audience statistics تفکر

Since the beginning of the war, more than 2000 civilians have been killed by Russian missiles, according to official data. Help us protect Ukrainians from missiles - provide max military assisstance to Ukraine #Ukraine. #StandWithUkraine

خدا در روستای ماست خدا در روستای ما کشاورز است خدا را دیده‌ام با کارگر‌ها مهر را می‌‌کاشت، ایمان را درو می‌کرد. خدا با باد می‌رقصید و بر روی چمن‌ها می‌دوید و می‌دوید از روی شالیزار خدا با ابر می‌‌گریست اشکهایش را تهی می‌کرد روی کشتزار روستای ما خدا با کدخدای روستای ما برادر نیست خدا از آبشار کوه‌های روستا جاریست کنار چشمه‌ی پاکی من او‌ را دیده‌ام با دست‌های ساده و خاکی خدا هم همچو دیگر مردمان روستا، از کدخدا شاکی‌ خدا در روستای ماست خدا در روستای ما کشاورز است من از این روستای سبز و از این بوی شالی می‌شوم سر مست خدا هر جا که بوی گندم و آب و علف باشد در آنجا هست خدا در روستای ماست خدا در روستای ما کشاورز است پرواز همای @Tafakkor

گفتم: «ظاهراً راجع به همه‌چیز حرف زدیم جز خدا. او را هم می‌گذاریم برای ساعات بعد از نصف شب.» پرسید: «تو مثل این‌که به خدا ایمان نداری. این‌طور نیست؟» «نه، ندارم.» «اما من اگر به او ایمان نداشتم، هیچ‌چیز برایم معنا نداشت.» «برای من با او هیچ‌چیز معنا ندارد.» گراهام گرین @Tafakkor

شهرِ پیامبر(ص) و "راهی که طی نشد" سه رخدادِ ؛ صحیفة النبي، غدیر خم و سقیفه بنی ساعده پرسش از؛ کیفیت حکمرانی و شخصیت حکمران داوود فیرحی @Tafakkor

شهرِ پیامبر(ص) و "راهی که طی نشد" سه رخدادِ ؛ صحیفة النبي، غدیر خم و سقیفه بنی ساعده پرسش از؛ کیفیت حکمرانی و شخصیت حکمران داوود فیرحی @Tafakkor

کار انبیا و شرایع، تعلیم حکمت به بشر و دعوت به اخلاق انسانی و نظم و قانون بوده است (یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمة). علم و حکمت، راه اصلی بهره‌گیری از عقل و خرد بشری است و مسئولیت اصلی پیام‌‏آوران الهی، یاری‌رساندن به بشر برای بهره‏‌گیری بهتر و بیشتر از سرمایۀ اصلی، یعنی عقل است. ارسل إلیهم رسله و واتر إلیهم أنبیائه، لیستأدوهم میثاق فطرته... و لیثیروا لهم دفائن العقول. شریعت عقلانی/احمد قابل @Tafakkor

کار انبیا و شرایع، تعلیم حکمت به بشر و دعوت به اخلاق انسانی و نظم و قانون بوده است (یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمة). علم و حکمت، راه اصلی بهره‌گیری از عقل و خرد بشری است و مسئولیت اصلی پیام‌‏آوران الهی، یاری‌رساندن به بشر برای بهره‏‌گیری بهتر و بیشتر از سرمایۀ اصلی، یعنی عقل است. ارسل إلیهم رسله و واتر إلیهم أنبیائه، لیستأدوهم میثاق فطرته... و لیثیروا لهم دفائن العقول. شریعت عقلانی/احمد قابل @Tafakkor

‍امروز‌‌دراین‌آیه‌‌تدبر‌‌می‌کنیم 👇به نام خدا إِنَّ اللَّهَ وَمَلائِكَتَهُ يُصَلّونَ عَلَى النَّبِيِّ ۚ يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا صَلّوا عَلَيهِ خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، بر او درود فرستید. أحزاب/۵۶ @Tafakkor ࿐ྀུ༅࿇༅═‎┅ مردم آنگاه که ظالم را ببینند و او را باز ندارند، انتظار می‌رود که خداوند همه را به عذاب خود گرفتار سازد. پيامبر اکرم(ص) @Tafakkor

حالا پیامدار! نخستین ترانه را پس از انقلاب زنده‌یاد فرهاد مهراد در بارۀ پیامبر خواند. از آن تاریخ تاکنون حدود نیم قرن گذشته است. از کجا به کجا رسیدیم! از صدای فرهاد و شعر کسرایی و آهنگ منفرزاده به روضه‌های سطحی و آلوده به خرافه و مداحی‌های بی‌اصالت و بی‌محتوا و صداهای غوغاپسند و بعضاً نتراشیده و نخراشیده که رونق مسلمانی را پاک برده است. بر میراث معنوی و اخلاقی‌مان چوب حراج زده شد! احمد زیدآبادی @Tafakkor

