статистика аудиторії کافه پاراگراف

Since the beginning of the war, more than 2000 civilians have been killed by Russian missiles, according to official data. Help us protect Ukrainians from missiles - provide max military assisstance to Ukraine #Ukraine. #StandWithUkraine

عزیزم، حرف‌هایی هست برای نگفتن، و بوسه‌هایی هست برای رخ‌ندادن. این را که دیگر باید یاد گرفته‌باشی. بعضی خواسته‌ها برای برآورده‌نشدن است. تو ناممکن عزیز منی. حسرتی که مرا زنده نگه می‌دارد. تو احتمال باران صبح پاییز منی. ممکن است رخ بدهی، و ممکن است نه. لب‌هایی هستی که می‌خواهم اسمم را صدا بزنند، و مرا ببوسند، و روزشان را برایم تعریف کنند. اما تو ترجیح می‌دهی سکوت خانه‌ام باشی. سیاه و سنگین. آخر چرا بوسه‌بودن برای آدم‌ها ترسناک است؟ چرا نمی‌توانند تسکین باشند؟ چرا ابر نیستند وقتی من خشک‌ و تشنه‌ام؟ به طرز غم‌انگیزی کُندم، و هر وقت می‌رسم دیر است. این را دیگر یاد گرفته‌ام. هیچ بندری برای من نمانده، و این قایق پیر به سرگردانی در دریاهای مزخرف ادامه خواهد داد. چه دریاهایی: رنج، فاصله، سکوت، درد. اما گاهی در تو کناره می‌گیرم، و وقتی مرغ دریایی می‌شوی و نزدیکم پرواز می‌کنی، از ذوق مثل کودکی سرخوش بلندبلند می‌خندم. تو قلبم را لمس می‌کنی، اما مقیمش نمی‌شوی. من لبت را نگاه می‌کنم اما نمی‌بوسم. ما از هم دور ایستاده‌ایم، و چون خانه‌ای نداریم، در همین فاصله زندگی می‌کنیم. فردا صبح اگر شد ببار. خیلی دلم برای رخ‌دادن تو تنگ شده‌است. شب است. شب بخیر. دوست‌دار خنده‌های تو، و کسی که می‌داند سهم او نیستی اما دلیلی برای تمام‌کردن این تماشای دلخواه ندارد. "حمید سلیمی" @cafeparagraph_mag

عزیزم، حرف‌هایی هست برای نگفتن، و بوسه‌هایی هست برای رخ‌ندادن. این را که دیگر باید یاد گرفته‌باشی. بعضی خواسته‌ها برای برآورده‌نشدن است. تو ناممکن عزیز منی. حسرتی که مرا زنده نگه می‌دارد. تو احتمال باران صبح پاییز منی. ممکن است رخ بدهی، و ممکن است نه. لب‌هایی هستی که می‌خواهم اسمم را صدا بزنند، و مرا ببوسند، و روزشان را برایم تعریف کنند. اما تو ترجیح می‌دهی سکوت خانه‌ام باشی. سیاه و سنگین. آخر چرا بوسه‌بودن برای آدم‌ها ترسناک است؟ چرا نمی‌توانند تسکین باشند؟ چرا ابر نیستند وقتی من خشک‌ و تشنه‌ام؟ به طرز غم‌انگیزی کُندم، و هر وقت می‌رسم دیر است. این را دیگر یاد گرفته‌ام. هیچ بندری برای من نمانده، و این قایق پیر به سرگردانی در دریاهای مزخرف ادامه خواهد داد. چه دریاهایی: رنج، فاصله، سکوت، درد. اما گاهی در تو کناره می‌گیرم، و وقتی مرغ دریایی می‌شوی و نزدیکم پرواز می‌کنی، از ذوق مثل کودکی سرخوش بلندبلند می‌خندم. تو قلبم را لمس می‌کنی، اما مقیمش نمی‌شوی. من لبت را نگاه می‌کنم اما نمی‌بوسم. ما از هم دور ایستاده‌ایم، و چون خانه‌ای نداریم، در همین فاصله زندگی می‌کنیم. فردا صبح اگر شد ببار. خیلی دلم برای رخ‌دادن تو تنگ شده‌است. شب است. شب بخیر. دوست‌دار خنده‌های تو، و کسی که می‌داند سهم او نیستی اما دلیلی برای تمام‌کردن این تماشای دلخواه ندارد. "حمید سلیمی" @cafeparagraph_mag

🎧 #فایل_صوتی_روانکاوی #خودشناسی_عمیق در خلوت دنجت گوش کن🎶☕️..... #نازیلا_دیانوش #روانکاو و #روان_درمانگر،دارای تاییده رسمی گذراندن دوره آموزشی و درمانی روانکاوی از انجمن روانکاوی آمریکا، سوابق حرفه ایی 👇 https://tinyurl.com/4dfubed4 آدرس کانال @kenar_e_hamim 🤝 پیج اینستا http://instagram.com/nazila_diyanoush

آدم خوشحال از نظر من کسیه که همه احساسات خودش رو همونطوری که هستن دیده و شناخته و پذیرفته و با آگاهی از رنج ها و کاستی هاش ،خودش رو دوست و قبول داره و آدم خوشحال یک فرد ناآگاه و بی دغدغه نیست بلکه فرد رنج کشیده ایه که تونسته با چالش هاش کنار بیاد و‌ با پذیرش کمبودهاش به صلح برسه و خودش رو با همه محاسن و معایبش در کنار هم تعریف کنه و بشناسه و پذیرفته باشه. - سپهر خدابنده @cafeparagraph_mag

