود ندارد و حتی درخواست آن نیز جرم است. اما تناقضی که نظام همواره با آن روبرو بوده است، سابقه‌ی انقلابی است که کارگران در آن نقش داشتند و گرایش توجه به حقوق کارگران در آن پررنگ بوده است. خامنه‌ای با این دید از آغاز مخالف بود و امروز هم همان دیدگاه خود را تئوریزه می‌کند که محور کار است نه کارگر. اگر تولید شود همه بهره می‌برند از جمله کارگر! پس طبقه و صنف کارگر نداریم بلکه جامعه کارگری داریم که شامل همه کسانی می‌شود که در تولید نقش دارند. خامنه‌ای آنچه در جهان سرمایه حاکم است را با زبان دینی توجیه می‌کند. جالب این است که خمینی هم مطابق مُد زمانه درباره‌ی کارگر سخن می‌گفت اما هر دو با همان نظام سیاسی که از آن الگو می‌گیرند، جدال دارند. برای چه جدال دارند؟ (پ.ن: سخنان اخیر خامنه‌ای در جمع کارگران این دیدگاه را به خوبی نشان می دهد.) https://t.me/hamidasefichannel2 صفحه اینستاگرام https://instagram.com/hamid._asefi فیسبوک https://www.facebook.com/hamid.asefi.16 صفحه یوتیوب https://youtube.com/@hamidasefi-mf3jo @RahmaniTaghi

✅ ج.ا بر اساس «مصلحت نظام»، حمله اسرائیل را ابتدا انکار و بعد تمسخر کرد تا عکس‌العملی به گردنش نیفتد و بدنه ولایتی و نیابتی را توجیه کند که ما زدیم و ضربه متقابلی نخوردیم و نیازی به انتقام نیست. 🌈 به این نزاع چند دهه‌ای می‌توانیم یک نگاه خُرد و یک نگاه کلان داشته باشیم. در آخرین مرحله‌ی این نزاع اسرائیل آغاز کننده بود(با حمله به کنسول‌گری ج.ا) و با نگاه کلان، ج.ا از اساس آغازگر این نزاع چند دهه‌ای بوده است. 🌈 ج.ا بر اساس فشار بدنه ولایی و نیابتی مجبور شد به نوعی جام زهری را بالا بکشد و حمله‌ای پر حجم و پر سرو صدا و شاید البته کم اثرتر را به خاک اسرائیل انجام دهد. البته توانست بدنه مذکور را قانع کند و غروری موقتی به آنها بدهد. اسرائیل اما حرکتی کم سرو صداتر ولی شاید موثرتر انجام داد اما نتوانست افکار عمومی بدنه خود و یا بخشی از موتلفین دولت را راضی و قانع کند. 🌈 به نظر می‌رسد پیام حمله مستقیم نظامی به خاک یکدیگر را هر دو طرف به نحوی گرفته‌اند... 🌈 این که ج.ا نخواست یا نتوانست تخریب مهمی در اسرائیل صورت دهد، امر قابل تاملی است. 🔹گفتگوی رضا علیجانی با ایران اینترنشنال https://t.me/rezaalijani41 🔺 در یک نگاه خُرد اینک می‌بینیم دو کشور از یک خط سرخ عبور کرده و مستقیما با یکدیگر درگیر شده‌اند و رسما در آسمان دیگری اهدافی را روی خاک مقابل هدف قرار می‌دهند. ج.ا قبلا از طریق نیابتی‌هایش عمل می‌کرد و حالا مستقیم به اسرائیل موشک شلیک می‌کند و اسرائیل هم از آسمان عراق موشک‌هایی را به خاک ایران شلیک کرد. 🔺عبور از این خط سرخ از جایی شروع شد که اسرائیل برخلاف قواعد حقوق بین‌الملل به کنسول‌گری ج.ا حمله کرد. این امر از سوی بسیاری از جمله اتحادیه اروپا محکوم شد. 🔺ج.ا پس از انقلاب آغازگر نزاع با اسرائیل در حمایت از مردم و به اصطلاح آرمان فلسطین با نگاه محو اسرائیل، بر اساس فضای انقلابی آن دوران بود که در کشور و در منطقه مسلمان‌نشین، بخشی از اندیشه چپ و فضای روشنفکری در جهان وجود داشت. 🔺به تدریج اما رخدادهایی اتفاق افتاد؛ یکی این که ج.ا منافع ملی ایران را فدای این رویکرد و سیاست خارجی‌اش می کرد و در واقع به تدریج سیاست داخلی، سفره مردم و امنیت ایران گروگان این سیاست خارجی شد. اتفاق دوم این بود که ج.ا می‌خواست جلوی فلسطینی‌ها بایستد(و نه پشت سر و به عنوان حامی، مثل خیلی کشورهای دیگر) و مدعی رهبری به اصطلاح جبهه مقاومت شد. با فساد و سرکوب و استبداد روزافزون داخلی، به تدریج این شعارها هم اساسا تبدیل به یک دکان سیاسی برای ج.ا و برخورد ابزاری با فلسطینی‌ها شد. 🔺اسرائیل قبلا هم در داخل ایران به خاطر نفوذی‌هایش و یا تکنولوژی پیشرفته الکترونیکی و اطلاعاتی و امنیتی‌اش دست به اعمال زیادی زده بود؛ نفوذ در مسئولان ج.ا (از جمله مسئولان میز اسرائیل در وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه نفوذی اسرائیل بودند که بعدا هردو اعدام شدند)، ترور کارشناسان هسته‌ای و بعد کارشناسان موشکی، سرقت اسناد هسته‌ای، عملیات تخریبی در تاسیسات هسته‌ای و موشکی، عملیات با پهپاد از داخل خاک ایران و حتی ربایش و تخلیه اطلاعاتی برخی مسئولان اطلاعاتی و امنیتی در خاک ایران(که هر دو نوعی تحقیر اطلاعاتی و امنیتی ج.ا است). بنابراین از قبل صابون عملیات مختلف اسرائیل در خاک ایران به تن ج.ا خورده بود. 🔺اینکه بین 5 تا 7 موشک بالستیک ج.ا در اهداف مورد نظرش در اسرائیل به زمین خورد، قابل تامل است. ضمن این‌که طرفین از این عملیات‌شان تجربه می‌آموزند و توان نظامی‌شان را ارتقا می‌دهند.(موشک‌های نقطه زن ج.ا قبلا در شلیک به پالایشگاه‌های عربستان خیلی دقیق عمل کرده بود.) 🔺عملیات اخیر اسرائیل شاید برای ج.ا پیام چندان جدیدی نداشت چون‌که ج.ا به قدرت عملیت اسرائیل در خاک ایران از قبل آگاه بوده است. اسرائیل اما پیام ج.ا را اینک دریافت کرده است. 🔺ج.ا سفره و امنیت مردم ایران را به گروگان گرفته است و مخالفان ملی و میهن‌دوست که می‌دانند این جنگ، جنگ مردم ما نیست، اینک باید شعار «صلح برای منطقه و آزادی و دموکراسی برای ایران» را دنبال کنند. 🔹لینک فایل صوتی: https://t.me/RezaAlijaniarchive/363