میرزا ملکم خان از رجال عصر قاجار نقل می‌کند: من برای آوردن تلگراف به ایران، جنگیدم. در حالیکه شهرها و قصبات اروپا دارای خطوط ارتباطی بودند عین الدوله، اجازه نمی‌داد در شهرهای ایران، خطوط تلگراف احداث کنم. عین الدوله معتقد بود: اگر رعایا دارای تلگراف شدند در ولایات و ایالات مملکت محروسه ایران، در جلوی تلگرافخانه تجمع می‌کنند و از احوال یک دیگر با خبر می شوند و علیه سلطنت آشوب می‌کنند. من‌برای احداث تلگراف با عین الدوله جنگیدم. فکر آزادی و مقدمه نهضت مشروطیت فريدون آدميت @Tafakkor #فیلترینگ

▫️بررسی ضرورت جوانسازی فکر برای رسیدن به جایگاه انسان فاخر ▫️چرا در پویش‌های روانشناختی جهان امروز این مقدار به جوانسازی فکر اهمیت داده می‌شود ▫️چگونه می‌توان درست‌تر, عمیق‌تر و وسیع‌تر فکر کرد؟ ‌چگونه می‌توانیم با فکرمان جهانی نو خلق کنیم؟ از سری نشست های "جوان‌سازی فکر" جلسه ششم دکتر محمد جواد عظيمي @Tafakkor

تساهل عبارت است از قبول و پذيرش آنچه كه قبول نداريم و به آن معترضيم اما اين اعتراض همواره مقرون به يک نوع خويشتن‏دارى و صيانت خود از طرد و انهدام يک تفكر يا يک انديشه است. فرد متساهل اگرچه به يک عقيده معترض است و اگرچه ميل به سركوب عقيده‌ی مخالف دارد اما اين ميل در فرد متساهل سركوب مى‏‌شود. فرد متساهل به يک انديشه و يا يک عقيده معترض است اما اعتراض فزون‌تر او به سركوب آن عقيده است، لذا در سركوب يک انديشه و يا تحمل و تساهل نسبت به آن، به امر اول معترض‌تر خواهد بود. چنين امرى موجب مى‌شود تا گزينش او مبتنى بر نوعى عقلانيت باشد و در واقع تساهل او از آبشخور عقلانيت و رجحان عقلى يک امر (تساهل) بر امرى ديگر (سركوب عقيده‌ی مخالف) سيراب مى‌گردد. نامه‌ای در باب تساهل جان لاک @Tafakkor

‍ ‍امروز‌‌دراین‌آیه‌‌تدبر‌‌می‌کنیم 👇به نام خدا وَوَقَعَ القَولُ عَلَيهِم بِما ظَلَموا فَهُم لا يَنطِقونَ ‍ و به سزاى آن ستم‌ها كه كرده‌اند عذاب بر آنان واجب شود و آنها سخنی ندارند که بگویند. نمل/۸۵ @Tafakkor ࿐ྀུ༅࿇༅═‎┅ اگر انسان با یقین آغاز کند، سرانجامش به تردید خواهد انجامید. ولی اگر با تردید آغاز کند، کار خود را با یقین به پایان خواهد برد. فرانسیس بیکن @Tafakkor