‏هرچیزی‌ که اذیتت می‌کنه، داره صبر کردن‌رو بهت یاد میده. هر کسی‌که ترکت میکنه داره ایستادن‌ رو پای‌ خودت رو، بهت یاد میده. هیچ‌چیز "بدون‌ نتیجه، نمی‌مونه" @cafeparagraph_mag

سرگرم شدن با متون ادبی و شعر و لذت بردن از موزیک های روز دنیا 🕊️ کانال «گوشه دنج» همراه با مطالب ادبی، سیاسی، اجتماعی، موزیک و بریدهای متون ادبی «بدون تبلیغ» 🕊️ @paridiary

ستاره ها اشک های ما هستند، شب ها را،  ما روشن نگه می داریم.. - رسول یونان @cafeparagraph_mag

هلیا! تحملِ تنهایی، از گداییِ دوست‌داشتن آسان‌تر است. تحمّلِ اندوه، از گداییِ همه‌ی شادی‌ها آسان‌تر است. سهل است که انسان بمیرد تا آنکه بخواهد به تکدیِ حیات برخیزد. بارِ دیگر، شهری که دوست می‌داشتم/نادر ابراهیمی @cafeparagraph_mag

زندگی اینه عزیزم یکی میره یکی میاد!

همدیگر را دوست داشته باشیم به همدیگر عشق بورزیم اما نه چسبیده به هم بگذاریم باد میانِ ما بِوزد .. "جبران خلیل جبران" @cafeparagraph_mag

انگار یک "علی مصفا" دائم داره تووی گوشم میگه: صبر می‌کنم دیگه، صبر نکنم چی‌کار کنم؟! https://www.instagram.com/reel/C0cQgNrLW77/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==

من صبر می‌کنم صبر می‌کنم دیگه! صبر نکنم چی‌کار کنم؟! https://www.instagram.com/reel/C0cQgNrLW77/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==

#استوری @cafeparagraph_mag

📌سه کاری که پولدارهای واقعی هرگز انجام نمی‌دهند. 💎ویس در پست آخر کانال👇 @ghasemiphd

و... آغوشت اندک جائی برای زیستن اندک جائی برای مردن در من زندانی ستمگری بود که به آواز زنجیرش خو نمی کرد من با نخستین نگاه تو آغاز شدم.. - احمد شاملو @cafeparagraph_mag

چیزی نگو تنها مرا در آغوش بگیر عشق اگر عشق باشد کارِ خودش را می‌کند. "مریم قهرمانلو" @cafeparagraph_mag

چون من تورو میخوام همین الان تورو میخوام همین الان فردا میترسم دیر بشه!

دوست داشتن یک نفر، مثل نقل مکان کردن به یه خونه ست. اولش عاشق همه ی چیزهایی میشی که برات تازگی دارن. هر روز صبح از اینکه می بینی این همه چیز بهت تعلق داره حیرانی. بعد به مرور زمان دیوارها فرسوده می شن. چوب ها از بعضی قسمت ها پوسیده می شن و می فهمی که عشقت به اون خونه به خاطر کمالش نیست؛ بلکه به خاطر عیب و نقص هاشه. تمام سوراخ سنبه هاش رو یاد می گیری. یاد می گیری چطور کاری کنی که وقتی هوا سرده، کلید توی قفل گیر نکنه، یا در کمد رو چطور باز کنی که جیرجیر نکنه. اینا رازهای کوچیکی هستن که خونه رو مال آدم می کنن. "فردریک بکمن" @cafeparagraph_mag

پاییز پشت پنجره استوار ایستاده است .. "احمدرضا احمدی" @cafeparagraph_mag

- احساس میکنم یه جای زندگی‌ام راه رو غلط رفتم ولی انقدر جلو رفتم که دیگه انرژی برای برگشت ندارم. - خواهش می‌کنم این یادت بمونه مارتین؛ اگه فهمیدی مسیر رو اشتباه رفتی هیچ‌وقت برای برگشت دیر نیست! حتی اگه برگشتن ده سال طول بکشه باید برگردی... نگو راه برگشت طولانی و تاریکه! نترس از اینکه هیچی به دست نیاری... جز از کل/استیو تولتز @cafeparagraph_mag

‏ خواندن مثل فکر کردن است، مثل دعا کردن، مثل صحبت کردن با دوست، مثل حرف زدن از ایده‌ها، مثل گوش دادن به ایده‌های دیگران، مثل گوش دادن به موسیقی (آه، بله)، مثل نگاه کردن به منظره، مثل قدم زدن در ساحل. اما شما آدم‌‌های بسیار مهربان، باید این را بپرسید که: بَری چه می‌خواندی؟/همه‌چیز می‌خواندم. اما کتاب خاصی را به یاد دارم که در یکی از تاریک‌ترین لحظه‌های زندگی‌ام خواندم و دوباره آرامش را به من بازگرداند. "روبرتو بولانیو" @cafeparagraph_mag

‏ خواندن مثل فکر کردن است، مثل دعا کردن، مثل صحبت کردن با دوست، مثل حرف زدن از ایده‌ها، مثل گوش دادن به ایده‌های دیگران، مثل گوش دادن به موسیقی (آه، بله)، مثل نگاه کردن به منظره، مثل قدم زدن در ساحل. اما شما آدم‌‌های بسیار مهربان، باید این را بپرسید که: بَری چه می‌خواندی؟/همه‌چیز می‌خواندم. اما کتاب خاصی را به یاد دارم که در یکی از تاریک‌ترین لحظه‌های زندگی‌ام خواندم و دوباره آرامش را به من بازگرداند. "روبرتو بولانیو"

ز گیتی دو کس را سپاس: یکی حق شناس و یکی حد شناس @cafeparagraph_mag