سلام نرگس اول اردیبهشت است، روز تولد تو و باز سالی دگر گذشت.  گاهی زمان مرهمی بر فاصله هاست و گاهی هم نیست، بلکه تب دیدار و خواست در کنار هم بودن را بیشتر می کند. گاهی می گویم اخر چقدر باید طول بکشد این جدائی؟ از آن شبی که پیشنهاد ازدواج دادم تا امروز چندین و چند سال گذشته، اما مگر چند سالش را ما کنار هم بودیم؟ آن روز دختر اردیبهشت بودی، امروز بانوی نوبل هستی. اما برای من همان نرگس هستی. با انرژی و سرشار از شور زندگی و با صدایی که فضا ‌را پرمی کرد. جراتی که در مواجهه با خطر داشتی و داری. همراه با مهربانی. نرگسی با همه دردسر هایش.  هم بندی هایت تعریف می کردند که در بند مادری می کردی. نیمرو درجه یک می پختی. میخندی و میخندانی و شادی به راه می اندازی. می گویند "ممسن خانی"برای حمایت از  هر فردی. با زندانبانان مواجه می شوی. می گویند..... اما انتظار دیدار ما کی به سر می رسد؟ نمی دانم شاید باید همچنان منتظر ماند، چرا که عهدی با مردم بستی و بسته ام که شکستنش نادرست و خلاف مرام است. باور کن که سخت نیاز داشتم در کنارم بودی تا بار سختی این زیستن پر و فراز و نشیب را با تو قسمت می کردم. بچه ها دیگر بزرگ شده اند.گاه میپذیرند. گاه ایراد می گیرند. همه اینها به طور عادی تفاوت نسلی را نشان می دهد.  علی تحلیل هایی دارد که گاه با من نمی خواند. کیانا سبکی دارد که متفاوت با توست.  اما همراهند و این زیبایی زندگی است. آنها مستقل هستند. چانه زنی من با انها ادامه دارد. گاهی من می برم، گاهی هم آنها. خلاصه زندگی این است.  باز به انتظاری که عادت نشده است،به امید دیدار می گویم. با امید به دیدار، با ناامیدی مبارزه می کنم. نرگس تولدت مبارک.https://t.me/hamidasefichannel2 تقی رحمانی – پاریس  ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ متن فارسی و انگلیسی @RahmaniTaghi