چه کسی را برای کشتن انتخاب کنیم؟ امیر ناظمی مساله‌ی قایق نجات در سال ۱۸۴۱ کشتی «براون» در نزدیکی ساحل نیوفاندلند غرق شد. برای نجات مسافران، قایق‌های نجات به اندازه‌ی مسافران نبود: در حالی که ۷۴ نفر قایق را پر کرده بودند، ظرفیتش تنها ۶۰ نفر بود؛ و این یعنی غرق شدن قایق نجات. معاون ناخدا به ملوانی به نام هولمز دستور داد که ۱۴ نفر را به دریا بیندازد. او ۱۳ مرد را به دریا انداخت و یک زن هم به خاطر این‌که از معشوقش جدا نشود، خودش با آنها به آب پرید و همگی غرق شدند؛ اما بقیه نجات پیدا کردند. بعدها هولمز را به اتهام قتل غیرقانونی دستگیر کردند. او محاکمه شد و به حبس ابد محکوم شد. در طول محاکمه این پرسش طرح شد که هولمز چه معیارهایی برای انتخاب قربانیان داشت؟ پاسخ این بود: همه خدمه کشتی باید زنده می‌ماندند تا جان بقیه را نجات دهند؛ کودکان، زنان متأهل، زنان مجرد و مردان متأهل هم، به ترتیب، اولویت‌های بعدی بودند. آن‌ها مردان مجرد را به دریا انداخته بودند. واقعیت آن بود که معیارهای انتخاب کاملا بازتاب آداب و رسوم و ارزش‌‌های حاکم آن زمان بود. پرسش در خصوص معیارهای انتخاب تبدیل به موضوعی در حوزه‌ی اخلاق شد به نام «مساله‌ی قایق نجات»! این پرسش در تمامی انتخاب‌هایی که سیاست‌ گذار برای تخصیص منابع محدود به شهروندان دارد؛ همواره پرسشی کلیدی است. مساله‌های معروف دیگری نیز در این خصوص وجود دارد که ۲ مورد از آنها در ادامه معرفی شده است: مساله‌ی تراموا نخستین بار توسط «فیلیپا فوت» (۱۹۶۷) طرح شد و افراد مختلفی در سال‌های بعد آن‌ را بازطراحی کردند: تراموایی روی ریل راه ‌آهن در حال حرکت است و پنج نفر سر راه آن هستند و تراموا مستقیماً در حال رفتن به سمت آن‌هاست. شما به عنوان ناظر در نزدیکی صحنه و نزدیک به یک اهرم هستید که با کشیدن آن تراموا به ریل دیگری که تنها یک نفر روی آن است هدایت می‌شود، شما دو انتخاب دارید: ۱) هیچ کاری نکنید که این مساوی با کشته‌شدن آن پنج نفر روی ریل اصلی است. ۲) با کشیدن اهرم، تراموا را به سمتی هدایت کنید که موجب کشته‌شدن آن یک نفر خواهد شد. مساله: انتخاب درست چیست؟ مساله‌ی پیوند مساله پیوند توسط «جودیث تامسون» در ابتدا طرح شد و سپس توسط افراد زیادی بازطرحی شد. در این مساله پرسش در خصوص معیارهای اخلاقی برای تخصیص یک ارگان به بیماران محتاج توسط پزشک مطرح می‌شود. به عبارت دیگر؛ چه کسانی مستحق دریافت عضو پیوندی است؟ در ابتدا مساله‌ی تامسون در خصوص قتل یک انسان سالم برای تخصیص ارگان‌هایش به ۵ بیمار در شرف مرگ و محتاج به پیوند اعضاء بود. آیا این امر اخلاقی است؟ انتخاب معیارها این دوگانه‌های اخلاقی، همواره تلاش دارد تا شما را در موقعیت انتخاب قرار دهد تا انگاره‌های اخلاقی خود را شناسایی کنید. در «مساله‌ی قایق نجات» معیارهای سنتی انتخاب بر ۴ محور اصلی قرار داشته است؛ ۱)کارکرد: نجات خدمه کشتی به دلیل کمک به نجات سایرین ۲)سن: تقدم کودک ۳)جنسیت: انگاره‌ی زن ناتوان یا زن نیازمند کمک ۴)تاهل: انگاره‌ی ازدواج مقدس در تمامی مساله‌ها در صورت هر انتخابی ما به فضیلت دست نمی‌یابیم، و هر انتخابی یعنی انتخاب قربانی است! بلکه پرسش به جهت آشکارشدن انگاره‌ها است؛ این که ما کدام معیارها را انتخاب می‌کنیم؟ آیا برای قایق نجات انسان تیزهوش را بر انسان معمولی تقدم می‌دهیم (انگاره‌ی فضیلت هوش)؟ آیا انسان مسلمان را بر غیرمسلمان ترجیح می‌دهیم (انگاره‌ی فضیلت مومن)؟ آیا ... معیارهای اخلاقی‌تر انتخاب معیارها در حوزه‌ی سیاست‌گذاری، یعنی انتخاب قربانی هر سیاست. اما آیا معیارهای کلانی برای انتخاب معیارها وجود دارد؟ در سیاست‌گذاری حوزه‌ی آموزش و نوآوری معیارهای اصلی باید دارای چه ویژگی‌هایی باشند؟ تخصیص منابع مالی با چه معیاری صورت بپذیرد؟ به عبارت دیگر کدام معیارها ما را به قتل منصفانه‌تری می‌رساند؟ معیارهای ما برای انتخاب قربانیان نه تنها باید برای همه یکسان و برابر باشد؛ بلکه نباید ویژگی‌های زیر را نیز داشته باشد: ۱-امر ذاتی غیراختیاری: قربانی باید بر اساس رفتار خودش انتخاب شود و نه ویژگی‌هایی مانند جنسیت و نژاد که اختیار آنرا نداشته است. ۲-امر میراثی: قربانی باید در رقابتی منصفانه قربانی شود. سرمایه‌ی میراثی نباید منجر به قربانی شدن شود؛ مثلا خانواده‌ی فقیر فرد نباید منجر به قتل او شود. مدرسه‌ای که دانش‌ آموزانش را انتخاب می‌کند؛ استادی که دانشجو را و پزشکی که بیمارش را؛ همگی هم‌زمان قاتل هم هستند. اما سیاست‌گذار بیش از همه قاتل است؛ او همیشه با هر انتخابی یک قتل‌عام دسته‌جمعی می‌کند؛ قتل‌عامی که چاره‌ای ندارد! اما پرسش سیاست‌گذارِ خوب آن است: چگونه قاتل منصفی باشم؟ @Tafakkor

