.
پیشبینی و تحلیل ۲ سالِ پیش تحلیل و رصد در خصوص آیندهی ابراهیم رئیسی: ⬇️⬇️⬇️
🟥
سنگ مزنید بدو، ردا مکِشید از او، بر او نماز گزارید!
🖊غلامرضا علیزاده
✅
اشاره:
این یادداشت را که در ۴ آگوست ۲۰۲۱ نگاشتهام، روشنکنندهی دیدگاه و پیشبینیام در خصوص دولت نگونبخت اوست.
🔻
سرانجام سنمّار حاکمیت، برج خُوَرنق آمال خویش را بر کشید، و همای سعادت بر شانه های سیدابراهیم رییسی آرام نشست و او در میان هلهله مطربان و مغنیان و هارمونی روح فزای آن پای به پاستور گذارد تا جریان موسوم به اصولگرا، انقلابی که اکنون صورتی رقتانگیز و کالبدی نحیف یافته است به زعم خویش، از چنگ نامحرمان و نااهلان بیرون کشند. المنةلله!
☑️ اما چرا باید بر سرانجام کار ابراهیم آب دیده فرو نشاند و از هم اکنون بر فرجام دولتش، آبِ کاسه فشاند؟
برای پاسخ به این پرسش، به سراغ آرزوهای سید ابراهیم می رویم:
از بختیاری هایِ سیدابراهیم این است که مشکلاتِ عینیت یافته در ساحت اجتماعی و اقتصادی را تاحدودی میشناسد. اما شوربختانه پاسخی برای برون رفت از مشکلات ندارد،
راهحل های پیشنهادیِ او عموماً وهمیاند و از ذهن انتزاعی به فضای این جهانی بیرون میتراوند، بیآنکه بخواهد به نتایج عملی منجر شود!
فیالمثل، رییسی میداند تا فشار حداکثریِ ناشی از تحریمها باقی است، تمامی شعارهایی که ذیل دولت انقلابی سر داده می شود، به مثابه کوبیدنِ آب در هاون بوده و برآیندی با حاصل جمعِ جبری صفر دارد. از این رو، او برداشتن تحریم های ایالات متحده را اولویت ِ نخست دولتش بیان کرد.
◾️
نکته اینجاست؛ جناب رییسی بجای کاویدنِ علت ها، سراغ معلول رفته است، بیآنکه از خود بپرسد:
چرا در این جهانِ متکثر، قرعه تحریم دائماً بهنام ما رقم خورده است؟ به دیگر معنا، چرا از زیست معقولانه و توام با ارزش های ناب انسانی ناتوانیم؟ و دردمندانهتر اینکه؛ در حال دادنِ کفارهی کدام گناه مان هستیم که دیریست بر مرگ تدریجیِ خویش سوگواریم؟
بنابراین مهمترین پرسش روی میزِ کار رییسی میتواند این باشد که؛ چهکنیم که دائماً تحریم نشویم؟
از آن گذشته، آیا حاکمیت میتواند نسبت به وضعیتی که به نابودیِ بنیانِ اقتصاد میلیونها ایرانی منجر شد، توضیح دهد؟ یا نه با ادامهی این زیست فلاکتبار، باید منتظر بود تا روی در نقاب خاک کشیده تا اگر در پی امروز، فردایی بود، پاسخمان را از دادار جهان گستر دریافت کنیم!
◾️
مشکل بزرگ حاکمیت:
بزرگترین مشکل دیرپایِ حاکمیت، دشمن سازیهای غیر ضرور و زیستن در سایه پندارهایِ ایدئولوژیکیست که هرگونه چرخش گفتمانی را برای او حیثیتی و هزینهزا کرده است. در اینجا اختصاصاً از مورد "برجام" سخن خواهم گفت:
⭕️
برجام یک تفاهم نیمبند و متزلزل بود، و همچنانکه پیشتر گفتهام؛ مبایعه نامهای موقت بود و نه سندی منگولهدار! چرا که برجام تنها صورت مسالهی تخاصم را پاک کرد، اما لهیب آتش از تلی از خاکسترِ خصومت میان بازیگران به هوا میخاست.
ایران اما از آمریکا صرفاً به عنوان یک ابزار استفاده کرد. چارپایش که از پل مراد گذشت، درها را به رویش بست. شوربختانه پس از به ثمر رسیدن آن، روس و چین بر دیوار باغ، رسن انداختند و به تناول میوههای آن مشغول شدند. حاکمیت حتا از پذیرش شرکتهای مواد غذایی ایالات متحده، طفره رفت و از سوی دیگر، در رزمایشهای نابهنگام، از آرزوی نابودی برخی کشورها سخن به میان آورده و آنرا بر
#صواریخ خود حک کرد! بیآنکه به این موضوع مهم التفات داشته باشند که پایه های برجام لرزان است و تفاهمی که از تصویب کنگره نگذشته، چون اسبی سرکش نیاز به تیمار دارد. حاکمیت نه تنها در خصوص نگهداری از برجام از خود، درایت و ارادهای برای مراقبت نشان نداد، بلکه در عین حال که از مواهباش بهره میبرد، دیپلماتهایِ مفلوکش را سرزنش میکرد و قدرناشناسانه، ابوموسی اشعریشان میخواند تا اینکه ظهور رییسجمهوری از نسل راستِ افراطی در ایالات متحده، خواب از چشم همه ربود.
☑️
رویکرد تجویزی:
فرمول حل مشکلات بار شده بر پهنه سرزمینمان، بسیار سادهتر از نسخه پیچیهای #دون_کیشوتی است، اما قدر مسلم دورنمای آن با تصمیم اخیرِ حاکمیت برای یکپارچه سازیِ مدنظر خویش و حذف همه دیدگاه های تعامل گرا، بسیار تیره وتار خواهد بود. در کوتاه مدت اما، با گشایش هایی که احتمالاً در موضوع برجام ایجاد میشود و در حکم مُسکّنی موقت خواهد بود، نسیمی صبحگاهی صورت رهگذران را نوازش خواهد داد، اما در بلندمدت از خزینهی این گرمابه، آبی برای مردمان گرم نخواهد شد.
حاکمیت ارادهای جدی که به تغییر رویکردهای پیشین و دگردیسی در سنت معهود منجر شود ندارد، وگرنه هرگز حاضر نمیشد تمامی تبعات رویگردانی نسبت به ملزومات یک انتخابات آزاد را بهجان بخرد.
🔗لینک اصلی نوشتار
https://t.me/tahlilvarasad/5363
@tahlilvarasadShow more ...