تولدت مبارک نرگس

✅ مصاحبه اختصاصی موکریان با حمید آصفی «روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی » ⬆️ پیرامون: ۱- تحلیل رفتاری حکومت در مورد اصرار بر اجرایی کردن لایحه «عفاف و حجاب» و تأثیر آن بر جامعه ۲- ارزیابی حمله موشکی ایران به اسرائیل و افزایش روزافزون تنش‌های منطقه ۳- بررسی تأثیرات تقابل ایران و اسرائیل بر فضای سیاسی و اجتماعی کشور @MukrianNewsAgency https://t.me/hamidasefichannel2 صفحه اینستاگرام https://instagram.com/hamid._asefi فیسبوک https://www.facebook.com/hamid.asefi.16 صفحه یوتیوب https://youtube.com/@hamidasefi-mf3jo

"دیروزی ها" جریانی هستند که اغلب یک سانس از وقایع عقب هستند. یا یک سکانس را می‌گیرند و به روند اتفاقات بعد از آن توجهی ندارند. مثلا می گویند: تحریم ها علیه ایران موفق بوده و باید ادامه یابد. در صورتی که نظام سیاسی ایران مدت‌هاست با فروش نفت به چین در عمل از تحریم سخت بیرون آمده و بخش عمده‌ی مشکلات مالی خود را حل کرده است، اما مردم ایران همچنان در تحریم باقی مانده‌اند. در عمل "دیروزی‌ها" وقتی مجددا بر روی تحریم تاکید می کنند، از تحریم مردم دفاع می‌کنند. این مردم ایران هستند که در دام تحریم گرفتار شده‌اند. شاید الان زمانی باشد که مدافعان تحریم حداکثری جواب دهند که آیا متوجه هستند چه تحولی در رابطه‌ی آمریکا و نظام ایران رخ داده است؟ @RahmaniTaghi

تحولات اخیر یعنی مواجه نظامی اسرائیل و نظام ایران نشان داد مبارزه برای آزادی در ایران در خیابان های ایران رخ می دهد. نماینده حکومتی می گوید به بهانه حمله اسرائیل، بی حجابان را بزنیم. دیگری می گوید که سر مار تهران است، حمله نظامی کنید و ایران را بزنید. هر دو نگاه از موضوعی غفلت می کنن و آن محوریت و اراده و مقاومت زنان و مردان ایرانی برای تغییر وضع موجود است. چرا که نه حکومت می تواند به خواست خود برسد، نه کشوری خارجی حاضر است برای مردم ما هزینه بدهد، آن هم کشور اسرائیل که دوست پایدار هیچ کس نیست. @RahmaniTaghi

گمانه زنی؟ آیا توافقی هسته ای جدیدی با بایدن در راه است؟ تحریم های جدید آبکی ایران از سوی امریکا بعد از حمله به اسرائیل، انصراف نسبی اسرائیل از پاسخ به ایران، سرکوب شدید مردم در خیابان با اطمینان خاطر، اینها عواملی هستند که نشان می دهند نظام ایران و دولت امریکا مذاکرات جدیدی را شروع کرده اند که می تواند زمینه مذاکرات هسته ای جدید باشد. البته باید منتظر اخبار دیگری ماند تا این گمانه زنی تقویت یا رد شود. @RahmaniTaghi

🔺معنای آنچه گذشت! صرف نظر از این که امروز در اصفهان چه اتفاقی افتاده است، اما شکل واکنش اسرائیل و ایران به آن بیانگر سه نکته مهم است: نخست این که چنان که قبلا نیز نگارنده پیش و بعد از پاسخ ایران تاکید داشت، هیچ طرفی به دلیل هزینه‌های گزاف جنگ، به دنبال آن نیست و قرار نیست جنگی رخ دهد و به طرق مختلف تلاش می‌شود که اوضاع به این سمت پیش نرود. دوم این که نوع مواجهه دو طرف با اتفاقات امروز نشان می‌دهد که این دور از تنش نظامی شدید، اما کنترل شده و کنش واکنش‌های دو سویه پس از حمله به سفارت ایران در دمشق فعلا به پایان رسیده و به احتمال زیاد بعید است که دیگر اسرائیل در آینده دست به حمله‌ای مستقیم در واکنش به پاسخ اخیر ایران بزند. سوم این که آینده به احتمال زیاد آبستن شروع دور تازه‌ای از جنگ غیر مستقیم در اشکال مختلف است. از این رو، چنان که قبلا نیز عرض شد، اسرائیل به احتمال زیاد تلاش خواهد کرد بیشتر از گذشته بر روی خرابکاری علیه تاسیسات حساس ایرانی و همچنین ترورهای غیر مستقیم متمرکز شود. #صابر_گل_عنبری @Sgolanbari