ت

چه کسی را برای کشتن انتخاب کنیم؟ امیر ناظمی مساله‌ی قایق نجات در سال ۱۸۴۱ کشتی «براون» در نزدیکی ساحل نیوفاندلند غرق شد. برای نجات مسافران، قایق‌های نجات به اندازه‌ی مسافران نبود: در حالی که ۷۴ نفر قایق را پر کرده بودند، ظرفیتش تنها ۶۰ نفر بود؛ و این یعنی غرق شدن قایق نجات. معاون ناخدا به ملوانی به نام هولمز دستور داد که ۱۴ نفر را به دریا بیندازد. او ۱۳ مرد را به دریا انداخت و یک زن هم به خاطر این‌که از معشوقش جدا نشود، خودش با آنها به آب پرید و همگی غرق شدند؛ اما بقیه نجات پیدا کردند. بعدها هولمز را به اتهام قتل غیرقانونی دستگیر کردند. او محاکمه شد و به حبس ابد محکوم شد. در طول محاکمه این پرسش طرح شد که هولمز چه معیارهایی برای انتخاب قربانیان داشت؟ پاسخ این بود: همه خدمه کشتی باید زنده می‌ماندند تا جان بقیه را نجات دهند؛ کودکان، زنان متأهل، زنان مجرد و مردان متأهل هم، به ترتیب، اولویت‌های بعدی بودند. آن‌ها مردان مجرد را به دریا انداخته بودند. واقعیت آن بود که معیارهای انتخاب کاملا بازتاب آداب و رسوم و ارزش‌‌های حاکم آن زمان بود. پرسش در خصوص معیارهای انتخاب تبدیل به موضوعی در حوزه‌ی اخلاق شد به نام «مساله‌ی قایق نجات»! این پرسش در تمامی انتخاب‌هایی که سیاست‌ گذار برای تخصیص منابع محدود به شهروندان دارد؛ همواره پرسشی کلیدی است. مساله‌های معروف دیگری نیز در این خصوص وجود دارد که ۲ مورد از آنها در ادامه معرفی شده است: مساله‌ی تراموا نخستین بار توسط «فیلیپا فوت» (۱۹۶۷) طرح شد و افراد مختلفی در سال‌های بعد آن‌ را بازطراحی کردند: تراموایی روی ریل راه ‌آهن در حال حرکت است و پنج نفر سر راه آن هستند و تراموا مستقیماً در حال رفتن به سمت آن‌هاست. شما به عنوان ناظر در نزدیکی صحنه و نزدیک به یک اهرم هستید که با کشیدن آن تراموا به ریل دیگری که تنها یک نفر روی آن است هدایت می‌شود، شما دو انتخاب دارید: ۱) هیچ کاری نکنید که این مساوی با کشته‌شدن آن پنج نفر روی ریل اصلی است. ۲) با کشیدن اهرم، تراموا را به سمتی هدایت کنید که موجب کشته‌شدن آن یک نفر خواهد شد. مساله: انتخاب درست چیست؟ مساله‌ی پیوند مساله پیوند توسط «جودیث تامسون» در ابتدا طرح شد و سپس توسط افراد زیادی بازطرحی شد. در این مساله پرسش در خصوص معیارهای اخلاقی برای تخصیص یک ارگان به بیماران محتاج توسط پزشک مطرح می‌شود. به عبارت دیگر؛ چه کسانی مستحق دریافت عضو پیوندی است؟ در ابتدا مساله‌ی تامسون در خصوص قتل یک انسان سالم برای تخصیص ارگان‌هایش به ۵ بیمار در شرف مرگ و محتاج به پیوند اعضاء بود. آیا این امر اخلاقی است؟ انتخاب معیارها این دوگانه‌های اخلاقی، همواره تلاش دارد تا شما را در موقعیت انتخاب قرار دهد تا انگاره‌های اخلاقی خود را شناسایی کنید. در «مساله‌ی قایق نجات» معیارهای سنتی انتخاب بر ۴ محور اصلی قرار داشته است؛ ۱)کارکرد: نجات خدمه کشتی به دلیل کمک به نجات سایرین ۲)سن: تقدم کودک ۳)جنسیت: انگاره‌ی زن ناتوان یا زن نیازمند کمک ۴)تاهل: انگاره‌ی ازدواج مقدس در تمامی مساله‌ها در صورت هر انتخابی ما به فضیلت دست نمی‌یابیم، و هر انتخابی یعنی انتخاب قربانی است! بلکه پرسش به جهت آشکارشدن انگاره‌ها است؛ این که ما کدام معیارها را انتخاب می‌کنیم؟ آیا برای قایق نجات انسان تیزهوش را بر انسان معمولی تقدم می‌دهیم (انگاره‌ی فضیلت هوش)؟ آیا انسان مسلمان را بر غیرمسلمان ترجیح می‌دهیم (انگاره‌ی فضیلت مومن)؟ آیا ... معیارهای اخلاقی‌تر انتخاب معیارها در حوزه‌ی سیاست‌گذاری، یعنی انتخاب قربانی هر سیاست. اما آیا معیارهای کلانی برای انتخاب معیارها وجود دارد؟ در سیاست‌گذاری حوزه‌ی آموزش و نوآوری معیارهای اصلی باید دارای چه ویژگی‌هایی باشند؟ تخصیص منابع مالی با چه معیاری صورت بپذیرد؟ به عبارت دیگر کدام معیارها ما را به قتل منصفانه‌تری می‌رساند؟ معیارهای ما برای انتخاب قربانیان نه تنها باید برای همه یکسان و برابر باشد؛ بلکه نباید ویژگی‌های زیر را نیز داشته باشد: ۱-امر ذاتی غیراختیاری: قربانی باید بر اساس رفتار خودش انتخاب شود و نه ویژگی‌هایی مانند جنسیت و نژاد که اختیار آنرا نداشته است. ۲-امر میراثی: قربانی باید در رقابتی منصفانه قربانی شود. سرمایه‌ی میراثی نباید منجر به قربانی شدن شود؛ مثلا خانواده‌ی فقیر فرد نباید منجر به قتل او شود. مدرسه‌ای که دانش‌ آموزانش را انتخاب می‌کند؛ استادی که دانشجو را و پزشکی که بیمارش را؛ همگی هم‌زمان قاتل هم هستند. اما سیاست‌گذار بیش از همه قاتل است؛ او همیشه با هر انتخابی یک قتل‌عام دسته‌جمعی می‌کند؛ قتل‌عامی که چاره‌ای ندارد! اما پرسش سیاست‌گذارِ خوب آن است: چگونه قاتل منصفی باشم؟