✅نامه سعید مدنی، زندانی سیاسی به محسنی اژه ای 🔻مقامات قضایی بویژه دادستان تهران،دیر یا زود همچون اسلاف خویش مرتضوی و جعفری‌دولت‌آبادی تاوان این تصمیمات و اقدامات را خواهند داد. ریاست محترم قوه قضایی   به اطلاع می‌رسانم در تاریخ ۱۴۰۳/۱/۱۴ و در حالی که از تاریخ ۱۴۰۱/۲/۲۷ مشغول گذراندن ۸ سال محکومیت قطعی در زندان اوین بودم، اطلاع یافتم که بنابر نظر دادستان تهران از زندان اوین به زندان دماوند تبعید شده‌ام. لذا بدون طی هرگونه مراحل قضایی شفاف و روشن و صرفاً بنا برخواست و اراده غیرقانونی مقام نام‌برده، به زندان دماوند منتقل شدم و فعلاً دوران محکومیتم را در این زندان می‌گذرانم. اگرچه برای همه زندانیان سیاسی تحمیل هزینه‌های ظالمانه و غیر قانونی به خاطر دفاع از حقوق مردم و منافع ملّی ایران عزیز گوارا و شیرین است، امّا بی‌تردید اقدامات خودسرانه و غیرقانونی مقامات قضایی بویژه دادستان تهران، از دید و نظر ملت ایران پنهان نخواهد ماند و دیر یا زود همچون اسلاف خویش -دادستان‌های پیشین تهران، مرتضوی و جعفری‌دولت‌آبادی- تاوان این تصمیمات و اقدامات را خواهند داد. البته به خوبی می‌دانید این بار اولی نیست که زندانیان سیاسی به دلیل بیان مطالبات و خواست مردم و اعتراض به وضعیت نابسامان اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و تنگناهای شدید معیشتی جامعه که حاصل بحران‌های ساختاری و دامنه‌دار است، ناچار به تحمّل مجازات‌های ظالمانه، غیرقانونی و غیرمتعارف شده‌اند. پیش از این نیز بسیاری از هم‌بندان این‌جانب و خانواده‌هایشان طعم تلخ احکام غیرقانونی مسئولان قضایی بویژه تبعید از زندانِ واقع در محل زندگی خانواده‌شان به محل دیگر را چشیده‌اند. آقای محسنی اژه‌ای! کدام منطق حقوقی و قضایی، مدعی‌العموم تهران را واداشته تا پس از صدور رای قطعی قضات –اگرچه ناعادلانه- حکم صادره را تغییر و تبعید را بر محکومیت دوران حبس اضافه کند تا به این وسیله خانواده مرا برای چند دقیقه ملاقات هفتگی ناچار به سفری چند ساعته کند؟ در کدام مرجع قضاییِ صلاحیت‌دار حکم بر تبعید این‌جانب از زندان اوین به زندان دماوند داده شده است که از آن بی اطلاع هستم؟ چرا مدعی‌العموم تهران بدون نگرانی از عواقب نقض ماده ۵۱۳ آیین دادرسی کیفری چنین کرده است؟ چرا حتی بدون ابلاغ رسمی قضایی، حکم غیرقانونی اجرا شده‌است؟ می‌دانم و می‌دانید نظام قضایی کنونی اساساً پاسخ‌گو نیست تا به این سوالات و ده‌ها سوال دیگر پاسخ دهد یا با اعتراف به خطا، حکم صادره از سوی دادستان تهران را ملغی کند، لذا پر واضح است این‌جانب به هر نحو مقتضی به اعتراض نسبت به وضع نابسامان اقتصادی، اجتماعی و سیاسیِ کنونی به مثابه یک وظیفه ملی، دینی، اخلاقی و انسانی ادامه خواهم داد و نیز پی‌گیر مطالبات قانونی‌ام نیز خواهم شد و فشار‌های غیر انسانی و غیرقانونی بر خود و خانواده‌ام مانع از وفاداریم به منافع ملی و پشتیبانی و حمایت از مقاومت مدنی مردم برای تامین حق تعیین سرنوشت و زندگی در جامعه‌ای عاری از تبعیض، بی عدالتی، استبداد و قانون‌گریزی نخواهد شد. سعید مدنی ۳۰فروردین ۱۴۰۳ زندان دماوند

‍ ‍ ✅جمهوری اسلامی ایران، اسراییل، نیروها ی جای‌گزین و شبه یک‌ جنگ ایران در تلافی حمله اسراییل به بخشی از کنسول‌گری ایران در دمشق که منجر به کشته شدن گروهی از نظامیان بلندپایه انجامید، زیر فشار افکار عمومی در جریان‌ها یا هوادار جمهوری اسلامی ازیکسووریشخندان. و مخالفان، سرانجام پس از ۱۳ روز با احتیاط بسیار دست به حمله‌های ضربه‌ای با موشک‌های کروز، موشک‌ها ی بالستیک و پهبادهای خود به آسمان اسراییل زد و در جهان خبرساز شد. بیش از چهاردهه دشمنی میان اسراییل و ایران و جنگ‌ها ی کلامی، ایدیولوژیک، نیابتی و سایه، ایران و اسراییل اکنون خود را در آستانه ی یک جنگ تمام‌عیار می‌بینند. شبه جنگ بر فراز منطقه و ایران بیش از همیشه خودنمایی می‌کند. اکنون توپ و زمین در اختیار نتانیاهو قرار گرفته است. آیا ایران با این یورش در دام اسراییل قرار گرفته است؟ و نتانیاهو را هم از فشارهای خارجی (به جهت جنایت علیه بشریت در غزه) و هم از زیر فشارهای داخلی (به جهت جزیی ها ی فساد مالی) نجات داده است؟ دست‌آورده‌های ایران در این حمله چیست؟ اسراییل از این حمله چه‌گونه بهره خواهد برد؟ جهان در برابر این رفتار چه می‌کند؟ چه کرده است؟ و چه گونه داوری خواهد کرد؟ آیا رفتار تلافی جویانه ایران با استانداردهای جهانی هماهنگ است؟ و آیا ایران با مناسبات جهانی حق دفاع از را داشته است؟ آیا ایران در این حمله به آرمان فلسطین وفادار مانده و کمک کرده است؟ یا به‌گونه‌ای وارونه به آرمان فلسطین آسیب زده است؟ و اسراییل را از زیر ضرب فشار جهانی خارج کرده است؟ آیا اسراییل حساب‌شده به کنسولگری ایران در دمشق حمله کرده است؟ و آیا اسراییل برای کشیدن پا ی ایران به جنگ اشتها و برنامه دارد؟ ورود ایران به این جنگ بی‌معنا و برای ایران که هیچ بختی برای برد ندارد، چه معنایی دارد؟ و چه دستآوردی می‌توانید داشته باشید؟ آیا چنین فرجامی، پیش‌بیتی‌پذیر بود؟ آیا حکومت ایران به جهت نادانی، ندانم کاری و تعطیلی سیاست در پهنه های داخلی، در چنین دامی در پهنه های خارجی افتاده است؟ و آیاجمهوری اسلامی راه صدام حسین را خواهدرفت؟ نقش جریان‌ها ی جای‌گزین در این میان چیست؟ آن ها کجا ایستاده اند؟ و میان جنگ، اسراییل و جمهوری اسلامی ایران چه می‌کنند؟ جریان‌های آسان یا جای‌گزین به ناچار باید در یک‌طرف بایستند و از ایران یا اسراییل هواداری کنند؟ در برابر پوپلیسمی که نیروها ی سیاسی را وادار به انتخاب می‌کند، چه باید کرد؟ آیا کسانی که در خارج از کشور هستند، در جای‌گاه و موقعیت‌هایی هستند که برای مردمان ایران دست به انتخاب بزنند و در رنجی که بر مردمان ایران آوار می‌شوند، مشارکت کنند؟ کسانی که با اسراییل همراهی و همسویی می‌کنند، در کجا می‌نشینند؟ و چه نسبتی با ملت ایران دارند؟ مرز خیانت و حماقت کجاست؟ مخاطبین محترم را به دیدن این گفت‌وگوی چالشی و بسیار شنیدنی دعوت میکنم صفحه یوتیوب برنامه 🆔https://t.me/hamidasefichannel2 📌صفحه اینستاگرام 🆔https://instagram.com/hamid._asefi صفحه یوتیوب https://youtube.com/@hamidasefi-mf3jo?si=P09strF7TqPvNX6s