▫️بررسی ضرورت جوانسازی فکر برای رسیدن به جایگاه انسان فاخر ▫️چرا در پویش‌های روانشناختی جهان امروز این مقدار به جوانسازی فکر اهمیت داده می‌شود ▫️چگونه می‌توان درست‌تر, عمیق‌تر و وسیع‌تر فکر کرد؟ ‌چگونه می‌توانیم با فکرمان جهانی نو خلق کنیم؟ از سری نشست های "جوان‌سازی فکر" جلسه ششم دکتر محمد جواد عظيمي @Tafakkor

در اجتماعی که پیوندهای خانوادگی، کاستی، طبقاتی و اخوت‌های صنفی از بین رفته باشند، مردم آمادگی بسیار دارند که تنها برحسب منافع شخصی‌شان بیندیشند و بر وفق یک فردیت گرایی بسیار محدود، فقط در اندیشه‌ی خود باشند و هیچ گونه دلبستگی به خیر همگانی از خود نشان ندهند. رژیم خودکامه نه تنها با چنین گرایشهای فردپرستانه‌ای مقابله نمی‌کند، بلکه به آنها بال و پر هم می‌دهد و بدین‌سان حکومت شوندگان را از هرگونه احساس همبستگی و وابستگی متقابل و علایق همسایگی و دلبستگی به افزایش رفاه کل اجتماع، محروم می‌سازد. از آنجا که در چنین جامعه‌هایی هیچ چیز پایدار نیست، هر کسی از فرو افتادن به یک سطح اجتماعی پایین‌تر هراسان است و سراسیمه می‌کوشد تا وضع شخصی خویش را بهبود بخشد. در یک حکومت خودکامه، عشق به سود، اشتیاق به کسب و کارهای پولساز، آرزوی پول درآوردن به هر قیمت و دلبستگی به آسایش مادی و زندگی آسوده، به گونه سوداهای حاکم در می‌آیند و اگر کوششی در جهت نظارت بر رشد این سوداها انجام نگیرد، سوداهای یاد شده بر همه طبقات جامعه تاثیر می‌گذارند و معیارهای اخلاقی کل ملت را به پستی می‌کشانند. این در سرشت خودکامگی است که چنین آرزوهایی را تقویت کند و به آنها میدانی برای تاخت و تاز دهد. رژیم خودکامه که برای تضمین حاکمیت خود روحیه اخلاقی جامعه را تنزل می‌دهد، توجه مردم را از امور اجتماعی برمی‌گرداند و حتی آنها را از اندیشیدن به یک انقلاب نیز بیزار می‌سازد. رژیم خودکامه تنها می‌تواند جوّی از پنهانکاری را بپروراند که در آن، معاملات تقلب آمیز رواج دارند و چپاولگران می‌توانند سودهای هنگفتی برند. در حکومت‌های دیگر نیز چنین تمایلاتی وجود دارند، اما در یک حکومت خودکامه است که این گرایش‌ها لجام گسیخته می‌شوند. تنها آزادی است که می‌تواند این تباهی‌ها را که در واقع در سرشت این گونه جوامع سرشته‌اند، براندازد و از تاثیر زیانبار آنها جلوگیری نماید و باز تنها آزادی است که می‌تواند اعضای یک اجتماع را از انزوا در آورد، انزوایی که در آن یک فرد سرگرم امور شخصی خویش است و به دیگران کاری ندارد. انقلاب فرانسه و رژیم پیش از آن الکسی دو توکویل @Tafakkor