‍ ✅جمهوری اسلامی ایران، اسراییل، نیروها ی جای‌گزین و شبه یک‌ جنگ ایران در تلافی حمله اسراییل به بخشی از کنسول‌گری ایران در دمشق که منجر به کشته شدن گروهی از نظامیان بلندپایه انجامید، زیر فشار افکار عمومی در جریان‌ها یا هوادار جمهوری اسلامی ازیکسووریشخندان. و مخالفان، سرانجام پس از ۱۳ روز با احتیاط بسیار دست به حمله‌های ضربه‌ای با موشک‌های کروز، موشک‌ها ی بالستیک و پهبادهای خود به آسمان اسراییل زد و در جهان خبرساز شد. بیش از چهاردهه دشمنی میان اسراییل و ایران و جنگ‌ها ی کلامی، ایدیولوژیک، نیابتی و سایه، ایران و اسراییل اکنون خود را در آستانه ی یک جنگ تمام‌عیار می‌بینند. شبه جنگ بر فراز منطقه و ایران بیش از همیشه خودنمایی می‌کند. اکنون توپ و زمین در اختیار نتانیاهو قرار گرفته است. آیا ایران با این یورش در دام اسراییل قرار گرفته است؟ و نتانیاهو را هم از فشارهای خارجی (به جهت جنایت علیه بشریت در غزه) و هم از زیر فشارهای داخلی (به جهت جزیی ها ی فساد مالی) نجات داده است؟ دست‌آورده‌های ایران در این حمله چیست؟ اسراییل از این حمله چه‌گونه بهره خواهد برد؟ جهان در برابر این رفتار چه می‌کند؟ چه کرده است؟ و چه گونه داوری خواهد کرد؟ آیا رفتار تلافی جویانه ایران با استانداردهای جهانی هماهنگ است؟ و آیا ایران با مناسبات جهانی حق دفاع از را داشته است؟ آیا ایران در این حمله به آرمان فلسطین وفادار مانده و کمک کرده است؟ یا به‌گونه‌ای وارونه به آرمان فلسطین آسیب زده است؟ و اسراییل را از زیر ضرب فشار جهانی خارج کرده است؟ آیا اسراییل حساب‌شده به کنسولگری ایران در دمشق حمله کرده است؟ و آیا اسراییل برای کشیدن پا ی ایران به جنگ اشتها و برنامه دارد؟ ورود ایران به این جنگ بی‌معنا و برای ایران که هیچ بختی برای برد ندارد، چه معنایی دارد؟ و چه دستآوردی می‌توانید داشته باشید؟ آیا چنین فرجامی، پیش‌بیتی‌پذیر بود؟ آیا حکومت ایران به جهت نادانی، ندانم کاری و تعطیلی سیاست در پهنه های داخلی، در چنین دامی در پهنه های خارجی افتاده است؟ و آیاجمهوری اسلامی راه صدام حسین را خواهدرفت؟ نقش جریان‌ها ی جای‌گزین در این میان چیست؟ آن ها کجا ایستاده اند؟ و میان جنگ، اسراییل و جمهوری اسلامی ایران چه می‌کنند؟ جریان‌های آسان یا جای‌گزین به ناچار باید در یک‌طرف بایستند و از ایران یا اسراییل هواداری کنند؟ در برابر پوپلیسمی که نیروها ی سیاسی را وادار به انتخاب می‌کند، چه باید کرد؟ آیا کسانی که در خارج از کشور هستند، در جای‌گاه و موقعیت‌هایی هستند که برای مردمان ایران دست به انتخاب بزنند و در رنجی که بر مردمان ایران آوار می‌شوند، مشارکت کنند؟ کسانی که با اسراییل همراهی و همسویی می‌کنند، در کجا می‌نشینند؟ و چه نسبتی با ملت ایران دارند؟ مرز خیانت و حماقت کجاست؟ مخاطبین محترم را به دیدن این گفت‌وگوی چالشی و بسیار شنیدنی دعوت میکنم صفحه یوتیوب برنامه 🆔https://t.me/hamidasefichannel2 📌صفحه اینستاگرام 🆔https://instagram.com/hamid._asefi