در اجتماعی که پیوندهای خانوادگی، کاستی، طبقاتی و اخوت‌های صنفی از بین رفته باشند، مردم آمادگی بسیار دارند که تنها برحسب منافع شخصی‌شان بیندیشند و بر وفق یک فردیت گرایی بسیار محدود، فقط در اندیشه‌ی خود باشند و هیچ گونه دلبستگی به خیر همگانی از خود نشان ندهند. رژیم خودکامه نه تنها با چنین گرایشهای فردپرستانه‌ای مقابله نمی‌کند، بلکه به آنها بال و پر هم می‌دهد و بدین‌سان حکومت شوندگان را از هرگونه احساس همبستگی و وابستگی متقابل و علایق همسایگی و دلبستگی به افزایش رفاه کل اجتماع، محروم می‌سازد. از آنجا که در چنین جامعه‌هایی هیچ چیز پایدار نیست، هر کسی از فرو افتادن به یک سطح اجتماعی پایین‌تر هراسان است و سراسیمه می‌کوشد تا وضع شخصی خویش را بهبود بخشد. در یک حکومت خودکامه، عشق به سود، اشتیاق به کسب و کارهای پولساز، آرزوی پول درآوردن به هر قیمت و دلبستگی به آسایش مادی و زندگی آسوده، به گونه سوداهای حاکم در می‌آیند و اگر کوششی در جهت نظارت بر رشد این سوداها انجام نگیرد، سوداهای یاد شده بر همه طبقات جامعه تاثیر می‌گذارند و معیارهای اخلاقی کل ملت را به پستی می‌کشانند. این در سرشت خودکامگی است که چنین آرزوهایی را تقویت کند و به آنها میدانی برای تاخت و تاز دهد. رژیم خودکامه که برای تضمین حاکمیت خود روحیه اخلاقی جامعه را تنزل می‌دهد، توجه مردم را از امور اجتماعی برمی‌گرداند و حتی آنها را از اندیشیدن به یک انقلاب نیز بیزار می‌سازد. رژیم خودکامه تنها می‌تواند جوّی از پنهانکاری را بپروراند که در آن، معاملات تقلب آمیز رواج دارند و چپاولگران می‌توانند سودهای هنگفتی برند. در حکومت‌های دیگر نیز چنین تمایلاتی وجود دارند، اما در یک حکومت خودکامه است که این گرایش‌ها لجام گسیخته می‌شوند. تنها آزادی است که می‌تواند این تباهی‌ها را که در واقع در سرشت این گونه جوامع سرشته‌اند، براندازد و از تاثیر زیانبار آنها جلوگیری نماید و باز تنها آزادی است که می‌تواند اعضای یک اجتماع را از انزوا در آورد، انزوایی که در آن یک فرد سرگرم امور شخصی خویش است و به دیگران کاری ندارد. انقلاب فرانسه و رژیم پیش از آن الکسی دو توکویل @Tafakkor

‍ ‍امروز‌‌دراین‌آیه‌‌تدبر‌‌می‌کنیم 👇به نام خدا وَيَومَ نَحشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوجًا مِمَّن يُكَذِّبُ بِآياتِنا فَهُم يوزَعونَ ‍ روزى را كه از هر امتى دسته‌اى از آنها را كه آيه‌هاى ما را دروغ شمرده‌اند محشور كنيم و رديف شوند. نمل/۸۳ @Tafakkor ࿐ྀུ༅࿇༅═‎┅ جهنم عذابِ قلبی است که نمی‌تواند عشق بورزد. داستایفسکی @Tafakkor

عرفان ایران زاییده زمان است؛ زیرا هرگاه فشارهای اجتماعی عقیدتی افزایش گرفته، یعنی فشارهای ناقبول سرشت بشر، گرایش‌های صوفی مابانه، یا شبه صوفی مابانه، رو به رشد نهاده. فاصله میان حکومت و مردم از تفاوت میان ادعا و عمل پدید می‌آید. اگر یک حکومت بد، اقرار به بدی خود داشته باشد، چندان ناگوار نیست، ولی وقتی می‌گوید در خط دین حرکت می‌کند و با مرکز روحانیت در رابطه تنگاتنگ است، به مناسک پایبند است، عالمان و صوفیان ظاهرالصلاح را همدست خود دارد، آنگاه اعمالش خلاف دین باشد، در برابر چنین حکومتی جز آنکه واکنش معارض فکری ایجاد گردد، یعنی در برابر وارونه، وارونگی نهاده شود و در برابر معروف‌های قلب شده، منکرها جای بگیرند چاره‌ای دیده نمی‌شده. جامعه خود به خود و گاه ناآگاهانه پادزهر هر آنچه را که به مزاجش ناسازگار باشد، ایجاد می‌کند. من گمان می‌کنم راز  کاربرد آن همه  اصطلاحات ضدشرع که در طی این تاریخ هزار ساله به کار رفته و چنان جاافتاده، در این است. هشدار روزگار محمدعلی اسلامی ندوشن @Tafakkor

▫️بررسی ضرورت جوان‌سازی فکر برای دستیابی به خلاقیت ▫️منظور از استعداد چیست؟ ▫️خلاقیت رهآورد چیست؟ ▫️بزرگترین دشمن جوانی فکر چیست؟ از سری نشست های "جوان‌سازی فکر" جلسه پنجم دکتر محمد جواد عظيمي @Beheshteketab

تفاوت و تشابه گزاره‏‌های اخلاقی و فقهی چیست؟   اخلاق، قانون، فقه   مصطفی محقق داماد می‌‏دانیم که گزاره‌ی قانونی ضمانت اجرا دارد و گزار‌ه‌ی اخلاقی ضمانت اجرا ندارد. اگر این تفاوت را برای فقه بگذاریم ضمانت اجرای آن چیست؟ آیا فقط مجازات دنیا مدنظر است یا مجازات اخروی هم به آن اضافه می‌‌کنیم؟ حتماً خواهید گفت مجازات اخروی را هم اضافه می‌‌کنیم. نماز بخوان، اگر نخواندی به جهنم می‌‌روی؛ پس می‌‌شود فقه. پس اخلاق کجای آن است؟ آیا با این تعریف، دیگر چیزی برای اخلاق می‌‌ماند؟ با این تعریف، دینی که فقه می‌‌گوید، اخلاق ندارد؛ زیرا اگر اعمال دینی را انجام ندهی، به جهنم می‌‌روی یا اگر انجام دهی به بهشت می‌‌روی. پس تکلیف اخلاق در این میان چه می‌‏شود؟ در حوزه‌ی علمیه‌ی قم عده‌‌ای اساس اخلاق به‌عنوان امری مستقل را به رسمیت نمی‌‏شناسند و می‌‌گویند اخلاق همان مستحبات و مکروهات است. براساس این تئوری در دایره‌ی شریعت هیچ چیزی برای اخلاق باقی نمی‌‌ماند. بنابراین باید بساط اخلاق را جمع کنیم، زیرا چیزی برای اخلاق باقی نمی‌‌ماند. اما به نظر بنده این مطلب صحیح نیست و ما نباید این تفاوت را قائل شویم. معیار ضمانت اجرایی دنیوی تفاوت میان قانون و اخلاق است. یک گزاره‌ی قانونی گزاره‏ای است که ضمانت اجرا دارد. این ضمانت اجرا یا ضمانت اجرایی وضعی مثل صحت و بطلان عقل است یا ضمانت اجرایی کیفری مثل مجازات گذاشتن است.  اگر دیدگاه پیش‏‌گفته را بپذیریم بساط اخلاق به‌کلی جمع می‌‌شود و دینی ایجاد می‏‌شود که تنها شریعت دارد و اخلاق در آن جایی ندارد. هر دینی که شریعت دارد همه‌چیز در داخل خورجین شریعت قرار می‌‌گیرد و گزاره‌ی اخلاقی در آن جایی ندارد. در این دیدگاه ما به این خاطر نباید دروغ بگوییم که دچار آتش جهنم می‌‏شویم نه به این خاطر که دروغ‏گویی کار بدی است. @Tafakkor