مسئله‌ی پیچیده‌ی جمهوری اسلامی و اسرائيل اسرائیل خود را قویترین ارتش منطقه می‌داند. حمله به او به معنی به چالش کشیدن قدرت و اقتدارطلبی‌اش است. حمله‌ای که جمهوری‌اسلامی ناگزیر به انجام آن بود، حداقل برای حفظ نمایش اقتدار در میان طرفدارانش، اما نمی‌خواست به این صورت وارد یک جنگ همه جانبه شود. سیاست نظام همچنان نه جنگ و نه رابطه است. پس یک گام فراتر رفت و با تعامل سیاسی و گفتگو با آمریکا پیش از حمله، سعی کرد غرب را عصبانی نکند. او به آمریکا و غرب اطلاع داده بود که حمله‌اش چگونه است، اگر چه آنان‌ به عدم حمله توصیه کرده بودند. همسایگان را هم مطلع کرده بود. حتی زمان حمله را آمريکا می‌دانست! در حالی‌که جمهوری‌اسلامی میدانست که آمریکا در ردگیری موشک‌ها به اسرائیل کمک می کند. خبری که پس از حمله، اسرائیل هم رسما آن را تائید کرد که انگلیس و فرانسه و آمریکا، کار ردگیری موشک‌ها را به نفع اسرائیل انجام دادند که نتیجه‌ش این شد که فقط 13 موشک وارد خاک اسرائیل شود. نظام ایران در این حمله سعی کرد اقتدار تاکتیکی اسرائیل را به چالش بکشد، اما قصد عملیات نظامی پرهزینه‌ای را هم نداشت. از زاویه‌ی دیگر؛ این حمله در عمل بیانیه گام دوم خامنه‌ای را به چالش می‌کشد چرا که رابطه با آمریکا محاسبه گرایانه‌تر شده است در حالی که قرار بود آمريکا از منطقه برود. هرچند در بخش سیاست داخلی بیانیه، سختگیری و سرکوب مردم همچنان مانند گذشته و در مواردی با شدت بیشتر ادامه دارد. (نمونه آن لشکرکشی خیابانی برای مبارزه با حجاب اختیاری.) نظام قصد دارد در مناسبات منطقه‌ای و جهانی نقش سیاسی داشته باشد و در روابط سیاسی به حساب آید در حالی‌که نظم جهانی و منطقه‌ای این را نمی‌پذیرد و جمهوری‌اسلامی را در حال حاضر به عنوان وزنه سیاسی قابل گفتگو در منطقه به رسمیت نمی‌شناسد. قابل محاسبه در سیاسی_نظامی بله! اما قابل گفتگو برای پیداکردن راه‌حل‌ها خیر. این حمله مشکل دیگر نظام را هم نشان داد. چرا که منطقا در یک شرایط برابر در تلافی کشته شدن چند نظامیش، باید چند نظامی اسرائیل را هدف می‌گرفت. اما از امکان انجام آن برخوردار نبود، برعکس اسرائیل. معضل جمهوری‌اسلامی جدای از توان نظامی، مسئله‌ی امنیتی هم هست. نفوذی‌ها باعث کشتار نظامیان و حتی دانشمندان هسته‌ای و موشکی حکومت می‌شوند اما ایران فاقد نفوذ اطلاعاتی در اسرائیل است پس برای تلافی باید هزینه چندین برابر بدهد و در حالی که نمی‌تواند انتقام خون مهره‌هایش را بگیرد، توان اطلاعاتی برای دفاع از آنها را هم ندارد. اما این که ادامه این قمار چه خواهد بود،  به شرایط و تصمیم اسرائیل بستگی دارد. اگر چه آمريکا به اسرائیل توصیه کرده است که پاسخ نظامی ایران را ندهد، اما باید دید که اسرائیل که غرور تاکتیکی برایش مهم است، چگونه عمل خواهد کرد. نظام ایران سعی کرد که در چهارچوب قواعد و مناسبات جهانی و حتی اعلام نوع حمله از قبل پاسخ اسرائيل را کنترل کند. از طرفی اسرائيل می‌داند که هم پیمان‌هایی دارد که در دفاع از او تردید نمی کنند. اگرچه گاها در سیاست‌های تهاجمی وی شرکت عملی نمی‌کنند و با سیاست‌های دولت فعلی هم خیلی موافق نیستند، اما در تقابل با جمهوری‌اسلامی، اسرائیل را تنها نمی‌گذارند. در حال حاضر میتوان گفت که مسیر جدیدی در منطقه برای تقابل نظامی باز شده که شاید نه در کوتاه مدت اما اگر بر همین روال ادامه پیدا کند بزرگترین متضرر آن مردم منطقه خواهند بود. @RahmaniTaghi

.

.

✅ علیرغم انذار همه افراد دلسوز مردم و مملکت، از پوزیسیون تا اپوزیسیون، شاهد تصمیم موشک‌پرانی خامنه‌ای هستیم. هم او و هم نتانیاهو، مردم دو کشور و منطقه را گرفتار امیال شخصی‌شان کرده‌اند. 🌈خامنه‌ای و سیاست ضدملی خارجی و ضدمردمی داخلی‌اش باعث و بانی همه مشکلات ماست. 🌈 هنوز معلوم نیست که این موشکها و پهپادها که تازه دارند به اسراییل می‌رسند به کجا اصابت می‌کنند. بیانیه سپاه که از قبل مدعی اصابت موفقیت‌آمیز آنهاست بسیار قابل تأمل است. 🌈 اگر این شلیک‌ها آسیب جدی به ویژه به مردم اسرائیل نزده باشد، و اسرائیل نخواهد حمله جدیدی بکند، آنگاه جنگ روایت‌ها شروع می‌شود و این می‌تواند پایان کشمکش باشد. وگرنه... 🌈امیدوارم این حرکت حداکثر یک کارعین‌الاسدی و نمایشی باشد و نه بیشتر. 🌈 اگر این حرکت فراتر از یک عمل عین‌الاسدی باشد و یا نتانیاهو بخواهد بحران‌های داخلی‌اش را فرافکنی کند، درایران ما شاهد کشوری ویران‌تر، مردمی فقیرتر و حکومتی وحشی‌تر خواهیم بود. 🌈نیروهای وطن‌دوست و مردم دوست باید خواهان «صلح» برای منطقه و «آزادی و دموکراسی» برای ایران باشند. 🔹گفتگوی رضا علیجانی با رادیو فردا https://t.me/rezaalijani41 🔺مردم ایران فقط نگران سفره‌شان و یا سبک زندگی‌شان نیستند بلکه هر از چندی باید دلهره جنگ را هم داشته باشند. 🔺 من شهروند ایران هستم و بالطبع مخاطبم حکومت ایران است. اگر شهروند اسراییل بودم به عنوان یک آدم دموکرات به دولتم می‌گفتم که باید با پذیرفتن حقوق قانونی فلسطینی‌ها در چهارچوب مصوبات سازمان ملل و فرمول دو کشور به سمت صلح برود، تا یکی از ریشه های جنگ و ناامنی در در منطقه خشکانده شود. 🔺اینک مسئله اصلی این است که گام بعدی اسراییل چه خواهد بود؟ اگر گام بعدی اسراییل ادامه منازعه (به خصوص وقتی خسارت و تلفات جدی ای به بار نیاورده)، باشد، نشانگر این است که حمله تحریک‌آمیز به کنسولگری ج.ا که می‌توانست همان افراد را در ماشینهایشان خارج از کنسولگری هدف قرار بدهد، یک تله بوده و حالا خامنه‌ای مملکت ما را در آن تله انداخته است. 🔺اینک توپ در زمین دولت اسراییل و شخص نتانیاهوست. نیروهای بین المللی و به ویژه آمریکا هم می توانند روی اسراییل فشار بیاورند که مانع تداوم این منازعه ویرانگر برای دو کشور و کل منطقه بشود. 🔺 اولین تأثیر این منازعه، اقتصادی و روی سفره مردم است. از همین حالا بازار ارز در حال عکس العمل نشان دادن است. 🔺ج.ا همیشه زندانی شعارهای خودش بوده است. شعری می‌گوید و در قافیه‌اش گیر می‌کند و ترموستات عقلانیت و حتی مصلحت نظامش دیر کار می‌کند؛ گروگاگیری، جنگ، پرونده هسته ای. سیاست ضدیت با آمریکا و شعار محو اسراییل برای مردم و مملکت ما پرهزینه‌تر از همه قبلی‌هاست. 🔺در کشور ویتنام هنوز حزب کمونیست حاکم است. آنها قبلا سالها با آمریکایی‌ها جنگ تن به تن کرده بودند. آمریکایی‌ها چند میلیون ویتنامی و ویتنامی‌ها چند ده هزار از آمریکایی‌ها را کشته‌اند ولی حالا بر اساس منافع و مصالح ملی‌شان یبا آمریکا تعامل می‌کنند. 🔺 سیاست خارجی ج.ا و علی خامنه‌ای نه دموکراتیک است(چون خلاف نظر اکثریت مردم است) و نه کارآمد(چون برای مردم و ایران نه امنیت آورده و نه توسعه). 🔺 ج.ا تا همین چند ساعت پیش تحت فشار بدنه ولایی خودش (و نیز نیروهای نیابتی و مرتبط با ج.ا) بود. متر و معیار همه انسانها و حکومتهای نرمال هزینه-فایده و منافع ملی است. ولی متر و معیار اینها فرق میکند...(البته نباید مولفه لجبازی در شخصیت خامنه‌ای را هم نادیده بگیریم). 🔺خامنه‌ای آخرین نفری بود که گفت به خاک ما حمله کرده‌اند. شخص خامنه‌ای از قضا در رابطه با مصلحت نظام بسیار محتاط و حسابگر است. او کسی نیست که مثل قذافی یا صدام بخواهد تا آخرش بایستد. وی تجربه جنگ هشت ساله و اقتصاد ویران را هم دارد. 🔺 درست است که سیاست خارجی ج.ا ضدآمریکایی واسراییلی و نیز به دنبال یک هلال شیعی است، ولی حفظ نظام هم اوجب واجبات است. این اصل وتو کننده دو اصل قبلی است. 🔺 امیدوارم که این منازعه پینگ پنگی نشود. در این صورت ضربات سوم و چهارم تصاعدی خواهد بود و مملکت ما و منطقه را درگیر یک جنگ ویرانگر خواهد کرد. 🔺 متاسفانه بخشی از اپوزیسیون از منازعه نظامی استقبال میکند و مروج این توهم است که حکومت را تغییر میدهد. اگر در ایران یک جنبش میلیونی در خیابان بود ممکن بود حوادث در مسیر دیگری پیش برود. در وضعیت توازن قوای کنونی اما احکام دادگاه‌های انقلاب شدیدتر وسرکوب خیابانی هراعتراضی خونین تر خواهد بود. 🔺از نهضت آزادی تا رضا پهلوی به حاکمان ج.ا هشدار دادند که کشور را دچار جنگ نکنید. 🔹لینک فایل صوتی: https://t.me/RezaAlijaniarchive/356

🔴 چه عکس غریبانه‌ای منتشر کرده خانم محتشمی پور از دکتر سعید مدنی عزیز. شریف شریف شریف. هرچه از این آدم مومن به فنای ظلم و ظالم و امانتدار کلام و کلمه بگویم، کم گفتم... #سعید_مدنی https://t.me/virayeshe_zehn