‍ امروز‌‌دراین‌آیه‌‌تدبر‌‌می‌کنیم 👇به نام خدا وَيَستَجيبُ الَّذينَ آمَنوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ و درخواست کسانی را که ایمان آورده و کارهای نیک انجام داده‌اند می‌پذیرد . شورى/۲۶ @Tafakkor ࿐ྀུ༅࿇༅═‎┅ هیچ‌چیز را به خود نگیرید آن چیزی که دیگران از ما می‌بینند یا تصور می‌کنند، ربطی به خودِ واقعی ما ندارد و زاییدۀ قضاوت، ذهنیت و شناخت خودشان از ما است. دون میگوئل روئیز @Tafakkor

بی چاره دل که غارت عشقش به باد داد ای دیده خون ببار که این فتنه کار توست هوشنگ ابتهاج @Tafakkor

اون یکی؛ اون یکی، مردی است صاحب نام که   مردم به نام کوچک صدایش می‌کنند، “میرحسین “ نامی است آشنا. نام آشناتر از هر سیاستمداری وساده زیست‌تر از هر مدعی و صاحب مقامی است، سالهاست که دربند و حصراست بی هیچ محاکمه‌ای! سالها درحصر و بند ماندن و قدرت دفاع نداشتن. چه نامی دارد!؟ بارها وبارها درخواست محاکمه علنی کرد وپذیرفته نشد. اون یکی، در دل خیلی‌ها جا باز کرده است، اون یکی برای خیلی‌ها شرافت را معنا کرده است. اون یکی برای ماندن در قدرت تسلیم صحنه آرایی‌هایی که خطرناک  می‌دانست نشد. اون یکی هنوز. دارد بربوم نقاشی  نقش می‌کشد  و امروز هم نقشی خواهد شد بربومی که سالهاست تاریخ کشوررا می‌کشد. اون یکی نامش “میرحسین موسوی” است وَتُعِزُّ مَن تَشاءُ وَتُذِلُّ مَن تَشاءُ

اون یکی؛ اون یکی، مردی است صاحب نام که   مردم به نام کوچک صدایش می‌کنند، “میرحسین “ نامی است آشنا. نخست وزیر امام ، نام آشناتر از هر سیاستمداری وساده زیست‌تر از هر مدعی و صاحب مقامی است، سالهاست که دربند و حصراست بی هیچ محاکمه‌ای! سالها درحصر و بند ماندن و قدرت دفاع نداشتن. چه نامی دارد!؟ بارها وبارها درخواست محاکمه علنی کرد وپذیرفته نشد. اون یکی، در دل خیلی‌ها جا باز کرده است، اون یکی برای خیلی‌ها شرافت را معنا کرده است. اون یکی برای ماندن در قدرت تسلیم صحنه آرایی‌هایی که خطرناک  می‌دانست نشد. اون یکی هنوز. دارد بربوم نقاشی  نقش می‌کشد  و امروز هم نقشی خواهد شد بربومی که سالهاست تاریخ کشوررا می‌کشد. اون یکی نامش “میرحسین موسوی” است وَتُعِزُّ مَن تَشاءُ وَتُذِلُّ مَن تَشاءُ

شرح #کیمیای سعادت جلسه/٣٧ @Tafakkor

مقوم و میزانِ آدمی، عقل است و عقل، حاکم هر چیزی است. در جای دیگر می‌نویسد: در دایره امکان، هیچ چیز اشرف و اعلی از عقل نیست و چیزی جز عقل، حجت نمی‌تواند باشد، زیرا که هر حجت به عقل فهمیده می‌شود. آنان که می‌گویند عقل حجت نیست، معنی سخن خود را ندانسته‌اند، چه، هرآینه عقل حجت نباشد، هر چیز دیگر را حجت و میزان قرار بدهیم، چاره نداریم از اینکه، حجیت او را باز با عقل ثابت کنیم. تا عقل حجت نباشد، تصدیق و تثبیت حجیت شیء دیگر نتواند نمود. پس حجیت عقل ایده بدیهیات و اول اولیات است. اندیشه‌های میرزا آقاخان کرمانی فریدون آدمیت @Tafakkor

‍ ‍امروز‌‌دراین‌آیه‌‌تدبر‌‌می‌کنیم 👇به نام خدا يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا روزی است که هیچ کس قادر بر انجام کاری به سود دیگری نیست. انفطار/ ۱۹ @Tafakkor ࿐ྀུ༅࿇༅═‎┅ به گونه‌ای زندگی کنید که وقتی فرزندانتان، به یاد عشق، عدالت، صداقت و مهربانی می‌افتند، شما در نظرشان تداعی شوید. جکسون براون @Tafakkor

لافِ عشق و گِلِه از یار زَهی لافِ دروغ عشقبازانِ چُنین، مستحقِ هجرانند حافظ